De Nederlandse analist Kees van der Pijl is al jaren bezig met de problematiek van Oekraïne en is verbonden aan het Centre for Global Political Economy en was voorheen professor aan de ermee gelieerde School of Global Studies van de Universiteit van Sussex in het Verenigd Koninkrijk. vorig jaar verscheen van zijn hand het boek ‘Flight MH17, Ukraine and the new cold war – Prism of disaster’ (1) (Vlucht MH17, Oekraïne en de nieuwe koude oorlog – Analyse van een ramp)
Emeritus professor Kees van der Pijl is in de Nederlandse media een nobele onbekende. Volgende week is hij wel te gast voor een debat over vlucht MH17 aan de International Islamic University in Kuala Lumpur over wat er gebeurde met vlucht MH17 van Malaysian Airlines die op 17 juni boven Oekraïne werd neergehaald.
In Nederland hebben de klassieke media of de regering geen enkele aandacht voor zijn info en visie op de zaak en de miserie die dat land al jaren ondergaat. In Maleisië wil men daarentegen wel naar een andere visie luisteren. Arm en in wezen dictatoriaal Nederland.
Schrijnende armoede
Dat de bevolking van het land sinds 1991 daalde van 51,99 miljoen inwoners naar nog maar 44,83 zijn rauwe cijfers die men hier zelden zal lezen. In die periode daalde de bevolking dus met bijna 14%. En ook in 2018 waren er opnieuw een goeie 100.000 minder. Het land is gewoon aan het leegbloeden.
Kees van der Pijl toont met dit boek een erudiet man te zijn. Hij legde hier de machinaties van de voorbije decennia rond Oekraïne bloot.
“Een Oekraïense neuropatholoog die nu in Duitsland werkt verdiende in zijn land 120 euro per maand”, stelt een Belg met Oekraïense wortels die tot voor een paar jaar ook werkte voor een Oekraïense bedrijf. Het is een realiteit die Kees van der Pijl minutieus in zijn boek toont. En hij doet niet zomaar wat beweringen met de losse pols en zich baserend op anonieme, partijdige of louche bronnen.
Zo bevat zijn werk in totaal 803 voetnoten en een bibliografie van eventjes 22 pagina’s. Goed is ook dat het een namenregister bevat, ook nog eens goed voor 6 pagina’s. Mede daarom kan dit ook goed dienen als naslagwerk. Wel is het omwille van de vele namen van allerlei figuren, politieke partijen en groepen alsmede bedrijven geen vlot leesbaar boek. Men moet er zijn hoofd bijhouden. Maar het boeit enorm.
Historiek van het drama
Hij begint uiteraard ook niet met het neerschieten op 17 juli 2014 van dat Maleisische burgervliegtuig of de uiterst gewelddadige staatgreep van 21 februari eerder dat jaar. Neen, hij begint met de periode van de tweede wereldoorlog en die daarna en koppelt deze aan de verschillende fases van de koude oorlog en plaatst al de gebeurtenissen rond Oekraïne in hun context. Ook het neerschieten van dat vliegtuig en de harde strijd tussen oligarchen om de poen komen in detail aan bod.
Maar om te begrijpen waarom dit een zo apart land is had hij misschien beter kunnen beginnen met de stichting van het vorstendom Kiev Rus, de handel vanuit Scandinavië met Byzantium en de bekering van de vorst van Kiev tot de orthodoxe versie van het christendom na de verovering van de Krim op Byzantium in de tiende eeuw.
Belangrijk daarbij is ook de uitbreiding van dat rijk tot Moskou en ver daarbuiten, de Mongoolse bezetting, de verovering door de Pools-Litouwse alliantie en de herovering vanuit het oosten door de Kozakken. Met onder meer Galicië met als hoofdstad Lvivv, ooit Lemberg, dat heen en weer ging tussen Polen, Rusland en de Sovjetunie en de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie.
Het was ook Jozef Stalin die het land zijn grote vorm gaf en die de gespletenheid van het land verklaart, de openlijke vijandschap van velen, zeker in het westen, tegenover Rusland en ook Polen. Het maakt duidelijk waarom er in dat land meerdere orthodoxe kerken zijn en taal een groot probleem vormt.
