Binnen de Amerikaanse Veiligheidsraad is er op dit ogenblik een discussie over hoe men de daar in Syrië en Irak resterende Amerikaanse militairen kan terugtrekken. (1) Alhoewel de beslissing nog officieel moet genomen worden lijken de berichten komende uit Washington te tonen dat een vertrek niet voor lang meer is.
Rukban
Dat er het voorbij weekend volgens de Amerikaanse persberichten bij een droneaanval 3 Amerikaanse militairen sneuvelden en een dertig gewond raakten die gestationeerd waren op een basis die de VS in Jordanië situeerde op een tot nu onbekende plek genaamd Toren 22. Er zouden daar in dat gebied een 300 Amerikaanse militairen zitten. En dus is meer dan 30 slachtoffers een groot aantal.
Maar de Jordaanse regering, de Amerikaanse leugens blijkbaar beu, stelde dat de aanval gebeurde in Syrië op de Amerikaanse basis Al Tanf. En dat is in feite de grenspost met Irak en ook Jordanië zodat de VS daar het grensverkeer tussen Syrië en Irak onder controle heeft. De VS gebruikt haar aanwezigheid daar als een excuus voor de ‘Strijd tegen ISIS” de Islamitische Staat in Syrië en Irak.
Het vluchtelingenkamp van Rukban.
Daar is ook het vluchtelingenkamp Rukban waar in 2016 een 75.000 mensen zouden hebben vastgezeten. Hoeveel er nu zijn is niet geweten. Ze mogen niet terugkeren naar Syrië en de VS heeft Syrische pogingen dienaangaande in het verleden met militaire middelen tegengehouden.
Wel is er een groep die zich het Revolutionaire Commando Leger noemt daar actief. Onder Amerikaanse bescherming. Tekening niet verder nodig. Via deze post poogden in het verleden zoveel mogelijk Syriërs de door de VS georganiseerde Syrische oorlog te ontvluchten. Tot Jordanië stelde dat het welletjes was.
ISIS als vriend
Typerend is dat men die in opmaak zijnde plannen heeft laten lekken via de door de VS gefinancierde over de regio gespecialiseerde pers zoals hier al Monitor. Natuurlijk zijn er enkelen die dit eventueel vertrek een schande vinden en stellen dat ISIS in dat geval zo terug terrein kan winnen. Totale onzin. Het zijn de fans van al Qaeda uit de Syrische burgeroorlog die dat beweren als een Charles Lister.
Geweten is echter dat ISIS een door de VS gesteunde groep was. Het rapport van de Amerikaanse militaire veiligheid over de toestand in Syrië daterend van augustus 2012 bewijst dat. Aan de echtheid van dit document kan men niet twijfelen.
Er staat letterlijk in dat de VS en haar bondgenoten, dus ook België en Nederland, willen dat ze vanuit Syrië ook Irak moesten aanvallen zodat men het land eindelijk kon splitsen in drie delen. Een al decennia door de VS en Israël nagejaagde droom.
En dat was een Koerdische enclave gecontroleerd door de Koerdische Democratische partij van de clan Barzani die de steun toen had van Israël, een Sjiitisch deel in het centrum en het zuiden en een soort door ISIS gecontroleerd stuk in het Westen rond de stad Mosoel.
De door de VS bezette enclave van al Tanf waar een tijdlang ook Britse troepen zaten. Officieel in het kader van de strijd tegen ISIS. Zo controleerde men echter de voornaamste grensovergang tussen Irak en Syrië. Aan de Eufraat echter is er nog een tweede overgang die nu gebruikt wordt door beide landen. Die ligt wel een stuk verder af en vergt een lange rit door de niet geheel veilige Syrische woestijn.
Toen ISIS in 2014 begon aan deze operatie en dacht zegezeker te zijn rukte het niet alleen op naar Bagdad maar ook Erbil, hoofdstad van Koerdistan, bedreigde was de VS woest. Ondertussen waren de Russen en de Iraniërs met steun van de Iraakse religieuze leider al Sistani begonnen met ISIS af te stoppen en dus wijzigde de VS 180° van koers en viel het eveneens ISIS aan.
