De federale regering nam eind vorige maand de beslissing om in de vroegere en nu grotendeels leegstaande Dendermondse Abdijschool 144 minderjarige niet-begeleide vluchtelingen op te vangen, baby’s, kinderen en tieners dus. En zoals kon verwacht worden was dat het signaal om ook lokaal pogingen te ondernemen om uit die kinderen politieke munt te slaan.
Sommigen wilden hen desnoods zelfs eerder op straat laten sterven dan hen onderdak te geven. Om over de houding van de Turkse regering maar te zwijgen. Het is het verhaal van de mens die Walg heet.
De zorgzame moeder
Een van de mij meest bijgebleven beelden van het Cambodjaanse drama uit de jaren tachtig van de vorige eeuw was die van Rosalynn Carter, de echtgenote van toenmalig president Jimmy Carter, die in 1979 het Thaise vluchtelingenkamp van Sa Kaeo vlakbij Cambodja bezocht en er heel teder zoals een moeder dat kan een baby op haar schoot nam. Met de camera’s van ‘s werelds media natuurlijk in de aanslag.
Kinderen knuffelen, ook Hitler deed het, was in 1979 in het Thaise vluchtelingenkamp Sa Kaeo voor de Amerikaanse presidentsvrouw Rosalynn Carter geen probleem. Dat ze het kind daarna in de handen van de Cambodjaanse Rode Khmer en hun Pol Pot duwde kon haar zo te zien niets schelen. De pers vertikte het toch om hierover te schrijven. Het was het bruikbare kind. De Rode Khmer waren tijdens hun terreurbewind verantwoordelijk voor vermoedelijk minstens 2 miljoen doden, een kwart van de toenmalige bevolking.
Wat was dat toch mooi Moeder Amerika die zich zo vol liefde over die Cambodjaanse kinderen boog. Allemaal propaganda en onzin natuurlijk. Want wat men er nergens bij zegde was dat dit vluchtelingenkamp er een was waar de gruwels van de Rode Khmer van Pol Pot en hun nieuwe vrienden van de CIA en het Thaise leger baas over speelden.
Het was onder meer in Sa Kaeo dat de veiligheidsdiensten van Thailand, de VS en China de Rode Khmer bevoorraden, hun soldaten rust en recreatie kregen en men nieuwe rekruten opleidde voor hun oorlog tegen hun eigen land. Waarbij men ook kinderen inschakelde of terroriseerde. Maar dan bleven de camera’s en pennenlikkers uiteraard weg.
Wat dus ogenschijnlijk een mooi beeld van medeleven met de Cambodjaanse bevolking leek was integendeel juist het tegenovergestelde. Het moest tonen hoezeer de VS en Jimmy Carter inzaten met die Cambodjanen. Voldoende om nadien beter hun oorlogsbeleid tegen datzelfde land en zijn kinderen te kunnen rechtvaardigen. Kindermisbruik heet dat. Gruwelijk misbruik zelf.
De UNHCR
Hetzelfde doet zich nu voor met Syrië. Eerst start men tegen Syrië een oorlog die het leven kost aan tienduizenden kinderen en dan roept men een conferentie in het Weense Hotel Imperial – een heel toepasselijke naam – bijeen om over vrede in dat land te praten. Dit in de hoop toch nog wat in de wacht te kunnen slepen. Imperialistische hebzucht nietwaar.
Neem het door het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de VN (UNHCR), een zogenaamd hoogst gerespecteerde sociale organisatie, gerunde kamp in Jordanië Zaatari. Ook hier hetzelfde spel als in 1979 in Sa Kaeo.
Het Jordaanse vluchtelingenkamp Zaatari waar westerse en bepaalde Arabische veiligheidsdiensten met hun vrienden van die Syrische salafistische bendes heer en meester zijn. Waarbij de VN hier openlijk de rekrutering van kinderen door die bendes toelaat. Of: Elk huisje zijn kruisje.
