N41–Naar de Griekse kalender

De Vlaamse regering heeft in haar plannen voor de komende regeerperiode geen geld voorzien voor de verdere aanleg van de N41 tussen Lebbeke en Aalst. Men voorziet ook geen cent voor een zoveelste studie dus. De gedurende de vorige regeerperiode door minister voor Verkeer Ben Weyts (N-VA) hierover bestelde studie gaat dus richting de archieven om er tot in de eeuwigheid stof te verzamelen. Weyts is nu o.m. minister van Onderwijs in deze regering.

Herkalibrering Dender

Met veel toeters en bellen kondigde Vlaams minister-president Jan Jambon, (N-VA) aan dat zijn nieuwe regering een ‘investeringsregering’ ging zijn. Dat bleek al dra een grote leugen. Men investeert als extra een zeker bedrag maar gaat een veelvoud ervan besparen. Deze regering is een besparingsregering. En ergens is dat begrijpelijk maar men moet een kat een kat noemen.

Het is naast de N41 in het Dendermondse niet het enige grote investeringsproject dat trouwens sneuvelt. Het vernieuwen en vergroten van de Dendersluis in Denderbelle/Mespelare waarvan de werken normaal kortelings zouden beginnen is eveneens verwezen naar die gekende Griekse kalender.

Christel Geltmeyer van Voka en Koen De Clercq, regiovoorzitter van Voka/Kamer van Koophandel voor de streek Dendermonde-Wetteren reageerden teleurgesteld op het nieuws dat de huidige Vlaamse regering in deze regeerperiode geen centen voorziet voor de doortrekking van de N41. 

Die sluis moest de Dender tot Aalst toegankelijker maken voor schepen met een grotere diepgang. Een milieuvriendelijk project om meer vrachtwagens van de weg te halen. Ook dit was een project van Weyts. Het was controversieel daar de fietsovergang er daardoor ging verdwijnen. Met in ruil een deels door Lebbeke en Dendermonde te betalen nieuwe brug. Wat die besturen echter niet wilden.

Verfraaiing Oude Dender

En dan is er in Dendermonde het verfraaien van de Dender in de binnenstad. Bij het stadsbestuur hoor je er niets meer over en bij het Vlaams gewest nog minder. Sinds het aftreden van Norbert De Batselier (SP.A) als burgemeester in 2006 is het rond dit dossier muisstil. Dendermonde heeft op dit ogenblik vier parlementsleden maar hun invloed in Brussel zowel wat betreft Vlaanderen als op het federaal niveau lijkt wel onbestaande.

Op de nieuwjaarsreceptie van Voka Kamer van Koophandel waar het nieuws over de N41 uitlekte waren er dan ook wel wat teleurgestelde reacties te rapen. Een bedrijfsleider wier ouders nu al decennia geleden voor de doortrekking van de N41 tot Aalst werden onteigend reageerde dan ook ietwat laconiek en vond het allemaal onbegrijpelijk.

Voor een andere ondernemer uit Denderbelle was het dubbelzinnig want als burger van de gemeente was hij tevreden dat de rust er zou blijven. Maar als ondernemer vond hij dit een zeer spijtige zaak terwijl hij zich als burger grote vragen stelde over het waarom dit nu al decennia moet aanslepen.

In Denderbelle zullen de meesten natuurlijk tevreden zijn. De N41 moet normaal tussen het natuur- en overstromingsgebied Denderbellebroek en het dorp komen. Die zullen dus geen schade ondervinden van het mogelijke autoverkeer.

In de dorpen Oudegem en Gijzegem waar dagelijks pakken 30-tonners voorbij razen van en naar Aalst zal men echter zwaar teleurgesteld zijn. Die doortrekking van de N41 moest het zwaar verkeer immers uit die dorpskernen houden. Alhoewel daar al lang het gevoel heerst dat die doortrekking er nooit zal komen.

 

Op 1 maart 2015 betoogden enkele honderden mensen tegen de plannen om op het nieuwe voorziene Dendersas in Denderbelle/Mespelare de fietsdoorgang af te schaffen. De huidige fietspasserelle blijft nu behouden omdat men geen geld voorziet voor een nieuwe sluis daar. De herkalibrering van de Dender is dus ook naar de Griekse kalender verwezen.

Bij Voka was er ook zware kritiek te horen op het feit dat Dendermonde de bedrijfsbelastingen met 12% gaat verhogen. Een kritiek die sommigen binnen het stadsbestuur niet graag aanhoorden.

Ook blijft het in Dendermonde wachten op de verdere afwerking van het dossier rond het lokale bedrijfsterrein Hoogveld I langs de Wolvestraat. Na een zeer lange procedureslag voor de rechtbanken kreeg Dendermonde te horen dat zij hiervoor een nieuw ruimtelijke uitvoeringsplan dienen te maken om zo de laatste onteigeningen te kunnen realiseren. Een gevolg van de kafkaiaanse wetgeving.

Maar het nieuwe vorig jaar aangetreden stadsbestuur van CD&V en N-VA moet hier echter nog de eerste stappen zetten. De realisatie van Hoogveld I zal vermoedelijk dus niet voor deze legislatuur zijn. Spijts het ontbreken van bedrijfsgronden. Wat praktisch iedereen in de politiek en het bedrijfsleven toegeeft. Hoogveld I is in de stad het laatste mogelijks te realiseren bedrijfsterrein.

Willy Van Damme

Schorsing milieuvergunning Empro dreigt

Het Oost-Vlaamse provinciebestuur heeft vandaag tijdens haar wekelijkse vergadering beslist om de procedure voor schorsing van de milieuvergunning voor het bedrijf Empro Europe NV uit Dendermonde op te starten.

Empro is een pluimen verwerkend bedrijf op de industriezone van Hoogveld in Dendermonde welke in de buurt zorgt voor veel stankhinder en pakken protesten van buurtbewoners uit de naburige deelgemeenten Baasrode en Sint-Gillis-Dendermonde.

Veel klachten over stank

Het verwerkt pluimen tot proteïnen gebruikt bij dierenvoeding, vooral dan de aquacultuur, en is al een vier jaar in Dendermonde actief. Waarbij de stank blijft aanhouden en zij het leven in de buurt danig verpesten. Met als gevolg massa’s klachten en ook al een actiecomité Bad Smell.

Het bedrijf belooft al lang maatregelen en nam die ook maar zonder enig resultaat op het vlak van de geurhinder. Door het vorige stadsbestuur werden er allerlei voorstellen gedaan maar dus zonder resultaat. En vanuit de bewoners in de buurt werd het protest almaar luider. Recent nog tijdens een zitting van de gemeenteraad.

Begin deze maand vroeg het stadsbestuur dan aan de provincie om de milieuvergunning te schorsen. Het bedrijf bezit een klasse 1 vergunning, de zwaarste, en die wordt gegeven door het provinciebestuur, niet de stad. Deze is hier alleen adviserend. Vandaag nam de provincie dan de beslissing om de milieuvergunning eventueel te schorsen. een zware beslissing.

Empro Europe veroorzaakt al wat jaren veel stankhinder voor de buurtbewoners nabij. De opschorting van haar milieuvergunning dreigt nu. 

De Damaco Group

Empro is een onderdeel van de Damaco Group (Kipco-Damaco) uit het West-Vlaamse Oostrozebeke, een familiaal bedrijf eigendom van de familie Iris en Bruno Vandaele, de tweede generatie. Het is een verwerker van allerlei vleeswaren voor weer andere bedrijven in de vleesindustrie en ook een exporteur naar zoals zij stelt 125 landen. Waaronder diepgevroren kippenvlees naar Afrika. Het wordt gezien als een groeibedrijf.

Men begon in 1964 trouwens als een kippenslachterij en zou nu een geconsolideerde omzet halen van 150 miljoen euro en wereldwijd 170 personeelsleden hebben. Buiten de moedervestiging in Oostrozebeke en die in Dendermonde is er ook nog een dochteronderneming in het Franse Poitiers.

