Een gekregen paard

OPINIE

Op dezelfde dag dat de Oost-Vlaamse provincieraad besloot om volgens een voorlopige raming 328.135 euro te investeren in Baasrode voor de restauratie van het werkhuis van de scheepswerf Van Praet-Dansaert besloot de vzw, die alles beheert, om diezelfde provincie op haar algemene vergadering uit te schelden voor leugenaars, bedriegers en meer van dat fraais. “Ze komen toch nooit hun beloften na”, was de teneur over hun huisbaas. Om daarna Jozef Dauwe (CD&V), de verantwoordelijke deputé, een ‘zot’ te noemen.

Het is de reactie van mensen die elk gevoel voor de realiteit ontbreken en hun verantwoordelijkheidsbesef hebben verloren. De vzw Scheepvaartmuseum Baasrode is er om het zeer belangrijk erfgoed van die twee naast elkaar liggende scheepswerven, Van Praet-Dansaert en Van Damme, te beschermen en uit te bouwen.

Nu eindelijk de provincie dit wil realiseren zegt men neen. Voor de vzw is het in wezen simpel: “Wij zullen beslissen en de provincie moet naar ons luisteren.” Waarbij woordbreuk voor hen geen enkel probleem blijkt te zijn.

Voor rot uitschelden

Er is een klassiek gezegde dat men een gekregen paard niet in de bek moet kijken. En juist dat heeft het bestuur van de vzw en een meerderheid van haar leden gedaan. De provincie wil 1,8 miljoen euro investeren en spendeerde daar reeds een deel van door o.m. de woning ernaast aan te kopen en hiervoor een sloopvergunning aan te vragen. Een die ze nu heeft.

De provincie wil na de erfgoedcentra rond molens (Mola) in Wachtebeke en Zwalm en de erfgoedsites in Velzeke (het Gallo-Romeins verleden) en Ename (de vroege middeleeuwen met de Frankische periode) nu ook Baasrode zijn erfgoedmuseum geven. Maar de vzw zegt neen en heeft er niets beter op gevonden dan de provincie in plaats van te bedanken te beledigen. Je moet maar durven.

En uiteraard zijn de voorstellen van de provincie logisch. Vanuit Gent wil men er op vrij snelle termijn vast personeel inzetten die de zaak dan eindelijk professioneel kunnen gaan uitbaten. Dit in tegenstelling tot het misschien wel goed bedoeld maar amateuristisch gedoe. Een goede zaak voor het erfgoed en niet het minst ook voor Baasrode.

De herenwoning van de scheepsbouwfamilie Van Damme. De stad – ook ‘bedriegers’ – zorgde een tijd geleden voor de gehele restauratie van de buitengevels van deze woning en werkt nu aan een restauratieplan voor het interieur. Het gebouw is op dit ogenblik ook eigendom van de provincie maar de stad kreeg het in erfpacht. Hier heeft de vzw nog voor zes maanden een huurcontract lopen.

Maar niet voor de vzw die denkt haar bestaan in gevaar te zien komen. Wat niet klopt want ze krijgt volgens het eerder gesloten, maar door hen nadien verworpen, akkoord jaarlijks 25.000 euro subsidie.

Verder mag ze volgens die overeenkomst de betaalde gidsbeurten verder organiseren, inkom vragen en de bar zeker nog drie jaar uitbaten. In ruil schenkt de vzw dan de collectie met o.m. het scheepsarchief aan die provincie. Een archief ooit cadeau gedaan door de stad Antwerpen die het er eerder in bescherming had genomen. De afbraak en vernieling vrezend.

Hallucinant

En die provinciale voorstellen zijn normaal want als men een erfgoedsite als dit wil uitbouwen dan is het logisch dat er slechts een beheerder is en geen twee. Vandaar de eis van de provincie aan de vzw en het overhevelen van de woning van de scheepsbouwfamilie Van Damme van de stad Dendermonde naar de provincie. Een kwestie om zo de essentiële eenheid te bekomen die nodig is voor een professionele uitbouw van deze plek.

De bewering geuit tijdens de laatste algemene vergadering van de vzw Scheepvaartmuseum dat de provincies toch gaan ophouden te bestaan en men daarom niet moet toegeven is gewoon hallucinant te noemen. Dit is eerst en vooral gebaseerd op wishfull thinking en dus zonder reële gronden. Het is zijn wensen voor werkelijkheid nemen.

Men verzet zich verder tegen de uitbouw van de site door de provincie en beseft blijkbaar niet dat moesten de provincies ophouden te bestaan er dan een andere overheid als huisbaas zal komen.

En wat als die eventuele nieuwe eigenaar dan toch besluit om de boel te laten declasseren en er de bouwpromotoren op los te laten? Nu reeds polste minstens een bouwpromotor bij de provincie – de site ligt aan de Schelde en is dus veel geld waard – maar botste er op een njet.

De houding van de vzw staat dan ook in contrast met de statutaire doelstelling gemaakt bij haar oprichting en dat is het beschermen van het scheepserfgoed in Baasrode. Door dit gekregen paard in de bek te kijken en hun voorstel te weigeren verzet men zich feitelijk tegen de plannen om dit erfgoed te beschermen. Men kan eisen zoveel men wil maar men kan ook de hemel vragen.

De Oost-Vlaamse provincieraad keurde unaniem de plannen goed voor de restauratie van het werkhuis Van Praet-Dansaert goed. Nu regent het er binnen. Die avond van de goedkeuring zaten de bestuursleden van de vzw Scheepvaartmuseum Baasrode die provincie uit te schelden en verwierpen hun plannen.

De beslissing van het provinciebestuur om de vzw van de scheepswerven te verjagen is dan ook vanuit het oogpunt van dit erfgoed misschien wel heel spijtig maar de enig mogelijke en juiste beslissing. De scheepswerven van Baasrode zijn op haar gebied als getuige van ons industrieel verleden en de scheepvaart mogelijks de belangrijkste site in het land. En die heeft recht op een professioneel beheer.

De vzw zou moeten juichen en feesten nu er zekerheid komt over het conserveren en uitbouwen van dit erfgoed. Haar reden van bestaan. Neen, ze is kwaad en daalt af tot het niveau van ordinaire scheldpartijen. Liever verder met iedereen ruzie maken, ook intern, is het beleid. Ongelooflijk maar waar.

