(G)een gerechtigheid voor Zaventem en Maalbeek

OPINIE

Op 24 juli 2023 gaf de jury samen met de rechters in het assisenproces over de terreuraanslagen van 22 maart 2016 in Zaventem en Maalbeek hun schuldig/onschuldig verklaring. Waarbij zes van de tien betrokkenen schuldig werden verklaard aan veelvuldige moord in het kader van een terreuraanslag. Er vielen hierbij 35 doden naast de massa gewonden.

De inkomhal van de luchthaven van Zaventem na het bezoek van die Syrische ‘vrijheidsstrijders’.

Hun beslissing kende overal veel bijval en toonde de kwaliteiten van een assisenjury. De pleidooien tegen zo’n jury die lang woeden zullen nu wel voor jaren achterwege blijven. In september krijgen de schuldigen dan hun strafmaat en dat zal voor de meesten onder hen wel levenslang zijn.

De buitenkant van een gevangenis zullen zij niet meer zien. Maar het was toen zij hun aanslagen deden hun eigen keuze en zij wisten de risico’s. De vroegere kruimeldieven en drugshandelaars kenden op 22 maart 2016 hun ogenblik van glorie. Maar nu is het de vier muren van een cel dat hen wacht. Ze wisten van de gevaren toen zij de criminele toer opgingen en dragen nu de gevolgen. 

Voor de overlevenden en de familie en vrienden van de doden kan nu hopelijk het leven hernemen. Alhoewel dat gezien de zwaarte van de feiten niet zo vanzelfsprekend zal zijn. Maar het leven moet verder. Hoe moeilijk dat soms kan zijn.

Wie was de stuwende kracht achter die jihadisten?

Maar is hiermee dan gerechtigheid geschied? Ja en Neen. Voor de gepleegde gruwel is dat juist maar de vraag stelt zich: Hoe raakte dit zover? Van waar kwamen die heren en wat dreef hen? Het kwam hier niet echt ter sprake.

Ook de media gingen er vlot over en zwegen. Geen beschouwingen laat staan verontschuldigingen hierover. Marc Eeckhaut bij De Standaard mocht het verhaal doen, Jorn De Cock, op die krant verdediger van die jihadisten, zweeg ditmaal.

Een topman van de politie zij het zo: “Dat jihadisten in Verviers een aanslag voorbereiden (1) wisten we van de CIA of de Mossad. Ik ben niet meer zeker wie juist. Maar Zaventem en Maalbeek hebben ze gewoon laten passeren.”

Alles draaide hier rond de Amerikaanse plannen van president Barack Obama om het ganse Midden-Oosten in brand te steken door al Qaeda en aanverwanten er aan de macht proberen te brengen. Men kon zo al de bloedige gevaren zien. Maar het was zo.

Zowel in Tunesië, Egypte, Libië, Jemen als in Syrië en Irak poogde men die landen kapot te slaan door allerlei salafisten aan de macht te brengen. Marokko mislukte vermoedelijk wegens de arrestatie van de salafistische cel van Abdel Kader Belliraj, de Marokkaanse Belg.

De Arabische Lente

Onze pers noemde het zelfs ‘de Arabische Lente’. Van durf gesproken. Het aantal doden van die ‘lente’ was enorm en de economische schade die het veroorzaakte is niet eens te schatten. In plaats van die landen te helpen bij hun verdere opbouw vernielde men ze. Ontwikkelingshulp op zijn westers.

Salafist en terrorist Abdelrahman Ayachi was voor zich als links beschouwende politici, media en organisaties een vrijheidsstrijder. Zowel hij als zijn vader werkten voor de Franse militaire veiligheidsdienst DGSE. Vader Bassam ook voor de Belgische. Valsspelers dus.

Maar vooral omdat de oorlog in Syrië zo moeilijk verliep begon men massaal in de wereld uitschot te rekruteren. Zoals voorheen met Afghanistan anno 1980. Syrië moest immers wat het ook mogen kosten kapot en het hoofd van Assad diende te rollen. De Nederlandse veiligheidsdiensten hadden hiervoor zelfs een eigen website opgericht. Officieel om alles in de gaten te houden.

En dan was er de toenmalige Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans (PVDA) die een programma financierde om oorlogsmateriaal te leveren aan die Syrische moordenaarsbendes. De man is nu vice-voorzitter van de Europese Commissie en hoopt in coalitie met GroenLinks, de opvolgers van nota bene de CPN in Nederland, om premier te worden. Halleluja.

Maar het verhaal van Syrië is voor het Westen een immens fiasco geworden. Een land met in 2011 een gemiddeld inkomen werd door mensen als Timmermans naar de bedelstaf verwezen. Mensenrechten op zijn Hollands?