De PKK als alternatief
Het gevolg was dat de VS na eerst de kant van ISIS te hebben gekozen nu in Syrië opteerde voor samenwerking met de Koerden van de PKK in die regio. De PKK als tweede keus die de nieuwe lieveling werd. Die PKK had in Syrië, zoals ook in Irak, een toevlucht gezocht voor het Turkse leger en is officieel voor het Westen een terreurgroep. Die echter Westerse steun krijgt.
De zaak was ook interessant voor mensen als Mazloum Kobani, de militaire chef van de PKK daar. De man was voorheen chef van de Europese operaties van de PKK waar volgens Belgische politierapporten afpersing, moord en folteringen schering en inslag waren. Die kreeg zo van de VS als cadeau de Syrische oliebronnen die toen in handen waren van ISIS.
Maar de toestand daar bleef precair voor de combinatie van de VS en de PKK. Niet alleen was de lokale Arabische bevolking tegen die bezetting door de Amerikanen en de PKK en wie tegenstribbelde riskeerde de wraak van de PKK. De toestand lijkt nu jaren later stilaan voor de VS onhoudbaar geworden.
De Syrische regering is door zijn Arabische partners nu terug aanvaard en wat blijft van die opstand zijn enkele door Turkije gecontroleerde jihadistische enclaves aan de Turkse grens en dan die van de VS/PKK in de provincie Hasaka naast dan de grenspost van al Tanf.
Met in het noordwesten van de provincie Idlib en mix van al Qaeda, ISIS en de Oeigoerse Turkestan Islamic Party, de salafistische harde kern binnen de opstand, die er de baas spelen. Leider is Abu Mohammad al Jolani die steeds vereenzelvigd werd met Al Qaeda. Na de aardbeving in de regio kreeg hij van België vier miljoen euro als noodhulp. Wedden dat hij niet eens dank U gezegd heeft.
Graanvelden in de provincie Hasaka die in brand werden gestoken
Maar met de steeds toenemende spanningen in het Midden-Oosten als gevolg van de aanval op Israel van 7 oktober door Hamas en andere groepen uit Gaza dreigt die spanning overal toe te nemen.
Na de aanvallen van Iran op groepen in Irak, Pakistan en Syrië is men in Washington tot het inzicht gekomen dat hun troepen gevaar lopen. De aanval op een Amerikaanse militaire basis aan de Jordaanse grens in Syrië toonde dat nogmaals.
Verkoop Syrische olie
Volgens officiële berichten in Washington zijn er in Irak en Syrië 2400 Amerikaanse militairen waarvan 900 in Syrië. Hoeveel Amerikaanse huurlingen er daarnaast zijn is niet geweten. Officieel zijn ze er om ISIS te bestrijden. Een flinterdun excuus.
Voor de Iraakse DKP en vooral voor de PKK is dit een probleem. De PKK werd rijk door het verkopen van de Syrische olie die zich bijna uitsluitend in hun gebied situeert. Ze dreigt haar inkomsten te verliezen en zou dus weleens met president Assad moeten gaan praten. Lees: Zich overgeven.
Ook was het gebied bekend als de graanschuur van het land en werden de boeren verplicht hun graan aan de PKK af te staan. En dit voor een prijs die lager lag dan die van de regering. Wie niet meespeelde zag zijn graan desnoods in rook opgaan.
Voor Mazloum Kobani zal dit Amerikaans vertrek een spijtig voorval zijn maar vermoedelijk heeft hij de schaapjes al op den droge. Eventueel elders gaan rentenieren zou een uitweg kunnen zijn.