Empro zit al sinds 2015 op het Hoogveld en heeft reeds wat jaren problemen met haar geurhinder met klachten die almaar toenemen. “Alleen al een 300 dit jaar. Bovendien zijn er gelijkaardige bedrijven waar er geen stankhinder is”, stelt Niels Tas, gewezen schepen in de vorige legislatuur en nu fractieleider voor SPA in de Dendermondse gemeenteraad. Het bedrijf stelt daar al veel tijd en geld ingestoken te hebben, zonder echter resultaat.

Reacties

Op vraag van het Dendermondse stadsbestuur heeft de provincie nu toch besloten om de procedure tot opschorting van de milieuvergunning op te starten. Het betekent dat de Vlaamse overheid en de stad binnen de 60 dagen een advies over de zaak moeten geven en dat uiteraard ook het bedrijf zal worden gehoord. Binnen 120 dagen neemt de provincie dan een besluit waartegen uiteraard beroep mogelijk is.

Marius Meremans (N-VA), schepen van de stad; wil voorlopig nog niet reageren. “Men weet dat wij vroegen om die procedure op te starten omdat de problemen blijven bestaan. Maar wij moeten intern met onze diensten en binnen het schepencollege nog overleggen over welk standpunt we juist gaan innemen.”

Bij het actiecomité stelt men tevreden te zijn over deze beslissing. Tomas Mannaert: “Het Bad Smell comité is positief over de beslissing van de deputatie die eindelijk inziet dat deze situatie ernstig moet worden genomen. De leefomstandigheden in de buurt van het bedrijf zijn immers onmenselijk geworden, we zitten aan 300 klachten dit jaar. Doch moeten we nog minstens 120 dagen de geurhinder verder ondergaan omdat dit nu eenmaal de procedure is. We gaan er vanuit dat het schepencollege van burgemeester en schepen na alle reeds geformuleerde klachten een correct advies zal geven. Wat betreft de afdeling handhaving tasten we wat in het duister,  maar gezien de vele P.V. ’s die handhaving in dit dossier reeds heeft opgesteld verwachten we ook van hen een correct advies.”

Empro stelt dan weer bij monde van managing director Vaast Vanoverschelde: “Wij waren op de hoogte van deze, wat ons betreft voorbarige en ongerechtvaardigde, vraag van de stad. De procedure zal nu verder gevolgd worden en de bestendige deputatie zal finaal haar oordeel vellen. Wij hebben vertrouwen in een positieve afloop, temeer daar uit recente doorlichtingen en metingen van de installatie gebleken is dat een hindervrije uitbating mogelijk is. Het blijft uiteraard een spijtige zaak voor onze dertig werknemers dat de stad, zonder ons hierin te contacteren, de situatie via deze weg heeft wensen te kanaliseren.”

Discussie over Olfascan

Er rijzen in dit dossier vooral ook vragen over de positie van het Gentse Olfascan die in dit dossier rond deze stankhinder zowel controleur als adviseur is van Empro. Waarbij men zich de vraag stelt hoe dat kan en waarom ondanks al haar adviezen het probleem maar niet opgelost raakt.

Empro heeft het volgens haar laatste jaarverslag voor 2018 financieel ook vrij lastig waarbij de nodige kosten om dit op te lossen het bedrijf het nog een stuk moeilijker dreigen te maken. Zo heeft het met een balanstotaal van 8,9 miljoen euro, een schuldenlast van 9,77 miljoen, een bedrijfsverlies van 1,237 miljoen vorig jaar een nettoverlies geleden van 1,67 miljoen.

Het eigen vermogen van Empro is dan ook met –871.067 euro negatief. In het jaarverslag is er melding van een tweede productielijn die in juli dit jaar operationeel moet zijn zodat de rendabiliteit dan zou moeten verbeteren. Of dit gebeurde kon niet achterhaald worden. Het probleem van deze stankhinder zou dan ook het gevolg kunnen zijn van een financiële kwestie.

Maar ondertussen zit de buurt wel met bijna dagelijkse stankhinder en zal het nog minstens drie maanden duren voor er eventueel een oplossing komt. Op haar website stelt Kipco-Damaco nv: “Kipco – Damaco kiest ervoor om zaken te doen met aandacht voor mensenrechten, consumentenbelangen en sociale, ethische en milieukwestie. Wij streven naar een duurzame ontwikkeling die gestoeld is op drie pijlers; Economie, Milieu…”

Het klinkt erg mooi. Het mag misschien een troost zijn voor de buurtbewoners van Empro.

Willy Van Damme

Guido Valcke in Iraaks-Koerdisch vluchtelingenkamp

Recent was de Dendermondse ondernemer Guido Valcke voor de tweede maal in Irak om er hulp te verlenen aan in kampen verblijvende en uit de regio komende oorlogsvluchtelingen. Opvallend is echter dat hij daarbij niet het gebied rond Erbil, de zogenaamde hoofdstad van Iraaks Koerdistan, bezocht maar de Koerdische zone rond de stad Suleimaniya.

Afgelegen gebied

Het is een gebied welke de klassieke media in regel bijna nooit bezoeken. Die blijven hangen in het noordwestelijke deel van Iraaks Koerdistan rond Erbil en het gebied in het noordoosten van Syrië. Alsof er hier in de regio om Suleimaniya een soort van pestplaag zou zijn uitgebroken.

In dit Iraaks vluchtelingenkamp kunnen de kinderen nu de trein  nemen naar… Brussel. Guido Valcke staat fier vooraan bij zijn realisatie.

Hier in deze streek ligt Halabja, de in 1988 door een gifgasaanval getroffen stad waar het leger van de toenmalige president Saddam Hoessein met mosterdgas en enkele zenuwgassen een groot bloedbad veroorzaakte met duizenden doden. Het was tijdens de Iraaks-Iraanse oorlog en de Patriottische Unie van Koerdistan (PUK), die hier de baas is, steunde Iran met de wapens.

Maar die verre reis naar een deels toch geïsoleerd gebied was geen probleem voor ondernemer Guido Valcke. En achteraf gezien bleek een visum zelfs niet nodig. Deze trok met steun van de Nederlandse Parwin Stichting, een ngo uit de buurt van Twente in Overijssel, vorige maand voor de tweede maal op avontuur naar de regio rond de stad Suleimaniya.

Guido Valcke werkt via enkele ondernemingen zoals Houtland, Techwood en Europlay die allen rond de productie en verkoop van afgewerkte houtproducten actief zijn. Het is via Europlay dat hij hier in dit verhaal actief is. Dit bedrijf maakt houten speeltoestellen voor onder meer scholen, gemeentes en pretparken.

Maar door allerlei reden waaronder een gewijzigde technische normering in de EU was hij blijven zitten met twee grote toestellen waaronder een trein en een torencombinatie evenals een kleiner speeltuig. En die wou hij niet zomaar richting afval gooien maar installeren waar men ze nog kan gebruiken. Voor kinderen en het goede doel dus.

Guido Valcke is immers ook nog actief bij een ngo die werkt binnen het kader van 11.11.11 rond hulpverlening aan het Zuiden. Hier wil hij dit werk voor kinderen in nood via een eigen initiatief verder zetten. Het was dus zoeken naar een nieuwe bestemming voor deze toch zeer mooie toestellen.

Arabieren, Koerden en Yezidis

En na een vrij lange speurtocht werd in Nederland uiteindelijk de Parwin Stichting gevonden die bereid was mee te helpen om die speeltuigen zonder kosten in een van de vele vluchtelingenkampen in de regio van het Midden Oosten te installeren. Andere ngo’s bleken op zijn smeekbede soms niet eens te antwoorden.

De meisjes en vrouwen in het vluchtelingenkamp konden kiezen uit de vele beha’s en waren heel tevreden met die geste van Guido Valcke en lingerieproducent Van de Velde. Een tot dan voor de dames onbereikbare luxe.