Europees dubbelspel
Het vertaalt zich in de politiek zoals van der Pijl met kaarten van de kiesresultaten ook aantoont. Men spreekt er ook, zeker in het westen als volkstaal veelal een mengvorm van Oekraïens en Pools of andere talen zoals het Hongaars en in het oosten en zuiden Russisch, een taal die men er wil uitroeien. Iets waartegen in het Westen bij regeringen en hun media niemand protesteert. Het is zelfs een en al applaus.
Voorheen deed men bij de Baltische staten trouwens hetzelfde. Bij de toetreding tot de EU verloren zo honderdduizenden Balten hun rechten omdat ze onvoldoende de lokale talen kenden. Veelal mensen die er geboren waren en er al decennia woonden. In de EU gaf niemand een kik. Het was veroverd. Mensenrechten op zijn Europees.
Boeiend is zijn relaas over de vele gevechten om de macht en het geld onder de oligarchen met daartussen jonglerend de buitenlandse machten zoals de EU, Rusland en de VS. Waarbij Washington aan zowat alle touwtjes trekt en Moskou en Brussel op dit ogenblik grotendeels machteloze toeschouwers blijken.
De Belg met Oekraïense wortels: “Europa speelt gewoon dubbelspel in de zaak.” Ook Kees van der Pijl merkt dat herhaaldelijk op. Zoals het voorval toen de EU midden februari 2014 via druk met president Janoekovitsj een akkoord had gesloten voor nieuwe presidentsverkiezingen later dat jaar.
Dit terwijl men iets eerder op de Duitse ambassade in Kiev in overleg met de VS aan fascistische knokploegen zoals Svoboda het startschot had gegeven voor de staatsgreep. Hoeft het te verwonderen dat het Europees overleg, dus zonder Washington, zoals het akkoord van Minsk en het overleg genaamd Normandië met Oekraïne en Rusland een lachertje is dat niemand serieus kan nemen.
Kees van der Pijl spreekt ook in Maleisië en in de alternatieve media in Nederland. De massamedia en televisie negeren de man geheel. Censuur op zijn Nederlands.
Die dubbelzinnigheid blijkt ook bij de in het boek uitgebreid besproken zaak van de gaspijpleidingen. Oekraïne is traditioneel het doorvoerland voor de bevoorrading van West-Europa met relatief goedkoop Russisch gas. Maar met een door de VS gecontroleerde regering is dat instabiel geworden.
Reden waarom Rusland en vooral Duitsland bezig zijn met het aanleggen van alternatieve pijpleidingen via de Oostzee en ook via Turkije nadat hier Bulgarije onder Amerikaanse druk eerder afhaakte.
Tot vreugde van Ankara dat hieraan een flinke duit gaat verdienen. En tot ergernis dan van diezelfde Bulgaren die nu deels afhankelijk worden van de Turkse aartsvijand. De Belg met Oekraïense wortels: “Onder meer het Duitse Siemens heeft grote contracten in Rusland en dus wil Berlijn met Rusland op zo goed mogelijke voet blijven staan.”
Fascisme
Kees van der Pijl gaat hier dieper op in en bespreekt ook de schietpartijen tijdens de staatsgreep waarbij hij de daders situeert bij die fascistische knokploegen. Geen kleurenrevolutie zonder sluipschutters lijkt het wel. Zie bijvoorbeeld Sarajevo, Syrië, Egypte en Tunesië. Het behoort als frieten bij mosselen.
Geen wonder dat 5 jaar later nog niemand voor de rechtbank verscheen voor die moordpartijen. Hetzelfde met de slachtpartij in Odessa waar op 2 mei 2014 42 opposanten levend verbrand werden.
Maar ook nu nog weigert men in het Westen te erkennen wat er daar gebeurde. Een Guy Verhofstadt (Open VLD) bijvoorbeeld die op verzoek van oligarch Ihor Kolomoyskyi samen met Europees partijgenoot en Nederlander Hans van Baalen (VVD) de massa nog wat kwam opjutten en loze beloften doen. De Belg met Oekraïense wortels: “In wezen speelde alles zich af op enkele vierkante kilometers rond het het Maidanplein. Daarbuiten was er amper iets te beleven.”