De echte bazen hier zijn de westerse veiligheidsdiensten en hun vrienden bij de salafistische bendes die er open en bloot kinderen rekruteren om in Syrië te gaan vechten. En veel ouders hebben ook geen alternatief. Zich hiertegen verzetten is niet zonder gevaar en bovendien zitten ze er zonder enig inkomen en dan is het als kindsoldaat verdiende geld welkom. Het is in veel gevallen verhongeren of die bendes vervoegen.
En bij de VN in New York kreeg men over dat kindermisbruik al pakken berichten die echter allemaal in de vergeetput raken. Kinderen, ach ze zijn bruikbaar, of voor op de foto of om te doen vechten. En als men het Syrisch leger nog eens wil aanklagen zijn ze natuurlijk ook zeer bruikbaar. Men herinnert zich maar de honderden foto’s met kinderen, vermeende slachtoffers van de ‘brutaliteiten van het regime van dictator Assad’.
Erdogan en het verdronken kind
Maar ook nu met die vluchtelingen die massaal naar Europa oprukken zijn kinderen nuttig. Zo is er de iconische wereldwijd massaal verspreidde foto van dat vluchtelingenkind dat aan een Turks strand vlakbij de stad Bodrum lag, verdronken.
De iconische Turkse vluchtelingenfoto die massaal via de media rond ging en zo overal sympathie opwekte voor het lot van die vluchtelingen. Wat volgens de Nederlandse krant NRC ook een tijd lukte. Zie de foto hieronder voor meer duidelijkheid.
En dus moest Europa zijn barmhartigheid tonen en zeker niet zeuren. Dat het Turkije van de AKP en president Recep Tayyip Erdogan die kinderen in soms amper zeewaardige bootjes liet inschepen was dan geen probleem.
De doden die hierdoor vielen was Erdogan en de AKP geen zorg. Amper een vluchteling wordt door Turkije tegengehouden. En nochtans moet het een koud kunstje zijn om al die in boten inschepende vluchtelingen met kinderen zo te onderscheppen.
Maar men laat die kinderen op hun tocht naar onder andere het Griekse eiland Lesbos liever verdrinken dan ze te stoppen. Waarna men dan om in Europa medelijden te wekken een foto met een verdronken kind de wereld rondstuurt. Over de echte verantwoordelijke voor die dood, in wezen moord, zwijgt men dan.
Eerst laat men deze peuter in een gammel bootje vanuit de havenstad Bodrum vertrekken en eens verdronken komt het Turkse leger er dan een foto van nemen om zo het medelijden op te wekken voor die vluchtelingen. Vluchtelingen die zij in nogal wat gevallen door alleen maar passief vanaf de kade toe te kijken zo de dood insturen. Deze peuter was voor Turkije toch maar een Syrische Koerd. Cynischer kan amper.
Maar voor Erdogan zijn die vluchtelingen en vooral hun kinderen een middel om de EU zo onder druk zetten. Afpersen heet dat. En dan komen kinderen handig van pas. Het toont hoe vroom die moslim Erdogan werkelijk is. Voor hem zijn kinderen simpelweg te gebruiken pasmunt. Meer niet. Bisschop Roger Vangheluwe, nog zo’n kindervriend, is hiermee vergeleken een koorknaap.
En dus stuurt Erdogan en de AKP zoveel mogelijk vluchtelingen in desnoods zinkende boten naar Lesbos en andere voor de Turkse kust liggende Griekse eilanden. Hoeveel doden er daar bij vallen? Het lijkt niet zijn zorg te zijn. Was dat wel het geval dan zou hij die vluchtelingenstroom immers direct doen ophouden.
Zieltjes ronselen
Maar dan komen die vluchtelingen in Europa toe en onmiddellijk komen ook hier de politici in actie. Met bestuurders die niet weten waar eerst te beginnen en de oppositie die in bepaalde gevallen zonder veel compassie via die enorme problemen er garen poogt bij te spinnen. Kinderen, is dat interessant zeg.
Figuren als een Filip Dewinter, Marine Le Pen en Geert Wilders die onmiddellijk alle demagogische trucs bovenhalen in de hoop op kap van die vluchtelingen en hun kinderen wat stemmen te ronselen. Schaamtegevoel? Ach vergeet het, kinderen zijn bruikbaar. Ook voor hen.
