De alliantie van de ‘vrijheid’

Dat men de westerse alliantie rond de NAVO in de EU ziet als een van de vrijheid en democratie is best als een cynische grap te zien. Deze bewering is geen holle slogan komende uit de ‘nepnieuws fabricerende Russische propagandamachine’ maar komt uit het hart van de alliantie zelf. De relatie onder leden van dit bondgenootschap en enkele Aziatische vrienden zoals Japan en Australië is slecht en wordt deels via afpersing bij elkaar gehouden. 

Energiekost

Een recente speech van de Belgische premier Alexander De Croo, lid van de Open VLD, gehouden voor de leden van Renew, de fractie van vooral Liberale partijen in het Europese parlement, toont perfect dat dit niet klopt en naar het rijk der fabelen en de Amerikaanse propaganda moet verwezen worden.

Giselle Nath in De Standaard van donderdag 16 februari citeert de premier zo: “De Amerikanen intimideren de ­Nederlanders om hun export naar China stop te zetten.”  Intimideren dus. Het betreft hier de ruzie over het Nederlandse bedrijf ASML die machines maakt voor de productie van halfgeleiders, chips. (1)

Het verhaal komt van de Financial Times waar De Croo het vooral had over de Inflation Reduction Act die Amerikaanse bedrijven uit de chemische sector en staal, dus grote energieverbruikers, of de producenten van elektrische auto’s grote belastingvoordelen geven. Men plakt er een bedrag van 369 miljard dollar op.

Een geniale zet die de EU poogt schaakmat te zetten. Door de oorlog met Rusland werd de prijs van aardgas plots veel duurder en sluiten bijvoorbeeld bakkerijen en kampen grote energiegebruikers met zware problemen. Die moeten nu het pakken duurdere en milieuonvriendelijker Amerikaans schaliegas gebruiken.

Om die problemen nog te vergroten saboteerde de VS via een bomaanslag de Nordstream 1 & 2 pijpleidingen die dat goedkoop Russisch aardgas naar de Europese huiskamers en bedrijven moesten brengen. Dat bleek recent uit een artikel van Seymour Hersh (3) en was reeds eerder min of meer duidelijk.

De zware uithaal van De Croo – Volgens The Financial Times kwam dit nadat de VS onder meer Belgische staal- en chemische bedrijven had gepolst over verhuizen richting de VS – is dan ook maar het tipje van het groot en deels zichtbaar Europees ongenoegen. De eenheid van het Westen is dan ook niet meer dan schone schijn.

IMG_6579

Premier Alexander De Croo haalde fel uit naar de VS. Ooit kreeg Norbert De Batselier, de vroegere Vlaamse minister voor Leefmilieu, de protesterende Amerikaanse ambassadeur over de vloer omdat hij de milieuvergunning voor een Amerikaans bedrijf weigerde. 

En toen het Internationaal strafhof in Den Haag met een onderzoek naar het gedrag van Amerikaanse bezettingstroepen wou beginnen dreigde de VS zelfs met een aanval op Nederland en dat gerechtsgebouw.

De oorlog van de NAVO tegen Rusland is er dus gelijktijdig ook een van de VS tegen Europa. Maar in plaats van het beleid in de EU te wijzigen en kordaat op te treden zwijgt men. De slaven van de EU. De VS zal over de wereld heersen en zij alleen en de rest moet braafjes in de hoek luisteren.

De vraag is trouwens hoe dat onthaal van Rutte & co – het was een stevige delegatie – in de VS was? Was er een bijeenkomst onder vrienden met lekker eten en drank of was er veel ruzie en sprake van bedreigingen? Feit is dat beiden in hun gezamenlijke verklaring het nadien alleen hadden over een ‘akkoord’. Maar hoe en wat vertelde men niet. Dat mag de doorsnee Nederlander niet weten.

De VS als alleenheerser

Dit verlangen naar werelddictatorschap verklaart waarom de Verenigde Staten de Chinese economie zoveel als mogelijk willen wurgen door onder meer het exporteren van halfgeleiders naar China te verbieden en chanteert men daarvoor zowel Nederland als Taiwan, Zuid-Korea en Japan, landen die naast China en de VS, de groten in de handel in halfgeleiders zijn.

Wat als dat lukt grote problemen zou veroorzaken voor de Chinese economie. Maar dat is een illusie die in het geval van de VS nogmaals, zoals met Rusland en Iran, getuigt van een groot gebrek aan inzicht in de wereldhandel. China bewees recent trouwens dat het op eigen benen ook de meest geavanceerde chips kan produceren. Waarna bronnen in de VS het hadden over paniek.

Hetzelfde probeerde de VS al eerder met de uitvoer van Chinese textiel, vooral katoen. Deze komt voornamelijk uit de Chinese provincie Sinkiang waar men katoen verbouwt en daarmee textiel produceert.

In Sinkiang zijn er massa’s Oeigoeren, de meerderheidsbevolking in de regio, en die worden volgens de VS wegens hun cultuur zwaar onderdrukt. Een boycot die In feite een slechte zaak zijn voor de bevolking daar die leeft van die katoenhandel.

The Financial Times schreef ooit zelfs over 3 miljoen politieke gevangen in Sinkiang die er slavenarbeid moesten verrichten. Bewijzen waren niet nodig. Trouwens in bepaalde Amerikaanse gevangenissen wordt er wel slavenarbeid verricht. Daar zijn bewijzen van maar die geraken amper of niet in onze pers.

Dat er in Sinkiang door het Westen gefinancierde salafistische groepen in opstand waren gekomen en massamoorden pleegden in Syrië, Afghanistan en China kwam daarbij niet ter sprake. Geen enkel land met een meerderheid aan moslims steunt in deze kwestie trouwens nog de VS en leunt aan bij China.

Een gezellig babbeltje

De vraag is natuurlijk of De Croo sinds zijn uithalen al een uitnodiging gekregen heeft voor een ‘gezellig’ babbeltje op de Amerikaanse ambassade in Brussel? En die kunnen pittig zijn zoals bleek uit het gesprek in 2002 van de Amerikaanse bullebak en ‘diplomaat’ John Bolton met José Bustani, de toenmalige Braziliaanse baas van de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens in Den Haag.

DSC_0697

De OVCW in Den Haag. José Bustani, de Braziliaanse diplomaat en de eerste chef van de OVCW, die niet naar de pijpen van de VS wou dansen voor hun aanval op Irak. Waarop de Amerikaan John Bolton, lid van de regering George Bush jr. hem wees op het feit dat hij wist waar zijn kinderen in New York naar school gingen. 

Uiteindelijk koos Bolton, nadat men de Braziliaan het laten wegstemmen, voor een Spaanse diplomaat als opvolger met onder hem als adjunct een Brits diplomaat. Wat betreft Syrië en elders nadien een groot succes betekende. Het leek wel alsof de Russen of de Syriërs om elke hoek het gifgas rijkelijk rondstrooiden. Sensatievoer voor het journaille die alles slikt dat uit Washington komt.

Willy Van Damme

1) 16/02/2023, De Standaard, Giselle Nath, ‘Chinese werknemer verduisterde data van Nederlands hightechbedrijf.’

2) 10/02/2023, The Financial Times, Andy Bounds, ‘Belgium accuses US of ‘aggressive’ push to lure European business.’

3) 8/02/2023, Seymour Hersh, ‘How America Took Out The Nord Stream Pipeline’

In België publiceerden voor zover geweten alleen de Gazet Van Antwerpen en Het Laatste Nieuws dit verhaal van Hersh. De Gazet van Antwerpen noemde hem wel een ‘niet onomstreden journalist’ en beiden hadden het ook over beschuldigingen dat hij complottheorieën verspreid.

Enkele jaren terug had een vereniging van Vlaamse onderzoeksjournalisten hem naar Antwerpen uitgenodigd voor een voordracht. Nu is hij voor onze perslui te mijden. Hetzelfde voor de rest van de westerse massamedia die allen zijn stukken weigeren. Persvrijheid heet dat.

Belgische hulp aan Syrië – Slechts voor al Qaeda

Belgisch minister voor Ontwikkelingshulp Caroline Gennez (Vooruit) gaat ook aan Syrië noodhulp geven om zo het leed van de bevolking in het noorden van het land te verlichten (1). Genereus zou je denken. Vergeet het.

Oprotten

Volgens een bericht van de minister voor Ontwikkelingshulp gaat er vanuit België 5 miljoen euro naar Turkije en Syrië waarvan 4 miljoen naar Syrië maar dan blijkbaar volgens haar door de VRT geciteerde verklaring exclusief naar het noordwesten van Syrië. De rest kan oprotten.

Vermoedelijk gaat het hier over het gebied in Idlib waar Al Qaeda samen met de Turkse regering baas is. De argumentatie van Gennez is dat volgens de VRT die haar citeert: “De Syrische overheid vraagt alleen hulp voor de slachtoffers in niet-oorlogsgebied. Voor waar Assad en het regime geen controle hebben vragen ze zelfs geen hulp om de inwoners te steunen”

Volgens berichten in de Syrische pers en de in Nederland uit Aleppo komende en in Nederland wonende Lahhoud Murad is er wel degelijk vanuit de Syrische overheid via de Syrische Halve Maan hulp aan die gebieden geleverd. (2) Dit terwijl het om door Turkije bezet gebied gaat en de regering in Ankara van Erdogan dus verantwoordelijk is.

Maar zo gaat dat, de mensen in de steden Aleppo en Hama en de andere getroffen gebieden kunnen voor de Belgische en andere westerse regeringen gewoon verder creperen. Niet te verwonderen daar de Brusselse jihadistenleider Bassam Ayachi – de sjeik van Molenbeek –  voor zijn werk in Syrië van onze Staatsveiligheid geld kreeg.

Aardbeving - Assad en leden van Rode Halve Maan in Aleppo in vergadering

De Syrische president Bashar al Assad en zijn echtgenote Asma in de stad Aleppo in gesprek over de hulpverlening met mensen van o.m. de Syrische Rode Halve Maan.

En volgens officiële Amerikaanse documenten steunde onze regering zelfs ISIS. Maar dus niet de Syrische bevolking die in overheidsgebied leeft. De vraag reist trouwens welke garantie men heeft dat de hulp die aan dit gebied gegeven wordt correct zal verdeeld worden?

Het is het ‘koninkrijk’ welke door Aboe Mohammad al Jolani, baas van het aan al Qaeda gelieerde Hayat Tahrir al Sham, wordt bezet. Maar wie gelooft dat deze hulp correct zal gegeven worden is zot.

Wie gelooft dat?

Enkele maanden geleden vroeg volgens de website al Monitor een priester in dit deel van de provincie Idlib of hij zijn grotendeels vernielde kerk mocht heropenen. Ondanks de druk om een meer menselijk gezicht te tonen weigerde hij. Trouwens volgens resoluties van de VN is elke hulp van wie en waar ook aan al Qaeda bij wet verboden.

Men kan zich daarom terecht afvragen of de Belgische regering en Caroline Gennez hier zo terroristen steunt en dus de wet aan het overtreden is. Maar wees gerust, in het Westen mag alles, ook steun aan ISIS en al Qaeda. Zolang deze natuurlijk de Westerse belangen verdedigen.

En dat is Syrië vernielen. Juist als die aardbeving. Vandaar geen hulp aan de miljoenen in regeringsgebied wonende Syriërs. DAT is het echte Westerse regeringsbeleid wat betreft de mensenrechten en het internationaal recht. De rest is propaganda, sprookjes.