En ’smeerlap’ Assad is er ondanks al die Westerse moeite nog steeds aan de macht. Maar Timmermans is verre van de enige. Zie maar naar liberaal Europarlementslid en gewezen Belgisch premier Guy Verhofstadt.

Verontschuldigingen moet je hier in dit milieu niet zoeken. Ze zwijgen en gaan over tot de orde van de dag. Ditmaal steunt men de Oekraïense vrienden van Svoboda, Azov, de Rechtse Sektor enzovoort. Nog zo’n fijne jongens en vrienden van het hakenkruis. Wedden dat ook dit voor het Westen al even faliekant afloopt. Vernield is Oekraïne nu al. Proficiat.

Faoud Ahidar en Abdelrahman Ayachi

De vraag stelt zich dan ook wat zogenaamd politiek links nog te betekenen heeft. Type voorbeeld is de Brusselse politicus Faoud Ahidar, voorzitter van de Brusselse Gemeenschapscommissie en fractieleider in het Brussels parlement van One, de lokale versie van de SP.A, nu Vooruit. Een politieke ontdekking van Bert Anciaux.

In De Standaard van 12 maart 2013 verscheen een merkwaardig artikel over deze politicus van de hand van Marc Eeckhaut die voor die krant gerechtszaken volgt. Daaruit bleek dat Ahidar toen een grote sympathisant was van een zekere Abdelrahman Ayachi. Bij een foto op Facebook van die man met een machinegeweer stond de sympathiebetuiging van Ahidar.

Dit terwijl de man toen al gerechtelijk een stevig palmares had verzameld. Hij was de zoon van de Molenbeekse sjeik Bassam Ayachi die via zijn Centre Islamique de Belgique de Brusselse toprekruteerder van jihadisten was en al decennia actief in dat milieu.

Abdelrahman was op 23 januari 2009 reeds veroordeeld nadat hij in 2006, wegens zijn racistische uitlatingen over joden die hij op zijn website Assabyle.com voor apen en varkens had versleten. De klacht kwam van Unia vzw die waakt over dat soort haatdragende uitlatingen. (3)

Dat jaar 2006 kreeg hij trouwens al een veroordeling tot 10 maanden cel waarvan 5 effectief wegens racisme. En alsof dat nog niet genoeg was kwam daar dan de zaak van de cel voor het werven van terroristen voor Irak bij. 

Ditmaal werd hij op 25 juni 2012 met anderen in Brussel als lid van die groep tot 8 jaar effectieve cel veroordeeld. Wat later in beroep tot 4 jaar werd teruggebracht. Hij bleek de leider te zijn. Desondanks zal Ahidar het later in 2013 opnemen voor onze terrorist.

De Iraanse kerngeleerde Fereydoon Abbasi overleefde de aanslag tegen zijn leven zij het met zeer zware verwondingen. Voor de vrijlating van spoedarts Djalali, veroordeeld voor zijn betrokkenheid bij die aanslag, waren er hier veel steunbetuigingen en had de pers extra veel aandacht. Naar het slachtoffer van die aanslag keek men niet eens op. Mensenrechten? Wat een grap.

Dat de man nu nog steeds fractieleider in het Brussels parlement van One is en voorzitter van de Vlaamse Gemeenschapscommissie in Brussel zegt veel zo niet alles over die partij. Dat beweert een linkse partij te zijn maar laat toe dat leidende figuren van die partij in het recente verleden tuig ophemelde. Het is blijkbaar geen probleem.

De VRT

Maar Faoud Ahidar is niet de enige die een misdadiger als Abdelrahman Ayachi steunde. Ook Rudi Vranckx zal bij een televisiereportage in het Syrische jihadistengebied de man op 26 april 2013 opvoeren als een soort vrijheidsstrijder waarbij van enige kritiek op zijn praktijken en verleden niets te horen is.

Hij werkte er ook als gids en tolk voor de VRT en zal er vermoedelijk ook voor vergoed zijn (4). Zoals ook de Franse militaire geheime dienst hem blijkens zijn advocaat zeker zal vergoed hebben. De jonge Ayachi mag zich dan wel voordoen als een anti-westerse salafist maar achter de schermen zal hij hun geld zeker aanvaard hebben. Ook salafisten kunnen hypocriet zijn.

Zijn televisieoptreden op de VRT in april 2013 tijdens de steunactie voor Syrië is merkwaardig. Zo wordt zijn toch heel serieuze Belgische gerechtelijke veroordelingen verzwegen. Hij is de held die Syrië zal verlossen van het ‘kwaad’.