En dus had je in Dendermonde het Vlaams Belang die met een grote spandoek aan het Dendermondse OCMW kwamen protesteren tegen de plannen voor de opvang van die 144 niet-begeleide minderjarige vluchtelingen. Hun slogan: “Bespaar op asiel, niet op eigen mensen”. Pure demagogie natuurlijk, alsof de zorg voor de eigen mensen zou moeten lijden onder die voor de vluchtelingen. Alsof we die mensen op straat zouden moeten laten sterven.
Zonder het met zoveel woorden te zeggen moeten die vluchtelingen voor het Vlaams Belang maar oprotten. En zeker nu de vijanden van de N-VA plots met het beheer over die enorme stroom van vluchtelingen zitten ruikt men hier de kans om de in 2014 aan de N-VA verloren stemmen terug te winnen.
Maar ja, de aartsvijanden van de N-VA zijn nu federaal verantwoordelijk voor het asieldossier en dus hoopt men bij het Vlaams Belang die zieltjes terug te winnen. Zeker nu het aantal asielzoekers als nooit tevoren uit de pan swingt en de N-VA dit aartsmoeilijk dossier beheert. Bij de vorige verkiezingen verloren ze pakken stemmen aan het N-VA en dus zijn die op de vlucht zijnde kinderen goed bruikbaar in dit electoraal spel.
Maar ook elders in de Dendermondse politiek was het niet beter. Ook hier poogde men op de kap van die vluchtelingen zieltjes, stemmen, te ronselen en met drek te gooien. Fraai is anders. Het is politiek op zijn allerlaagst.
Geheim houden
Het probleem in Dendermonde, een ook elders in het land, was dat de federale regering om vooraf herrie rond die geplande vluchtelingenopvang te vermijden besloten had om alles zolang mogelijk geheim te houden. Niets mocht vooraf uitlekken. Dat was duidelijk en ook begrijpelijk, zelfs al botst dit met een belangrijk principe als de openbaarheid van bestuur.
Gedeputeerde Hilde Bruggeman (Open VLD): ‘’Een of twee dagen voor de gemeenteraad in Dendermonde van 16 september belde Patrick Meulebroek mij met het idee om de Abdijschool te gebruiken als opvangcentrum voor vluchtelingen. Ik heb hem dan gevraagd om dat stil te houden en te wachten op een beslissing van de deputatie. Ik wou zo vermijden dat mijn collega’s over deze zaak in de krant zouden lezen wat feitelijk nog niet beslist was. Dat is dan informeel op de deputatie besproken op 22 oktober en toen hebben we ook een persbericht gemaakt daar we pas dan een overeenkomst hadden met Fedasil.” (X)
Dus pas exact de dag na de Dendermondse gemeenteraad van 21 oktober komt er officieel een persbericht en informele beslissing van de deputatie over de Abdijschool. Zwijgen had immers dan geen zin meer. De versie die Patrick Meulebroek in de gemeenteraad van 21 oktober gaf klopt dus want tot dan had men hem gevraagd om te zwijgen. (X)
Verspreking
Het probleem was dat provinciaal gedeputeerde Eddy Couckuyt (CD&V) zich tijdens de zitting van 7 oktober van de provincieraad versprak toen hij een vraag van zijn Aalsterse dorpsgenoot Steve Herman (Vlaams Belang) moest beantwoorden rond vluchtelingenopvang en de provincie.
Terloops wist Kouckuyt in zijn antwoord daar te stellen dat er ook plannen waren voor de grotendeels leegstaande en te koop staande Dendermondse Abdijschool, eigendom van de provincie. Voldoende voor Stefaan Van Gucht, boegbeeld van het Dendermondse Vlaams Belang en lid van de provincie- en gemeenteraad.
En dus stelde Stefaan Van Gucht in de daaropvolgende gemeenteraad van 21 oktober een vraag aan OCMW-voorzitter Patrick Meulebroek (CD&V) over die plannen. Want, stelde Van Gucht, er bleken tussen Meulebroek, het provinciebestuur en Fedasil, de federale instelling die instaat voor de vluchtelingenopvang, hierover al contacten geweest te zijn.