Wel zijn er een pak landen buiten de westerse alliantie die aan Syrië al noodhulp boden zoals Pakistan, Rusland, China, Algerije, de Verenigde Arabische Emiraten en Bangladesh. Landen die het recent soms zelf niet gemakkelijk gehad hebben.

Intussen zijn hier enkele individuen wel bezig met hulp aan het verzamelen voor de geteisterde bevolking. Zo is er een groep in Nederland verblijvende Syriërs en priester Daniël Maes die in het klooster van Sint-Jacob de Verminkte in de stad Qara verblijft en er al voor de oorlog uitbarstte woont. Het klooster heeft iedereen die dat nodig had zonder discriminatie in het verleden hulp verleend.

Wel toonde de VRT in het journaal voor het eerst vandaag wel beelden van de vernielingen in de stad Aleppo en had hun journalist Jens Fransen het deze week zonder verdere verduidelijking over de aanwezigheid van al Qaeda daar in Syrië. Een primeur voor de VRT.

Oproep pater Daniel Maes

IMG_3948

Pater Daniel Maes bij de feestelijkheden rond zijn 50-jarig priesterschap in Postel waaraan hij verbonden is. 

Rond vier uur maandagmorgen werd hier een lichte aardbeving van ’n tweetal minuten gevoeld. Wij zijn zelf niet getroffen. Het centrum van de aardbeving (7.8) bleek bij de miljoenenstad Gaziantep te liggen (Z-O Turkije). De Syrische regering hield maandag een spoedberaad om de hulp te organiseren.

Na de vespers baden we de grote litanie die in de liturgie voorzien is voor deze slachtoffers. ’s Avonds in de recreatie baden we met groot en klein een rozenhoedje. Vandaag houden we doorlopende aanbidding in de kerk. Er zouden in Noord Syrië al meer dan 1000 doden gevallen zijn en nog veel meer gewonden.

Het blijkt allemaal veel erger te zijn dan aanvankelijk verwacht werd. Moeder Agnes-Maria en zuster Carmel zijn begonnen met de voorbereiding van de meest dringende hulp aan slachtoffers in Aleppo, die daar in deze ijzige vrieskou op straat zitten zonder voldoende kleding, zonder eten en medicamenten.

Nadat deze mensen in N. Syrië al een decennium lang het slachtoffer zijn van aanslagen en plunderingen, onrechtvaardige, wurgende sancties en illegale bezetting die tot op de dag van vandaag verder gaan.

Bovendien aarzelen verschillende landen om juist het noodlijdende volk van Syrië enige hulp te bieden, zogenaamd uit politieke correctheid. Wil ook bidden voor de slachtoffers, de families, het land en hen die helpen.

Voor wie ons hierbij wil helpen met een kleine of grote financiële steun, ziehier ons banknummer: IBAN: BE32 0682 0832 4402 / BIC: GKCC BEBB

Oproep Lahhoud Murad & vrienden

Lahhoud Murad was in Nederland aan het studeren met het idee nadien een eigen bedrijf op te richten in Aleppo waar een deel van zijn familie nog woont. Zijn broer woont in Wichelen, een gemeente vlakbij Dendermonde. Origineel komt de familie uit de provincie Hasaka waar zij graan verbouwen.

Maar daar zitten de Amerikanen met de Koerdische terreurbeweging PKK die er het graan en de aardolie, de voornaamste producten in die regio, stelen. Voor stortingen vanuit het buitenland en dus ook België op dit Nederlands bankrekeningnummer moet men wel ook de BIC-code meegeven en dat is in dit geval RABONL2U.

Samen SOS - Lahhoud Murad - Aardbeving Syrië

Willy Van Damme

1) Minister Gennez maakt 5 miljoen vrij voor noodhulp aan slachtoffers van aardbeving, waarvan meer dan 4 miljoen voor Syrië | VRT NWS: nieuws

2) Quake-hit Syria approves aid delivery to rebel-held areas — Naharnet

Het proces van de eeuw – Een theatervertoning

In Brussel begon deze week het proces rond de aanslagen in Zaventem en het metrostation Maalbeek. Bloedige aanslagen die tientallen mensen het leven hebben gekost en pasten in de eerdere aanslagen in Parijs met o.m. de Battaclan. Het is een in vele opzichten merkwaardig proces. Men kent wel de daders en de loopjongens en er is zelfs een naam voor de planner, een zekere Oussama Atar.

Wie trok aan de touwtjes?

Oussama Atar vrijheid voor

Oussama Atar wordt gezien als de planner van die aanvallen in Frankrijk en België. Maar wie stond er achter deze man? Officieel kwam hij in 2017 om bij een Amerikaanse aanval. Ooit betoogde onder meer Amnesty International onder de slogan ‘Red Oussama’ voor zijn vrijlating. Met succes. Of zijn slachtoffers hier gelukkig mee geweest waren is uiteraard hoogst twijfelachtig. Excuses van die groepen zijn er voor zover geweten nooit geweest. 

Maar wie dirigeerde dit zaakje en waarom? Dat is een ander verhaal welke tijdens dit monsterproces vermoedelijk niet aan bod zal komen. Maar dat boven water halen is toch iets essentieel. Zeker is dat hun daden niets met religie te maken hadden maar hun acties gewoon een vorm van zeer brutaal geweld was.

Ze waren eerst boefjes en werden nu plots zeer zware criminelen. Maar het achterhalen van wie hier achter schuil gaat gebeurt niet en dat is geen toeval. Zo zijn er een aantal eigenaardigheden aan deze zaak en deze vorm van salafistisch jihadisme die men moeilijk anders dan raar kan bestempelen.

Neem nu die mislukte aanslag op die Thalys die van Brussel naar Parijs bolde met enkele op massamoord beluste jihadisten aan boord. Zaten daar toch geen Amerikaanse militairen mee op die trein die per toeval toen die een jihadist in het toilet zijn wapen hoorde laden. En kijk, zij schakelden die jihadisten uit en werd in Franrijk gevierde nationale helden.

Maar was hun aanwezigheid op dat ogenblik en in dezelfde wagon echt een toeval? Het zou kunnen maar het was dan zeker wel een heel gelukkig toeval. Ook was de man die dit allemaal achter de schermen bekokstoofde de Brusselaar Oussama Atar, diezelfde die ook de aanslagen op de Battaclan en Zaventem plande.

Oussama Atar en Abdelrahman Ayachi

Oussama Atar is niet aanwezig op dit proces en ontbrak ook in Parijs. Volgens de officiële versie vermoed men dat hij in Syrië of Irak gedood is maar zekerheid is er niet en dus moet hij (of zijn lijk) mee de trappen op richting wat gerechtigheid heet.

Sjeik Bassam Ayachi in Syrië

Bassam Ayachi, spion voor het Westen en officieel salafistisch terrorist hier als ‘vrijheidsstrijder’ in zijn vroeger vaderland. Ondanks zijn sleutelrol kreeg hij maar 2 jaar effectieve celstraf omdat hij werkte voor de Belgische en Franse veiligheidsdiensten. Uit de beschikbare info lijkt dat niets te hebben opgebracht voor de Belgische en Franse veiligheidsdiensten. Voor hem aan de andere hand…..

Ooit was Oussama Atar zelfs de lieveling van allerlei goed bedoelende maar naïeve mensen en groepen als Amnesty International. De man zat wegens terrorisme in een Iraakse cel en was, stelden zij, zwaar ziek en moest dus dringend naar België komen. Hij kwam maar zijn verhaal bleek nep. Amnesty International poogde het nadien zelfs nog deels te ontkennen.

Maar Oussama Atar was een boezemvriend en partner in crime van Abdelrahman Ayachi, zoon van Bassam Ayachi de sjeik van Molenbeek. Dat is de godfather van het jihadisme in het Brusselse en de man die er meer dan wie ook hielp bij het rekruteren van almaar nieuwe jihadisten nodig voor de vernieling van grote delen van het Midden-Oosten, vooral dan Libië, Egypte, Syrië, Irak, Jemen en Libanon.

En die Abdelrahman Ayachi, boezemvriend dus van Oussama Atar, was de man die VRT-icoon Rudi Vranckx in 2013 in de uitzending voor ‘steun’ aan Syrië opvoerde als de Syrische vrijheidsstrijder en die ginds gids en tolk speelde voor Vranckx en waarvoor de man dus ook vergoed werd. .

Of hoe de VRT en dus de Vlaamse belastingbetaler terroristen financierde. Het zou normaal in de politiek en de media dagenlang groot nieuws moeten geweest zijn maar hier had men er zelfs geen aandacht voor. Ook deze Abdelrahman Ayachi zit nu vermoedelijk te foefelen met zijn 48 of meer maagden

Charles Michel en Frans Timmerman

Frans Timmerman die als Nederlands minister van Buitenlandse Zaken een fonds voor steun aan die Syrische jihadisten hielp oprichten en wapentuig leverde is tegenwoordig een topman van de Europese Commissie. Geen klassieke krant, televisiezender of weekblad in Nederland die er veel heisa over maakt.

DIA - Rapport 12 augustus 2012 - Syrië, Irak, al Qaeda - pag 3 - Deel C

Dit document van de Amerikaanse Militaire V!iligheidsdienst van augustus 2012 is authentiek en dient gezien als het voornaamste bewijsstuk om te weten wie echter de opstand zat. Het werd enkele jaren geleden in aanwezigheid van een getuige afgegeven aan de Belgische ‘kenner’ Montasser Alde’emeh die er nadien het zwijgen toe deed. Hij weet dus dat hij liegt.

Bij het Belgisch ministerie van Buitenlandse Zaken ontkende men enige betrokkenheid hierbij. Nochtans staat er letterlijk: ‘And this is exactly what the supporting powers to the opposition want’. Men gaf IS hier dus instructies om na Syrië ook Irak binnen te vallen om het zo totaal te destabiliseren. Wat mislukte door het optreden van de Iraakse geestelijke leider Ali al-Sistani, Iran en Rusland.

En dan is er onze Charles Michel, ooit premier en nu gezegend met de topjob van voorzitter (president) van de Europese ministerraad die in Beijing de lef had om de Chinese president lessen te geven over wat hij niet en wel moet doen. De man onder wiens bewind Al Qaeda van het Arabisch Schiereiland via de Verenigde Arabische Emiraten van ons land Belgische minimi’s kreeg. Een uitstekend wapen.

Het is diezelfde groep die bijna de ganse redactie van het Franse satirische blad Charlie Hebdo afknalde. Waarna onze toppoliticus samen met de andere schijnheiligen in Parijs ging betogen tegen diegenen die hij wapens bezorgde. Je moet maar durven.

En dan is er het merkwaardige verhaal van Bassam Ayachi, de sjeik van Molenbeek afkomstig uit Syrië, een land dat hij mee hielp vernielen. De man loopt al decennia mee in het jihadisme. Eerst toen hij in 1979 betrokken was bij de bestorming en dagenlange bezetting van de Grote Moskee van Mekka in Saoedi Arabië. Een mijlpaal in de geschiedenis van dat land.

Molenbeek

Nadien was hij nog betrokken bij het jihadistische aspect van de oorlog in Joegoslavië waar ook Bin Laden verscheen. Hij raakte er in die periode in het noorden van Frankrijk, waar de man toen verbleef, zelfs betrokken bij bankovervallen.