Het interview voor die actiedag van de VRT met de Belgische pater Daniel Maes, afkomstig van de abdij van Postel, maar verblijvend in het klooster in het Syrische Qara, wordt – officieel omwille van de slechte geluidskwaliteit – afgevoerd.

En nochtans had men volgens Daniel Maes gezegd dat de geluidsband van een goede kwaliteit was. In feite is de media en wat men noemt politiek links afgedwaald tot een niveau waarbij men zelfs het grootst mogelijke tuig de hemel in prijst. De criminelen van het UCK in Kosovo, de jihadisten in het Midden-Oosten en nu fascistische knokploegen en de vrienden van het hakenkruis in Oekraïne.

Alle door de Britten en de VS gefabriceerde leugens genre de couveusebaby’s uit Koeweit werden voor waar genomen zoals het verhaal van de Syrische vatenbommen. Dat waren metalen vaten vol met metaalafval en explosieven. Met gooide het zogenaamd vanuit vliegtuigen en helikopters. Als je de verhalen moest geloven waren het er veel. Alleen heeft nooit iemand van de media zo’n vatenbom getoond.

Het enige wat we soms geserveerd kregen was een foto van een helikopter in de lucht waar dan iets uiterst vaag uit neerdwarrelde. Wat juist weet niemand. Maar bommen ontploffen niet altijd en men zou toch kunnen verwachten dat er ooit zo’n bom kon getoond worden. Vergeet het. Men moest het stellen met beweringen van wat jihadisten en hun Britse en Amerikaanse broodheren van de CIA en MI6.

Djalali en Iran

Maar het is een constante bij de media. Heilige journalistieke principes als bronnenonderzoek en woord en wederwoord worden continu overboord gegooid. Neem het voorbeeld ook van de Iraanse spoedarts Ahmadreza Djalali die in 2017 in Iran ter dood werd veroordeeld. Zonder dat die echter tot nu werd uitgevoerd.

Hier voeren vooral de VUB en Amnesty International al jaren actie voor zijn vrijlating en stellen zij dat hij onschuldig is. Geen twijfels bij hen of de media. Wat zij echter steeds (bewust?) verzwijgen is dat zijn veroordeling te maken heeft met de aanslag op 29 november 2010 – vermoedelijk door de Israëlische Mossad – op de Iraanse nucleaire specialisten Majid Shahrairi en Fereydoun Abbassi waarbij die laatste het overleefde. (5)

De Syrische “vrijheidsstrijder“Abou Sakkar hier met mes en zijn buit toont fier zijn werk op de sociale media. Voor politici, journalisten en organisaties die zich links noemden een vrijheidsstrijder die men moest steunen.

Maar voor het lot van de gedode Iraanse wetenschapper Shahrairi en zijn familie heeft Amnesty International, de VUB, onze media of linkse groepen nooit enige interesse getoond. Omdat het toch maar een Iraniër is? Het typeert. Men is hier niet bezig met het verdedigen van de mensenrechten maar gewoon met het gooien van modder naar Iran, vijand van de VS.  

En Djalali had persoonlijk contact met Israëlische specialisten in zijn vak. “Maar hij was voorzichtig bij die gesprekken”, stelt een van zijn Belgische vrienden. Is hij schuldig of onschuldig? Het is niet geweten. Het proces verliep omwille van de veiligheidsdiensten immers achter gesloten deuren. Maar waarom dit cruciale element verzwijgen? Het lijkt verdacht.

Propaganda

Het is een constante bij de vele conflicten in de wereld van de voorbije decennia. De VS en het Verenigd Koninkrijk viseren bepaalde landen en hun regering en bestuderen de zwakten en sterkten op politiek, sociaal, religieus en economisch vlak en leggen dan contacten met mogelijks geïnteresseerde opposanten of figuren. Wat geruisloos gebeurt.

Daarna beginnen zij in de massamedia, vooral Reuters, BBC, Washington Post en New York Times, een campagne tegen die regering en dat land. Met verhalen zoals met die Koeweitse couveusebaby’s maar ditmaal dan nog professioneler gemaakt. Men leert van zijn fouten.

Gelijktijdig zorgen zij er dan voor dat hun vrienden bij de oppositie over voldoende fondsen beschikken om actie te voeren zoals het samenstellen van (nep)dossiers, het organiseren van acties en het contacteren van de westerse media.

Met daarbij uiteraard de nodige omkadering door specialisten. De arrestatie en later vrijlating van de Britse-Iraanse Nazanin Zaghari en medewerkster van Reuters toont hoe dat werkt. Officieel ging ze haar familie bezoeken maar in wezen was zij bezig met het opleiden en organiseren van een netwerk van agitatoren die een opstand moesten leiden.