Willy Van Damme

Dendermonds schaaktheater op de Aquarius

Wie de politiek nauwgezet volgt zal moeilijk kunnen ontkennen dat dit iets heeft van een combinatie van een spelletje schaak, of Stratego met gewoon theater. Al zullen sommigen het ook wel eens hebben over pure comedy. Maar politiek is nu eenmaal echter broodnodig want iemand moet het land en de gemeente nu eenmaal besturen. We kunnen niet zonder en hopen daarom op het beste. Niet zelden zonder resultaat zoals de huidige regering bewijst.

Goed uitkijken

En Dendermonde ontsnapt nu eenmaal ook niet aan die politieke regels. Zeker daar er nogal wat parlementairen in deze gemeenteraad zitten. Zo zijn er Bart Van Malderen, gewezen fractieleider van SPA in het Vlaams parlement en in datzelfde parlement Marius Meremans voor de N-VA. Terwijl Leen Dierick voor CD&V in het federaal parlement zit zoals ook Barbara Pas die zelfs ondervoorzitster is van het Vlaams Belang.

En nu de lokale verkiezingen naderen voelt een degelijke waarnemer hoe de partijen hun pionnen plaatsen en raadsleden hun zetten doen. Wie zoals Nele Cleemput (CD&V) veel het nieuws opzoekt heeft ambitie en ziet men normaal volgende legislatuur terug. Ook de partijen gedragen zich tegenwoordig erg strategisch en kijken goed uit vooraleer ze uitspraken doen.

Tomas Roggeman is een erg ambitieuze man die carrière wil maken op o.m. de kap van hulpeloze kinderen en zwangere vrouwen.

Want wie nu op de oppositiebanken van de gemeenteraad zit kan de zondagavond van 14 oktober, eens de uitslagen en machtsverhoudingen gekend zijn, aan tafel gaan zitten met leden van de huidige meerderheid. Vijand wordt dan vriend en ook natuurlijk omgekeerd. Het is het spel Stratego of schaak wat politici onder de knieën horen te hebben. Het heet politiek bedrijven.

De media opzoeken

Cruciaal is natuurlijk om in de media te komen met als idee zo de aandacht van de burger te trekken. Wie weet valt die burger op die smoel en de voorstellen die dat gezicht doet. En dus was het de voorbije gemeenteraad tijd voor veel vragen, 11 in totaal. Hopend dat de twee nog overgebleven kranten hun mooie praatjes oppikken. Waardoor de gemeenteraad natuurlijk wel uitliep tot na 01u30.

Maar daarbij uiteraard geen voor de meerderheid van CD&V en SPA kritische interpellaties die hen sterk in verlegenheid zouden kunnen brengen. En dus waren er vragen rond o.m. asbest, zwerfvuil en een kraantjeswatercharter.Want wie is er nu niet tegen zwerfvuil? En dan waren er de complimentjes van onder meer Marius Meremans naar Bart Van Malderen. Er waren ooit andere gemeenteraadszittingen.

Dylan Vandersnickt, wijlen de lokale voorzitter van de Dendermondse Jong N-VA in actie op Facebook. En leuk dat hij dit moet gevonden hebben. Het lijkt wel te komen uit een moderne versie van de Völkischer Beobachter, het dagblad van de Adolf Hitler. Met vluchtelingen als de nieuwe joden. Wat wordt het: De kogel of gewoon gas? Nu het Vlaams Belang zijn toon matigde is er dan nog de N-VA om in te springen. Dylan Vandersnickt pleegde nadien zelfmoord.

Alleen de kwestie van de conceptstudie voor het spoorwegstation en het erbij horende plein zorgde door de wijze van optreden van raadslid Tomas Roggeman, nationaal de voorzitter van Jong N-VA, voor langdurig getwist. Deze meende te moeten scoren door hierover breed uitgesmeerd zijn mening te geven, vooral dan over de tegen ten vroegste in 2028 (!!) voorziene 800 autoparkeerplaatsen.

Naakt

Alhoewel hij voorheen in een gesprek hierover stelde zich geen zorgen te maken – “De NMBS zal haar klanten niet wegjagen.” – bleek hij nu ineens wel te vrezen voor een ramp. Die 800 parkeerplaatsen die men als optie vooropstelde waren plots totaal onvoldoende en dienden nu al aangepast. Probleem voor hem is dat dit getal van 800 alleen maar een mogelijke optie is die men nu neemt maar dus geen vaststaand gegeven is.

Het is ook pas tegen 2028 en in tien jaar kan er enorm veel gebeuren en zal men die plannen dus zeker nog sterk moeten wijzigen. Wat er bij hem echter niet bleek te willen ingaan. Hij had hierover zelfs een amendement klaar om bij dit gemeenteraadsbesluit te voegen. Tevergeefs echter want de oppositie met zowel Stefaan Van Gucht (VB) als Stijn Pluym, fractieleider van Open VLD, konden zich goed vinden in die conceptstudie.

Alleen de N-VA stemde voor die motie met het Vlaams Belang dat zich onthield. En toen men dan moest stemmen over het feitelijke raadsbesluit klonk het bij bepaalde figuren op de banken van de N-VA stilletjes dat men zich dan misschien best kon onthouden.

Dat was echter gerekend zonder hun fractieleider Walter Deygers die liet weten dat men dit net als de andere partijen ging goedkeuren. Men kon bij Tomas Roggeman toen hij Deygers hoorde zo de bliksemschichten en stoom rond zijn hoofd zien verschijnen. De man stond naakt en stemde dus voor, braaf Deygers volgend. Verkoop dat eens aan de buitenwereld! Van een desavouering gesproken.

Van excuses naar excuses 

De man, heeft het niet alleen met zichzelf maar ook met zijn lokale jongerenafdeling trouwens vrij lastig. Zo was er de affaire met de lokale N-VA voorzitter Dylan Vandersnickt die op Facebook een cartoon had geplaatst waarbij een zogenaamd sociaal voelende studente werd verkracht en een andere geëxecuteerd door vluchtelingen. Wat eerst tot diens excuses en nadien tot zijn ontslag leidde.

Tomas Roggeman is duidelijk een Vlaams nationalist en gebruikt om de haverklap Engelse woorden. Om het plezant te maken? Het had eens in het Frans moeten zijn. De man zit al jaren in de politiek en dan spreken van een ‘vergissing’. Kom nou. Typerend is ook dat hij de vulgariteiten van de Brit Paul Joseph Watson retweet, een man uit de entourage van Alex Jones, de geflipte versie van Donald Trump. Watson is een man die qua waanzin en menselijkheid het allerdiepste mogelijk opzoekt.