Nour al Din al Zinki - Handarat-Aleppo - Juli 2016 - onthoofding Palestijns kind

En leuk dat dit was. De video lekte raar maar waar in de pers wel uit waarna de VS officieel elke band met de groep doorknipte. Het greep plaats tijdens de laatste weken voor het Syrische leger die jihadisten uit hun deel van de stad Aleppo verjoeg. Zoals ook gebeurde met de Nederlandse jezuïet Frans van der Lugt in de laatste dagen van de jihadistische opstand in de stad Homs werd ook dit kind als weerwraak omgebracht.  Hamza al Kateab staat uiterst rechts.

En dan kwam Molenbeek waar hij een nieuwe carrière uitbouwde als topjihadist. Via onder meer zijn Islamitisch Centrum slaagde hij erin om vele jongeren met een islamitische achtergrond maar op de criminele toer te rekruteren voor een nieuw leven van misdaad in Syrië en ook Irak.

Door het journaille opgehemeld als vrijheidsstrijders zorgden die voor een orgie van geweld in zijn aller ruwste vorm. Typisch zoals bij de groep Noor Din al Zinki die in de stad Aleppo zichtbaar en op het internet een feest bouwden toen ze een ziek Palestijns kind vermoorden.

Om dan nadien in London op te duiken met strik en pitteleer bij BAFTA (British Academy for Film and Television Arts) als de gevierde makers van de bekroonde documentaire over hun werk ‘for Sama’. Met applaus bij de media gaande van The Sun tot Apache hier. Een beter bewijs om te tonen hoe ziek de westerse maatschappij is is er niet.

Bassam Ayachi was ook indirect betrokken bij de aanslagen van 2001 op het World Trade Center in New York en terwijl de CIA op grote schaal allerlei vermeende jihadisten ontvoerde en hen in Guantanamo opsloot bleef Bassam Ayachi zeer merkwaardig buiten schot. Wat toch toonde dat de man bescherming had.

Hamza Kataeb en Nour Din al Zinki - Bafta - 4

Enkele jaren nadien is Hamza al Kateab van die groep fris geschoren en gewassen en voorzien van een strik de eregast van de Britse elite. Alles was plots vergeten en vergeven. Hoe ziek kan een maatschappij zijn? De film ging over hun dochter en niet over al de kinderen die ze met Britse regeringssteun hadden vermoord.

Laten doorgaan

Pas dit jaar veroordeelde men hem in Frankrijk tot 2 jaar cel. Maar dat was minder lang dan het voorarrest dat hij had uitgezeten en dus had hij recht op een vergoeding voor die periode. Hij had nog niet genoeg geld gekost aan de belastingbetaler.

Verder bleek zoals verwacht dat hij werkte voor zowel de Franse als Belgische veiligheidsdiensten.Maar voor welke diensten nog? En verder is er de vraag of hij het huidige proces tegen zijn vroegere vrienden zal bijwonen?

Een vroegere topman, van de federale politie stelde het zo: “Kijk, de CIA of de Mossad, ik ben niet meer zeker welke van de twee, verwittigde ons van het jihadistisch schuiloord in Verviers dat we dan opruimden. Maar Zaventem en Maalbeek hebben ze gewoon laten doorgaan.”

Wat we nu in Brussel de komende maanden te zien en te horen zullen krijgen is dan ook een deel van de waarheid en deels theater. De kleine jongens passeren de revue, de groten blijven verborgen. Veel zal dan ook nu niet aan bod komen. De zaak speelt zich trouwens af in de vroegere gebouwen van de NAVO en dat zal wel een toeval zijn. 

Willy Van Damme

Bassam Ayachi: Een terrorist als agent van de Belgische staat

Wat velen al jaren stellen en ook hier werd geschreven blijkt uit het in Parijs recent gevoerde proces tegen Bassam Ayachi, hier gekend als de sjeik van Molenbeek (1). Elke discussie over zijn relatie met de veiligheidsdiensten lijkt stilaan niet meer nodig. Op 13 mei veroordeelde de rechtbank van eerste aanleg in Parijs hem tot 5 jaar cel maar met slechts 1 jaar effectief.

Een leven van terreur

Een aangezien hij dertien maanden in voorarrest zat kan hij nu vrij en vrolijk rondhuppelen in Molenbeek of waar dan ook. De reden voor die toch wel heel lichte straf ligt in het feit dat hij van 2015 tot zijn arrestatie in Frankrijk wegens terrorisme op 27 maart 2018 voor zowel de Franse DGSE als de Belgische Staatsveiligheid werkte. Zonder blijkbaar enig resultaat. Wel koppelde men voorwaarden aan die vrijlating. En dan?

Bassam Ayachi - gewond in veldhospitaal - 23-02-2015

Bassam Ayachi raakte in Syrië bij een aanslag  gewond en verloor een arm. Een gevolg van interne twisten onder salafisten. Dat geloof hé! Niet teveel van geloven. 

Met andere woorden de spin in het web van het Brusselse salafisme en terreur werkte jarenlang voor onze Staatsveiligheid. En wie de man zijn cv kent weet dat die al decennia als terrorist door het leven ging. Van de bestorming in de Grote Moskee in Mekka op 20 november 1979 tot de bankovervallen in het noorden van Frankrijk, de terreur in Joegoslavië, de oorlogen in Syrië en Irak, de aanslag op het WTC en de aanslagen in Europa.

Dat is niet het enige wat gelijkaardige verhaal rond de familie Ayachi. Zijn in 1980 in het Franse Aix-en- Provence geboren zoon Abdel Rahman werkte volgens zowel zijn advocaat die hem bij zijn Brusselse processen verdedigde als volgens de uitstekende ogende website www.salaire-mensuele.com (2) voor de Franse buitenlandse inlichtingendienst DGSE. Juist zoals zijn vader later.

Volgens dit verhaal wou de DGSE meer weten over de ontvoering van de Amerikaanse journalist James Foley en de Brit Cantlie op 22 november 2012 waarbij Foley later door ISIS onthoofd werd. Een raar verhaal want waarom wou de DGSE meer weten over de ontvoering van een Brit en een Amerikaan? Dat de CIA of MI6 erachter gingen lijkt logisch maar waarom de DGSE?

Steun van de westerse politiek en media

Abdel Rahman was gids en tolk voor VRT-journalist Rudi Vranckx toen die het jihadistengebied in het noorden van Syrië bezocht om reclame te maken voor hun strijd. De VRT, en zo de Vlaamse belastingbetaler, betaalde dus die man. Volgens bovenstaande site verdiende hij als jihadist per maand 10.000 euro. Daarvoor kun je al wat mensen doden.

Hij sneuvelde op 19 juni 2013 in Sinjar, een plaatsje in de provincie Idlib op een 25 km van de stad Maarat al Numan. Vranckx voerde hem op als Syrische vrijheidsstrijder tijdens de benefietshow van de VRT 12-12 voor Syrië op 26 april 2013. Hij was de vader van vier kinderen. Een terrorist die op onze VRT hulp vroeg voor Syrië. Moet kunnen!

Bassam Ayachi werd daarbij voordien slechts tweemaal gearresteerd, in 1979 in Saoedi-Arabië en een tweede keer toen hij op weg met een vracht jihadisten en propagandamateriaal in Italië tegen de lamp liep.

Pas in 2018 in Frankrijk wordt hij echt bij de lurven gepakt en toen bleek wat velen al vermoeden, hij was een agent van Westerse veiligheidsdiensten. Zo runde hij vanuit Molenbeek een lange tijd het Centra Islamique de Belgique (CBB) die jihadisten rekruteerde, aanslagen plande en de meest racistische vulgaire praat (genre joden zijn apen) verkondigde.

Een aantal die er dat soort praatjes verkochten werden voor de rechtbank gesleurd en kregen een veroordeling aan hun broek. Initiatiefnemer Bassam Ayachi liet men hier echter verbazend ongemoeid. Hij was via de moord op de Afghaan Sjah Massoud, een tegenstander van de Taliban, ook indirect betrokken bij de aanslagen op het WTC. Een aanslag volgens bronnen op kosten van Osama Bin Laden.

Abdelrahman Ayachi - 1

In eerste aanleg kreeg Abdelrahman in Brussel wegens terrorisme 8 jaar cel. Geen probleem voor de Franse buitenlandse veiligheidsdienst DGSE om hem te rekruteren. Standvastigheid in het geloof was er noch bij hem of bij zijn vader niet bij. Centen klonken beter.

Het was twee dagen voor de aanslag in New York op het World Trade Center. Wat het sein voor de CIA was om wereldwijd honderden moslims te ontvoeren en in Guantanamo te stoppen. Waar sommigen bijna 11 jaar later nog steeds zitten. En wie liet de CIA ongemoeid? inderdaad Bassam Ayachi. Waarom is dan de heel logische vraag? Was hij toen hun mannetje?

Waarom?

Veel van de vrienden van Bassam Ayachi zijn sindsdien bekende Belgen geworden. Wie kent niet een Salah Abdeslam, Mehdi Nemmouche of Mohamed Abrini (de man met het hoedje), Oussama Atar (het brein achter de aanslagen in Zaventem en de Battaclan) en Ibrahim el Bakraoui? Hoeveel doden hebben ze niet op hun geweten, in het Midden-Oosten en ook hier?

Het is ook geweten dat het probleem van de salafistische terreur al jaren voor de oorlog in Syrië een feit was bestond en dat het verhaal van terroristen die naar het Midden-Oosten of elders (Spanje) reisden bij de veiligheidsdiensten al lang gekend was. En toch konden die zeker tot ongeveer eind 2013 probleemloos in Zaventem, Schiphol of Parijs een vlucht nemen om waar dan ook dood te zaaien.

Men wist het en de reden is nu immers gekend. Men had kanonnenvlees nodig om de Syrische regering ten val te brengen en het land kort en klein te slaan. En dus liet men begaan en gaf hen zelfs alle mogelijke steun, incluis zelfs zware wapens.

Zo waren de terroristen die de Manchester Arena aanvielen in het Verenigd Koninkrijk wonende Libiërs die voorheen door de Britse veiligheidsdienst MI6 naar Libië waren gestuurd om Kadhaffi te vermoorden en het land kapot te maken. Wat lukte. Maar waarom dan nog die aanval op de Manchester Arena en wie gaf hen de opdracht? Dat is de vraag waarop wij nog steeds geen antwoord hebben.

 Aanslagen Zaventem 22 maart 2016 - 1

De luchthaven van Zaventem na de aanslag. De daders waren diezelfde jongens die voorheen door onze media als ‘vrijheidsstrijders’ bijna heilig werden verklaard.

Een vroegere Belgisch toppolitieman zegt het kurkdroog: “Van die plannen in Verviers waar we de terroristen uitschakelden werden we vanuit het buitenland verwittigd. Deze wisten dat dus. De aanslagen op Zaventem en Maalbeek hebben ze gewoon laten doorgaan.” Bij de Staatsveiligheid was niemand bereikbaar voor commentaar. Komt die nog dan zal die hier worden gegeven. (3)

Maar de vraag rijst waarom jarenlang de wereld werd geteisterd door die extreme golf van terreur en waarom die golf nu plots is komen stil te liggen. Zo roemde onze media wat ze noemde de Arabische Lente. Wat in wezen een poging tot salafistische staatsgreep was vermomd als vrijheidsstrijd tegen de meer burgerlijke en niet-religieuze regeringen in de regio. En die opstand kreeg alle steun van Barack Obama, de EU en de media.