Vandaar dat de regering in Londen voor haar vrijlating zelfs bereid waren de Britse schuld aan Iran uit het verleden van 405 miljoen Britse pond aan dat land te betalen (6). Goed voor 462,5 miljoen euro. Wie is zoveel geld waard? En wat had zij te bieden?

De Rode Khmer

Toen in 1979 Vietnam het Cambodja van de Rode Khmer binnenviel en dat moorddadig en waanzinnig bewind opkuiste – Wat trouwens strikt volgens de internationale rechtsregels verliep – schoten Broederlijk Delen, Socialistische Solidariteit (SP.A/Vooruit), Handicap International en Oxfam België het land dat toen nog maar drie artsen had ter hulp.

Hun werk was maar goed voor wat druppels op een zeer hete plaat maar het was symbolisch voor dit geteisterde land en daarom belangrijk. Alleen de Franse hulporganisatie Artsen Zonder Grenzen weigerde – tot woede van sommige medewerkers – het land ter hulp te schieten en werkte alleen via de door de Rode Khmer en hun bondgenoten gecontroleerde vluchtelingenkampen aan de Thaise grens.

Vanwaar ze dan onversneden propaganda van die Rode Khmer en hun westerse vrienden verspreiden. Zoals bij mijn bezoek in 1983 aan Vietnam en Cambodja bleek dat zij schaamteloos de grofste leugens mogelijk verspreiden.

Via onder meer de VRT geraakte dat soort leugens dan bij de onwetende kijkers en lezers. Missie volbracht. Dat was de jaren tachtig van de vorige eeuw. Nu in het geteisterde Syrië weigeren deze hulporganisaties allen in het land te werken. Later bleek dat zeker de Britten de Rode Khmer, zoals ook België, niet alleen politiek steunden maar zelfs trainden

Betogers in Kiev tijdens de Maidanrevolte van begin 2014. Liberaal Europarlementslid Guy Verhofstadt was toen in Kiev om dit tuig aan te moedigen. Toen hij terugkwam beweerde hij met een uitgestreken gezicht dat hij daar geen fascisten had opgemerkt.

Ook nu nog lachen de media het verhaal over fascisme in Oekraïne weg. Hun argument is dat dit niet kan want de president is toch een jood. Vergetend dat van 1933 tot 1940 Duitsland de grootste financier was van de zionistische expansie in Palestina. Deze samenwerking zelf duurde tot 1941.

Bemerk de rood-zwarte vlag van de moordbrigade van de UPA bij de betogers. In het geval van viespeuk Dries Van Langenhove is er bij de politiek en pers bij ons geen genade maar voor deze Oekraïense veel ergere clubjes is er geen probleem. Men juicht ze zelfs toe als helden.

Gruwels

Dat is de evolutie sindsdien. De mensen in Syrië enzovoort kunnen de pot op. Links schaart zich zonder enige terughoudendheid achter het grootste krapuul van deze wereld. Het UCK in Kosovo, Svoboda in Oekraïne en al Qaeda en zelfs ISIS in het Midden-Oosten. Men vergeet immers dat het ISIS was die samen met de Moslimbroeders en met steun van het westen die Syrische oorlog in 2011 op gang trok.

Met andere woorden: Zij steunden ISIS. Ook toen ISIS met de andere jihadistische groepen eind 2013 een burgeroorlog uitvochten. Pas in 2014 toen ze als met de VS afgesproken hun deel van Irak hadden veroverd ook nog het Koerdisch gebied in Erbil aanvielen bleek ISIS voor de VS en links een moordenaarsbende. Toen immers schoot de VS in actie en begon zij ISIS aan te vallen. Voordien niet.

Saddam Hoessein was wel een crimineel (die echter begon als een voor de VS werkende huurmoordenaar) en ook over Kaddafi, Assad, Poetin en Milosevic waren en zijn er zeker heel veel opmerkingen te maken. Maar wat het Westen, zeker ook zogenaamd links, steunde waren en zijn gruwels. Daarover discussiëren is niet nodig. Het is al te duidelijk. En nu nog publieke verontschuldigingen.

Willy Van Damme

1) Het betreft hier het politieoptreden in Verviers van 15 januari 2015 tegen een cel met drie terroristen waarvan er twee werden gedood. Het gebeurde de week na de moorddadige raid op de redactie van Charlie Hebdo door Al Qaeda van het Arabisch Schiereiland die actief is in Jemen. Ze kregen later via de Verenigde Arabische Emiraten minimi’s van FN. Moet kunnen?