En dat werden dus de vluchtelingenkampen van Ashti en Barika in de omgeving van de Iraaks-Koerdische stad Suleimaniya. Een agglomeratie met een goeie 650.000 inwoners. Het zijn kampen waar telkenmale ongeveer 13.000 mensen verblijven, veelal vrouwen en kinderen. Met een mix van Yezidi’s, Arabieren en Koerden met ook vluchtelingen uit zowel Syrië als Irak.

Hij zorgde daarbij voor het transport van hier naar het verre Irak. Geen sinecure natuurlijk maar via Nederland en Turkije lukte het die spullen naar ginds te brengen. Verder diende hij zelf ook naar die vluchtelingenkampen te gaan om ze met lokale hulp te installeren. Wat mits een week werk.slaagde.

Een onderdeel van deze missie was ook het afleveren ginds van een zeer groot pakket beha’s van Van de Velde uit het bij Dendermonde gelegen Schellebelle. Het is de internationaal gekende producent van o.m. de merken Prima Donna en Marie Jo en een bedrijf met een oerdegelijke reputatie. Maar ook een met een erg strikte kwaliteitscontrole.

Greet Van de Velde, van het gelijknamige bedrijf: “Wat wij meestuurden waren beha’s die niet 100% aan onze normen voldeden en in plaats van ze te vernielen vonden wij het beter om ze ginds weg te schenken.”

Natuurlijk gebeurde de distributie van die kleding onder de strikte controle van de vrouwen die de kampen mee besturen. De plaatselijke cultuur zou de aanwezigheid van mannen daar niet aanvaarden. Maar dat zij met die gift van Van de Velde tevreden waren hoeft men natuurlijk niet te betwijfelen. Gratis Belgische luxe kleding in een Iraaks vluchtelingenkamp is niet iets wat je er normaal zou verwachten.

Guido Valcke: “Een probleem in die kampen is wel dat de relatie tussen Koerden, Arabieren en die Yezidi’s verre van optimaal is. En die mixen is niet evident. Veelal leven ze dus apart met in Ashti ongeveer 10% Yezidi’s.”

De Yezidi worden gezien als Koerden maar hebben een erg speciale godsdienst die een mengvorm is van allerlei oude lokale religies die men samenvoegde met elementen uit het christendom, de islam en het judaïsme. Over de geschiedenis van de religie is echter amper iets geweten. Het is ook een erg  gesloten gemeenschap.

Dat de speeltuigen van Europlay populair zijn bij de kinderen uit dit door de UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de VN, bestuurde vluchtelingenkamp is duidelijk.

Zij spreken normaal het Kurmanci, een taal binnen de Koerdisch-Iraanse taalgroep. Tijdens de oorlog met ISIS voelden de yezidi’s zich door de Koerdische Democratische Partij (KDP), die de regio rond Erbil beheerst, verraden waardoor zij grotendeels in handen vielen van ISIS. Met het gekende resultaat.

De kern van hun woongebied is het Iraakse Sinjar gebergte aan de grens met Syrië en Turkije. De regio van Suleimaniya valt onder controle van de Patriottische Unie van Koerdistan (PUK) die beheerst wordt door de familie Talabani. En die leven op erg gespannen voet met de KDP van de clan Barzani uit Erbil.

In 1998 kwam het zelfs tot een erg bloedige burgeroorlog tussen beiden. Een onder controle van de VS tussen beiden georganiseerd vredesverdrag zorgt sindsdien voor een relatieve rust in dit gebied.

Guido Valcke is tevreden over zijn missie en kijkt terug: “Het plaatsen van die toestellen is een zeer complexe zaak en dient te gebeuren door mensen die er ervaring mee hebben. En met hulp van enkele lokale mensen lukte het. En bij de kinderen en hun ouders is er veel blijdschap. De speeltuigen bleken onmiddellijk zeer populair en uiteraard is er bij die toestellen een continue bewaking. En ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om ook het aan die gifgasaanval gewijde museum in Halabja te bezoeken.” De missie slaagde dus voor Guido Valcke die er ginds wat vrienden bijkreeg. En die hebben nu een trein naar Brussel.

Willy Van Damme

Foto’s: Guido Valcke

Woonwijk Vlietberg krijgt groen licht

Er is eindelijk een doorbraak bereikt in het dossier van het woonuitbreidingsgebied Vlietberg in de Dendermondse deelgemeente Sint-Gillis-Dendermonde. Het is een project van de intercommunale voor streekontwikkeling DDS waar ongeveer 550 woningen geschatte gaan komen. Het gebied heeft een oppervlakte van een 20 hectare.

Het wordt een mix van open, gesloten en halfopen bebouwing. Met daarbij dan ook nog appartementen tot vier verdiepingen hoog. Ook komt er een speelplein en voorziet men extra fietsvoorzieningen. DDS zal het gezien de omvang ook in fazen realiseren.

Lange lijdensweg

Het project heeft al een lange lijdensweg achter de rug en werd opgestart in 2002 toen men besloot tot de aankoop van de nodige gronden, in essentie landbouwgronden en ook weilanden.

Het gebied is gelegen tussen de supermarkt Delhaize, de Haagstraat en de Olieslagerstraat. Daarbij werd onder de vroegere algemeen directeur Herman Rupus ook een samenwerkingsovereenkomst gesloten met een private partner om het gezamenlijk te ontwikkelen. Dit akkoord moet men nu activeren.

Kris Verwaeren, sinds 2006 algemeen directeur van DDS, hier tussen de maïs- en bietenvelden en weilanden van Vlietberg.

Recent keurde de vrederechter de laatste onteigeningen goed zodat men nu eindelijk verder kan. Die eigenaars kunnen nog wel over de onteigeningsprijs in beroep gaan maar het kan de uitvoering niet meer tegenhouden.

De verdere administratieve afwikkeling zal nu nog een geschatte vier maanden vergen maar ondertussen kan men al de nodige stappen zetten voor een archeologisch vooronderzoek. Gezien het gebied Vlietberg noemt en het dus een hoger gelegen terrein betreft is de kans reëel om hier sporen te ontdekken van zeer oude bewoning.

Raad van State 

Wat ook al bij de ontwikkeling van het regionaal bedrijventerrein Hoogveld J het geval was. Zodat dit speurwerk naar ons verleden wel eens een jaar werk kan vergen. Maar intussen kan men wel al verder met het maken van het ontwerp voor de wijk, het aanstellen van aannemers en het verleggen van bepaalde waterlopen en buurtwegen. Een zaak die door de gemeenteraad dient goedgekeurd. Wat nadien ook met de wegen moet gebeuren.

De hoop is in 2020 te starten met de aanleg van de straten en de nutsvoorzieningen. Voor DDS komt er nu een einde aan een lange lijdensweg vol administratieve procedures met onder meer de opmaak van een ruimtelijk uitvoeringsplan, een soms traag werkende regering en administratie en de obstructie van een grondeigenaar, projectontwikkelaar Matexi.

Die had er een perceel kunnen kopen en trok tegen de onteigeningsvergunning naar de Raad van State stellende dat er in Dendermonde geen behoefte was aan dit woningproject. Toen de auditeur in zijn advies brandhout maakte van hun argumenten trok Matexi zich echter snel terug. Blijkbaar een voor hen zeer nadelig arrest vrezend.

Ook diende men van 9 juni 2011 tot 20 januari 2014 te wachten tot de vroegere Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Geert Bourgeois (N-VA) eindelijk de toelating gaf tot onteigeningen. En dan was er door de tijdens de procedures gewijzigde wetgeving ook nog de verplichting ontstaan tot het organiseren van een MER-screening. Dus zien of er eventueel een milieueffectenrapport (MER) diende opgemaakt te worden.