Nadien schreef Verhofstadt met een uitgestreken gezicht in De Morgen dat hij daar in Kiev geen enkel spoor van fascisme had gezien. En bij de NRC beweerde men onlangs zelfs dat het allemaal nepnieuws was afkomstig van Russische trollen.
De liberale politici Guy Verhofstadt en Nederlander Hans van Baalen evenals Hubert Smeets van Raam op Rusland en de NRC ontkennen dat er toen in 2014 bij de gewelddadige staatsgreep in Oekraïne fascistische groepen actief waren. Zo opperde de NRC op 14 mei 2019: “… werd het Russische publiek overspoeld met verhalen over veronderstelde fascisten in Kiev die onder invloed zouden staan van het Westen.” Die Russische trollen toch. Eventjes geduld en de NRC ontkent dat de aarde rond is.
Een gelijkaardige reactie bij ex-journalist Hubert Smeets van het door de Nederlandse regering gefinancierde Raam op Rusland voor wie het allemaal door Rusland verspreidde leugens waren. Hij is dan ook een expert. .
Sommigen in de EU willen wel nauwer met Rusland samenwerken maar wie de verhalen van een Corry Hancké in De Standaard leest of Geert Groot Koerkamp op de VRT hoort weet dat de Russofobie in de media alomtegenwoordig is. Elke dissidente stem hierover wordt morsdood gemaakt.
Het is voor wie onze kranten volgt alsof Alexei Navalny de enige opposant in Rusland is. Een na een klacht van het Franse concern Yves Rocher voor oplichting veroordeelde crimineel. Maar ja, wat soort lieden willen voor een staat gaan werken dat zijn vaderland wil vernielen en die desnoods de buren zou doden? Alleen mislukte politici en criminelen zoals hier in België tijdens de tweede wereldoorlog met demagoog en opportunist Léon Degrelle.
Landbouwkolonie
Wel zijn er natuurlijk de via de Oostzee lopende gaspijpleidingen Nordstream 1 en de bijna afgewerkte Nordstream 2 zodat de bevoorrading van Europa met Russisch aardgas veilig wordt gesteld. Nordstream 2 is normaal eind dit jaar af maar er dreigen vanuit de VS draconische sancties tegen de betrokken Europese bedrijven. De VS zou liever haar veel duurder LNG aan Europa willen verkopen.
Men kan Oekraïne, dat deels leeft van die doorvoer, financieel via die alternatieve gaspijpleidingen zo in een lastig parket kunnen brengen. Ooit immers tapte het na de zogenaamde Oranje Revolutie van 2004 als gevolg van een zoveelste ruzie met Rusland illegaal voor West-Europa bestemd gas af. Nu wordt dat onmogelijk.
Opvallend in zijn relaas is hoe men vanuit de VS en Europa de soms hoogtechnologische ondernemingen zoals in de militaire industrie, de vliegtuigsector en de autobedrijven gewoon de nek omwrong. De Belg met Oekraïense wortels: “Het wordt een agrarisch land waar het naar de EU alleen landbouwproducten zoals kip, eieren en aardappelen mag uitvoeren. Met bedrijven als Monsanto, nu Bayer, die er enorme gronden in beheer namen.”
Volgens hem zit het land ook tot over de oren in de door het IMF geschapen schuldenberg. Het kan die nooit terugbetalen en is er dus aan vastgeketend. Kees van der Pijl maakt hierbij ook melding van het feit dat het IMF op zeker ogenblik een noodkrediet van 5 miljard dollar gaf om de banken te herstructureren. Waarbij Privatbank van Ihor Kolomoyskyi er in slaagde om via een serie belastingparadijzen en valse facturatie 2 miljard dollar ervan in de eigen zakken te steken.
Heel belangrijk in het boek is ook dat hij schrijft over het westerse strategische denken in de kwestie. Al decennia werkt de VS eraan om het land op alle mogelijke gebieden los te weken van eerst de Sovjetunie en nadien Rusland. Dit niet alleen politiek maar ook economisch, sociaal en vooral cultureel. Het moet de aartsvijand worden van Moskou, een kankergezwel voor de leiders in het Kremlin.