2) “Ik ken de familie Ayachi al lang vanuit Sint-Jans-Molenbeek”, zegt Ahidar. “Ik vind het heel begrijpelijk en moedig dat Abdelrahman gaat vechten in zijn vaderland Syrië”. De Standaard, 12 maart 2013, Marc Eeckhaut. Fouad Ahidar steunt Syrische sjeik Bassam | De Standaard “

Hij ging iets later in Syrië op 19 juni 2013 naar zijn hemel op zoek naar die 40 of 84 maagden. Een bedrijfsongeluk!

3) “… de Joden zijn een afwijkend volk”, “laf, afschuwelijk en zwak volk”, “onwaardig, ongehoorzaam en overtredend volk”, “apen, varkens”, “die de vloek en toorn van Allah op de hals hebben gehaald”, specificeert dat het nodig is om de joden te bevechten door middel van “oorlogsrossen”, alvorens te profeteren:

"En daarna zal het Joodse volk omkomen". (Op Assabyle.com). Belangrijke veroordeling in de strijd tegen cyberhate | Unia

4) (20+) Facebook

5) Reuters, Factbox: Attacks on scientists in Iran, 28 november 2020,  Factbox: Attacks on scientists in Iran | Reuters

6) The Independent, 16 maart 2022, Gavin Gordon, ‘Payment of £400m debt helped secure release of Nazanin Zaghari-Ratcliffe’. Haar man had steeds gesteld dat ze pas vrij kon komen mits betaling van die schuld. 

Die gaat terug tot het tijdperk van de Sjah in de jaren zeventig toen die Britse Chieftain tanks bestelde, betaalde en nooit iets kreeg. Britse handelspraktijken. 

Welkom in Charleroi

Stilaan wordt duidelijk wat er in Charleroi rond de dood van de Slovaak Jozef Chovanec gebeurde. Het ganse verhaal kennen wij nog niet maar de verantwoordelijkheden worden steeds zichtbaarder. En dat is goed zelfs al is er nog geen proces waar de zaak normaal in al zijn details zal worden besproken. Maar gezien de doofpot waarin het parket die moord zo te zien wou verstoppen is dit een zeer uitstekende zaak. Dat het spijtig genoeg zo moet gaan is de fout van het parket. Niemand anders.

Geen hulp bieden

Natuurlijk heeft Jan Jambon zitten liegen dat het niet mooi is. Alsof die man geen digitale of papierenagenda heeft waarin hij al zijn belangrijke afspraken noteerde. Ons willen doen geloven dat hij het niet wist/vergeten was is een bewijs van zijn incompetentie en/of onbetrouwbaarheid. Hetzelfde voor zijn kabinet met kabinetschef Joy Donné de man die voor het oog van de camera’s parkeerboetes op straat gooit.

Maar dat is evenzeer het verhaal van een N-VA die het niet nauw neemt met de deontologie en opvalt door een zwaar blunderende communicatie, alias Paul Van Den Driessche. Het is niet zijn eerste flater en het zal ook niet zijn laatste zijn.

Maar uiteraard zijn er hier meerderen die zwaar in de fout gingen en zo te zien zelfs soms criminele feiten pleegden. Vooreerst is er Ryanair. De man was op de luchthaven zijn jas met de boardingpas verloren en had zich al op het vliegtuig weten te nestelen. Het moet voor Ryanair toch simpel geweest zijn om via haar computerbestanden na te gaan of die man recht had op een vliegtuigzetel. Het was een minuut werk.

Jozef Chovanec, een Slovaakse aannemer was op bezoek bij zijn Belgische familie. Op de terugweg naar huis op de luchthaven van Charleroi vergat hij zijn jas met boardingpas. Het gevolg was dat hij kort erna  blijkbaar in een politiecel stierf. Welkom in Charleroi.

Maar neen, men riep er in plaats van hem te helpen dit probleempje op te lossen totaal onnodig de politie bij. En die gooide eens de man uit het vliegtuig was gestapt hem brutaal op de grond. Dit in plaats van te zoeken naar die jas met daarin die boardingpas. En in plaats van hulp te bieden zwierde men die man als een crimineel in een cel. Ongehoord.

Psychische problemen

Ondertussen had men ook vernomen dat de man omwille van psychische problemen zijn medicatie nodig heeft. En wat dacht je? De agenten deden niets met die nochtans cruciale informatie. En als de man dan ogenschijnlijk symptomen van een psychose begon te vertonen gebruikt men met zes politiemensen alle mogelijk geweld om Chovanec in bedwang te houden en plat op een bed te gooien. De ‘helpende’ politie?