Het is een vraag die men misschien pas binnen enkele decennia zal beantwoord krijgen. Het antwoord zou politiek wel eens een schokgolf kunnen veroorzaken. Want een stelletje boze geradicaliseerde jongeren of amateurs waren dit zeker niet. Integendeel! Herinner U dat Abdelkader Belliraj, de Belgo-Marokkaanse agent van de Mossad pal voor 9/11 een privaat gesprek had met Bin Laden!

Willy Van Damme

1) De geheime diensten en de Syriëstrijders–De zaak Fouad Belkacem en Bassam Ayachi | Willy Van Damme’s Weblog (wordpress.com)

2) Fortune Salaire Mensuel de Abdelrahman Ayachi Combien gagne t il d argent ? 10 000,00 euros mensuels (salaire-mensuel.com)

3) Er kwam tot heden geen antwoord van de Staatsveiligheid op de gestelde vragen. In afspraak met de woordvoerster werden op 31 juli een serie vragen gestuurd. Of die gingen beantwoord worden, stelde zij, was niet zeker. Die kwamen dus niet. Dat veiligheidsdiensten infiltreren in criminele organisaties van die aard is begrijpelijk maar daar dienen wel voorwaarden aan verbonden.

Die steun moet resultaatsgericht zijn. Zomaar geld geven en jarenlang niets aan cruciale informatie in ruil krijgen kan niet. Dat is steun aan de terreur. Nergens uit het in Frankrijk gevoerde proces blijkt er van enig resultaat sprake te zijn geweest.

Er ging wel geld zijn richting en hij kreeg ook duidelijk bescherming. De man heeft een leven van terreur die begon met de bestorming van de Grote Moskee in Mekka decennia geleden.

En dat ging van kwaad naar erger. Het lijkt er op dat de man al die jaren bescherming genoot. Van wie allemaal? Zonder hem had het salafisme in Molenbeek en elders in België niet zo’n vlucht genomen. Vermoedelijk zou er zelfs geen sprake geweest zijn van die twee aanslagen in Zaventem en Maalbeek.

Bovendien is het duidelijk dat de Staatsveiligheid tot ongeveer eind 2013 honderden jihadisten naar Syrië liet vertrekken om er te stelen, moorden, vernielen, onthoofden en dies meer. En het Westen heeft hen gebruikt om Syrië aan te vallen en te vernielen. Wat gelukkig genoeg niet lukte. Meer dan genoeg vragen dus voor de media en het parlement.

Er zijn al veel parlementaire onderzoekscommissies geweest maar niet over dit. Een vraag bijvoorbeeld: Hoe kwamen bijvoorbeeld die minimi’s van Herstal bij al Qaeda in Jemen? Dat zijn toch de mannen van Charlie Hebdo. Geen antwoord! Het zegt alles over het democratisch gehalte van België.

De gestelde vragen waren:

Hierbij zoals afgesproken enkele vragen betreffende de lang in Sint-Jans-Molenbeek woonachtige terrorist Bassam Ayachi die gezien wordt als een der belangrijkste figuren in de salafistische terreur wereldwijd en op bepaalde ogenblik in contact stond met figuren als een Oussama Attar.

Deze werd in mei dit jaar door de Parijse rechtbank van eerste aanleg wegens zijn betrokkenheid bij terreur veroordeeld tot 1 jaar effectief en vier jaar voorwaardelijk. Tijdens dat proces bleek dat deze een jarenlang door Jullie en de Franse DGSE betaalde informant was.

  • Klopt dit?
  • Was dit van 2015 en tot 2018 en zijn arrestatie in Frankrijk?
  • Uit het proces moet ik opmaken dat de man wel veel geld en protectie kreeg maar amper of geen voor jullie bruikbare informatie gaf. Klopt dat?
  • Hoe was de reactie vanuit de Belgische politiek en het Comité I?

De staatsgeheimen van Bart Swings

Het zal voor de meeste Belgische en andere atleten een wel heel grote verbazing zijn om te horen dat men de laptop en de smartphone best niet mee neemt naar de Chinese Winterspelen want China zou er ongemerkt spionagesoftware kunnen op plaatsen. Voor atleten die maar met iets bezig zijn dan hun conditie en de mogelijke uitslag op die Winterspelen moet dit een totale verrassing zijn.

Hebben sporters staatsgeheimen?

Volgens het advies van het Olympisch Comité is een laptop of smartphone naar ginds meenemen een te gevaarlijke zaak. Een gevaarlijke zaak? Hebben die sporters en hun trainers, masseurs en administratieve staf dan misschien staatsgeheimen op hun laptops of smartphones staan die men kan stelen?

Als dat zo zou zijn dan dienen onze veiligheidsdiensten snel actie te ondernemen tegen deze sporters want ze mogen dit normaal niet bezitten.

Bart Swings 

Volgens het Belgisch Olympisch Comité kunnen onze sporters om veiligheidsreden hun smartphones beter thuislaten want de Chinese geheime diensten zouden er spyware op kunnen plaatsen en de gegevens ontfutselen. Zou…..

Staatsgeheimen die zomaar op de laptop van bijvoorbeeld snelschaatskampioen Bart Swings zouden staan! Dat kan toch niet. Maar als men ons Olympisch Comité moet geloven dan mogen die hun digitale telefoon niet meenemen want China zou er stiekem spionagesoftware kunnen op plaatsen om zo onze staatsgeheimen buit te maken.

Natuurlijk kan men zo al ruiken wie dat advies aan het Olympisch Comité influisterde en dat is vermoedelijk onze veiligheidsdienst, de Belgische Staatsveiligheid en in Nederland de AIVD. Want daar in Nederland klonk aldus de VRT hetzelfde lied. Diezelfde AIVD die in 2008 journalisten met hun toestemming als spion inschakelde bij de Olympische Zomerspelen in Beijing.

Belgacom

Dit verhaal over onze olympische sporters heeft in wezen niets te maken met het beveiligen van wat dan ook maar is gewoon een van de zovele onbewezen beweringen van onze spionagediensten over China. Het doet denken aan het fameuze artikel van Lars Bové in De Tijd over de inbraak in het internationale kabeltelefoonnetwerk van toen nog Belgacom, nu Proximus.

Zijn verhaal kwam rond de periode toen er in de wereld veel heisa was over het verhaal van Edward Snowden over de NSA die overal in zowat alle netwerken en elektronische communicatie in de wereld had ingebroken.

Ook bij het internationale kabelnetwerk van Proximus was dat gebeurt en er rezen hierover vragen in onze media. Maar wie was de dader? En kijk op zaterdag 20 september 2013 stond de naam van de schuldige breed uitgesmeerd in De Tijd, zijn krant: Het was China stelde hij zonder veel aarzelen.

Pech want diezelfde ochtend verscheen overal in de andere media de naam van de echte dader: De Britten die via Aziatische omwegen al de gegevens van die kabels aftapten. Bové had zich zonder blijkbaar degelijke controle een nepverhaal laten aansmeren.

Van een Belgische veiligheidsdienst waar hij goede contacten had? Waarschijnlijk want van Belgacom leek het niet te komen, die wezen immers naar de Britten.

Lars Bové - China - Hacking Proximus

Op 20 september 2013 had Lars Bové het mysterie onthuld van wie achter de hacking van het internationale telecomnetwerk van Belgacom zat. Het was, naar hij stelde, China die zo ook zelfs het Verenigd Koninkrijk had aangevallen. Nog diezelfde ochtend wisten alle andere media te melden dat het de Britten waren en zo niet alleen België maar ook China en elders bespioneerden.

Het was dus het omgekeerde. Er kwam een gerechtelijk onderzoek dat – wat kon men verwachten – een stille dood stierf. De zo geroemde ‘onderzoeksjournalist’ Lars Bové was beetgenomen en misbruikt. Zijn bron die hem bedrogen had heeft hij nooit bekend gemaakt.

Bronnengeheim is heilig behalve in dit geval waar de betrokken journalist door zijn bron misbruikt en belachelijk wordt gemaakt. Maar hij zweeg. De naam van die bron is nochtans zeer belangrijk om dit dossier beter te kennen.

Het is een al jaren klassieke geworden tactiek vanuit de Westerse veiligheidsdiensten om China, of Rusland en Iran, de aartsvijanden, van zowat alles te beschuldigen. Desnoods zaken die zij zelf hebben gedaan. Genoeg reden om eveneens vragen te stellen bij dit nu plots weer opgedoken verhaal over China en smartphones.

Een ezel stoot zich nooit tweemaal aan diezelfde steen en als de veiligheidsdiensten bij een bevriend journalist leuren met leugens dan kan men er gif op nemen dat ze niet aan hun proefstuk zijn en daardoor ook elke geloofwaardigheid hier verloren hebben. Maar geen zorg. Onze pers bestaat niet uit ezels. Ze stoten zich immers steeds weer aan diezelfde steen.

Als we dat verhaal over die sporters richting de Winterspelen moeten geloven dan is het alsof iedere toerist die in China op bezoek gaat spionagesoftware op zijn telefoontoestel geplaatst krijgt.

Het moet daar op de vele Chinese luchthavens erg druk zijn. Maar het valt te betwijfelen dat de Chinese spionnen enige interesse hebben om de smartphone van Bart Swings of welke andere Belgische, Nederlandse of andere sporter te hacken.

Wat zouden ze er op vinden? De data waarop hij met zijn kinesitherapeut en masseur heeft afgesproken of de dag dat hij zijn ouders of eventueel grootouders voor een etentje gaat bezoeken? Of wat zijn lievelingsgerecht is? Boeiend materiaal dus waar elke doorwinterde Chinese spion verlekkerd op moet zijn.

China is de grootste

Maar het is ‘nieuws’ en dus krijgen we op onze nationale radio, TV en in de kranten te horen en lezen hoe gevaarlijk en smerig China is, men is er onverbiddelijk. Ze nodigen je uit om dan je telecomapparatuur te hacken. Wat een geboefte denkt Jan Modaal dan. Het is echter zoals met die verhalen over Huawei, de Chinese telecomproducent.

Al jaren zegt de VS dat die haar apparatuur gebruikt om ons te bespioneren en dient men er daarom streng op toe te zien dat die apparatuur niet gekocht wordt. Het probleem is echter dat de VS, die dit luidkeels blijft uitschreeuwen, er nog niet het minste bewijs voor geleverd heeft. Maar kritische vragen stellen bij al die Amerikaanse of Britse nepverhalen zal men bij journalisten zelden of niet doen.

Huawei-Logo

Volgens de VS is Huawei gevaarlijk want via hun telecomsystemen zouden zij spioneren. Dat kan zeker, maar waar is na al die jaren het bewijs? Nergens. En nochtans heeft de VS massa’s specialisten die dat zo zouden moeten kunnen vinden. Huawei is echter een zeer machtig telecombedrijf en voor de VS is dat een gevaar.

Want ondanks het feit dat de VS met al die grote Amerikaanse technologiegiganten en hun duizenden specialisten heeft Washington er tot heden voor zover geweten geen bewijs voor gevonden. En dan zijn al die beweringen gewoon nepnieuws, fake.

Men klets wat uit de bek. En dan heeft ook dit verhaal daarom ook niets te maken met hacking of spionage maar met moddergooien en het kapot pogen te maken van een rivaal voor de eigen almacht.

De VS is door China als grootste economie voorbijgestoken en poogt weerwraak te nemen door over China allerlei verhaaltjes te vertellen die door onze media dan ook zonder amper of geen vraagstelling worden overgenomen. Daarvoor heb je nu eenmaal onze pers. Waarna Jan Publiek dan maar geen Huawei koopt maar een Samsung. Want die is veilig?