Elsbos

Ondertussen is men eveneens in Sint-Gillis-Dendermonde begonnen met de aanleg van de wegenis voor het woonuitbreidingsgebied Elsbos in de wijk Lutterzele. Een zaak die een nog veel grotere lijdenweg dan Vlietberg heeft moeten ondergaan. De plannen hier dateren al van voor 1972 toen Sint-Gillis-Dendermonde nog een aparte gemeente was.

In deze woestenij komt vanaf volgend jaar de wegenis voor het woonuitbreidingsgebied Elsbos.

Ook hier bouwt men op termijn een 480 wooneenheden met eveneens een mix van open, halfopen en gesloten bebouwing met verder nog appartementen, een waterpartij, volkstuintjes, speelplein en groenvoorziening. Ook dit zal men in fasen ontwikkelen.

Deze realisatie is het werk van de Sociale Bouw- en Kredietmaatschappij (SBK) en Volkswelzijn, twee van de in Dendermonde actieve sociale huisvestingsmaatschappijen. Volgend jaar zou de wegenis klaar zijn en kan men er eindelijk beginnen met de verkoop van gronden en de bebouwing.

Tegen eind dit jaar moet de wegenis voor het eerste deel van fase 1 klaar zijn. En normaal op 1 oktober begint SBK normaal met de bouw van de eerste 32 koopwoningen en start Volkswelzijn begin 2019 met de realisatie van 20 haar wooneenheden, appartementen bestemd voor huurders.

Hoogveld I

Met de realisatie van Elsbos en Vlietberg komt een einde aan de realisatie van de grote bouwprojecten in Sint-Gillis-Dendermonde. Het betekent dat de groeiende Dendermondse bevolking hier woningen kan blijven vinden en de woningprijs wat onder neerwaartse druk blijft staan.

Er rest in Sint-Gillis-Dendermonde dan alleen nog de realisatie van de nieuwe gevangenis op de site van het oud klooster en de aanleg van het lokale bedrijventerrein Hoogveld I op het Hoogveld aan de Wolvestraat. Een zaak die als een processie van Echternacht de rondweg van de rechtbanken en de administratie aan het doen is.

De datum van realisatie hier is dus nog een groot vraagteken. Daar zorgt de zeer harde obstructie van twee grondeigenaars voor, beiden zelf nochtans ondernemers. Hier is het wachten op een nieuw RUP dat echter pas in 2019 door de Dendermondse gemeenteraad kan opgestart worden. Onder de nieuwe of de oude meerderheid. En de afwerking van een RUP vergt wegens de vele regels al gauw twee jaar.

Willy Van Damme

Recreatiedomein Nieuwdonk naar provincie

Er is op enkele details na een akkoord over het vertrek eind dit jaar van de provincie Oost-Vlaanderen uit de intercommunale Dender-Durme en Schelde (DDS) die actief is op het vlak van de streekontwikkeling in de regio Dendermonde en Wetteren.

Het is een gevolg van de nieuwe wetgeving waarbij de Vlaamse provincies vanaf 2019 een aantal bevoegdheden verliezen en daarom ook uit de intercommunales voor streekontwikkeling als DDS, waarin zij aandeelhouders zijn, moeten treden. Daarbij dient DDS hun aandelen terug te kopen.

Natuurinrichtingsproject

Dat vertrek van deze aandeelhouder kost DDS natuurlijk dus een pak geld en een akkoord daarover is praktisch rond. Dat regelt men echter niet met het ruilen van het aandelenpakket voor een geldsom maar in natura door het overdragen van het natuur- en recreatiedomein Nieuwdonk naar de provincie.

“Een logische keuze”, stelt men bij DDS daar de provincie ook andere recreatieparken in de provincie beheert zoals De Gavers in Geraardsbergen en Puyenbroeck in Wachtebeke. Nieuwdonk in Overmere, een deelgemeente van Berlare, trekt naar gelang de weersomstandigheden elk jaar ongeveer 50.000 betalende bezoekers.

Het is de bedoeling dat vanaf 2019 de Provincie Oost-Vlaanderen de nieuwe eigenaar wordt van Nieuwdonk.

Met in 2017 46.057 bezoekers tegen 53.779 het jaar voordien. Het is ook op sportgebied actief met o.m. de Nievdonckse Watersport Vereniging die er een zeilschool heeft. Ook zijn er enkele duikclubs actief zoals het Zeepaardje uit Dendermonde en het Aalsterse Profunda Diving.

Het gebied bevat naast het recreatieterrein met een grote vijver en een strandzone ook een omvangrijk natuurgebied en is een 183 hectare groot. Het paalt aan het grotere Donkmeer, ooit een zijarm van de Schelde.

Daarbij is men ook betrokken bij het natuurinrichtingsproject Berlare Broek – Donkmeer waar de natuurvereniging vzw Durme, de gemeente Berlare, het Agentschap Natuur en Bos en de Polder tussen Schelde en Durme samen met de Vlaamse Landmaatschappij partner zijn.

Een belangrijk project dat dit jaar van start ging met al de realisatie van o.m. een oeverzwaluwwand aan Nieuwdonk zelf. Het moet zowel het toeristische potentieel als de natuur in de buurt van het Donkmeer en Nieuwdonk nieuwe impulsen geven.

Nieuwdonk is het resultaat van een grootschalige zandwinning uit de jaren zeventig dat nodig was voor de aanleg van de autostrade E17 tussen Frankrijk en Nederland via Kortrijk, Gent, Antwerpen en Turnhout. In 1989 werd Nieuwdonk in gebruik genomen als recreatiedomein.

Toekomst

Het verhaal van de overname van Nieuwdonk was een van de punten die ter sprake kwamen tijdens de algemene jaarvergadering van DDS in Nieuwdonk zelf. Een vergadering die zoals gewoonte ook dit jaar geruisloos verliep. Waarbij sommige van de aanwezige gemeenteraadsleden als steeds ook een aantal veelal praktische vragen hadden.

Centraal hierbij was de kwestie van de toekomst van DDS nu er in de streek amper nog nieuwe bedrijventerreinen te ontwikkelen zijn. Maar bij de aandeelhouders, de gemeenten, lijkt men DDS ook in de toekomst te willen behouden. Wel denkt men na om na de komende gemeenteraadsverkiezingen over die toekomst eventueel een werkgroep te gaan oprichten.

De jaarvergadering van DDS verliep als naar gewoonte geruisloos met wel een serie vragen.

Maar DDS is een succesverhaal en met een jaarlijks dividend van 15% op de ingebrachte aandelen lijkt niemand dit te willen opgeven. Een aanwezige insider: “Men gaat toch niet zomaar die kip met gouden eieren slachten. Immers welk bedrijf geeft je zomaar jaar in jaar uit een vast dividend van 15%?” Een dat is geld welke via de gemeentekassen naar de dienstverlening voor de inwoners gaat. Goed ditmaal voor een 162.442,5 euro.

DDS is actief op het vlak van de huisvesting met de realisatie van nieuwe woningen en vooral bouwgronden. Centraal is echter de ontwikkeling en beheer van bedrijfsterreinen. Het lag zo mee aan de basis van de economische heropleving van de regio Dendermonde en de stijgende welvaart van de voorbije decennia. Ooit een gebied met relatief grote armoede is dit nu een der meer welvarendste regio’s in het land.

Willy Van Damme

Stationsparking–Storm in een glas water

Het was vorige week donderdag tijdens de zitting van de raadscommissie voor Mobiliteit en speciaal gewijd aan het circulatieplan voor Sint-Gillis-Dendermonde – die trouwens goed verliep en vooral informatief boeiend was – dat in het punt varia Open VLD raadslid Gino Van Der Vreken een korte vraag had voor Niels Tas (SPA), schepen voor Mobiliteit en Ruimtelijke Ordening. Het betrof een verhaal in Het Laatste Nieuws van dinsdag 28 november betreffende de toekomst van de buurt van het spoorwegstation.