“Blij dat ik er vanaf ben”, was de reactie toen van Tomas Roggeman op de zaak Vandersnickt. Maar vanuit de lokale jongerenafdeling was er meer recent dan de Facebookpagina ‘Make Dendermonde Great Again” waar ook figuren uit om hun racisme gekende groepen als Pegida en Schild en Vrienden opdoken. Een website die na een toenemende kritiek dan maar snel werd opgedoekt.

En na de walgelijke cartoon van lokaal voorzitter Dylan Vandersnickt was er vorige week dan de nationale voorzitter van Jong N-VA zelf om zich te tonen. Zo maakte hij zich vrolijk over het trieste lot van de vluchtelingen aan boord van het schip de Aquarius dat nu in Valencia is aangekomen. De woorden ‘Return to Sender’ op de tonen van een vrolijk deuntje was via een tweet zijn antwoord op dit drama.

Dit gaande over een boot overladen met vluchtelingen en daarbij veel kinderen en ook zwangere vrouwen. Je moet maar durven. Maar geen zorg, na de verontschuldigingen van Dylan Vandersnickt vorig jaar in mei was het dan nu de beurt aan Tomas Roggeman zelf om hiermee te zwaaien. Hij had het zo niet bedoeld en wou echt geen mensen kwetsen.

Stemmen ronselen op de kap van de diepe miserie van kinderen en zwangere vrouwen. Het is iets wat men bij de N-VA graag ziet zoals de uitlatingen van Bart De Wever en Theo Francken bewijzen. Het idee dat men met dit soort walgelijke politiek stemmen kan ronselen toont hoe zwaar ziek onze maatschappij tegenwoordig is.

Nou excuses. Hoeveel keer sorry kan een mens van een partij en een politicus verdragen? De man was op de schoolbanken een primus, werkt al wat jaren in het parlement, is al bijna zes jaar gemeenteraadslid en nationaal voorzitter van Jong N-VA.

Als je in een dergelijke positie zit dan maak je dergelijke fouten niet. En als men toch dergelijke fouten maakt dan is dat het bewijs van onbetrouwbaar politiek gedrag. Waarna  er nog zoiets bestaat als de politieke verantwoordelijkheid voor de eigen (wan)daden.

In wezen echter kwam hier de ware natuur boven van de man, en dat is kakken op in zware moeilijkheden verkerende kinderen en zwangere vrouwen. En daar is een woord voor: Walgelijk. Een man met een dergelijke visie op de samenleving hoort niet thuis in de politiek. Punt. Excuses aanbieden zijn dan gewoon holle woordenkramerij.

“Mits hij zijn standpunten matigt”

Op de lokale satirische website Klaptand maakte men er ook een stukje over met daarbij een (nep)citaat van Barbara Pas (Nationaal ondervoorzitster VB) over de man: “‘Mits Tomas zijn standpunten een beetje matigt, is hij zeker welkom bij ons.” Men had het daar bij de Klaptand begrepen.

Gebaseerd op een gemanipuleerd dossier eiste Tomas Roggeman in de gemeenteraad ooit het ontslag van eerste-schepen Leen Dierick (CD&V) (foto Leen Dierick bij de Volaardebeek aan de Killeweg). In Brussel nochtans een coalitiegenoot. En dan verschieten dat de relatie tussen beide partijen in Dendermonde ijzig is.

Een goed ingeburgerde waarnemer van de Dendermondse politiek stelde het zo: “Dit is geen foutje maar een bewuste strategie zoals Theo Francken om met zijn tweets bij een bepaald publiek stemmen te ronselen.” Zeker is dat sommigen binnen de lokale afdeling van de N-VA bepaalde van zijn strapatsen niet lusten. Maar de man is de lieveling van de nationale partijleiding en dus…

Zo vroeg hij op zeker ogenblik in de gemeenteraad het ontslag van eerste schepen Leen Dierick louter en alleen gebaseerd op een gemanipuleerd dossier over het stedelijk kerkhof in Appels. “We moeten nog veel leren”, was een tijd later zijn reactie op die “blunder”. Zijn optreden hier maakte de relatie tussen CD&V in Dendermonde en de lokale N-VA wel ijzig. Of hoe een primus niet altijd slim is.

Willy Van Damme

Fan van Al Qaeda op de dag der verdraagzaamheid

Je moet het maar durven. In Dendermonde organiseert de bibliotheek en CC Belgica op 16 november een ‘dag der verdraagzaamheid’. Een te prijzen idee. Maar. Een van de activiteiten die dag is een lezing van de spreker Chams Eddine Zaougui, een man die men voorstelt als arabist en die het boek ‘dictators’ schreef over de Arabische geschiedenis. Hij is ook een regelmatig columnist in onder meer De Standaard.

Daar riep die een aantal maanden geleden op om aan de Syrische jihadisten luchtafweergeschut te geven. De man vroeg dus op om raketten te leveren waarmee men dan vliegtuigen kan neerschieten. Uiteraard in Syrië maar we weten perfect dat die dan vlot verdwijnen richting ISIS, al Qaeda en andere terreurgroepen. Waarna men ze dan kan gebruiken in, waarom niet, Zaventem.

Zo schreef hij in een column in De Standaard op 6 juni 2016:

In plaats van het Syrische regime vriendelijk te verzoeken om opnieuw te onderhandelen, moet de internationale gemeenschap dreigen met represailles – en als dat nodig is resoluut toeslaan met gerichte acties. Een andere optie is de slecht bewapende rebellen voorzien van luchtafweerraketten.

De man roept trouwens in al zijn columns in De Standaard al jaren niet alleen op tot oorlog maar ook voor steun aan die Syrische jihadisten. Dit uiteraard gebruik makend van het toch zo mooie excuus der mensenrechten.

Maar die Syrische ‘rebellen’ zijn gekend omwille van hun sectaire slachtpartijen, plunderingen en haat tegen alles wat niet salafistisch is. Gedenk onze beruchte Syriëstrijders. Dat men een dergelijk figuur vraagt om te komen spreken op een ‘dag der verdraagzaamheid’ wekt verbazing en is feitelijk een regelrechte schande.

Een man die salafistische bendes steunt en op een evenement rond verdraagzaamheid komt spreken en dit dan nog voor politieke vluchtelingen die Syrië en zijn sectaire oorlogen ontvlucht zijn is gewoon hallucinant. Maar ja, hij schrijft columns in De Standaard en dus zal dat wel kwaliteit opleveren. Denkt men.