Edward Snowden

Maar een aantal jaren geleden kwam daar dus het verhaal boven water van een zekere Edward Snowden, tot dan een medewerker van het Amerikaanse National Security Agency (NSA), een enorm grote bureaucratie maar waar behoudens wat specialisten tot dan amper iemand had van gehoord. Vele duizenden mensen werken er in een als gigantisch te omschrijven gebouwencomplex.

Wat bleek volgens de via Hongkong naar Rusland gevluchte Snowden: De NSA bespioneert via haar software alle bekende digitale communicatieapparatuur in de ganse wereld. En omdat ze omwille van de Amerikaanse wet hun eigen mensen niet mogen bespioneren schakelt men dan maar het Britse GCHQ in.

Nog zo’n moloch dat staat voor Government Communications Head Quarters en die in essentie hetzelfde doet als de NSA, mensen wereldwijd bespioneren. Het ging zover dat de NSA zelfs de telefoons van de vroegere Duitse kanselier Angela Merkel afluisterde en inbrak in het computernetwerk van het Élysée, de diensten van de Franse president. 

Dus als de Chinese president Xi Jinping via zijn Apple smartphone – die is in China erg populair – naar zijn vrouw belt of het eten al klaar is dan weet men bij de NSA dan misschien ook wat hij gaat eten. Bovendien is het straf dat blijkbaar de Nederlandse spionnen van de AIVD de Nederlandse atleten zo te horen evenzeer waarschuwden voor het ‘Chinese gevaar’.

Toen de zaak van Edward Snowden aan het licht kwam – Het is als met Proximus nooit ontkend – bleek dat de Nederlandse spionagediensten via haar serie zendmasten meehielpen aan dit project van de NSA/GCHQ. Ach de wet overtreden? Waarom niet?

Privacy als grap

En toen België het Berlaymontgebouw in Brussel, het zenuwcentrum van de EU, renoveerde werd het contract voor het nieuwe interne communicatiesysteem uitbesteed aan een Israëlische firma met nauwe contacten met de … Mossad, de Israëlische spionnen. Dat kon.

En dan was er recent het verhaal van Pegasus, een softwareprogramma van de Israëlische firma NSO. Officieel een privaat bedrijf maar in feite een afsplitsing van de Mossad. Via die voor de ‘vrienden’ te koop zijnde software nam men geruisloos de controle over een smartphone over, Huawei of Samsung.

Het maakte blijkbaar geen verschil. Of Huawei als instrument van de Israëlische en andere bevriende veiligheidsdiensten. Zouden Huawei of XIaomei, de grootste Chinese rivaal, dat geweten hebben? Maar dat zal de VS ons niet komen vertellen.

Met in een aantal gevallen met dodelijke gevolgen want die technologie verkocht men ook aan bijvoorbeeld Rwanda en die schrikken voor weinig terug. Het gaat hier echter over Israël en dat land mag wat meer. Veel meer zelfs.

Minwith Hill - GCHQ spionage

Het spionagecentrum Menwith Hill bij Harrogate in North Yorkshire waar een paar duizend mensen werken, vooral Amerikanen is een 100 ha groot. Het is officieel een Britse luchtmachtbasis die echter in essentie het sleutelonderdeel is van het internationaal spionagenetwerk van de NSA en GCHQ.

Het toont de Britse vazalstatus. Het centrum kan gelijktijdig meer dan 100.000 boodschappen van overal in de wereld onderscheppen en ontcijferen en is in Europa het centrum voor het spionagenetwerk Echelon.

Volgens de media toen was ook het computersysteem van Buitenlandse Zaken en de premier Elio Di Rupo gehackt. Wat doet vermoeden dat men vanuit de VS en het Verenigd Koninkrijk de computersystemen van alle Europese regeringen had gehackt, hun (sic) partners.

Toen de voormalige Russische president Dmitry Medvedev op bezoek was in het Verenigd Koninkrijk poogde men naar verluidt vanuit Menwith Hill ook zijn communicatie te hacken. Maar Medvedev is dan ook geen snelschaatser.

Maar er is hier goed nieuws. De nieuwste televisietoestellen, de smarttelevisies, hebben nu immers een microfoon en camera geïnstalleerd waarmee men mits hacking geruisloos kan afluisteren en filmen wat in de huis- of slaapkamer allemaal gebeurt. En dan vraagt en mens zich af waartoe privacywetten allemaal dienen.

In wezen weet de VS als ze dat willen alles over wat men deze avond gaat eten, waar men die dag geweest is en wat men met wie besproken heeft. Privacy ligt al jaren op de vuilnishoop en onze spionnen weten dat maar al te goed en doen er niets tegen. Integendeel ze helpen soms mee want de CIA, MI6 en de NSA zijn vrienden, zusterorganisaties.

Bart Swings kan gerust zijn

Het maakt dat het verhaal over onze sporters en Chinese spionage onzin is. Het is de platst mogelijke anti-Chinese propaganda. Uiteraard heeft China, of welk land ook, zelfs Swaziland of Oost-Timor, een inlichtingendienst. Zo kan men er gif op nemen dat China hier een netwerk van spionnen heeft. Brussel is nu eenmaal geen stadje ergens ver weg in het Andesgebergte.

Trouwens, wat is een spion? Het is iemand die informatie voor zijn regering of derden vergaart en wie dus met een Chinese diplomaat praat praat ook met een spion want diplomaten horen al hun contacten aan hun baas te melden. Hetzelfde met diplomaten uit andere landen. Of met sommige journalisten. Zie maar het hier eerder besproken contract van de BBC en Reuters met de Britse regering.

Maar zo draait de wereld tegenwoordig. Niets is nog privaat en desnoods ligt alles op straat. Kijk maar naar die massa’s camera’s op pleinen en straten en in gebouwen. Niets is privé. De Britse premier Boris Johnson weet er alles over.

Maar Bart Swings hoeft geen schrik te hebben. Over de afspraken met zijn vrienden, kinesist en familie is men in China niet geïnteresseerd. Iets anders zou sterk verbazen. Hij kan zich de moeite besparen om zijn gsm thuis te laten. Laat onze spionnen en de media maar raaskallen.

Willy Van Damme

Lucas Catherine over Koloniaal België–De komst van de roofmoordenaars

De Brusselse schrijver Lucas Catherine heeft recent nog maar eens een boek geschreven, ditmaal over de vele koloniale avonturen van België, vooral dan onder koning Leopold II. Het is zoals in zijn geval bijna steeds een korte beschrijving van een belangrijke periode van onze vaderlandse geschiedenis. En zeker niet een om fier over te zijn.

Na de Napoleontische oorlogen en de Frans-Pruisische oorlog van 1870 begonnen de Europese staten aan de verovering en plunder van Afrika. En België met koning Leopold II wou niet onderdoen. Vandaar de Berlijnse conferentie over Afrika van 1885 van de Europese machten en de Verenigde Staten.

Afrika en de nood aan grondstoffen

De snelle industrialisering in de 19de eeuw van het Westen, en daar moet je de VS ook bij rekenen, maakte het noodzakelijk nieuwe gebieden met nog amper of niet ontgonnen rijkdommen te veroveren. Het verlangen naar de mijnen van Katanga en de plantages in onder meer Congo zorgden voor een rush op het Afrikaanse continent.

Dit gebied werd naar buiten toe voorgesteld als een wildernis waarin ook wel mensen leefden die men echter dringend moest beschaven door ze te bekeren tot het christendom. En bovendien loerde er nog een groot gevaar, namelijk dat van de slavenhandel. En dat was het werk van, wat dacht je, Arabieren, moslims die hondsbrutaal te werk gingen en dringend dienden gestopt.

Koloniaal België - Lucas Catherine - Boek Epo 2021

Lucas Catherine is wat men kan noemen een veelschrijver die wel een beperkt aantal onderwerpen aanpakt zoals Brussel zijn heden en verleden, Palestina met het zionisme en onze vroegere koloniën. Voldoende stof voor meerdere boeken die wel hier en daar wat foutjes bevatten maar boeiend blijven. Ook hier.

Het idee dat de lokale bevolking totaal onderontwikkeld was en leefde als een soort apen werd er dankzij de toenmalige media dan ook ingepompt. Het idee leeft nog steeds voort. Zie maar naar het recente incident rond voetbalcoach Vincent Kompany.

Een eigen Afrikaanse cultuur

Allemaal leugens en grove laster want Afrika had zijn eigen staten en zijn eigen cultuur. Die was alleen te zwak op om te kunnen boksen tegen de macht van de Europese roofridders die ongenadig inhakten op het rijke continent. Steden als Brussel, Antwerpen en Oostende tonen met hun imposante gebouwen nog steeds die Congolese rijkdom.

En wat deed men met de Congolezen? Men stopte ze op wereldtentoonstellingen als wilden in een soort dierentuin. Alleen het bordje: Verboden te voeden ontbrak. Maar wie beschaafde dan wie?

Dat Afrika haar eigen beschaving had die zich op haar tempo ontwikkelde kon ook toen nochtans moeilijk ontkend worden. Zo was er Mansa (koning) Musa van Mali die in 1324 met een gevolg van 60.000 man en met 18 ton goud (!) via Cairo op pelgrimstocht naar Mekka ging. Hij is ook de man die verantwoordelijk is voor de pracht van een stad als Timboektoe in Mali. 

Mansa Musa

De afbeelding in een Catalaanse atlas uit 1375 van Mansa Musa met een gouden bol in zijn handen. De hoofdstad van zijn rijk lag in een gebied met in de grond grote voorraden aan goud. Voor de uitbouw van Timboektoe haalde hij zelfs wetenschappers uit Andaloesië naar zijn rijk. 

Het verhaal over zijn enorme rijkdom en vrijgevigheid (zijn reis naar Cairo en Mekka ontregelde de lokale economie voor jaren) raakte bekend tot in Zuid-Europa en ligt vermoedelijk aan de basis van de eerste komst van Europese plundertochten, vooral dan de Portugese. Zoveel goud kon men ook wel gebruiken.

Handel met de wereld

En dan was er Groter Zimbabwe, een nu verlaten stadscomplex vlakbij de Zimbabweaanse stad Masvingo van waar men in de 15de eeuw handel dreef met behoudens de regio ook met China, Iran en Syrië. Typerende voor de Europese mentaliteit was dat toen de Duitse avonturier Karl Mauch deze ruïnes ontdekte hij niet kon geloven dat het door Afrikanen gebouwd was.

Sommige muren van deze stad waren immers 11 meter hoog. Het was daarom volgens hem het werk van de joodse koning Salomon en de Koningin van Sheba. Mythische figuren maar het verhaal werd decennia in Europa voor waar aangenomen.

En als blanke archeologen zoals Peter Garlake en Roger Sommers in wat toen nog Rhodesië was met als dictator Ian Smith naar de Afrikaanse origine ervan wezen dan werden ze in 1970 als ongewenst het land uitgezet. De stad gaf later haar naam aan het land als teken van nationale trots.

Hetzelfde voor onze Congo. Het boekje toont zij het veel te kort te geschiedenis van de vele rijkdommen en staatjes die pas rond 1910 definitief onder de controle van Leopold II en de Belgische staat werden gebracht.

Leopold II en de Britten

Wel klopt het niet waar hij schrijft “Leopold zou geen concurrenten meer dulden. Enkel Belgische bedrijven mochten erin.” (pagina 58). Zo heeft hij het regelmatig over de ABIR die rubber inzamelde in o.m. het plaatsje Baringa. Het is hier dat de Britse fotografe Alice Seeley in 1904 die fameuze foto maakte van enkele Congolezen die de afgehakte handen tonen van twee andere Congolezen.