Het Dendermondse spoorwegstation heeft een nieuw masterplan. En dat zorgde voor verhitte discussies.

Klanten wegjagen

Volgens dat bericht gingen er daar in de toekomst 300 tot 500 van de huidige ongeveer 1000 parkeerplaatsen verdwijnen. Wat via de sociale media onmiddellijk voor een pak reacties zorgde van ongeruste treinreizigers en stadsbewoners. Nu al zijn die parkings zeker tegen 9 uur immers praktisch al volzet en is het er nadien wildparkeren à volonté. En de vraag naar autoparkeerplaatsen is de voorbije jaren er maar blijven groeien.

Voor Niels Tas was er geen probleem. “Hoeveel parkeerplaatsen er daar in de toekomst gaan zijn is nu onmogelijk in te schatten. Dat hangt af van de behoefte en bovendien zal het mogelijks in de toekomst van de NMBS betalend parkeren moeten worden. En dan zien we wel. Maar het zijn zij die finaal het aantal parkeerplaatsen gaan bepalen”, stelde hij in zijn antwoord.

Voor Gino Van Der Vreken en de andere aanwezige raadsleden meer dan voldoende. Volgens Tomas Roggeman van de oppositionele N-VA hoefde men ook geen vrees te hebben dat de NMBS zoiets zou doen. “De NMBS gaat haar klanten nooit wegjagen”, was zijn reactie achteraf.

Inderdaad, minder parkeerruimte zou de treinreizigers terug naar de auto duwen met nog meer onoverzichtelijke files tot gevolg want de aanleg van nieuwe autostrades is in de huidige maatschappelijke toestand geheel uitgesloten. Beide parkings vooraan zijn immers eigendom van de NMBS en het zal uiteindelijk de NMBS zijn die zal bepalen hoeveel ruimte er voor auto’s en fietsers zal zijn, niet de burger of een lokaal politicus.

Met dien verstande dat gans die discussie loopt binnen een werkgroep waaraan onder meer de NMBS, Infrabel, de stad, De Lijn, de provincie, buurtbewoners en treingebruikers deelnemen. Maar hoe dan ook heeft de NMBS het laatste woord.

Burgemeester Piet Buyse vreest als gevolg van het nieuwe masterplan voor de stationsbuurt voor dreigende overlast daar en wil dit voorkomen.

Burgemeester Piet Buyse (CD&V): “Die terreinen zijn inderdaad wel eigendom van de NMBS maar alles gebeurt in overleg. Wij willen immers die buurt  via een stijgende parkeerdruk en wildparkeren niet meer problemen bezorgen. Wel is het zo dat wij het betalend parkeren zoals de NMBS wil, niet eeuwig kunnen blijven tegenhouden. Wij zijn nog het enige grote station in de provincie met gratis parkeren. Maar als dit gebeurt, zullen wij in de buurt maatregelen nemen om een groeiende overlast te verhinderen.”

Groen en fietsers

Na een week overleg tussen al die partners en de twee studiebureaus, het Gentse Maat Ontwerpers en Delva uit Amsterdam, kwam men dan uiteindelijk bij een nieuw masterplan voor de buurt en het station. Het vorige met daarbij een grote ondergrondse parking werd na een klacht van een buurtbewoner door de Raad van State vernietigd. En dus diende men een nieuw masterplan te maken.

Daarover werd dagenlang door die werkgroep in workshops besproken. Een voorlopige consensus werd bereikt waarbij men overeenkwam om twee van de drie parkings te supprimeren en alles op die ene grote samen te brengen waar nu ongeveer theoretisch 800 auto’s kunnen parkeren.

In ruil zou er ook meer groenvoorziening komen en meer plaats voor fietsers wier aantal de voorbije jaren nog sterker groeide dan dat van de autobestuurders. Ook zouden de geplande fietssnelwegen tot aan de perrons komen. Een nieuwigheid.

In het spoorwegstation worden de perrons dan verhoogd, komt er een voetgangerspasserelle met liften en ook eventueel roltrappen. De realisatie hiervan zou ten hoogste tegen 2025 gebeuren.

De fietsparking aan het spoorwegstation is veel te klein en zal een pak groter worden volgens de nieuwe voorstellen. De fiets wordt immers steeds populairder.

Tijdens de gesprekken in die werkgroep werd ook geopperd om het verlies aan parkeerplaatsen te compenseren door een parkeertoren met desnoods twee verdiepingen. Wat daar makkelijk en relatief goedkoop te realiseren is. En via een modulair systeem kan men indien nodig op termijn nog veel hoger gaan dan die twee verdiepingen.

Ook zou de toegang tot de stationsparking voor auto’s alleen nog gebeuren via de Geldroplaan om zo een (hopelijk) vlottere verkeersafwikkeling te verkrijgen. De Stationsstraat zou dan bestemd zijn voor de bussen van De Lijn en plaatselijk verkeer.

Natuurlijk allemaal in de voorwaardelijke wijze want dit is maar een voorontwerp van de plannen. Dit moet dus nog een gans administratief proces doorlopen en dat vergt veel tijd. Het plan kan dan ook nog sterk veranderen of zelfs afgevoerd worden zoals met het eerste masterplan.

Parkeertoren

Aan het stationsgebouw zelf zou niets essentieel veranderen. Mogelijks komt er ernaast wel een beperkte plaats voor woningen en kleine bedrijven. Het probleem is hier dat in het stadscentrum in het komende decennium enkele grote terreinen een herbestemming gaan krijgen.

Zo is er het KTA aan de Leopold II laan, nu Talent, en de gewezen Abdijschool die op dit ogenblik eigendom is van de provincie en te koop komt. De werkhuizen van Talent verhuizen rond 2019 naar de nieuwe campus aan de Begijnhoflaan. Ook hier komt er plek voor winkels, wonen en bedrijfjes. En daar nog een heel groot terrein aan het station bijvoegen wordt gezien als teveel voor een kleine stad als Dendermonde.

De parkeerplaats aan het station is nu veel te klein maar wordt mogelijks op termijn betalend. De stad heeft tot nu steeds kunnen tegenhouden maar dit verzet wordt blijkbaar steeds moeilijker. Eventueel komt hier een parkeertoren. 

In de eerste plannen ging er onder het rond punt aan de spoorwegviaduct een grote ondergrondse parking voor 800 wagens komen en dat zou heel veel geld kosten. Geld dat men dan dacht te halen door de verkoop van die stationsparking aan vastgoedontwikkelaars.

Maar het verhaal in de pers over die te verdwijnen parkeerplaatsen veroorzaakte natuurlijk veel heibel, zowel op de sociale media als in de politiek. Eventjes dacht men een groot onheil op zich af te zien komen. Want 500 van de 1000 parkeerplaatsen die plots leken te verdwijnen zou een enorme ramp zijn. Bovendien kwam dit er nog samen met de herrie die ontstaan was door het circulatieplan in Sint-Gillis. Reden voor verhitte discussies.

Hilde Hofman: “Ik heb als buurtbewoonster aan die werkgroepen deelgenomen en was stomverbaasd toen ik dat verhaal las over die parkeerplaatsen die gingen verdwijnen. Dit staat haaks op wat wij in die werkgroepen bespraken. Nooit is dit al die dagen ter sprake gekomen. Integendeel, wij hebben gepraat over de nood voor een eventueel twee verdiepingen tellende parkeertoren daar. Dit zaait in de stad onnodig paniek.” Een versie welke deels bevestigd werd door een andere deelneemster aan die gesprekken.