Wel roept men er een dokter bij om die politie raad te geven. Hij komt 4 uur later (!) – kwam die met de stoptrein van Antwerpen? – en kijkt vanop afstand zeggende dat er geen problemen zijn. Dit over een man met een bebloed gezicht! Van medische zorg gesproken! Hadden die agenten dan niet moeten eisen dat die arts Jozef Chovanec degelijk onderzocht voor hij zijn opinie gaf? Geen probleem voor onze ‘helpende’ politie.

Beseffend dat de toestand in de cel geheel uit de hand aan het lopen was roept men dan toch maar de ambulance ter hulp. Die doet er 40 minuten (!) over om daar te geraken. Moest die van Mons of Brussel komen misschien? En om hem te kalmeren geeft men hem dan een spuit met kalmeringsmiddel in zijn bil. Maar door die daar te geven duurt het lang voor dit middel begint te werken. Degelijk (sic) werk dus.

Leve de paraplu

En dan constateert men blijkbaar in aanwezigheid van het normaal goed getrainde en professionele personeel van de MUG een hartstilstand. En wat zien we? Niet dit medisch personeel met o.m. een verpleegster doet een poging tot reanimatie maar een politieman. En dan hebben we het nog niet over de volgens het dossier schandelijke uitlatingen van een der verplegers dat de man zijn dood geen groot verlies zal zijn.

Met als kers op de taart de onderzoeksrechter Laurence Wauthier die het dossier wou afsluiten zonder een hier normaal toch essentiële reconstructie te doen en zonder iemand in verdenking te stellen. Dood door eigen schuld dan of een ‘ongelukje’?  Wie hier geen gerechtelijke doofpotoperatie ziet is stekeblind.

En alhoewel die agente een Hitlergroet brengt en de andere agenten zich tijdens deze dramatische gebeurtenis vrolijk maken en nog een dansje doen grijpt bij de politie nadien niemand in. Toezichthoudende politiebazen doen alsof er niets aan de hand is.

En als het tot een schandaal komt steken ze hun paraplu open en wijzen dan maar naar het gerecht met parket en onderzoeksrechter want die hield die info met de video volgens hen achter. Er liep een strafklacht tegen die politiemensen en er was een dode. Toch voldoende reden om dit uit te spitten. Want je weet maar nooit. Maar na de politie trekt ook het gerecht dan maar haar paraplu open.

De helpende hand van de luchthavenpolitie in Charleroi. Pas een 30 maanden later werd de dame die hier de Hitlergroet bracht als sanctie overgeplaatst naar een andere dienst. Dit alleen maar doordat op dat ogenblik deze beelden openbaar waren geraakt en de verontwaardiging enorm was. Men offerde haar dan maar op.

Dat Ignacio de la Serna, de procureur-generaal in Mons, stelt dat het niet bewezen is dat die politiemensen verantwoordelijk zijn voor de dood van Jozef Chovanec klopt theoretisch natuurlijk. Het is hiervoor immers wachten tot de rechtbank zich heeft uitgesproken.

En dit is tot het desnoods bij Cassatie geweest is.  Maar zelfs nog niet opperen van eventuele tuchtsancties maakt ook hem verdacht. Zat hij mee het complot om deze zaak in de doofpot te stoppen? Wie en waarom diende hier iemand beschermd? Wat hier gebeurde is straffe kost. Geen varkensstal die een dergelijke stank zou weten te verspreiden.

De Hoge Raad voor Justitie gaat de zaak nu onderzoeken – een primeur – een gedurfde zaak want ze kan haar reputatie hier om zeep helpen. En langs de andere kant moet ze nu het gedrag van de eigen mensen gaan onderzoeken. En voor beiden goed doen is er hier niet bij. Het is als het betreden van een mijnenveld.

Vervalste pv’s?

En dan is er het vervoer naar het hospitaal. Was de man al dood toen hij nog in de cel lag? Zijn weduwe is er bijna zeker van dat dit zo is. Wou men hem officieel in een ziekenhuis laten sterven en niet in een politiecel?

Wat in dit laatste geval extra belastend zou geweest zijn voor die betrokken politiemensen. Maar dan heeft men met de ambulance een lijk vervoerd. Wat niet mag en dan hebben minstens de ambulanciers en eventueel zelfs het hospitaal hieraan meegewerkt. Gezien wat we nu al weten zou het niet verbazen.

En dan zijn er de processen-verbaal van de politie over wat er met Jozef Chovanec gebeurde. Die blijken onder meer qua tijdsgebruik niet te kloppen en zijn dus wat men noemt vals. Wat wil zeggen dat in dit geval de politie valsheid in geschrifte pleegde bij de uitoefening van hun ambt en in een essentieel document. Waarom deed de onderzoeksrechter hier niets mee?