Willy Van Damme

NASCHRIFT:

Volgens nagekomen informatie zou de beslissing om Chams Eddine Zaougui uit de nodigen voor een voordracht in het Dendermondse asielcentrum niet gekomen zijn van de stad Dendermonde maar van de federale overheidsinstelling Fedasil die dat centrum ook beheert. Zij is een partner van Dendermonde voor dit project rond verdraagzaamheid.

Een uitnodiging die toch hoogst merkwaardig is. Immers wie in België oproept om in Syrië tegen de regering te gaan vechten riskeert tegenwoordig – en terecht – jaren cel. Hetzelfde zou toch mogen zijn voor iemand die oproept om hen luchtafweerraketten te bezorgen. Dat is toch steun aan de terreur.

Fedasil, een instelling die valt onder staatssecretaris Theo Francken, nodigde een vriend van de Syrische jihadisten uit om voor uit Syrië, Irak, en Afghanistan gevluchte kinderen te komen spreken. Kinderen die op de vlucht zijn voor het geweld veroorzaakt door die jihadisten. Mooi initiatief die dag van de (sic) verdraagzaamheid. En die vlag naast hem ligt sindsdien in de kringloopwinkel tevergeefs te wachten op kopers.

Bovendien heeft Chams Eddine Zaougui tot op heden en na dus straks zes jaar nog geen woord van kritiek geuit op die door hem als ‘rebellen,’ omschreven jihadisten. Wat logischerwijze doet veronderstellen dat hij akkoord gaat met hun praktijken.

En dat is o.m. het te pletter gooien van homoseksuelen, het thuis opgesloten houden van vrouwen, het onthoofden van slechte moslims en anders gelovigen, het verbieden van muziek en het vernielen van het Syrische erfgoed. Passend volk dus voor bij een dag rond de verdraagzaamheid.

Bovendien roept naast die jihadisten alleen Saoedi-Arabië op tot het geven van luchtafweergeschut aan Al Qaeda en haar bondgenoten. De andere ‘vrienden’ van die jihadisten zoals de VS willen dat niet.

In die zin is het goed te weten dat Fedasil valt onder staatssecretaris Theo Francken van de N-VA. Waarbij twee van diens partijgenoten, met daarbij fractieleider Peter De Roover,  eind vorig jaar totaal onverwacht en ieder apart op Knack.be een ferm pleidooi hielden ter verdediging van datzelfde Saoedi-Arabië. Een land dat volgens recente Amerikaanse documenten samen met Qatar ISIS bewapende.

Zou Fedasil zitten broeden op een nieuwe stroom vluchtelingen uit Syrië door iemand als jihadistenvriend Chams Eddine Zaougui uit te nodigen? Kwestie van Fedasil bezig te houden? Of zou men nieuwe Syriëstrijders onder die vluchtelingen willen rekruteren? Ja, want volgens onze spreker zijn dat ginds toch helden die al onze steun, incluis luchtafweergeschut, behoeven.

Willy Van Damme

Jonge veulens zonder ervaring

Toen men in de Dendermondse gemeenteraad debatteerde over de meerjarenbegroting reageerde de NV-A fractie heel fel. Ze hadden duidelijk goed de teksten gelezen en zich op het debat voorbereid. Wat echter geheel ontbrak was politieke feeling, inzicht in hoe lokale politiek juist werkt. En politieke feeling is essentieel.

Het leek die avond wel de fameuze negentiende eeuwse Britse cavalerie uit de Charge of the Light Brigade die op de Krim geheel roekeloos voorwaarts ten strijde stormde de vernieling tegemoet. Typerend was de brutaal te noemen aanval van Tomas Roggeman toen op het beleid van schepen voor Cultuur Lien Verwaeren (CD&V). Deze is blijven nazinderen.

Jonge veulens

“Jonge veulens die wild ageren”, was de goed geziene reactie van een oudere ervaren toeschouwer toen. Vol energie maar niet altijd ten volle beseffend wat men aan het doen is is zowat het kenmerk van deze fractie. Het gevolg is dat de relatie tussen de NV-A en de twee meerderheidspartijen barslecht is. Oppositie voeren is kritiek leveren en gelijktijdig bruggen bouwen. Dat laatste vergeet men blijkbaar geheel.

Ben Weyts (NV-A) volgt slaafs het advies van enkele ambtenaren en voert rond dit Dendersas een geheel andere politiek dan zijn voorgangster Hilde Crevits (CD&V). De man toonde zijn waar karakter toen hij op TV-zender Vier in volle kiescampagne fier poseerde met zijn twee hangbuikzwijnen die hij Mignonette en Cotelette had genoemd naar Joëlle Milquet (CDH) en Laurette Onkelinx (PS). Kort nadien stond hij bij Milquet te smeken om toch maar tot de federale regeringscoalitie toe te treden. Schaamteloos.

Incidenten tussen vooral CD&V en N-VA tijdens de gemeenteraad zijn legio. Er is er wel elke gemeenteraad een. Wie denkt na 2018 bij de volgende legislatuur een coalitie tussen NV-A en CD&V te zien tot stand komen droomt.

En het is nu al bijna zeker dat CD&V ook in 2018 aan zet zal zijn en bepalen wie haar partner wordt. En de NV-A heeft dat alleen aan zichzelf te danken. Sterke man Marius Meremans droomt bijna luidop van de burgemeesterssjerp en hij kan het vergeten.

De onervarenheid van de fractie bleek perfect tijdens de nu al maanden aanslepende discussie rond die doorgang voor fietsers en voetgangers aan het sas in Denderbelle. Slaafs volgen ze hun minister die dan weer slaafs enkele toplui van Waterwegen & Zeekanaal volgt. Met als argument de veiligheid.

Een dommere visie kan bijna niet. Als zo’n sas onveilig is dan dient men elke spoorwegovergang af te schaffen en het fietsen op onze dijken te verbieden. Ja, want men zou onder een trein kunnen fietsen, wat trouwens gebeurt, of in het water rijden. Wat voor zover geweten nog nergens gebeurde.

Marius Meremans droomt er openlijk van om burgemeester van Dendermonde te worden. Voorheen hadden de vroegere gemeenteraadsleden Peter Bombay en Karel Peeters dezelfde dromen. Ze verdwenen in de politieke nevelen der tijden.

En dus liep, zoals in de vorige legislatuur met Open VLD een paar maal gebeurde, de NV-A fractie vorige maand domweg in de voor hen tijdens de gemeenteraad door de meerderheid opgezette val. En zoals Open VLD voorheen met de zaak van de nieuwe gevangenis meende een onhoudbaar standpunt te moeten innemen zo doet NV-A nu hetzelfde.