Provinciaal Gedeputeerde Eddy Kouckuyt voor Sociale Zaken versprak zich in de provincieraad over de plannen van Fedasil voor de Abdijschool.
En dus moest iedereen, als gevolg van die misser van Eddy Kouckuyt, wel toegeven, ook gedeputeerde Hilde Bruggeman (Open VLD) de verantwoordelijk voor het provinciaal patrimonium, dat er sprake was om de Abdijschool aan Fedasil voor één jaar te verhuren.
Wie toen tijdens het antwoord van Patrick Meulebroek in de gemeenteraad het gezicht van raadslid Gino Van der Vreken (Open VLD) zag zal dat nooit meer vergeten. Hij werd lijkbleek en eventjes leek het alsof er stoom uit zijn oren zou komen. De man heeft immers vlakbij die school een handelszaak rond o.m. gsm’s en heeft soms last van winkeldiefstallen. Hij zag blijkbaar zijn zaak zo al de dieperik ingaan.
Voor Stefaan van Gucht ongehoord: “Men heeft dit bewust geheim gehouden en je zult het ook niet in de notulen van de deputatie terugvinden. En ook nu blijft men hierover geheim doen. Dendermonde is, zoals men mij op het kabinet van staatssecretaris voor Asiel Theo Francken (N-VA) stelde, ook de enige die zelf een voorstel deed voor vluchtelingenopvang. Anderen poogden dat tegen te werken. Hier niet.”
Verbaal talent
Maar Patrick Meulebroek stelde daarbij in zijn antwoord tijdens de gemeenteraad ook dat hij spijtig genoeg zijn zwijgplicht nu had moeten doorbreken. Waarna men bij de oppositie van Open VLD, Vlaams Belang en N-VA – Groen deed niet mee – de kans rook om op kap van de aangekondigde komst van die kinderen nog eens te scoren.
En dus riepen de OCMW raadsleden Hilde Dierickx (Open VLD) en Paul Van Marcke (N-VA) een spoedbijeenkomst samen van de OCMW-raad. Iets waartegen voorzitter Van Meulebroek zich nog eventjes verzette.
Schandelijk klonk het bij Hilde Dierickx van Open VLD en Paul Van Marcke van de N-VA. Waarom, stelden beiden, werden zij niet vooraf ingelicht en gebeurde alles dus boven hun hoofd. En waar bleef de planning voor die opvang? Pakken vragen hadden zij klaar voor de OCMW-voorzitter. Behoudens de pers, drie mensen uit Zele en drie gemeenteraadsleden van de N-VA waren er geen buitenstaanders. Dus geen gewone Dendermondenaars.
De kwestie is dat die vluchtelingenopvang het werk is van Fedasil en de provincie die haar gebouw alleen maar laat gebruiken. Het OCMW komt in niets tussen beiden. De bewering van Patrick Meulebroek dat men hem tot zwijgen had verplicht werd door de N-VA en hun aanwezige supporters uit de gemeenteraad gewoon weggelachen.
Triomferend alsof hij een topgeheim wist te melden wist Van Marcke al, zogenaamd in primeur, te zeggen hoeveel minderjarige vluchtelingen er zouden komen. Niet moeilijk daar Hilde Bruggeman het een paar dagen voordien al in het publiek officieus had gezegd.
Dat het de Oost-Vlaamse deputatie en het kabinet van federaal Staatssecretaris Theo Francken (N-VA) waren die Meulebroek tot zwijgen hadden verplicht was bij de oppositie geen argument. Het waren voor hen zelfs leugens.
En nochtans blijkt uit de gekende gegevens dat dit ook de waarheid lijkt. Zo is er in de publieke verslagen van de deputatie in september geen vermelding te vinden van die contacten met Fedasil. Het bleef topgeheim. Iets wat gezien de regels op de openbaarheid van bestuur feitelijk niet zou mogen.
Paul Van Marcke, fractieleider voor de N-VA in het OCMW, hekelde OCMW-voorzitter Patrick Van Meulebroek (CD&V) omdat hij de kwestie van die vluchtelingenopvang niet eerst met de OCMW-raad had besproken.