En dan is natuurlijk naast de blijkbaar aan tijdelijke dementie leidende Jan Jambon ook de minister van Justitie Koen Geens (CD&V) – die blijkbaar de zwijgplicht kreeg – en de top van de politie. En Koen Geens is kandidaat premier van de in onderhandelingen zijnde nieuwe regering. Waarom reageerde die niet eens?

Marc De Mesmaeker, de baas van onze politie, had toen hij van het overlijden van de man en de strafklacht hoorde desnoods discreet een onderzoek kunnen doen. Als baas moet hij toch exact weten wat er gebeurde. Hij deed het echter niet.

Geen woorden maar daden

Hetzelfde uiteraard met zijn nummer twee André Desenfants. Ook die negeerde de zaak. Recent bleken op twee besloten Facebookpagina’s met gewezen en huidige agenten nog maar eens dat er onder de politie een aantal figuren zijn voor wie de wet van geen tel is.

Waarom kon men bij Ryanair niet gewoon in hun computerbestand kijken om te zien of die man wel degelijk een boardingpas had? Neen, ze riepen de politie ter hulp met de nu gekende gevolgen. Service van Ryanair.

Waarop zij soms fier tonen hoe je geweld kunt verdoezelen en wat men denkt over zwarten en moslims. Met beledigingen à la volonté. Waarop de ermee geconfronteerd De Mesmaeker stelde dat ze als ze het menen het dan best maar ’afbollen’.

Maar dat is niet wat hij moet doen. Hij moet op zoek gaan naar die politiemensen die hier strafbare feiten plegen of pleegden. Simpel zeggen dat ze het moeten ‘afbollen’ kan niet. Hij moet actie ondernemen en een gerechtelijk onderzoek starten naar wie wat crimineels deed. Maar hij lijkt het te vertikken. Zo laat je het korps natuurlijk verder verrotten. Wil hij dat dan?

En dan is er de kwestie van de opleiding van nieuwe rekruten voor de politie, of de erfenis Jambon. Om toch maar voldoende politiemensen te kunnen aanwerven heeft toen nog minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon de voorwaarden voor rekrutering een stuk soepeler gemaakt en dus dreigen er nog meer geweldenaars en racisten door de mazen van de opleiding te glippen.

Het is gesignaleerd en de vraag is of men dit kortelings in voege gaande nieuwe systeem niet eerst eens extra onder de lamp moet houden. Wil men nieuwe gevallen zoals met Jonathan Jacobs, die ook in een politiecel overleed, en Jozef Chovanec vermijden dat moet men hier indien nodig aan de basis optreden.

De eigen deur

Ook moet er een grondige doorlichting gebeuren van zowel de politie, de ambulancediensten als het parket in Charleroi en ook Hengouwen. Het lijkt totaal onwaarschijnlijk dat het geval Chovanec het eerste en enige is met brutaliteiten van die aard dat de voorbije jaren in Charleroi en omstreken gebeurde. De dossiers van de onderzoeksrechter mevrouw Wauthier zou men best eveneens eens onderzoeken.

Of die rechtszaak wat gaat opleveren is ook nog de vraag. De autopsie en het toxicologisch onderzoek gebeurde onder toezicht van het Charleroise parket en onderzoeksrechter Wauthier en dat lijkt veel te veel vragen op te roepen naar de kwaliteiten ervan. De weduwe van Chovanec en haar advocate Ann Van de Steen zullen het in de rechtszaal misschien dan ook niet gemakkelijk hebben.

Advocate Ann Van de Steen gaat in de zaak van Jozef Chovanec frontaal in tegen het de onderzoeksrechter, het parket van Charleroi en het parket-generaal in Mons. Het wordt dan ook voor haar geen simpele zaak om dit te winnen. Niet verrassend is dan ook dat ze nu vraagt om het proces elders te voeren. Er bestaat nu eenmaal zoiets als ‘ons kent ons’, ook in Henegouwen.

Met succes tegen het parket van Charleroi hier een oorlog voeren zal zeker niet gemakkelijk zijn als de zaak in Charleroi voorkomt. Gelukkig voor haar cliënt heeft ze de publieke opinie in België en Slovakije achter zich en is er nu ook de diplomatieke druk vanuit Slovakije.

Dat de weduwe van Chovanec al haar vertrouwen in de Belgische overheid verloren heeft hoeft natuurlijk niet te verwonderen. Want wat gaat het parlement nu doen? Het is het opperste orgaan van het land, de wetmaker en toezichthouder. Gaat het beperkt blijven tot een paar dagen voor enkelingen spitsroeden lopen of worden er serieuze maatregelen genomen?