In de val

De alleen maar zichzelf schade berokkende interventies van Open VLD’er Marcel Borms toen rond de gevangenis werden nu vervangen door de tussenkomsten van Marius Meremans en Tomas Roggeman. Hun mislukte aanvallen waren geheel doorzichtige pogingen om toch nog gelijk te halen in een dossier waarvan men perfect hoort te weten dat men geen gelijk heeft.

In plaats van hun minister aan te porren om een zinvolle positie in te nemen steunde men hem voluit. Een slimme NV-A had toen in de vorige gemeenteraad gewoon gezwegen of wat vaag gemompel laten horen. Maar neen, ze liepen met beide voeten recht voorwaarts in de val van Bart Van Malderen en Piet Buyse. En hun reacties op Facebook na de fietsactie van gisteren toont hun zwakte nog meer. Zielig!

We hebben hier met de NV-A gelukkig nog niet de farcen gezien zoals we die de voorbije paar jaar in o.m. Dilbeek, Erps-Kwerps, Boom, Denderleeuw en Turnhout meemaakten maar dat is vermoedelijk omdat ze hier niet aan de macht zijn.

Wie trouwens intern binnen de partij goed zijn oren te luisteren legt hoort geen eendrachtige partij maar eerder een zeer onrustige krabbenmand. Het lijkt wel of het naar elkaar met dolken gooien er een favoriete sport is. Een verhaal dat over de nationale fracties van de partij in Brussel trouwens ook te horen is. De kracht van de verandering? Inderdaad!

Willy Van Damme

Ontwikkeling Industriezone Hoogveld I een stap dichter

PERSBERICHT

Nieuw onteigeningsbesluit met oog op realisatie van lokaal bedrijventerrein.
Met een nieuw onteigeningsbesluit betreffende de toekomstige industriezone Hoogveld I in Dendermonde hoopt intercommunale DDS snel de resterende gronden te verwerven die noodzakelijk zijn voor de ontwikkeling van het lokaal bedrijventerrein.

Op 18 maart jongstleden ontving DDS het ministerieel besluit dat aan de intercommunale machtiging tot onteigening verleent met het oog op de realisatie van het lokaal bedrijventerrein Hoogveld I, gelegen tussen de N41, Bosveld, Korte Dijkstraat en de Mechelse Steenweg in Dendermonde.

Na vonnissen in beroep van de Rechtbank van Eerste Aanleg te Dendermonde waarbij werd gesteld dat zowel de noodzaak als de hoogdringendheid voor de ontwikkeling van het bedrijventerrein I niet bewezen is, besloot de raad van bestuur van DDS vorig jaar om de lopende procedure tot onteigening bij wet van 26 juli 1962 stop te zetten en de onteigeningsprocedure volledig te hernemen op basis van een oude wet van 17 april 1835.

Gunther Van den Broeck, afdelingshoofd Streekontwikkeling DDS: “Onze intercommunale hoopt op deze manier de resterende 5 hectare aan percelen te verwerven die nodig zijn voor de ontwikkeling van het lokaal bedrijventerrein dat in totaal een oppervlakte van 18 hectare zal bestrijken. Hoogveld I zal ondernemingen kunnen huisvesten met een ruimtevraag tussen 2.000 en 5.000 vierkante meter.”

Intercommunale DDS – 25-03-2015

Commentaar

Dit is inderdaad een stap voorwaarts, zeker voor wie de oneindige traagheid van de administratie kent. Onteigeningsbesluiten van een minister kunnen al eens héél lang op zich laten wachten, niet maanden maar soms jaren.

Hoogdringendheid

Maar daarmee is zowat alles feitelijk gezegd. Nu moet men teruggrijpen naar een onteigeningswet van 1835 die gemaakt werd om toen de eerste spoorwegen aan te leggen en de hiervoor nodige gronden te verwerven. Toen kon dat nog aan het tempo van de postkoets. Nu is er het internet, het vliegtuig en de TGV.

Grondplan van Hoogeveld I. De nog te onteigenen gronden zijn die in geel. Ten zuiden van deze zone situeert zich Hoogveld J, een zone voor grotere bedrijven. Daar is nog slechts een 18.000 m² grond beschikbaar. Goed voor maximum 3 bedrijven.

Voorheen poogde men bij DDS gebruik te maken van de onteigeningswet van 1962 die onteigening bij hoogdringendheid mogelijk maakte. Die wet was nodig daar men toen in die periode overal autostrades wou aanleggen. Het moest nu eenmaal wat sneller gaan dan in de tijd van de postkoets uit 1835.

Maar de administratieve rompslomp en regelgeving is zo complex geworden en tijdrovend dat van die hoogdringendheid bij de realisatie der plannen niet veel maar te merken is. Dat advocaten die hoogdringendheid dan gaan betwisten en de vrederechters hen al eens volgen, zelfs al is het soms met domme argumenten, kwam niet onverwacht.

Het gevolg van die wet van 1835 is onder meer dat men het ministerieel besluit nu op de kerken moet gaan aanplakken. in 1835 ging gans België op straf van verbanning of erger immers nog naar de kerk. Nu nog weinigen. Gelukkig zijn er trouwens nog kerken. Wat anders met die wet als er geen kerken meer zijn?

De postkoets

Het was voor DDS en ook voor andere overheden elders dus geen echte verrassing dat rechters die wet van 1962 richting de vuilbak kieperden. De fout ligt hem hier duidelijk bij de wetgever, de parlementen en onze vele regeringen die nalaten die wetten en complexe regelgeving aan te passen zodat diezelfde overheden een beleid, hier de realisatie van Hoogveld I, kunnen voeren.

En bij gebrek aan een aangepaste wetgeving moet DDS dus terug naar de tijd van de postkoets. Veel hoera roepen is hier feitelijk dan ook niet gepast. Men moet nu immers naar de tijdrovende rechtbank van eerste aanleg en niet naar de vrederechter die vlot beslissingen kon nemen. Financieel regelde men het desnoods dan wel vele jaren later.

De vroegere Wolvestraat die doorheen Hoogveld I loopt. Op de kaart boven het gele bochtige lint. Liggen hier aan die twee bochten onder de grond de resten van een 3.000 jaar oude bewoning?

Want wie rechtbank van eerste aanleg zegt zegt ook hof van beroep en Hof van Cassatie. En dan is er de vraag van de vergoeding met allerlei elkaar desnoods tegensprekende experts. Dit dossier kan dus nog jaren stof liggen vergaren bij de rechtbanken. Rechtbanken die trouwens dankzij diezelfde wetgever op de rand van het bankroet bengelen.