Lucas Catherine

Lucas Catherine brengt nog maar eens het Belgisch koloniaal verleden in beeld. En dat toont een ruw geen mens ontziend kapitalisme. Het beeld van rooftochten en feitelijke vernielzucht typerend voor het Westen. (foto Johan Depoortere)

Maar had hij gezien waar de afkorting ABIR voor stond, namelijk de Anglo-Belgian Indian rubber Company, dan had hij onraad geroken. Het was wel degelijk een Antwerpse vennootschap maar van de 1880 aandelen waren er bij de stichting in 1892 slechts 120 Belgisch. Het was in wezen eigendom van de Britse rover John North die voorheen in Chili met nitraat een fortuin had vergaard.

De Britten controleerden in die periode een groot deel van de wereld en die buitengooien was te gevaarlijk. Leopold II had eigenhandig John North opgezocht. Pas na het overlijden van John Nort werd ABIR Belgisch maar behield ze wel haar naam.

Dat in 1904 er in Baringa nog steeds Britse missionarissen rondliepen en zelfs een Britse fotografe verbleef toont de invloed van London. Missionarissen brachten wel het christelijk geloof maar rapporteerden ook aan hun regering. Maar blijkbaar waren de Britten toen ontevreden over Leopold II en voerden ze campagne tegen hem.

Vandaar die foto die wel echt is maar geënsceneerd was. Men wou Leopold II en de Belgen pakken. De andere Europese naties zoals Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk zelf gingen in hun brutaliteiten immers nog veel verder dan de Belgen ooit deden.

Interessante documenten

De verovering van Congo ging zeker niet zonder slag of stoot. Maar er vielen minder doden dan in Namibië met de Duitsers of zoals de Fransen bij de verovering in 1830 van Algerije maar het was wel een bloedbad. In Namibië overleefde echter slechts een minderheid de Europese brutaliteiten, in Algerije stierf in de periode tot 1870 een geschat derde van de bevolking.

Interessant is het boekje zeker ook voor de vele documenten over België en Congo die in het boekje staan. Verhalen zoals over de mijnstakingen in Katanga en de vele opstanden tegen het Belgische koloniale bewind komen eveneens aan bod.

Lucas Catherine toont ook de grote Arabische en ook Indische invloed in het oosten van Congo met o.m. Kisangani (Stanleystad). Arabisch was er naast het Swahili de handelstaal en het Arabisch geschrift en de islam kregen er stilaan vaste voet aan de grond. Congolese producten gingen via het eiland Zanzibar naar Indië en de Arabische wereld.

DSCN7120

Het standbeeld ter ere van de Belgische militairen Lippens en de Bruyne op de Zeedijk in Blankenberge. Standbeelden zijn er voor de winnaars, niet voor de verliezers van oorlogen. Enig spoor in het Belgische straatbeeld van in opdracht van de Belgische elite vermoordde Patrice Lumumba, een van de voornaamste Afrikaanse politici, zal je in België dan ook amper of niet vinden.

Pas op 30 juni 2018 kreeg hij in Brussel een eerste plein naar zich genoemd. Toen men het standbeeld in Blankenberge plaatste was de enige grote discussie deze over de naaktheid van die de Belgen om hulp smekende Afrikaanse vrouw. Over verkrachtingen in Congo door Belgen zal je wel nergens iets lezen. 

Hondsbrutaal geweld 

Leopold II vernietigde die Arabische contacten. Zie maar het standbeeld ter ere van Henri De Bruyne en Jozef Lippens langs de Zeedijk in Blankenberge over de strijd tegen Arabische handelaars. Hoezeer die door Leopold II naar Congo gestuurde roofridders over de lokale bevolking dachten blijkt onder meer uit de nota’s van Leon Van Holsbeek, een van de postoversten daar.

Zo noteerde die: “Vele mannen hebben we gedood… en dan hebben we geplunderd! Een mooie buit, met gevangenen… Men zal de negers enkel kunnen beschaven met geweld… Alleen met geweerschoten vestig je de beschaving… Wat een smerig ras, die negers.”  (p 45)

Maar in het Belgisch parlement en in de media stelde men zonder veel discussies hoe goed men het meende met die ’smerige negers’. Pas de voorbije jaren begint Afrika uit het diepe moeras waarin het gezogen was te kruipen. De tijd dat Congolese ondernemers hier grote Belgische ondernemingen overnemen en gaan leiden is niet ver af meer. Ondanks het Westen.

Ledenlijst Union Congolaise 1919 - Koloniaal België - Lucas Catherine - p 118

Het boek bevat veel interessante documenten zoals hier de ledenlijst van augustus 1919 van de Union Congolaise. Het eerste concrete bewijs van de Congolese aanwezigheid en organisatie in België.

Interessant in het boek is ook het verhaal van de acties van de Force Publique die tijdens de beide wereldoorlogen met veel succes tegen de Duitsers vochten, eerst in het huidige Tanzania en Rwanda en Burundi, die toen Duits bezit waren, nadien tijdens W.O. II in Noord-Afrika. De grote heren in Londen en Parijs gaven ons naast Eupen en Malmedy ook wat Afrikaanse brokjes van hun grote buit.

Het boekje zelf gaat vooral over de Belgische activiteiten in Congo maar men beschrijft ook de andere amper of niet gekende koloniale avonturen in Latijns-Amerika en Marokko. Zo steunde men daar een Berberopstand die echter nergens raakte. Ook China kan natuurlijk niet ontbreken maar het is wel heel kort en te bondig.

Uiteindelijk was ons land van 1902 tot 1931, dus voor bijna dertig jaar heer en meester in de stad Tianjin (Tientsin). De havenstad bij Beijing en tegenwoordig met meer dan 14 miljoen inwoners een van de grootste Chinese megasteden. Over de beperkte Belgische militaire deelname aan het neerslaan van de Chinese Boksersopstand in 1900 is het boek eveneens veel te kort.

Volgens Johan Mattelaer, co-auteur van het recent uitgegeven boek ‘A Belgian Passage to China 1870 – 1920’ (2) had Leopold II ook hier zijn oog laten vallen op de mijnen in de regio ten noorden van Beijing waar de paters van Scheut (3), deels zijn creatie, actief waren. Maar wedden dat hij dat naar buiten uit ook wel verkocht zal hebben als beschavingswerk?

Ruines Groot-Zimbabwe

De verdedigingswal van Groot-Zimbabwe die tot 11 meter hoog was en zonder mortel gemaakt. Voor ‘wetenschappers’ in het negentiende eeuwse Europa kon dit dus niet van Afrikanen komen maar van de vermoedelijk nooit bestaan hebbende Koning Salomon en de koningin van Sheba. En wee diegene die anders beweerde.

Het probleem voor de geschiedschrijving van zwart Afrika is dat er geen lokale geschreven documenten zijn en men dus met orale bronnen moet werken en verder op basis van de archeologische vondsten en DNA. Verder zijn er alleen beperkte Arabische en westerse documenten beschikbaar en is er op dit ogenblik te weinig geld voor degelijke archeologische research. 

Nu de dekolonisatie echt vorm krijgt zien wij de terugkeer in Afrika van de Arabische wereld en vooral het bloeiend en machtig wordende Azië met het Indische subcontinent en eerst en vooral China. De primus in die regio.

Afrika gaat eindelijk terug zijn eigen weg in een zo groot mogelijke onafhankelijkheid. Zelfs al blijft men in het Westen daartegen ageren. China kan er niets goed doen maar het Westen daarentegen…. Toen ging het over het brengen van de beschaving nu over het verzekeren van de mensenrechten. De rechten van het Westen.

Willy Van Damme

1) Koloniaal België, Lucas Catherine,  Uitgeverij Epo, 160 pagina’s, 2021, 19,9 euro.

2) A Belgian passage to China 1870-1920, Johan Mattelaer en Mathieu Torck, uitgeverij Sterck en De Vreese, 2020, 306 pagina’s, 45 euro. Het verscheen ook in het Chinees. In Tianjin zijn er nog resten te zien van de Belgische aanwezigheid van onder meer Edouard Empain en zijn ACEC.

3) De paters van Scheut werden zo genoemd naar een wijk aan de Ninoofsesteenweg in Anderlecht. Officieel heten zij de Congregatie van het Onbevlekt Hart van Maria. Nog steeds onderhouden ze goede contacten met mensen in China. Meer info daarover kan je vinden in het tijdschrift  Verbiest Koerier, Vlamingenstraat 1, Leuven.

De staatsveiligheid intervenieert bij de VUB

Jaak Raes geeft in het interview ‘Een groepje bewapent zich voor een burgeroorlog’ (Knack 10 november 2021) dus toe dat hij een ‘gesprek’ had met Caroline Pauwels, rector van de VUB, om zo de werking van het aan China gelieerde Confucius Instituut aan de VUB te doen verbieden.

De exacte reden waarom zegt hij niet en hij blijft hierover zeer vaag. Het vrij onderzoek waar de Vrije Universiteit Brussel zegt voor te staan is dus een farce. Dat dit dan nog gebeurt achter de schermen zegt ook veel over de hier veel geprezen democratie en de vrijheid van debat.

Intussen weten we dat aan de VUB verbonden wetenschappers samenwerken met de Britse organisatie Integrity Initiative, een afdeling van de Britse militaire veiligheidsdienst MI6. Het is een organisatie die werd opgericht om o.m. Jeremy Corbyn, leider van Labour in het Verenigd Koninkrijk en dus van de parlementaire oppositie, politiek uit te schakelen.

Wat ook effectief gebeurde en perfect het gebrek aan democratisch gehalte van het Verenigd Koninkrijk toont. Die mensen mogen aan de VUB van onze Staatsveiligheid zo te zien dus wel actief zijn.

Jeremy Corbyn

Jeremy Corbyn werd professioneel met hulp van Integrity Initiative van MI6 uitgeschakeld en werd dan vervangen door Sir Keir Starmer met hulp van geld uit Britse zionistische kringen. Ook journalisten waren hierbij betrokken.

Diegenen die Keir Starmer financierden waren diezelfde die eerder beweerden dat Jeremy Corbyn een jodenhater was. Mensen gelieerd aan Integrity Initiative zijn nu verbonden met de VUB.

Maar ja, drie jaar lang van 2011 tot 2014 kneep onze Staatsveiligheid haar ogen dicht toen vanuit België honderden terroristen richting Syrië vertrokken om daarna in Zaventem en Maalbeek hun huiswerk af te maken. Met de media die jarenlang de lof zongen van deze (sic) vrijheidsstrijders en idealisten. Dat was dus geen probleem. Integendeel men steunde het want de NAVO/VS wou het.

China bestrijden en die golf van terreur promoten hoort bij het beleid van de NAVO/VS. Een strategie die alleen al in Syrië voor tienduizenden doden zorgde. Om over de Bataclan, Charlie Hebdo, Zaventem, Manchester, Nice en de vele Maalbeeks maar te zwijgen. Ongetwijfeld weet hij ook dat Belgische wapens van FN bij al Qaeda geraakten. Ook hier stilte.

Dat men over China veel opmerkingen kan maken klopt zeker en behoeft geen discussie maar het was niet vanuit Beijing dat men enkele jaren terug de euro poogde kapot te speculeren. Dat was vanuit de VS. In plaats van China te zien als een kans om de almacht van de VS en haar dominantie over ons land te beknotten speelt Jaak Raes gewoon het spelletje van de VS en niet dat van België.