Waar kwam dat getal van die te verdwijnen parkeerplaatsen vandaan? Niels Tas: ‘Wij hebben aan de pers een document met een maquette gegeven met daarbij kort wat uitleg. Over die parkeerplaatsen hadden wij het niet. Wat ik en niemand anders had opgemerkt is dat een van die studiebureaus in een der voetnoten die getallen had vermeld. Zij baseerden zich daarbij op een vergelijking met de stationsparkings in Aalst en Sint-Niklaas, twee grotere steden. Maar dat is nooit ter sprake gekomen en bovendien is dit een plan dat voor realisatie veel jaren zal vergen, en nu al voorspellen hoeveel plaatsen wij dan nodig hebben is onbegonnen werk. Wel weten we uit ervaring dat eens die parking dan betalend zou worden er minder auto’s zullen zijn. Maar hoeveel is nu nog onmogelijk in te schatten.”

Niels Tas, schepen voor Mobiliteit, moest het op sociale media verduren. Het verhaal over verdwijnende parkeerplaatsen bleek echter minstens heel voorbarig.

Het is woensdag gemeenteraad en men kan er dan ook op rekenen dat de oppositie rond het circulatieplan en de stationsparking al haar duivels op de meerderheid zal loslaten. Demagogie troef dus. Was de raadscommissie van vorige donderdag van een stevig niveau dan zal men woensdag diezelfde politici bezig zijn op een veel lager niveau. Maar dat zal dan wel politiek zijn. Niet hoogstaand, dat zeker.

Willy Van Damme

Industrieterrein Hoogveld I–Onteigeningen naar af

De Intercommunale voor Streekontwikkeling DDS (Dender, Durme en Schelde) uit de Dendermondse regio kreeg van de rechtbank van eerste aanleg in Dendermonde ongelijk in een zaak van onteigeningen voor de ontwikkeling van het lokale bedrijventerrein Hoogveld I aan de N41 in Dendermonde.

DDS heeft hier praktisch alle gronden in bezit maar twee eigenaars liggen dwars, een vooral omwille van een boom – een sequoia – die zou moeten sneuvelen. De andere is de familie Van Pollaert, zelf ondernemers die echter wegens milieuproblemen met hun bloeiend bedrijf Dendermonde gedwongen moesten vertrekken. Dit lijkt voor politieke insiders in de stad dan ook op een soort van weerwraak.

Milieueffectenrapport

De vrederechter had DDS voordien reeds ongelijk gegeven en nu volgde de rechter in eerste aanleg in een nieuwe procedure opnieuw de argumenten van de familie Van Pollaert. Deze stellen ditmaal dat er geen milieueffectenrapport of screening is gemaakt toen men dat ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP)  voor Hoogveld I maakte en de zaak daarom onwettig is. Dat MER was toen volgens de Vlaamse wetgeving wel niet verplicht maar werd dat later onder druk van Europese wetgeving wel.

De complexiteit van onze wetgeving met haar Europese, Belgische en Vlaamse regels en wetten en vele rechtbanken maakt de realisatie van soms essentiële projecten steeds moeilijker. Zeker ook doordat burgers veel mondiger werden en ook zien dat het stappen naar een rechtbank succesvol kan zijn. Ook DDS met Hoogveld I zit hiermee. Hier aan deze weg worden de resten van bewoning uit de bronstijd vermoed. Vlakbij op Hoogveld J immers vond men graanopslagplaatsen, een waterput en een heiligdom uit die periode; maar geen woningen. De hier afgebeelde weg, de oude Wolvestraat, lijkt daarom logisch als vindplaats.

DDS kan nu drie kanten uit. En dat is niets doen en die gronden die ze bezit gewoon laten liggen, in beroep gaan of een nieuw RUP maken met dan een MER-screening en eventueel een plan-MER. De eerste optie is natuurlijk ondenkbaar. Het is nu aan in die materie beslagen juristen om hierover een advies te geven.

Zeker is dat de broodnodige ontwikkeling van Hoogveld I opnieuw grote vertraging oploopt. Op Hoogveld I komen normaal kleinere bedrijven waarvoor op dit ogenblik in de stad een groot plaatsgebrek is.

Hoogveld I is ook de allerlaatste zone die men als industriegrond in de stad kan ontwikkelen. Het gelijktijdig opgestarte project voor de ernaast gelegen zone Hoogveld J, bestemd voor grotere bedrijven, is intussen al volzet. Tegen de verwachtingen in.

Willy Van Damme

Voordracht – De gevaren van het internet

Normaal organiseert de Dendermondse Perskring geen debatten of informatieavonden behoudens tijdens de plaatselijke verkiezingen, nu echter vonden de leden dat toch wel een goede en heel nuttige zaak. De kwestie is dan ook brandend actueel en zal dat nog lang ook zo blijven. Onderwerp is het gevaar welke voor de gewone burger aan het internet en de digitalisering van de maatschappij verbonden is. De gebruiker die er niet professioneel mee bezig is.

Je kan de informatiesnelweg, het internet, niet meer uit de maatschappij wegdenken. Zelfs al is het niet eens dertig jaar oud. Voor jongeren en ook steeds meer ouderen is de smartphone, de laptop, tablet of de gewone computer iets waar ze dagelijks mee bezig zijn. Wie mensen ziet ziet hen niet zelden ook druk bezig met hun digitaal speelgoed.

Bovendien is de digitalisering van ons leven zelfs via de gewone GSM en ook bijvoorbeeld het elektronisch betalen niet te onderschatten. En deze evolutie gaat steeds verder. Nu is er ook al de televisie die via het internet werkt, de auto zonder bestuurder, de GPS, enzovoort.

Allemaal zaken die het leven van de gewone burger veel aangenamer maken. De digitale krant, het thuis vanuit de luie zetel boeken van een vliegtuigreis, treinticket en hotel, het zijn allen nieuwe technieken die steeds verder doordringen tot in de verste uithoeken van de wereld. 

Ouders die via Skype met hun zoon of dochter aan de andere kant van de aarde spreken alsof ze samen aan tafel zitten is stilaan maar zeker dagelijkse kost aan het worden voor vele miljoenen mensen. Met een klik stuurt men op een seconde tijd zijn vakantiekiekjes zo tienduizend kilometer ver. De tijd van de postduif, de brief en de koets behoren als het ware tot de oertijd.

Maar dat internet en die digitalisering herbergt ook een ganse serie nieuwe gevaren die voor de gewone niets vermoedende gebruiker zware gevolgen kunnen hebben. Crimineel ingestelde figuren hadden al snel door dat hier gouden opportuniteiten te rapen lagen om zich snel op kap van anderen te verrijken. En die evolutie gaat zo snel dat het alleen voor specialisten goed volgen is. Met misdadigers die bovendien steeds professioneler werken.

En dus is er nood aan goede informatie over die problematiek om de burger te waarschuwen zodat hij maatregelen kan nemen om de overal op het internet loerende gevaren te vermijden. Dendermondenaar Nico Cool is al van kindsbeen af gepassioneerd door computers en het internet en ontdekte ook al snel de gevaren ervan. Het werd zijn specialiteit, zijn passie en ook vandaar zijn beroep.

Dendermondenaar Nico Cool maakte van zijn passie, internetbedrog, ook zijn beroep. Nog deze week toonde hij op VTM en de lokale TV-Oost hoe simpel BTW-fraude via het internet is.

Identiteitsdiefstal, het pikken van wachtwoorden om dan je bankrekening te pluimen of op je naam bestellingen te doen. Het zijn een van de veel toegepaste fraudetechnieken. En veel ervan kunnen op soms simpele wijze voorkomen worden.

Ook voor de vele spionagediensten is het internet natuurlijk een gouden zaak. Gedaan met het infiltreren van organisaties via amoureuze ontmoetingen, omkoping of afpersing. Alles gaat tegenwoordig vanuit het simpel anoniem bureautje ergens in een of andere al even anonieme stad. Geen fysieke risico’s meer, geen reisonkosten. Gedaan met James en andere Bonds.

Zo raakte de Amerikaanse spionagedienst NSA tot in het computernetwerk van het Franse presidentschap gewoon door het maken van een vals Facebookprofiel dat een lokale medewerker in Parijs had aangetikt. Over al die gevaren geeft Nico Cool op woensdag 2 maart een voordracht.