En bovendien kreeg burgemeester Piet Buyse pas op woensdag, twee dagen voor de regeringsbeslissing viel, voor het eerst officieel een mededeling hierover van het kabinet van de verantwoordelijke staatsecretaris voor Asiel Theo Francken (N-VA) over die komende asielopvang. In Bredene moest men trouwens zelfs tot donderdag wachten op een berichtje. Tot grote ergernis van de lokale burgemeester.
Het probleem bij dit ‘debat’ was natuurlijk dat Paul Van Marcke verbaal vrij goed is, blijkbaar een ‘familieziekte’, en dat Patrick Meulebroek op dat vlak juist zijn tegenpool is. De man had amper weerwerk tegen de niet zelden pure demagogie en werd gewoon belachelijk gemaakt. Zielig feitelijk.
Slechte relatie
Wat binnenskamers bij de meerderheid uiteraard voor groot ongenoegen zorgde. ‘’Patrick had die spoedvergadering nooit mogen bijeenroepen. De man is gewoon veel te braaf. Nu kreeg hij daar twee uur stront over zich heen gekipt. Totaal onrechtvaardig. Dit is trouwens ook geen materie voor het OCMW”, klonk het daar.
Het was ook het argument van Patrick Meulebroek die stelde dat dit alleen een zaak is van Fedasil en de provincie. Alleen na regularisatie wordt het Fedasil ontheven van zijn taak en is het normaal voor andere overheden zoals het OCMW en de gewestregeringen.
Maar het OCMW kan op een paar weken zomaar geen oplossingen voorzien voor wat nu plots op België afkomt en waarvan niemand de omvang zelfs maar kan inschatten. Bovendien was officieel niets nog zeker.
Trouwens ook de regering van Geert Bourgeois (N-VA) met minister voor Sociale Zaken Liesbeth Homans (N-VA) zweeg hierover tot heden als de dood. Er lijken hier bovendien trouwens geen plannen op tafel te liggen. En nochtans zijn de financiële gevolgen op termijn niet mis.
Patrick Meulebroek stelde dat Fedasil, de regering en de provincie hem hadden opgedragen om de zaak geheim te houden. En dat zijn, volgens hij stelde, ook de enige initiatiefnemers en verantwoordelijken voor die vluchtelingenopvang.
Wat bijvoorbeeld met de huisvestiging? Wie gaat dat betalen? En nu al maakt de Vlaamse regering ruzie over de kosten voor het leerlingenvervoer van de vluchtelingenkinderen. Meulebroek verwijten dat hij nog geen plan heeft terwijl de Vlaamse regering van hun N-VA’er Geert Bourgeois er evenmin een heeft is niet bepaald fraai. Lage politiek heet dat. Of profiteren van de miserie van die kinderen.
Zeker is dat dit incident de al uitermate slechte relatie tussen CD&V en de N-VA in de Dendermondse politiek nog verder beneden het vriespunt duwde. Er moet al een heel groot mirakel gebeuren om die twee na de gemeenteraadsverkiezingen van 1918 een coalitie te zien vormen.
De N-VA zit in wezen nu in de positie waar de Open VLD zich voor 2012 met haar houding rond de Dendermondse gevangenis inwrong. Ze was al bij voorbaat van elke coalitiegesprek uitgesloten. Nu is het ditmaal de beurt aan de N-VA om, na een aantal soms ver van fraaie incidenten in de gemeenteraad, zich te koesteren in haar isolatie.
Laat ze creperen
Toppunt was natuurlijk dat ook Pegida België zich hier met de zaak ging bemoeien. Ook die wilden op kap van de voor de oorlog op de vlucht zijnde kinderen zieltjes voor haar vulgaire zaak winnen. En dus kwam er een betoging. Pegida ruikt openlijk naar neo-nazisme en staat voor Patriotische Europäer gegen die Islamisierung des Abendlandes, of Patriottische Europeanen tegen de Islamisering van het Avondland.
Wie het bekijkt ziet een clubje van neo-nazi’s die poogt via die vluchtelingencrisis en de ermee samenhangende miserie zieltjes te winnen voor haar gitzwarte sekte. Voor hen mogen die kinderen zo te horen desnoods hier op straat sterven. Eten, drank en onderdak dient men hen te weigeren. Oprotten moeten ze doen en niet van ons sociaal bestel komen ‘profiteren’.