Fascisme
Het steunt dan ook al van kort na de tweede wereldoorlog fascistische groepen zoals de OUN, de Organisatie van Oekraïense Nationalisten, die eerst voor 1939 vooral in Pools Galicië actief waren. Stepan Bandera (2), baas van de OUN, een massamoordenaar en terrorist die vele Poolse burgers ombracht, is er nu een held op wie geen kritiek mag geuit worden. Het is alsof onze Brusselse Wetstraat nu de Leon Degrellelaan zou heten.
De OUN waren tijdens de tweede wereldoorlog nog moorddadiger dan de Duitse SS. Maar dat is geen bezwaar voor onze regeringen. Eerst gaat men bedevaarten naar het uitroeiïngskamp van Auschwitz om nog diezelfde dag wat verder in Kiev de fans van de OUN, bewakers van onder meer Auschwitz, te gaan aanmoedigen.
Maar deze groepen zijn fanatiek tegen elke Rus – en Pool en Jood zolang die laatste hen niet betaalt – en dus zijn ze voor Washington perfect bruikbaar. Hun visie op de Oekraïense geschiedenis is er in de scholen nu de norm. En wee diegene die over de OUN de waarheid durft te schrijven.
In een klimaat van bloedige terreur organiseerde men in Oekraïne in het najaar van 2014 zogenaamd vrije verkiezingen. In de EU protesteerde niemand. Hier een tot bloedens toe geslagen parlementslid die in de weg liep en men dan maar bij het vuil dumpte.
De Belg met zijn Oekraïense wortels: ”Men herschrijft nu de geschiedenis waarbij alles de fout is van Rusland. Maar als je hen dan zegt dat het land nu Rusland weg is nog maar 44 van de bijna 52 miljoen inwoners telt dan zwijgen ze. Rusland behandelde hen altijd veel beter dan Europa nu. Zonder het geld van de emigranten zou het land trouwens moeilijk overleven. Het is een ruïne.”
Bellingcat
Natuurlijk heeft Kees van der Pijl het ook over de neergehaalde Boeing van Malaysian Airlines vlucht MH17. Hij gaat trouwens volgende week naar Maleisië om er over te spreken. Alhoewel hij hier geen zekerheden verschaft – dat kan ook niet – lijkt hij geen geloof te hechten aan de beweringen die men vanuit de Nederlandse regering, de VS en Oekraïne vertelt.
Zo toont hij de contradicties in hun verhaal en wijst ook op een aantal eigenaardigheden zoals het wissen bij het Nederlandse ministerie van Justitie van het mailverkeer uit die periode over de zaak. Met als vraag of dit vernielen van bewijsmateriaal een strafbaar feit
Verder constateert hij dat vlak voor de aanval op vlucht MH17 de VS tegen Rusland een boel sancties getroffen had waarbij de EU twijfelde wat men hier ging doen. De aanslag op MH17 veranderde plots alles, ondanks enorme druk vanuit Washington. Het trok de EU onmiddellijk richting de VS.
En dan is er het opmerkelijke feit dat Bellingcat, die stelt via het internet onderzoek te doen, plots op 15 juli, twee dagen voor het neerhalen van die Boeing, rond Oekraïne actief wordt en, wat dacht je, in de kortste keren de ‘bewijzen’ ontdekt voor de Russische betrokkenheid bij de zaak. Wat zacht uitgedrukt niet alleen verdacht is maar ook voorbedachte rade doet vermoeden.
De Oekraïense veiligheidsdienst wist zelfs al praktisch de dag zelf de bewijzen hiervoor te hebben. Bellingcat is een onderdeel van de Atlantic Council, een aan de NAVO gelieerde studie- en propagandadienst. En vanuit o.m. de NAVO stuurde men de staatsgreep in Kiev en de daarop volgende duizenden mensenlevens kostende burgeroorlog.
Corry Hancké schreef in De Standaard van 8 augustus 2019: “De Berkoet (de oproerpolitie toen, nvdr.) vielen vreedzame betogers aan die op het Maidanplein protesteerden.” Hier enkele van die vreedzame betogers. De Standaard is dan ook een kwaliteitskrant.
Bellingcat kwam voor het eerst prominent in het wereldnieuws met de gifgasaanval van 21 augustus 2013 op het Syrische stadje Ain Tarma in Oost-Ghouta. Eliot Higgins, de man achter Bellingcat, gaf zich toen uit voor de grote raketspecialist en beweerde op basis van een foto van die gebruikte raket dat die van het Syrisch leger kwam.