En ondertussen is men in Dendermonde nu al enkele jaren op zoek naar bedrijfsruimte voor kleinere bedrijven die willen groeien of starten. De voor hen praktisch enige mogelijkheid is hopen op een bedrijf op een van de industriezones dat verhuist of in faling gaat. Dan is er ergens ruimte, anders is het nul op het rekwest.

Het is economisch geen gezonde en feitelijk zelfs een niet aanvaardbare situatie. Maar Vlaanderen, en zeker deze regio, is al volbouwd en na Hoogveld I is er trouwens geen ruimte in Dendermonde meer voorzien voor bedrijven.

Ruimtegebrek voor bedrijven

Plannen voor een uitbreiding van Hoogveld richting Baasrode-centrum werden door de Dendermondse politici wel eerst unaniem aanvaard, ook trouwens door Baasroodse leden van de oppositie als het Vlaams Belang, maar eens men in die buurt begon te protesteren was het plan vlug opgeborgen. Definitief zo te zien.

Het team van DDS met directeur Kris Verwaeren (links), Kenneth Taylor, voorzitter en burgemeester van Wichelen en Gunther Van den Broeck (rechts), afdelingshoofd streekontwikkeling, mogen binnenkort op kerkbezoek gaan aanplakken. Als zij maar niet opgepakt worden voor wildplakken.

De enige oplossing voor bedrijven om uit te breiden is dan ook omhoog. In Hong Kong zitten productieondernemingen in flatgebouwen meer dan twintig verdiepingen hoog. Ook hier zal men omhoog moeten. Een andere oplossing is er niet want ruimte is te schaars.

Zelfs de Kamer van Koophandel/Voka ziet in de regio de groene ruimte als een belangrijke economische troef voor de regio. Terecht. Het is aan DDS en de lokale overheden om in die richting verder te werken. Een alternatief hiervoor bestaat niet.

Dat dit dossier voor de KMO-zone Hoogveld I zo strop zit is het gevolg van twee grondeigenaars. De familie Van Pollaert die er vlakbij ooit een slachtafval verwerkend bedrijf – Het zit nu in de Gentse haven op zijn plaats – had ligt dwars en eist meer geld. Zij bezitten een 5 hectare van de 18 die het terrein groot is.

Ondernemers

Maar hier speelt vermoedelijk voor een groot deel vooral de wrok omdat Dendermonde hen ooit zo’n zware milieunormen oplegde dat ze dienden te verhuizen.  De stank was voor de buurt trouwens soms ook niet te harden.

Bij de archeologische opgravingen op de site van Hoogveld J ontdekte men de tot nu toe oudste restanten van beschaving in Dendermonde daterend uit de bronstijd. Er werden graanopslagplaatsen ontdekt, een waterput zoals deze hier, begraafplaatsen en een soort heiligdom, maar geen bewoning. Het vermoeden is dat die zich iets verder noordelijker situeert op Hoogveld I. Het is dus wachten op de archeologische opgravingen hier.

De andere dwarsligger is de bezitter van een boekhoudkantoor op nota bene het Hoogveld die echter nabij woont in de Korte Dijkstraat en zijn mooie boom niet wil afstaan voor de vereiste groenbuffering van Hoogveld I.

Twee ondernemers dus die de creatie van een zone voor bedrijven om pietluttige reden dwarsbomen. Wedden dat ze het bij hun tooggesprekken hebben over een overheid die niets doet voor ondernemers en de creatie van industriezones? Arm Vlaanderen, arm België.

Willy Van Damme

Onaanvaardbaar

Het verhaal van Willy Maes en ‘zijn‘ Oudegems kerkplein is merkwaardig maar spijtig genoeg ook klassiek. Een man is bezeten door een zaak en werpt zich daarop als een leeuw op een hert. Hij geeft niet op. Zelfs vanop zijn hospitaalbed, zwaar ziek, bleef Willy Maes maar mails versturen.

Dat is uiteraard zijn goed recht. Of dat betekent dat hij op sommige ogenblikken bijna dagelijks mails naar bepaalde personen mag versturen is al een ander verhaal. Sommigen noemen het herrieschoppen, stalking.

Sommige zaken zijn echter totaal onaanvaardbaar. Rondgaan met een petitielijst die leugens bevatten is ronduit schandelijk en misbruik van het vertrouwen van de mensen. Niet dan in de strafrechtelijke betekenis van het woord. Maar misbruik is het zeker.

Men maakt de mensen leugens wijs, lokt zo hun handtekening en voert met die zo verkregen handtekeningen dan actie. Hier is maar een woord voor: Schande. Het is triest genoeg bijna klassiek aan het worden en gebeurde ook met die petities rond de nieuwe Dendermondse gevangenis.

Is Willy Maes de bestuurder van de stad of is dat het college van burgemeester en schepenen?

Ach de feiten, de waarheid, wie maalt daar bij die actiegroepen nog om. Zie maar naar de leugens die men vanuit Raldes & Co over de N41 al verspreidde. Maar ho wee als men denkt dat de politici en de overheid eens de waarheid niet vertellen…. dan is het kot te klein. Zij mogen liegen, bedriegen en zelfs bedreigen dat het een lieve lust is.

Actievoerders als Willy Maes en anderen moeten beseffen dat dit onaanvaardbaar is en dat men zo in dit specifieke geval de mensen in Oudegem misbruikt en zelfs uitlacht. Al diegenen die op die petities tekenden zouden hem gewoon rekenschap moeten vragen. Ter verantwoording roepen.

De man is een extremist voor wie het woord compromis niet bestaat, die geen enkel begrip kan opbrengen voor een andere visie en het kerkplein desnoods dan maar tot een wildernis laat verkommeren. Want alleen hij heeft het grote gelijk. De rest zijn dwazen.

Eveneens onaanvaardbaar is het sturen van mails naar personen met bedreigingen als zouden er wel eens bommen kunnen vallen. Het is gemakkelijk om dan als reactie te zeggen dat men dit niet letterlijk moet nemen. Het staat er wel letterlijk. En hij is er verantwoordelijk voor. Wat als men hiermee naar het parket stapt?

Eveneens onverantwoord is dat dit stadsbestuur zich feitelijk de les laat spellen door iemand die niemand buiten zichzelf vertegenwoordigd. Het stadsbestuur is hier zo de risee van niet alleen Oudegem maar van de ganse stad.