De ‘nationale’ betoging van Pegida België van vrijdag 6 november tegen die vluchtelingenopvang lokte amper volk. Met geen reële interesse in Dendermonde. Alles bij elkaar telde men een 45 mensen. Met aan de overkant mensen die hen wegens hun extremisme en de piepkleine opkomst min of meer kwamen uitlachen.
En zoals Pegida in Duitsland onder leiding staat van ex-bajesklant Lutz Bachman, dit wegens inbraken en drugshandel, zo is ook Eddy Hermy, de Oostendse leider van Pegida, België geen onbekende voor het Belgische gerecht.
Deze begon dan wel zijn politiek bestaan bij de vroegere maoïstische Amada (Alle Macht aan de Arbeiders) maar evolueerde al snel richting het nazisme. Zo was hij lid van de Vlaamse Militanten Orde, een nazistische geüniformeerde groep voor wie geweld een tweede natuur was. Het aantal geweldplegingen die deze groep pleegde was dan ook vrij groot.
Kernwapens
Bij sommigen van die acties was ook Hermy aanwezig. Zo viel hij op 2 februari 1980 met een acht-koppig team de Mechelse boekhandel De Rode Mol aan en sloegen er twee aanwezigen richting het hospitaal. De vernielingen waren dan ook serieus en leiden, ook voor hem, tot veroordelingen.
Volgens De Morgen had hij zelfs plannen om de vroegere Voerense burgemeester José Happart, het boegbeeld van de Franstaligen in die streek, te vermoorden (2). In 1983 werd de VMO dan ook als privé militie verboden.
Eddy, alias Edouard, Hermy is de führer, leider van Pegida België en is ook de man van het N-SA, het Nieuw Solidaristisch Alternatief, een zwartgeblakerde groep. Zwart leek tijdens die ‘nationale’ betoging qua kledij trouwens en niet verbazend duidelijk de favoriete kleur.
Racisme was de VMO en hem dan ook niet vreemd. Het was een constant terugkerend thema. Zo vernielden ze in 1979 de inboedel van een Turks café en was hun laatste betoging in 1982 gericht tegen stemrecht voor ‘vreemdelingen’.
De veroordeling in 2011 voor racisme van Hermy was dus evenmin een verrassing maar een logisch uitvloeisel van de man zijn aard. Alle immigranten waren naar hij op een bijeenkomst van zijn clubje in het Brugse stelde allen criminelen of hoeren. Evenmin verbaasde het dat men op die bijeenkomst regelmatig de Hitlergroet bracht. Zelfs voor het Vlaams Belang was hij te radicaal.
En toen op 10 oktober in Baasrode een geheim gehouden tentoonstelling plaats had over het VMO was Eddy Hermy er dan ook als de kippen bij om fier mee te genieten van dat ‘glorierijk’ verleden van deze knokploeg. Veel zwarter, of is het bruiner, kan men het bij deze man dan ook niet bakken.
Tegenwoordig is hij de grote man, der führer, van de N-SA, de Nieuwe Solidaristische Alliantie (3) die veel van het vroegere gedachtengoed van de fascistische leiders uit het interbellum overnam. Voor wie eens wat nieuwe voor velen waanzinnige ideeën wil horen is dit de plek. Zo riep hij op 9 november op zijn website op tot de uitbouw door de Benelux van een atoomkernmacht. Met hem aan de knoppen?
Eddy Hermy toen hij nog bij de vechtersbazen van het VMO zat. Hij bezocht dan ook vol heimwee recente de aan de VMO gewijde tentoonstelling in Baasrode.
En het die vrijdag door de betogers uitgedeelde pamflet is niet veel beter. Zo stelt hij er een aantal noodmaatregelen voor met als punt 1: “Kondig de krijgswet af! Vervang de politieke potverteerders door een militaire raad en vaderlandslievende technocraten.”