Voor wie nog moest twijfelen aan wie achter ISIS zat. Een nota van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst DIA uit augustus 2012. Het Westen vroeg hen om Irak binnen te vallen zodat men het land kon opsplitsen. Wat men ook in Syrië wou realiseren. Zie ook Libië en Jemen. Het faalde in Syrië en Irak.
Bij Buitenlandse Zaken in Brussel ontkende men haar betrokkenheid. De woordvoerder van de DIA en de toenmalige directeur erkenden er het bestaan van. Wie liegt dan?
De Koerdische droom van een autonome status in Syrië of onafhankelijkheid is echter onmogelijk. Iran, Turkije, Syrië en Irak – de landen met Koerdische minderheden – gaan dat nooit aanvaarden zoals bleek toen de KDP in 2017 in Erbil een referendum over mogelijke onafhankelijkheid organiseerde. Het werd niets.
Vraag is wat er in het Syrische noorden met die door Turkije gecontroleerde jihadistische enclaves gaat gebeuren. Turkije gaf nog geen aanstalten om er te vertrekken en het heeft op dat gebied een barslechte reputatie als gevolg van de affaire Noord-Cyprus waar Turkije dit sinds 1974 bezet evenmin weigert te vertrekken.
Sjeik Bassam Ayachi en de Staatsveiligheid
Sceptici echter vrezen dat die eventuele Amerikaanse terugtrekking een onderdeel is van een mogelijke aanval op Iran van de VS en dat men die basissen opdoekt omdat ze bij een zoveelste oorlog onverdedigbaar zijn. Het lijkt vergezocht maar met de VS weet je natuurlijk nooit.
Duidelijk is dat de door de VS geïnspireerde oorlog voor controle van Syrië een enorme schade toebracht aan dat land en de regio. Het salafisme lijkt ondertussen een stille dood aan het sterven. Washington heeft hen niet meer nodig. Over de schade die de VS al die jaren via het financieren van die jihadisten aan de regio toebracht zwijgt men. Wat dacht je.
De Belgische toprekruteerder en Molenbeekse salafist Sjeik Bassam Ayachi, ooit medewerker van o.m. de Belgische en Franse veiligheidsdiensten, lijkt na zijn eerder symbolische veroordeling van amper 1 jaar effectief – hij zat langer in voorarrest en heeft dus recht op een vergoeding – wel van de aardbol verdwenen. Ook hier zou de buit wel eens binnen kunnen zijn.
Sjeik Bassam Ayachi (de man met de grijze baard) woonde in Molenbeek en werd gezien als de voornaamste rekruteerder van salafisten in België. Hij was decennialang betrokken bij salafistische terreur in o.m. Mekka bij de bestorming van de heilige moskee in 1979, indirect bij de aanval op het WTC in New York en de massaslachtingen in Syrië.
Hij werkte zeker voor de Belgische en Franse veiligheidsdiensten. Mogelijks ook voor andere. Ondanks zijn parcours werd hij door westerse veiligheidsdiensten steeds met rust gelaten. Met als uitzondering de Italiaanse maar dat raakte nergens. Tot de Turken hem enkele jaren terug arresteerden en hem uitleverden aan de Fransen.
Met dank aan de westerse veiligheidsdiensten. Geen journalisten meer die kwijlend zoekend naar wat sensationele verhalen uit de Arabische wereld. Geen zorg er zijn in de plaats nu de goede bijna heiligen versus de duivels in Oekraïne en Rusland. Onze kranten raken wel gevuld. Zwart-wit is trouwens bij kranten en weekbladen overheersend. Nuancering is niet nodig en zelfs hinderlijk.
Willy Van Damme
1) al Monitor, Pentagon floats plan for its Syrian Kurd allies to partner with Assad against ISIS, Amberin Zaman, 22 januari 2024, Pentagon floats plan for its Syrian Kurd allies to partner with Assad against ISIS – Al-Monitor: Independent, trusted coverage of the Middle East. Een ietwat gelijkend verhaal verscheen in Foreign Policy van de hand van Charles Lister.