Ook de oppositie en zeker de N-VA zou dit moeten beseffen. Gretig mee met Willy Maes op de foto gaan staan om zo in de media te komen maar in de realiteit met hem niet akkoord gaan. Hoe heet dat? Ja inderdaad, plat politiek opportunisme.

Politici worden via het algemeen stemrecht verkozen en worden geacht te besturen, beslissingen te nemen. Als ze wegvluchten omdat een persoon staat te roepen is dit de abdicatie van de macht. Dan heerst Willy Maes, niet het stadsbestuur.

Willy Van Damme

Een brug te ver

Nog steeds blijft het idee van een voetgangersbrug over de Dender rondgaan. Nu heeft schepen voor Cultuur Marius Meremans (N-VA) dit blijkens een interview in Het Nieuwsblad plots overgenomen. Eventjes nadenken of logica is er blijkbaar niet bij.

Gevaarlijk

Het voorstel werd voor het eerst gedaan tijdens een van de twee hoorzittingen rond de werken aan de Bogaerdbrug. Het was een dame uit de Bogaerdstraat die stelde dat haar kinderen naar de academie gingen en dat zou volgens haar door de werken erg gevaarlijk worden. De brug moest er komen zolang die werken voor die nieuwe Bogaerdbrug duurden.

Een dame stelde dat het niet kan dat haar kinderen 150 meter moeten rondlopen en eiste een voetgangersbrug.

Want, of haar kinderen moesten rondlopen naast die gevaarlijke werf of anders via de Vlasmarktbrug door het al even ‘gevaarlijke’ stadscentrum. Wat een gekend winkelier privé al lachende de opmerking ontlokte dat: “Men daar op de Dender misschien dan een veerdienst kan inleggen.”

Het voorstel werd geuit maar bleef zonder gevolg. Het was een dame die het teveel gevraagd achtte dat haar kinderen 150 meter moeten omlopen. Niemand volgde tijdens die hoorzitting dit hilarisch voorstel.

Meewarig

Tot Kris Verberckmoes, die toen aanwezig was, het op de gemeenteraad ook voorstelde. De man, nog eventjes fractieleider van Open VLD, moest over die werken nu eenmaal toch kabaal maken. En dus was die voetgangersbrug een van de middelen die hij gebruikte om kritiek te spuien.

Het resulteerde in een van de meest hilarische gemeenteraden van de voorbije jaren met als uitsmijter Kris Verberckmoes die boos stelde: “Kijk toch niet zo meewarig, burgemeester”. Waarop die ad rem reageerde: “Maar ik kijk meewarig.”

En nu blijkt Marius Meremans dit idioot voorstel opnieuw te lanceren. De man zit nog twee maanden in de meerderheid en kijk daar voert hij al oppositie. Dit terwijl het politiek gepast is over zaken die men voordien vanuit de meerderheid goedkeurde deze de dag nadien niet aan te vallen. Geloofwaardigheid is anders.

Na Kris Verberckmoes van Open VLD wil Marius Meremans (N-VA), schepen voor Cultuur, hier met het beeld Vreugde, nu ook een voetgangersbrug over de Dender.

Bovendien zou dit stukken van mensen kosten, geld dat men zeker nu beter voor reële behoeften kan gebruiken. Verder is het extra wandelen van die 150 meter goed voor de fysieke gezondheid van de Dendermondenaar.

En als men echt oppositie wil voeren dan ziet de waarnemer van de Dendermondse politiek zo tientallen voorbeelden die wel kritisch dienen aangepakt. Het cultuurbeleid bijvoorbeeld.

Waarom bijvoorbeeld duurde het bijna vijf jaar voor het beeld Vreugde van beeldhouwer Jan Desmarets kon geplaatst worden? En dan gebeurde dat nog vlak voor de verkiezingen. Dit terwijl het door mensen aan de stad geschonken was en men hun gift dus electoraal erg plat misbruikte.

Willy Van Damme

Veel katten

Normaal was er gisteren woensdag in Dendermonde de maandelijkse gemeenteraad, maar die ging niet door. En zoals drie maanden geleden was de reden dat er ook nu weer onvoldoende raadsleden bij de meerderheid van N-VA, sp.a en CD&V aanwezig waren om geldig te vergaderen. Dat vereist immers minstens 18 aanwezige raadsleden op de 35 gekozenen die normaal zetelen.

Afwezig bij de meerderheid waren voor sp.a René Van Marcke, Carine Verhelst en Bart Van Malderen en Hans Michiels, fractieleider voor CD&V, Kristel Gevaert en Marijke Collier van CD&V.

Hans Michiels, fractieleider van CD&V, stuurt voor de tweede maal in drie maanden zijn kat naar de gemeenteraad.

Dat sommige van die raadsleden als een Hans Michiels en René Van Marcke, gezien de belangrijke functies die ze in hun bedrijven hebben, een erg druk bestaan leiden is zeker. Maar wie het ambt van gemeenteraadslid opneemt wordt geacht deze job serieus te nemen. Dit is de democratie, men is de gekozen vertegenwoordiger van het volk.

De drie leden van CD&V waren er drie maanden geleden evenmin toen die gemeenteraad ook niet doorging. Recidivisten dus. Bovendien roept dit vragen op naar de leiding van die meerderheid waar de burgemeester en de partijleidingen er zelfs niet in slagen om voldoende raadsleden op te trommelen. Als zelfs een van de fractieleiders en nu twee schepen verstek laten gaan.

Bart Van Malderen kwam wel later toe maar dan was deze gemeenteraad al een tijd geschiedenis. Zoals een lid van de meerderheid het stelde was dit tijdens de vorige legislatuur, toen men maar één raadslid op overschot had, niet het geval. Er heerste, stelde deze, discipline. Nu niet.

Burgemeester Piet Buyse was duidelijk niet gelukkig met de vele afwezigheden binnen zijn meerderheid.

Slechts eenmaal als gevolg van de examens van schepen Leen Dierick gebeurde dit toen ook. Zij was toen immers nog een studente. De agendapunten zijn nu verschoven naar de gemeenteraad van 4 juli, de laatste voor het zomerreces. Uitkijken of men dan in getal zal zijn.

Opmerkelijk was de korte toespraak van burgemeester Piet Buyse (CD&V) die tevergeefs overleg pleegde met de oppositie. Deze verliet uit protest de raad waardoor er onvoldoende raadsleden aanwezig waren om nog geldig te vergaderen. “Ik kan daar (de houding der oppositie, nvdr.) niet kwaad voor zijn”, aldus Piet Buyse, burgemeester en voorzitter van de raad.