Willy Van Damme

Lezersbrief gericht naar Knack. Het voorval toont mooi hoe zwak onze democratische instellingen zijn. Men zwijgt en laat begaan.

Gerechtigheid voor de machtigen

Al jaren maakt De Morgen reclame voor allerlei in Syrië actieve jihadistische groepen, de goeden noemen ze dat. Recent nog had hun journalist Bruno Struys het over de mogelijke vervolging van misdaden gepleegd in Syrië door vermeende leden van de veiligheidsdiensten van de Syrische regering. (1) Voor Struys natuurlijk een regime en geen regering. Regime klinkt lekker negatief, regering neutraal. Het toont de partijdigheid waar objectiviteit zou horen te zijn.

Westerse strategie

Het is een al sinds de Joegoslavische oorlog georkestreerde westerse strategie om naast het bombarderen, uithongeren en uiteindelijk bezetten van het door de NAVO te veroveren gebied ook nepgerechtshoven te gebruiken. Men ontvoert een selectie van hun leiders om hen dan via politieke processen te doen veroordelen en opsluiten.

Het is zoals dat al de ganse geschiedenis van de mensheid gaat: het heet simpelweg het recht van de sterkste. Ooit voerde de Romeinse dictator Julius Caesar de Gallische koning Vergintorix voor het Romeinse volk als buit ten toneel op om hem daarna publiek te wurgen.

Nu doet men dat vooral in Den Haag maar wel zonder wurgen. Alhoewel de Joegoslavische president Slobodan Milosevic het ook niet overleefde. Vermoedelijk veroorzaakt door een (bewust?) gebrek aan zorg. Hen in een soort vergeetput gooien is tegenwoordig al voldoende.

Bruno-Struys-met-IS-terrorist-Michael-Younnes-Delefortrie

Bruno Struys broederlijk samen met jihadist Michael ‘Younnes’ Delefortrie. Syriëstrijder, lid van Sharia4Belgium en man met twee veroordelingen.

Voor zijn bijdrage aan de vernieling van Syrië kwam hij er vanaf met 3 jaar voorwaardelijk (!) waarna hij in 2016 zijn vrouw Samira Bali, zelf een sindsdien voor moord veroordeelde terroriste, aftroefde omdat ze niet gehoorzaam was.

Hij kreeg hiervoor 18 maanden effectieve celstraf. Bruno Struys schreef in 2015 diens relaas neer in het boek ‘Mijn Jihad’. Het typeert de attitude van onze media tegenover die koppensnellers.

En na het verhaal van Bruno Struys kon Brigitte Hermans, samen dan met professor internationaal recht Tom Ruys verbonden aan de UGent, natuurlijk niet achterwege blijven en op vrijdag daarop schreven ze dan een opiniestuk over de noodzaak om recht te laten zegevieren tegen het ‘regime’. (2)

De goede jihadisten

Brigitte Hermans is de dame die jarenlang bij Broederlijk Delen en Pax Christi voluit ging in het steunen van al die salafistische terreurbendes in Syrië. De enige slechteriken waren de veiligheidsdiensten van het ‘regime’. De andere waren democraten, vrijheidsstrijders, mensenrechtenactivisten en idealisten, strijders voor de goede zaak.

Ze mochten van deze katholieke organisaties priesters en zelfs bisschoppen vermoorden, kerken platbranden, plunderen, homo’s van daken gooien en tegenstanders onthoofden. Ze zag het niet. Of liever ze weigerde het te zien. Want hierover onwetend zijn kan niet.

Het nu in Parijs begonnen proces tegen deze salafistische bende met o.m. Salah Abdeslam toont hun ware aard. Na hun slachtpartijen in Syrië deden ze het dan nog eens over in Europa met Charlie Hebdo, de Bataclan en later Zaventem, Nice, de Manchester Arena, enzovoort.

Wat voor een Herremans en een Rik Coolsaet in Syrië idealisten en mensenrechtenactivisten waren bleken integendeel psychopaten steeds zoekend naar verse slachtpartijen. Waar blijven hun verontschuldigingen aan het adres van die massa’s slachtoffers in het Midden-Oosten, Europa en elders?

DIA - Rapport 12 augustus 2012 - Syrië, Irak, al Qaeda - pag 3 - Deel C & D

Een deel van de analyse van de Amerikaanse militaire veiligheidsdienst DIA over de toestand in Syrië daterend van augustus 2012. Deze toont meer dan wat ook de ware toedracht van wat in Syrië, Libanon en Irak werkelijk aan de hand is. Bloed moet vloeien.

Augustus 2012 was het echte keerpunt in de oorlog tegen Syrië. Die maand lanceerde de NAVO via al Qaeda en de Syrische Moslimbroeders een frontale aanval op de twee grote steden van Syrië, Damascus en Aleppo.

Men veroverde maar delen van de beide steden en het leger wist stand te houden. Beide aanvallen faalden en het was de eerste grote nederlaag voor de NAVO in deze oorlog. Van dan af ging het bergafwaarts voor de NAVO en hun jihadistisch huurlingenleger.

Het rapport kwam openbaar tijdens de kiesstrijd voor het presidentschap  tussen Donald Trump en Hillary Clinton. De authenticiteit ervan werd bevestigd door de woordvoerder van de DIA alsmede door de toenmalige directeur Michael Flynn.

ISIS noemde voor 2011 en de start van de Syrische oorlog al Qaeda in Iraq (AQI) en veranderde in Syrië in 2014 na interne ruzies van naam in ISIS met een andere fractie die officieel trouw bleef aan al Qaeda en nu Tahrir al Sham noemt en welke delen van vooral de Syrische provincie Idlib controleert.

De media, incluis mensen als Bruno Struys en Brigitte Herremans, zwijgen over dit document. Het toont nu eenmaal een ander beeld dan dat van de goede jihadisten of alias gematigde rebellen. Het toont ook hoe hol de persvrijheid in België of Nederland is. En dan maar roepen om gerechtigheid.

Maar als men in Syrië geen eigen rechtbanken kon oprichten dan moet dit maar in Europa is het idee. “Volgens het principe van universele jurisdictie, dat strafrechtelijke vervolgingen voor internationale misdrijven in buitenlandse rechtbanken mogelijk maakt.” opperen zij. De voorbeelden van Nederland en Duitsland aanhalend.

Internationaal Recht

Een wel heel cynische zaak. Zo heeft de Nederlandse regering toegegeven dat ze militair materiaal leverde aan allerlei Syrische jihadistische terreurgroepen. Ook is het hoofdkwartier van het Wereld Oeigoer Congres gevestigd in de Duitse stad München en leden van die groep zijn het East Turkestan Islamic Movement (ETIM) en de Turkestan Islamic Party (TIP). Pure terreurgroepen gelinkt aan al Qaeda.

Maar het steunen van een gewapende opstand in een ander land en zeker als het salafistische terreurgroepen betreft is volgens het internationaal recht verboden. Zoals het steunen van welke opstand in een ander land ook verboden is.

Het staat in het internationaal recht bekend als de niet-inmenging in de binnenlandse zaken van een ander land. Het is de basis waarop internationale relaties gevestigd zijn. In wezen overtreden die landen, en ook de NAVO, het internationaal recht en zouden ze hierom moeten vervolgd worden. Het gebeurt natuurlijk niet.

Muammar Qaddafi, the Libyan chief of state, attends the 12th African Union Summit in Addis Ababa, Ethiopia, Feb. 2, 2009. Qaddafi was elected chairman of the organization. (U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 2nd Class Jesse B. Awalt/Released)

De Libische president Moeammar Kadhaffi werd na een interventie van de NAVO vermoord. Uiteraard een oorlogsmisdaad waarna het land sindsdien in een complete chaos werd herschapen incluis met zelfs de meest gruwelijke misdaden mogelijk zoals het villen van immigranten.

Binnen de westerse militaire alliantie klonk er alleen maar gejuich toen de buit binnen was, zowel in de politiek, de media, de ngo’s als onder de mensenrechtenactivisten. Nu zwijgen ze. Kadhaffi was zeker geen heilige maar wat er nadien kwam was de hel.

De Britse geheime dienst MI6 stuurde om Kadhaffi te vermoorden en het land te vernielen een contingent jihadisten vanuit Manchester, waar veel Libiërs wonen, naar hun thuisland. Zij keerden nadien terug voor een bezoek aan de Manchester Arena en het concert van Ariana Grande. Met de gekende gevolgen.

De NAVO organiseert tegen Syrië al meer dan 10 jaar een politiek waarbij men de Syrische bevolking zaken als voedsel en medicijnen zoveel als mogelijk ontzegt. Wat ongetwijfeld al veel doden veroorzaakte. Maar over dit basisrecht geen woord bij Brigitte Herremans.

Evenmin als van Tom Ruys die zich (sic) professor internationaal recht noemt. Brigitte Herremans is tegenwoordig onderzoeker aan het Mensenrechtencentrum van de UGent. Maar door haar steun in het publiek debat voor die terreurgroepen stelt zich de vraag of men ook haar niet moet vervolgen.

Sharon en Assad

Bovendien weten wij dat dit systeem van speciale politieke rechtbanken eerst onder premier Guy Verhofstadt werd uitgeprobeerd. Men wou onder meer de Amerikaanse politicus Donald Rumsfeld en de Israëlische minister Ariël Sharon hier voor de rechtbank brengen.

Complete waanzin. Alsof ons al onderbemand gerechts- en politieapparaat alle misdaden van de wereld moest aanpakken. En zoals verwacht brulden Sharon en Rumsfeld eens naar de Wetstraat en Verhofstadt kroop als een bange wezel zich een hoekje terug.

Hetzelfde met Nederland en het Internationaal Strafhof dat er aan dacht Amerikaanse militairen voor de rechter te brengen. Waarna Washington het had over een invasie van Nederland. Je hoorde Rutte in zijn Torentje op het Binnenhof niet eens piepen, bang als hij was. Rutte in Guantanamo?

En dus pakt men dan maar een Saddam Hoessein, Moeammar Kadhaffi of Bashar al Assad aan, gemakkelijke slachtoffers voor een mensenrechtenactivist genre Brigitte Herremans. De VS zal er tevreden over zijn want het past in hun plaatje.

Salah Abdeslam - 1

Salah Abdeslam was ooit voor de media en vele ngo’s een van de zovele idealisten en goede Syriëstrijders die het zwaar criminele Syrische ‘regime’ ten val ging brengen en zo de Syriërs de vrijheid zou brengen weg van de tirannie. Tot hij in Parijs en Brussel zijn ware aard toonde. Nu is hij volgens diezelfde media het grootste monster ooit.

En ja, bij het opiniestuk plaatste De Morgen een foto van het vernielde gerechtsgebouw in de Syrische stad Daraa nadat dit op 11 maart 2011 door een meute geleid door al Qaeda en de Moslimbroeders in brand was gestoken. Er werden bij die rellen ook 8 politieagenten vermoord.

Toen in die periode sprak Herremans over vreedzame betogers die hondsbrutaal door het ‘regime’ waren aangepakt. Een leugen dus. Wel heeft ze het in haar stuk voor zover geweten voor de eerste maal ook over misdaden begaan door die bendes.

Maar dat was volgens haar maar 10% van het totaal aantal gruweldaden. De rest was van het ‘regime’. Ze kan het niet laten. Of hoe mensenrechten nog maar eens misbruikt worden om misdaden te plegen. Ooit riep Human Rights Watch in oktober 2013 op om Damascus te bombarderen, een miljoenen stad vol vluchtelingen. Mensenrechten dus.