Een die volgens hem meer dan 9 kilometer kon vliegen en afkomstig was van de 104de brigade van de Republikeinse Garde. Het is de elite-eenheid die het presidentieel paleis toen bewaakte.
De bedoeling van hem en zijn kompanen, zijnde oud militair C.J. Chivers bij de New York Times en Human Rights Watch, was duidelijk om het Amerikaanse leger massaal te doen ingrijpen. Human Rights Watch publiceerde toen zelfs een persbericht met een oproep tot bombardementen. Maar Obama weigerde en liet het vernielen van Syrië liever afwerken door al Qaeda en hun vrienden zoals toen nog ISIS.
Al snel bleek het verhaal over die raket ook leugens te zijn en kon die raket maximum 2 kilometer vliegen en kwam die dus van de jihadisten. Die hadden op 9 december 2012 een voorraad sarin kunnen bemachtigen toen ze de basis van regiment 111 bij Aleppo veroverden.
Aanbidding van de heiligen
Maar geen probleem. Bellingcat zag overal via het internet bewijzen voor de verhalen van de NAVO en haar bondgenoten. Zolang men natuurlijk geen kritische vragen stelde of inzoomde op die vermeende bewijzen. Ook in de affaire Skripal kreeg men van Bellingcat hier hetzelfde verhaal. Het is de lieveling van onze massamedia en vragen hierbij diende men niet te stellen.
Wel kwam dit boek te vroeg om meer duidelijkheid te kunnen scheppen in de zaak van MH17. Sindsdien is er weer een nieuw rapport van het Nederlandse JIT, Joint Investigation Team, en met de bewijzen komende van Bellingcat kon men volgens het JIT zelfs met (sic) absolute zekerheid de namen geven van vier mensen die verantwoordelijk waren voor het vanuit Rusland overbrengen van die Russische raket.
Breed in de media smeerde men hun namen uit – Ondanks de strenge Nederlandse regel dat men in gerechtszakengeen in de pers geen namen noemt was er ditmaal geen enkele terughoudendheid bij bladen als de NRC – als zijnde schuldig aan massamoord op burgers. Dit terwijl ze volgens dit verhaal van de JIT alleen maar schuldig zouden zijn aan het vervoer van een raket. Maar geen probleem hoor, Bellingcat zal desnoods wel de man vinden die toen op dat knopje drukte nodig voor de lancering.
En men weet dat Bellingcat daarmee wegkomt want vanuit de massamedia moet men nog de eerste kritische vraag stellen over hun beweringen. Deze journalisten zijn allen als die vrome katholieken die in Lourdes hopend op genezing bidden bij het beeld van Christus of de vermeende maagd Maria. Bellingcat is als de teksten van de Evangelisten, dus heilig.
Militaire strategie
Zeer belangrijk is ook dat Kees van der Pijl het heeft over de militair strategische implicaties van het geheel. Waarbij men in de VS herinneringen oproept aan de mislukte invasies van Napoleon en Hitler die vastliepen in de oneindige diepte van Rusland. Nu zit men dankzij de verovering van Oekraïne zelfs aan de Zwarte Zee en niet ver meer van de Wolga. Het doet sommige Amerikaanse generaals ongetwijfeld dromen.
Veel bewijzen heeft men niet nodig om de schuldige te vinden en dat is zoals steeds de Russische president Vladimir Poetin. Hier Kama & Seele in Humo van 29 juli 2014. De Russofobie is in onze media alomtegenwoordig. Voorheen was hij in 2013 volgens de cartoonist van de Britse krant The Times ook al de dader van de aanval met gifgas in de Syrische stad Ain Tarma (Oost-Ghouta). Informatie noemt men dat.
Waarbij hij ook herinnert aan de oproepen tegen Poetin van Carl Gershman, voorzitter van de National Endownment for Democracy, de tak van de Amerikaanse regering die verantwoordelijk is voor de serie staatsgroepen en burgeroorlogen gekend als kleurenrevoluties. Deze bedreigde Poetin op 26 september 2013 zelfs persoonlijk in de Washington Post. De herbewapening van Rusland is dan ook logisch.