Uiteraard is dit een zware blamage voor de meerderheid en vooral voor de leiding ervan. Wel dient gezegd dat ook de oppositie hier qua absenteïsme verre van vrijuit gaat. Zo is het liberale raadslid Ann Van der Donckt tijdens de nu bijna voorbije legislatuur amper te zien geweest. Bij de openingszitting begin 2007 zat ze zelfs op vakantie in Bali.

Ook is er bij het Vlaams Belang het geval van de zwaar zieke Robert Van Overloop die nooit meer naar de raad zal terugkeren. Het zou dan ook logisch zijn dat dit reeds zeker een jaar afwezig raadslid zou vervangen worden. Maar er komt geen opvolger. Ook de stoel van haar OCMW-raadslid Dominique Jouret blijft wegens ziekte zelfs al ongeveer 5 jaar leeg. Ook hier geen nieuw raadslid.

Neen, het was geen mooi verhaal op de gemeenteraad gisteren. Teveel raadsleden stuurden er hun kat.

Willy Van Damme

Vette titels

Kranten houden van vette titels met schokkende woorden en liefst dito foto’s waar het bloed en drama van afdruipt. Recent naar aanleiding van een aantal misdaden in Dendermonde was het weer prijs.

Wie de voorbije dagen titels van het Nieuwsblad of andere kranten las dacht dat Dendermonde onleefbaar was geworden. Er heerste hier terreur, de ongeveer 43.000 inwoners waren bang en hadden grote schrik van twee kinderen, jonge tieners, voor wie diefstal en vandalisme dagelijkse kost leek. Dat er nu nog mensen in de stad wonen, het is een wonder.

Neen, het leven in Dendermonde gaat gewoon verder en er vluchten geen mensen weg uit de stad. Als er al mensen schrik hebben dan is dat eerder van een grote spin, slechte examens, peperdure rekeningen, kinderen die te lang wegblijven of een echtgenoot/echtgenote die wat agressief uit de hoek komt.

Misdaad is en blijft een randfenomeen in Dendermonde waar mensen amper mee te maken hebben. Maar zo’n titels en verhalen zijn natuurlijk, nog maar eens, vers voeder voor het genre van demagogen als een Filip Dewinter.

Ik hoor hen nu al luidkeels roepen om op alle Dendermondse straathoeken camera’s te zetten en om de nultolerantie in te voeren. En ja, de allochtonen hebben het als altijd ook hier weer eens gedaan. Wat dacht je.

De gewone Dendermondenaar ergert zich natuurlijk aan dat soort titels en verhalen maar de buitenstaander uit Veurne of Luik stelt zich hierbij uiteraard vragen want, ondanks beter weten, blijft die de krant geloven.

Willy Van Damme

Verantwoordelijke politici

In de discussie rond Fouad Belkacem en zijn Sharia4Belgium gaat terecht veel aandacht naar het probleem dat mensen die een beperkte celstraf krijgen toegemeten niet naar de cel hoeven.

Een straffe contradictie die onze rechtstaat zo richting vuilbak duwt. Een rechter zegt dat je wegens je misdaad naar een cel hoeft maar de uitvoerende macht slaagt er niet in om dat te realiseren. Zinloze magistraten dus.

De waanzin gaat zo ver dat men onze gevangenen nu in een Nederlandse cel in Tilburg moet stoppen. Een peperdure Belgenmop die bij vele Nederlanders terecht op gelach wordt onthaald. Er zijn betere methodes om met ons gemeenschapsgeld te gooien.

Terwijl Annemie Turtelboom, de liberale minister van Justitie, en liberaal partijvoorzitter Alexander De Croo roepen om een degelijk strafuitvoeringsbeleid op poten te zetten zitten die andere liberale excellenties in Dendermonde dat beleid openlijk te saboteren. Je moet maar durven.

De Dendermondse Open VLD saboteert openlijk het werk van Annemie Turtelboom, hun minister van Justitie. Wanneer geeft zij haar Dendermondse partijgenoten publiek hiervoor eens een ferme bolwassing?

Annemie Turtelboom en Alexander De Croo zouden dan ook beter hun Dendermondse partijgenoten publiek de levieten komen lezen en hen desnoods uit de partij zetten. Dit is zelfs geen waanzin meer, dit is veel erger.

Geert Vermeir, ondervoorzitter van de Dendermondse Open VLD en gemeenteraadslid is ook de woordvoerder van het actiecomité dat openlijk de eisen van Annemie Turtelboom en Alexander De Croo en gans politiek België dwarsboomt. Met argumenten die zo uit een show van Geert Hoste lijken te komen.

Nu al weet de Dendermondse Open VLD dat ze de komende zes jaar, van 2013 tot 2019, nog maar eens in de oppositie zal zitten. Dat is niet het gevolg van een voor hen negatief opiniestuk hier maar alleen de oorzaak van hun eigen onaanvaardbaar optreden. Eigen schuld, dikke bult.

Wie Dendermonde wil besturen gaat niet scheep met een partij die het project van de Dendermondse gevangenis saboteert. Open VLD maakt zich hier zelfs compleet belachelijk. Terwijl Geert Vermeiren hemel en aarde verzette om de gevangenis richting de Eksterstraat te duwen, zette een ander gemeenteraadslid stiekem alle middelen in om die zeker daar niet te laten bouwen. Want ja die ontsluiting, die kwam dan voor de voordeur.

Met als resultaat een intern compromis waarbij de Open VLD in Dendermonde plots met het verhaal kwam dat een renovatie van de oude gevangenis voldoende was. Pure kolder. De gevangenis mag voor de ene liberaal niet op het Oude Klooster en voor de andere liberaal niet aan de Eksterstraat en dus krijgt men dit verhaal.

De Dendermondse kiezer krijgt op 14 oktober de gelegenheid om de lokale Open VLD de rekening te presenteren. De gemeenschap moet zich nu blauw (ja ja) betalen, dankzij de fratsen van een Geert Vermeir en zijn vrienden. Het is wat men in het Engels tijd voor de pay back noemt. Dendermondenaar denk aan je centen!

Intern is er binnen de lokale Open VLD veel ruzie over dit verhaal en het zou goed zijn dat de jongeren die er nu niet aan bod mogen komen een grote lenteschoonmaak organiseren. Het is dringend nodig. Anders blijft men zelfs na 2019 opnieuw met zekerheid op de oppositiebanken zitten. En dat is dan wel verdiend

Willy Van Damme