Oeigoeren TIP - Kinderen in Syrië

Kinderen van de Turkestan Islamic Party in Syrië. Op schoolreis? In het noordwesten van Syrië houden ze nog een klein stuk van de provincie Latakia bezet. De groep maakt deel uit van het Wereld Oeigoer Congres wier hoofdzetel in het Duitse München is.

Ook Duitsland vervolgt Syriërs die volgens beweringen voor de regering in Damascus werkten en er misdaden tegen de mensenrechten begingen.

Willy Van Damme

1) De Morgen, 30 augustus 2021, Bruno Struys, ‘Getrouwen Assad bij ons in het vizier’.

2) De Morgen, 3 september 2021, Brigitte Herremans en Tom Ruys,  “Wat België kan doen aan straffeloosheid in Syrië”.

Al Qaeda, Bin Laden en de Mossad

Dat de pers kan fantaseren is geweten. Waarbij de waarheid netjes verborgen wordt onder allerlei mooie verhalen die haaks staan op de realiteit. Bewijs het gesprek met CNN-journalist Peter Bergen in Humo van 7 september dat er een mooi voorbeeld van is.

Nochtans zijn sommige cruciale elementen in dit verhaal over Bin Laden en al Qaeda zo te vinden. Zo is er de geschiedenis over de Marokkaanse Belg Abdelkader Belliraj uit Evergem. Deze werd op 15 januari 2008 in de Marokkaanse stad Marrakesh gearresteerd op verdenking van het plannen van terreuraanslagen en het opzetten van een salafistische terreurgroep. Waarbij hij de wapenleverancier was. Hij werd later tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld en zit nog steeds in en cel.

Al dra bleek dat die ook een informant was voor onze staatsveiligheid waarop het Comité I, dat die dienst moet controleren, onder leiding van toenmalige Senaatsvoorzitter Anne-Marie Lizin op onderzoek trok. Hij bleek inderdaad een informant te zijn van die dienst.

Crucialer echter was de ontdekking dat hij in de augustus 2001, dus kort voor die aanslagen in de VS, in Afghanistan private gesprekken had met zowel Bin Laden als met Ayman al Zawahiri, de zogenaamde huisideoloog van de groep en de nummer twee toen.

Anne-Marie Lizin - 1

Onder leiding van toenmalig Senaatsvoorzitster Anne-Marie Lizin (PS) werd door het Comité I de link tussen de Mossad en Al Qaeda blootgelegd. Nadien werd ze officieel wegens gesjoemel uit de partij en de politiek gezet. Magistraat Walter De Smedt, die lid was van het zelfde Comité I, poogde men eveneens te pakken maar dat mislukte. Journalist George Timmerman verdween na zijn artikels over de zaak bij De Morgen.

Dat staat online letterlijk te lezen in het officieel rapport van dat Comité I. Daarin is echter sprake dat Abdelkader Belliraj werkte voor een andere grote buitenlandse spionagedienst. Uit mijn gesprekken met vier mensen die het beroepshalve kunnen weten, waaronder Mevrouw Lizin, bleek dat de Israëlische geheime dienst Mossad te zijn. Een agent van de Mossad voerde dus vlak voor die aanslagen op het WTC gesprekken met Bin Laden en Zawahiri.

Over de zaak Belliraj verscheen hierover bij Houtekiet een boek van George Timmerman die voordien bij De Morgen werkte. Ho ja, uit een gesprek met een Pakistaanse diplomaat blijkt dat de Pakistaanse regering twijfelt aan de dood van Bin Laden.

Verder is het voor wie sinds 2011 de oorlog in Syrië volgt geweten dat de VS en andere westerse landen waaronder het Verenigd Koninkrijk en Nederland ginds al Qaeda en ermee verwante groepen steunden, zelfs met wapens en training. Wie google intikt krijgt zo een enorme bibliotheek met verhalen en bewijzen hierover. Alleen poogt men dat zoveel mogelijk te verzwijgen.

Het echte verhaal over al Qaeda, Afghanistan en die aanslagen op het WTC moet nog geschreven worden. Maar dat zit netjes verborgen.

Willy Van Damme

Lezersbrief aan Humo

Naschrift:

Volgens de Pakistaanse diplomaat en politicus Niaz Naik had de VS al plannen om Afghanistan aan te vallen voor er sprake was van de terreuraanslag op de WTC-torens in New York. Niaz Naik was van 1982 tot 1986 Pakistaans minister van Buitenlandse Zaken, onder dictator Zia ul Haq dus.

Volgens zijn door de BBC opgetekend verhaal had hij dit tijdens een conferentie in Berlijn in juli 2001 over Afghanistan vernomen van een Amerikaanse diplomaat. Pakistan verwittigde hierover nadien Afghanistan. Na 1986 was hij nog Hoog Commissaris (ambassadeur) voor Pakistan in Indië. Diplomatiek de sleutelpositie voor Pakistan.

Hij werd op 8 augustus 2009 thuis vermoord nadat men hem eerst folterde. Van de daders geen spoor. BBC News | SOUTH ASIA | US ‘planned attack on Taleban’ en Former Pakistan foreign secretary Niaz Naik murdered – Times of India (indiatimes.com)

Europese multinationals slaan toe in China

Het recent gesloten maar door het Europees parlement nog goed te keuren investeringsverdrag met China laat zich reeds voelen in de internationale handel. Blijkbaar hebben sommige grote Europese multinationals er geen gras over laten groeien en waren ze reeds in zeer verregaande gesprekken met Beijing nog voor de EU en China deze overeenkomst sloten.

Verregaande gesprekken

Volgens een bericht van het Canadees-Britse persbureau Reuters hebben een aantal van hen reeds akkoorden met China voor het verder ontwikkelen van hun activiteiten. Zo hebben de Duitse autoproducenten Volkswagen, BMW en Daimler (Mercedes) al een overeenkomst op zak om hun huidige partner in de joint venture over te nemen en er dus een 100% eigen onderneming van te maken.

Hetzelfde voor de verzekeraars Axa en Allianz. Ook heeft de Franse vermogensbeheerder, Amundi, een van ‘s werelds tien grootste, onlangs een eigen kantoor in de stad Shanghai, het economische en financiële hart van het land, geopend om er Chinese beleggers te lokken. Waarbij Reuters stelde dat Amundi niet de enige Europese vermogensbeheerder is om dit voorbeeld te volgen.

Daarbij dient men te beseffen dat het huidige Chinese regeringsbeleid er op gericht is om de welvaart van de Chinese bevolking en dus de lokale consumptie op te krikken. Het wordt voor de overheid zelfs het speerpunt voor de toekomst. Bedrijven die er hun graantje van wil meepikken moet dus daar zijn.

DSC_0103

London Transport gebruikt voor meerdere van haar lijnen al vijf jaar elektrische bussen van BYD. In België rijden anno 2021 de autobussen van TEC, MIVB en De Lijn nog steeds alleen maar met diesel. Verdere commentaar overbodig.

Voor de Europese groepen wordt het daarom nog interessanter om er aanwezig te zijn en er een zo groot mogelijk marktaandeel te bemachtigen. De grootste en ietwat begrijpbare Europese kritiek op dit investeringsakkoord was dat het vaag bleef maar in de praktijk blijkt dit niet zo te zijn. Zo’n akkoorden zij  nu eenmaal in regel vaag. De details zijn voor later.

Volkswagen

Blijkbaar zijn er dus achter de schermen van deze plechtige ondertekening door de grote bedrijven duchtige en heel vruchtbare gesprekken gevoerd om dit akkoord in de praktijk te brengen. Voor Volkswagen in China betreft het hier voor de periode van oktober 2019 tot oktober 2020 de verkoop van 2,089 miljoen wagens.

De andere merken van de groep zijn hier niet bijgerekend. In 2019 verkocht Volkswagen, zonder Audi, Seat en Skoda, wereldwijd 6.278.300 wagens. Wat betekent dat de Chinese markt voor de groep uit Wolfsburg 1/3 van haar verkoop betekent en China dus met vlag en wimpel de grootste afnemer is.

Het investeringsakkoord betekent dat Volkswagen nu geheel op eigen benen China kan betreden. Wel zal ze deels afhankelijk blijven van bepaalde Chinese technologie en specifieke marktrichtlijnen. Die cijfers verklaren waarom Merkel en de rest van de Europese leiders zoveel belang hechten aan dit akkoord met China.

Zeker nu de Chinese consumptie de komende jaren nog sterk gaat toenemen. De Chinese autoproducent Geely, een bedrijf dat ook een 10% bezit in Mercedes, gaat trouwens in haar Gentse vesting van Volvo naast de VX40 nog dit jaar starten met de bouw van een nieuw model elektrische wagen. Wat zou zorgen voor 300 extra arbeidsplaatsen.

Build Your Dreams

Ook is de Chinese batterij- en wagenproducent Build Your Dreams (BYD) in Noorwegen voor het eerst op de Europese markt gekomen met haar Tang EV. Het is heel vermoedelijk de start van BYD op de grote Europese markt waarbij zij zich naar verluidt voorlopig vooral zal richten op die van de SUV.

BYD is met een kleine familielening opgericht door de Chinese ingenieur in metaalkunde Wang Chuanfu. Een 10 jaar geleden heeft Warren Buffett, de man van de investeringsgroep Berkshire Hathaway, een participatie genomen in deze beursgenoteerde onderneming.

Wang Chianfu is een zeer discreet ondernemer en geeft aan de buitenlandse pers nooit interviews. Geen Elon Musk dus die de media om de haverklap afloopt met zijn hoeraverhalen.

BYD is een privé bedrijf uit Shenzhen, de miljoenenstad aan de grens met Hongkong. Die begon als een producent van batterijen voor gsm’s maar welke zich na de overname van de lokale autofabriek van Daihatsu in de stad Xian gooide op de productie van auto’s en zo als een der eersten in wereld begon met de productie van elektrische wagens.

DSC_0041

Wang Chianfu, de grote baas van BYD, hier in 2016 toen London Transport haar nieuwe lijn presenteerde die alleen met elektrische bussen van BYD wordt bediend.

Het produceert haar eigen autobatterijen met een door haar ontworpen techniek waarbij in tegenstelling tot bijna alle concurrenten geen kobalt wordt gebruikt. Het bezit in joint venture ook een mijn voor de ontginning van lithium, het basismateriaal voor elektrische batterijen van zowel gsm’s als auto’s.

Het is in Europa en elders in de wereld ook gekend als de erg succesvolle producent van bussen voor openbaar vervoer. Met verkoop in alle continenten en met ook Europese productievestigingen in Hongarije en het Franse Amiens. Hier rijden ze rond op de luchthaven van Zaventem.

Terwijl er in Brussel enkele tientallen taxi’s van het merk te zien zijn. Wel blijkt de markt voor openbaar vervoer in België voor hen gesloten en hebben de TEC, MIVB en De Lijn nog geen elektrische bussen besteld. Dit terwijl er in zowat alle andere landen in de wereld al elektrische bussen verkocht zijn.

De reden is onduidelijk maar in het verleden hadden Van Hool en Jonckheere uit Roeselare, nu eigendom van het Nederlandse VDL, hier in dit segment van de markt in de praktijk een monopolie. Waarbij Van Hool nog steeds problemen lijkt te hebben met de productie van elektrische bussen voor openbaar vervoer.

Willy Van Damme