Het is de VS, en ook zo te zien de EU, nooit te doen geweest om van Rusland een zogenaamd democratische staat te maken maar het verder te vernielen en opdelen in een serie kleinere staten. Het was trouwens het idee van de nu overleden Amerikaans-Poolse strateeg Zbigniev Brzezinski. De man die als Amerikaans Nationaal Veiligheidsadviseur in 1978 Afghanistan in brand stak. Een vuur dat meer dan 40 jaar later blijft branden.
Sinds het verschijnen van dit boek zijn er in Oekraïne terug verkiezingen geweest voor het presidentschap en het parlement. De president is nu Volodymyr Zelensky en zijn partij Dienaar van het Volk. De man was een cabaretier. Een partij waarachter voor wie wil kijken opnieuw Ihor Kolomoyskyi opduikt, de oligarch en grote rivaal van o.m. Porosjenko, de vorige president en oligarch.
Als Kolomoyskyi een bedrijf wou overnemen dan stuurde hij desnoods eerst een knokploeg waarna de overname steeds vlot verliep. Knokploegen die hij ook gebruikte om in het oosten van het land de opstand zoveel mogelijk de kop in te drukken.
Zijn Privatbank, toen de grootste van het land, werd op vraag van het IMF onteigend nadat men stelde grote onregelmatigheden te hebben ontdekt die tot een faling konden leiden. Hij zal met president Zelensky, die via zijn televisiezender zijn show uitzond en zo populair werd, deze nu wel terugkrijgen. Hij is al terug in het land na zijn verblijf in Israël.
En alhoewel de staatsgreep werd uitgevoerd door het uitschot van Svoboda en Pravy Sektor gekend voor hun extreme jodenhaat was hij, jood zijnde, hun vriend. Overal rondom Zelensky zie je ook de mannen van Kolomoyskyi opduiken. Het belooft.
Een van zijn voornaamste bedrijven is de gasholding Burisma waar Hunter Biden, de zoon van de vroegere Amerikaanse Democratische vice-president en huidig presidentskandidaat Joe Biden, bestuurder bij werd.
De Oekraïense oligarch Ihor Kolomoyskyi moet de verkiezing van zijn mannetje Volodymyr Zelensky tot president gevierd hebben. De weg lijkt nu vrij om zijn rivalen binnen de oligarchie uit te schakelen.
Toen het gerecht in Kiev met een onderzoek tegen zoonlief begon vroeg Joe Biden het ontslag van de procureur en het stopzetten van het onderzoek. Zo niet kon Kiev fluiten achter een miljardenlening. De lening kwam er en de procureur kon gaan.
De Belg met Oekraïense wortels: “Die verkiezingen met Zelensky waren een poppenkast. Er is in het land nergens geld behalve bij de oligarchen. En verkiezingen als dit organiseren kost veel geld. Zelensky is dan ook simpelweg de handpop van de oligarchen.” Niet de dienaar van het volk dus maar die van een kliek oligarchen.
Willy Van Damme
1) Kees van der Pijl, Flight MH17, Ukraine and the new cold war, prism of disaster, Manchester University Press, 198 pagina’s, 2018, 18,99 euro.
Zeer interessant is ook het debat tussen Kees van der Pijl en de Nederlandse journalist Karel van Wolferen bij internettelevisie Weltschmerz. Ooit een jarenlange medewerker van de NRC en als journalist de grootste kenner van Japan ooit. Hij publiceerde er ook meerdere boeken over, tot in Japan toe. Nu is hij in de Nederlandse media persona non grata.
Hij werkte ook voor de Far Eastern Economic Review in Hong Kong, het beste nieuwsblad ooit dat na de pensionering van hoofdredacteur Derek Davies gekocht werd door Rupert Murdoch die het koelbloedig de nek omwrong. Zie: https://player.fm/series/caf-weltschmerz/reflecties-rond-de-mh17-kees-van-der-pijl-en-karel-van-wolferen
2) Stepan Bandera leefde na de oorlog in het zuiden van Duitsland onder Amerikaanse bescherming maar werd door onbekenden in München op 15 oktober 1959 vermoord. Vermoedelijk door de Sovjets. Tegenwoordig bestaan er in Oekraïne postzegels met zijn beeltenissen evenals pleinen en straten met zijn naam en die van zijn kompanen.