Uiterst merkwaardig voor een Vlaams nationalist is dan weer punt 2 van dit manifest waar hij stelt: “Versterk het geweldmonopolie van de Belgische staat.” De Belgische staat dus. En uiteraard is hij zeer streng voor de ‘antiracisten’. “Leg hen het zwijgen op”, stelt men.
En wie meehelpt bij de “asielinvasie” is een landverrader en dient, volgens dit manifest van zijn N-SA, op die gronden ook bestraft te worden. Met de kogel? De man is dus een ‘democraat’ in hart en nieren!
Maar veel aanhang blijkt die man niet te hebben. In totaal waren er vrijdagavond een 45 betogers die wilden luisteren naar zijn discours. Met voor zover geweten op twee na geen Dendermondenaars. Een bleek bovendien nog een klant van het gerecht te zijn.
De vroegere Mechelse boekhandel De Rode Mol nadat Eddy Hermy er op 2 februari 1980 met een aantal kompanen eens was langs geweest. Twee aanwezigen raakten toen gewond. In 2011 stelde hij dat alle immigranten criminelen of hoeren waren. Wat hem naast een correctionele veroordeling 5 jaar ontheffing van zijn burgerrechten heeft gekost.
Teneur in Dendermonde
De andere Dendermondse aanwezige was merkwaardig genoeg VB’er Stefaan Van Gucht wiens partij zich voordien nochtans openlijk van deze actie distantieerde. Zo stelde hij als verontschuldiging: “Ik kom maar eens kijken, meer niet. Ik heb hier namelijk enkele vrienden bij die betogers.”
Geen verbazing daar Baasrodenaar Stefaan Van Gucht in een vorig leven ook nog lid was van de VMO. Tegen de opvang van niet-begeleide de oorlog ontvluchte kinderen stelde hij echter niets te hebben, mits een belangrijke opmerking: “Maar die hier verwachte minderjarigen zijn dan 16-jarigen en meer en dat kun je toch geen kinderen meer noemen.”
Aanschouw het ‘kruim’ van Vlaanderen, alias de VMO, hier klaar voor het gevecht met al wie hen niet aanstond. Geweld was een vast onderdeel van de groep.
Zoals de Open VLD en N-VA tijdens de OCMW-raad vragen stelden of de Abdijschool wel de gepaste plek was en of Dendermonde dat wel aankon zo is officieel ook Stefaan Van Gucht wel niet tegen de opvang van kinderen die een oorlog ontvluchten. Maar feitelijk zijn het geen kinderen en dus oprotten maar.
Ook de Dendermondse Open VLD en N-VA lijken immers uit hun tussenkomst op de OCMW-raad te horen verre van enthousiast over hun komst en willen die blijkbaar liever elders zien opgevangen worden. Dit terwijl hun liberaal geleide regering en hun staatssecretaris Theo Francken de grotendeels leegstaande Dendermondse Abdijschool zelf uitkozen als opvangcentrum voor vluchtelingen.
Maar of Eddy Hermy met zijn kompanen vorige vrijdag veel zieltjes hebben gewonnen lijkt twijfelachtig. Gebleken is dat amper iemand in Dendermonde van die zaak echt wakker ligt. Behalve dan de deze nazomer opgerichte vereniging Dendermonde Helpt die in september mede het idee lanceerde om de Abdijschool te laten gebruiken voor de opvang van vluchtelingen.
Enkele van de betogers van Pegida België droegen ook truien met daarop het teken van Jongeren Aktief en het Keltisch kruis. Een oud fascistisch teken dat in de jaren zeventig gebruikt werd door Nieuwe Orde/Ordre Nouveau, een aan geweld gelieerde internationaal actieve fascistische groep. Ze was onder meer ook verbonden met het Front de la Jeunesse, een ook al verboden privé militie die gekend was wegens diefstal, geweldplegingen en ook moord. Men vermoed hier zelfs een link naar de Bende Van Nijvel.
Ook van de demagogische praatjes van vooral de N-VA in het OCMW zal men in Dendermonde evenmin echt wakker liggen. De teneur in de stad lijkt immers anders. Op een eerste vergadering tussen stad en middenstand verliep alles volgens aanwezigen sereen en werden er verder vooral concrete afspraken gemaakt voor verdere contacten. Met de stad die een werkgroep rond dit probleem oprichtte.