En wie vragen heeft over de betrouwbaarheid van zijn toestel kan gratis vooraf vanaf 19 uur zijn laptop, tablet of smartphone door Nico Cool laten nakijken op eventuele virussen. Een internetgebruiker kan zich best goed informeren en dit is hiervoor een uitstekende gelegenheid.

Woensdag 20 uur, Zaal Belgica Bis (ex Steenpoort), Kerkstraat 115, Dendermonde. Nazicht laptop vanaf 19 uur. Inkom is gratis.

Willy Van Damme

Overslaghaven De Briel–Buggenhout radicaal in verzet

De plannen voor een overslaghaven aan de Schelde in de Baasroodse wijk De Nieuwe Briel nemen een nieuwe belangrijke wending. Beslist is om ook de site van vatenreiniger Alvat, gelegen in Buggenhout, te incorporeren in dit project.

Alvat

De provincie, samen met de Oost-Vlaamse  Provinciale Ontwikkelingsmaatschappij (POM) en de NV Waterwegen en Zeekanaal (W&Z), het Vlaams overheidsbedrijf dat eigenaar is van de Vlaamse waterwegen in de regio, willen hier namelijk een overslaghaven realiseren.

Een  grafische uitwerking van het mobiliteitsplan voor die overslaghaven. Paars is industriegrond met uiterst rechts de voorziene locatie. Ernaast stroomopwaarts ligt de site Alvat.

Het is een project dat de steun heeft van de Dendermondse gemeenteraad, in wezen ook van de oppositie. Zij het dat die natuurlijk opmerkingen maken betreffende de uitwerking van het project. Vooral dan rond de mobiliteit. Bezorgdheden die er trouwens ook bij het stadsbestuur zijn.

Recent besloot de provincie en haar partners nu ook de ernaast gelegen site van het vroegere vatenreinigingsbedrijf Alvat/Tout Futs daar bij op te nemen. Maar dat ligt in de gemeente Buggenhout waar men met dit 5 hectare groot terrein juist andere bedoelingen had. Eerst richting wonen en recreatie en toen dat mislukte met als eindbestemming een KMO-zone in combinatie met recreatie en groenvoorziening.

Het oog van de plannenmakers viel daarbij op de wijk Nieuwe Briel in Baasrode, een oude industriezone die nog steeds trouwens dienst doet als overslaghaven voor een beperkt aantal bedrijven waaronder graanhandel Lambert-Seghers.

Het is ook een wijk waar kriskras doorheen het gebied enkele tientallen woningen staan, soms pal tegen bedrijven aan. Allen uiteraard zonevreemd. Bovendien is dit een zeer oud grotendeels teloorgegaan industriegebied dat sinds het wegkwijnen van de riviervaart in de jaren zestig van de vorige eeuw in verval is. Een multinational als Unilever werd deels hier geboren.

Scheldebocht

De Buggenhoutse burgemeester Tom Van Herreweghe is furieus over de plannen van de provincie voor de site Alvat in de wijk Oude Briel en wil desnoods naar de Raad van State stappen om dit te verhinderen.

Het gebied, gelegen in een bij schippers zeer goed gekende Scheldebocht, is ook al van in de zestiende eeuw een overslaghaven voor het toen in volle glorie verkerende Antwerpen. De Briel was in die periode decennia lang zelfs de voornaamste haven voor de passagiersvaart in de Nederlanden. Massa’s goederen komende van de wereldhaven die Antwerpen was vertrokken er van daar naar Aalst, Dendermonde, Asse en Brussel.

Logisch dus dat de overheid naar die wijk keek voor haar havenplannen. Kwestie van het vervoer van goederen zoveel mogelijk over water te laten gebeuren. Wat trouwens zeer goed lukt. Wat betreft Antwerpen en ook Gent zitten spoor, water en weg qua volume zelfs nu al op ongeveer dezelfde hoogte. Alleen met de haven van Zeebrugge wil het nog niet goed lukken.

Maar die plannen voor een overslaghaven stuiten lokaal op veel verzet. De mensen die er al sinds mensenheugenis wonen vrezen terecht de onteigeningen die aan dit project gebonden zijn. De zaak zit dan ook in nesten, mede wegens de kwestie van de mobiliteit en de onwil van de Vlaamse overheid om snel de nodige fondsen vrij te maken om dit probleem op te lossen.

Al zeer veel jaren ligt de site van vatenreiniger Alvat er verlaten en roestig bij.

Vijandige overname

Nu heeft dus de provincie besloten om de site van Alvat bij dit gebied op te nemen. Dit is nu officieel ook een industrieterrein en ligt bijna pal naast de geplande overslaghaven aan de Schelde. Deze uitbreidingsplannen behelzen wel alleen de site zelf. Van de rest van die woonwijk Oude Briel blijft men af. “Het zal ook alleen maar logistiek zijn, geen vervuilende of zware industrie”, klinkt het bij de provincie.

In Buggenhout reageert men zo te horen erg kwaad op die plannen voor Alvat. Burgemeester Tom Van Herreweghe (NCD): “Wij zien dit als een vijandelijke overname en het doodknijpen van ons project. Wij hebben met de firma Santerra, een specialist in de sanering van vervuilde gronden, een concreet voorstel uitgewerkt om dit gebied om te vormen tot een zone voor kmo’s en recreatie met groenvoorziening. En dat zien wij nu zomaar verdwijnen.”

OVAM verwijderde bij Alvat al meer dan 30.000 ton veelal uiterst giftig afval. Nu moet nog de grondsanering maar daarvoor is het wachten op de uiteindelijke bestemming van die 5 hectare grote zogenaamde brownfield.

De protesterende burgers uit de Nieuwe Briel in Baasrode lijken er dan ook met het Buggenhoutse gemeentebestuur een partner-in-de-strijd te hebben bijgekregen. Tom Van Herreweghe: “Wij gaan ons met alle middelen verzetten tegen dit plan, desnoods stappen we zelfs naar de Raad van State om dit te bestrijden.”

Bij het actiecomité tegen de overslaghaven reageert Jan Van Steen niet verrast: “Feitelijk gaat men hier terug naar het oorspronkelijk plan dat ook al Alvat omvatte. Dat haalde men er toen wegens Buggenhouts verzet uit. Gelijktijdig poogt men de mensen hier te tergen en leven de bewoners in de wijk verder in de onzekerheid. Deze zoveelste koerswijziging die aantoont dat ze dit project niet zinvol kunnen invullen.”

Ongeziene vervuiling

Alvat was in de regio in de jaren zeventig van de vorige eeuw gekend als een reiniger van metalen vaten die het helemaal niet nauw nam met de milieuvereisten. Het was een tijd dat op dit vlak praktisch alles nog toegelaten was.

De zwaar giftige smurrie loosde men gewoon rechtsreeks via een buis gelegen onder het waterpeil in de Schelde. En veel vuil dumpte men ook gewoon in een enorme put waarna men er een laag asfalt over gooide. Probleem opgelost.

Het bedrijf verspreidde bijwijlen ook een enorme stank die vermoedelijk ook zeer giftig was. Maar in het Buggenhout van toen liet men gewoon betijen. Het is rond Alvat dat de nog in hun kinderschoenen lopende groene jongens de eerste milieuacties in de regio voerden met de wijk die uit protest vol zwarte vlaggen hing.

Sinds de sluiting van Alvat kan de wijk Oude Briel nu eindelijk herleven. Het is een zeer oude buurt die in de middeleeuwen naar Buggenhout en het toenmalige Brabant verhuisde, weg van het Land van Dendermonde.

Uiteindelijk verdween de zaak na eerst via een overname de doodstrijd nog wat te hebben gerekt. Al veel jaren ligt de site er als een roestige verwilderde boel bij. De Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM) die al meer dan 30.000 ton (!) veelal zeer giftig afval verwijderde, wou de site kopen van de curator maar heeft daar gezien de Buggenhoutse plannen dan van af gezien. Mogelijks koopt W&Z nu het terrein.

Dure grondzuivering

Het probleem is de verdere grondzuivering. Moet dat naar industriegrond, parkgebied of naar woongelegenheid? Voor iedere bestemming is er immers een andere vereiste qua grondzuiverheid. En de site zuiveren naar bouwgrond die dus ook geschikt is voor tuinbouw kost pakken meer dan het zuiveren richting bedrijfsterreinen.

Toen men in Buggenhout het eerste gemeentelijk ruimtelijk structuurplan opmaakte was er dan ook een stevige interne discussie binnen de bestuurlijke meerderheid waarbij NCD en toenmalig coalitiepartner sp.a streefden naar recreatie en woningbouw. Open VLD wilde het behouden zien als industriezone.

Het moest passen in een ambitieus toeristisch project rond de Schelde. En liefst zag men hier een pak woningen, meer dan 200. Hierbij dient men ook te beseffen dat Geert Hermans (NCD), eerste schepen en verantwoordelijk voor onder meer Ruimtelijke Ordening, vlakbij Alvat woont.

Woningenquota

Maar elke gemeente of stad heeft tegenwoordig eigen quota voor woningen en die moeten normaal tegen de dorpskernen aanleunen. Waarbij Buggenhout als landelijke groene gemeente wettelijk in het buitengebied ligt met daardoor weinig ruimte voor veel nieuwe woningen. Zeker geen 200 plus als hier.

Schepen Geert Hermans wonende op de Oude Briel beheert het dossier van Alvat in Buggenhout maar moet zijn mooie plannen nu vermoedelijk opdoeken. Hij was wegens verlof niet bereikbaar voor commentaar.

En dus dacht Buggenhout de site in te passen in het Dendermondse kleinstedelijk gebied – dat was men toen aan het opmaken – wat dan voor de gemeente extra quota voor huisvesting kon opleveren. Maar dat betekende wel dat Dendermonde die 200 woningen dan niet zelf zou kunnen realiseren.

Dit terwijl de intercommunale voor streekontwikkeling DDS in het Dendermondse Vlietberg al een groot project voor een 500 woningen in de startblokken heeft zitten. Met de sociale huisvestigingsmaatschappijen Volkswelzijn en de Sociale Bouw- en Kredietmaatschappij die een gelijkaardig aantal woonsten willen realiseren in het eveneens Dendermondse Elsbos. Een plan dat mogelijks volgend jaar kan starten met de wegenaanleg.

Mooie site

En die wilden uiteraard die plannen niet terugschroeven. Ze investeerden er immers al een fortuin in. En dus viel dit Buggenhoutse plan in duigen. Bovendien gingen de saneringskosten de prijs voor de kavels vrij tot zeer duur maken. Wat commercieel niet direct interessant is.

De actiegroep tegen de plannen voor die overslaghaven op de Nieuwe Briel krijgen er met Buggenhout zo te zien een stevige partner bij.

Daarna vatte men dan het plan op voor een KMO-zone samen met groenvoorziening en recreatie. Op papier een mooi plan waarover men al wat jaren aan het onderhandelen is. “Die plek is mooi en geeft mogelijkheden maar het ontbreekt Buggenhout echter aan visie en daadkracht en wat nu gebeurt hebben zij feitelijk deels aan zichzelf te danken,” stelt een kenner van het dossier.

De provincie heeft die plannen nu echter de doodsteek toegebracht. “Dit terrein ligt aan de Schelde, wordt al veel jaren niet gebruikt en is bovendien industriegrond. Het is dan ook niet meer dan logisch dat we dit mee opnemen bij het plan voor de overslaghaven daar”, klinkt het bij de provincie.

Pikant detail is dat een der provinciale gedeputeerden Hilde Bruggeman is. Zij is lid van de Open VLD en woonachtig in Buggenhout. Waarbij haar partij er ook nu nog steeds deel uitmaakt van de lokale meerderheid. Een duidelijk heel delicate positie.

Willy Van Damme

Opmerking:

Bart De Bondt, de historicus en specialist in de Baasroodse geschiedenis, stelt dat de passagiershaven zich in het dorpscentrum situeerde en de wijk Nieuwe Briel vemoedelijk pas in de eerste helft van de zeventiende eeuw in gebruik werd genomen, dit als houthaven. De wijk Ouden Biel is, naar hij stelt, veel ouder en was ook meer bevolkt.

De Dendermondse kat

Gisteren werd in het wat chique ogende Aalsterse hotel Keizershof het nieuwe strategisch plan voor Toerisme Scheldeland voor de periode 2014-2019 voorgesteld. Een belangrijk moment want zoals Peter De Wilde, administrateur-generaal van Toerisme Vlaanderen, het er stelde is toerisme goed voor 5% van het binnenlands bruto product, de theoretische rijkdom van het land, kende die vorig jaar in Vlaanderen een groei van een 6% en is die sector in de regio Scheldeland goed voor een goeie 6.600 jobs.

Veel volk dan ook gisteren, maar opvallend geen enkele officiële vertegenwoordiger van Dendermonde (1). Alleen drie stadsgidsen waren aanwezig. Officieel stuurde men dus zijn spreekwoordelijke kat.

Dit terwijl Toerisme Scheldeland haar zetel in Dendermonde heeft en Dendermonde na Aalst ook de grootste stad in de regio is. En verder is Dendermonde achter Gent en Oudenaarde de derde voornaamste toeristische trekpleister in de provincie.

Belangrijk voor Dendermonde

Bovendien heeft Dendermonde vooral sinds het burgemeesterschap van Norbert De Batselier (sp.a) sterk ingezet op toerisme en stadspromotie. Het werd een van zijn bevoegdheden, wat het belang hiervan voor hem aantoonde.

Het is trouwens een positie die nadien door huidig burgemeester Piet Buyse (CD&V) werd overgenomen. Ook hij ziet hierin een zeer belangrijke economische groeipool voor de stad en haar regio.

Verder worden de faciliteiten voor toeristen op dit ogenblik stevig uitgebreid met een ontvangstlokaal in de hernieuwde historische lakenhalle en een gerenoveerd informatiekantoor. Wat volgend jaar hopelijk klaar is.

De afwezigheid viel bij een aantal mensen in de zaal dan ook op. Zeker daar de stad herhaaldelijk in de toespraken ter sprake kwam. Mede door het optreden van saxofonist Peter Verhas en toetsenist Ilja De Neve.

Jazzmuzikanten met stevige wortels in de iconische Dendermondse jazzclub Honky Tonk. Ook Aalsters burgemeester Christoph D’Haese (N-VA) kon natuurlijk niet nalaten op schalkse wijze Dendermonde bij de zaak te betrekken.

Voor burgemeester Piet Buyse was zijn afwezigheid een kwestie van overmacht: “Men is hier thuis aan het dak aan het werken en door een plotse hevige stortbui gisteren zat ik met wateroverlast en diende ik dit daarom dringend aan te pakken. Ik had zelfs geen tijd om mij te verontschuldigen want ik was ingeschreven.”

Ook Patrick Segers, hoofd van de Dienst Toerisme en Stadspromotie, weet zich te verontschuldigen: “Deze dag was voor mij echt heel moeilijk. Wel hebben wij met onze dienst goed meegewerkt aan het opstellen van dit strategisch plan en kennen wij dit dan uiteraard ook.”

Willy Van Damme

1) Ook bij de druk bijgewoonde presentatie op 16 maart dit jaar van de Scheldehappening – een jaarlijks weerkerend en populair evenement langsheen de Schelde tussen Hemiksem en Wetteren dat plaats heeft op Paasmaandag – was er geen vertegenwoordiger van het Dendermondse schepencollege aanwezig. Wel was er een van de ambtenaren van de stedelijke Groendienst.