De vluchtelingen zouden ten vroegste vanaf 1 december verwacht worden. Waarbij de lokale VDAB ook nog 48 tijdelijke personeelsleden zou aanwerven voor de begeleiding van deze minderjarigen. Veel hangt af van hoe snel men het gebouw bewoonbaar kan maken. Er zijn immers grote problemen met de verwarming, sanitair, elektriciteit en watervoorziening.
Alhoewel zijn partij zich van die betoging van Pegida ditmaal distantieerde was Vlaams Belanger Stefaan Van Gucht toch aanwezig. Om eens wat vrienden te ontmoeten, stelde hij.
Een wereldconflict in Dendermonde
Maar wat straks vijf jaar geleden een paar duizend kilometers ver afgelegen een onbetekenende opstand leek is nu ook in Dendermonde harde realiteit. Het front is opgeschoven. Dendermonde ligt nu als het ware in Syrië. Ook Dendermondenaars voelen het al aan de levende lijve.
Het doet denken aan 28 juni 1914 en de moord op de Oostenrijkse troonopvolger aartshertog Ferdinand von Habsburg in Sarajevo. Iets meer dan twee maanden later stonden de Duitse troepen aan de Dendermondse stadspoorten klaar om de stad te vernielen. De stad lag toen als het ware naast Sarajevo. Met andere woorden: Syrië is geen lokale oorlog meer maar in wezen een wereldconflict geworden.
Een T-shirt met de slogan Eer en Trouw en een hakenkruis. Waar hebben we dat nog gezien? Duitsland tot 1945? Voor 17,5 euro te koop bij de webwinkel De Kruitkamer van Jongeren Aktief.
Met jihadisten die van 100 verschillende landen komen, waaronder China, Maleisië, Pakistan, Europa, Afrika, Australië, Rusland en zelfs de VS. Een oorlog die men voert met actieve steun van onze regering. Maar daarover hoorde je in Dendermonde niemand iets zeggen.
Zeker is dat in een oorlog kinderen erg bruikbaar zijn. Dat is duidelijk.
Willy Van Damme
1) – Marc Ernst, ‘Wat ‘Koppen’ niet vertelde over Eddy Hermy, de kopman van het N-SA.’ http://www.marcernst.com/blogs.asp?iid=a66a5f
– ‘Eddy Hermy (N-SA) veroordeeld voor racisme’, Anti Fascistisch Front, http://aff.skynetblogs.be/archive/2011/12/05/eddy-hermy-n-sa-veroordeeld-voor-racisme.html
2) De Morgen, Douglas De Coninck, ‘Toen bij de VMO, nu bij het Blok’, 5 juni 1999.
3) www.solidarisme.be. Het Solidarisme is in België historisch verbonden met de fascistenleider Joris Van Severen van het Verdinaso, het Verbond van Dietsche Nationaal-Solidaristen. De beweging kreeg financiële steun vanuit het Italië van Benito Mussolini. Duitsland financierde vooral Rex, van Leon Degrelle, en het VNV, het Vlaamsch Nationaal Verbond, de leidende Vlaams-nationalistische organisatie uit het interbellum.
X: In een reactie stelde gedeputeerde Hilde Bruggeman dat er tussen haar en Patrick Meulebroek op 17 september – de dag na de gemeenteraad – over deze zaak opnieuw contact geweest was stellende dat ze het op de deputatie had besproken. Wel geeft ze toe dat een discussie over het plan nergens in de notulen van de deputatie terug te vinden is. “Er was immers geen nota van gemaakt”, oppert ze.
Patrick Meulebroek, voorzitter van het OCMW, bevestigt het gesprek van 17 september. “Dat is er inderdaad geweest. De zaak was informeel op de deputatie besproken maar ze vroeg mij om verder discreet te blijven tot er een beslissing gevallen was. Ook had mijn collega schepen Niels Tas van sp.a voordien al over die zaak een gesprek gehad met partijgenoot en gedeputeerde Peter Hertog. Niels Tas is immers betrokken bij Dendermonde helpt.”
Willy Van Damme's Weblog 