De reputatie van België als rechtstaat ligt terecht aan diggelen. Maar wie zorgt voor het herstel? Het is gemakkelijk andere landen zoals Congo, Syrië of China te beschuldigen van allerlei foute dingen. Maar misschien kan men eerst hier eens voor de eigen deur vegen. Ik ben benieuwd. Of niet?

Willy Van Damme

De grofheid van de N-VA

Je denkt dat men bij de N-Va als strategie zo snel als kan de affaire van Jozef Chovanec zou vergeten. Maar intelligent is men daar duidelijk niet. Na de persconferentie moest men vanuit de partij zo nodig de houding van de pers in deze zaak aanvallen.

De aanval is inderdaad soms de beste verdediging maar hier is dat niet het geval. Vooreerst heeft die media gewoon bericht over wat men haar op de schoot wierp. Zelf onderzoek doen was er niet eens bij.

De pers moet zwijgen

In die zin had de media best een diepgravend onderzoek naar de zaak mogen doen. Ze deed het niet maar dat gebeurt in 1001 zaken. Paul Van Den Driessche weet dat als politiek overloper en ex-journalist perfect. Maar hij zou gezien zijn journalistieke reputatie zowat de laatste moeten zijn die ex-collega’s op dit vlak de les moet komen spellen.

@PeterDeRoover1

Je zou verwachten dat journalisten en commentatoren die indertijd geen seconde aandacht hebben besteed aan de zaak Chovanec nu uit zelfrespect even zwijgen en zich van belerende commentaar onthouden.

N-VA fractieleider in de Kamer Peter De Roover (N-VA) gisteren op Twitter. Een aantal jaren terug riposteerde Peter De Roover, toen nog juist geen fractieleider, in Knack dat de kritiek in pers en politiek op Saoedi-Arabië fout was want het was onze bondgenoot. Nu stelt hij dat de pers over de zaak Chovanec moet zwijgen. Zoals men dat doet in Saoedi-Arabië? Is Peter De Roover wel een democraat? Blijkbaar niet.

Het is zowat de nieuwe verdedigingsstrategie van de N-VA om via een frontale aanval op de media Jambon uit de wind te zetten. Voorheen poogde men dat door een aanval te doen op de gewezen minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR). Maar was dat een fout.

Het nog steeds onder MR controle staande ministerie van Buitenlandse Zaken liet onmiddellijk daarna immers een brief lekken waaruit bleek dat Jambon die Slovaakse ambassadeur wel persoonlijk had gezien. Wat hij zaterdag dan toegaf.

Het doelwit is nu de pers die voor de partij in het verleden altijd poeslief is geweest. Toen de relatie van De Wever met de dubieuze ‘zakenman’ Koen Blijweert publiek raakte werd deze door de Wever zelf gedane onthulling nog diezelfde dag als het ware door de pers unaniem begraven.

En het is verre van het enige verhaal van die aard. Ook met de zaak Chovanec poogde men dat op bepaalde plaatsen. Alhoewel de documenten duidelijk zegden dat Jambon die ambassadeur persoonlijk had ontmoet zaaide men op de VRT nog twijfel.

De aanval hier op de pers vanuit een bepaalde partij, de N-VA, is schandelijk en toont dat de N-VA als journalisten alleen lakeien aanvaard. Dat bleek al veel eerder toen De Wever stelde dat hij slechts nog maar met die pers wou spreken die hem vriendelijk bejegende. Het was een frontale aanval op de media en zo de democratie.

De communicatieverantwoordelijke van de N-VA valt frontaal de pers aan. Deze gewezen journalist neemt het niet dat men over de zaak Jan Jambon zo bericht dat blijkt dat Jan Jambon een leugenaar is. Het toont wat zijn visie op de pers is. Ze mogen alleen schrijven over de ‘goede daden’ van de man en zijn partij. Een beetje zoals in Noord-Korea.

Nog vragen

Wat de zaak Chovanec betreft moet men dringend een diepgravend onderzoek doen naar wat daar in het verleden nog in die politiecellen gebeurde. Het lijkt ongeloofwaardig dat dit het enige geval van zware mishandelingen door de politie op de luchthaven van Charleroi zou zijn.

En waarom heeft men tot heden dit ganse team, incluis de ambulanciers, nog niet gesanctioneerd? Nu gebeurde dat alleen met dat mislukt politieagentje dat meende stoer te moeten doen door de Hitlergroet te brengen.

Waar blijven minister van Binnenlandse Zaken Pieter De Crem (CD&V), het Comité P en de top van de federale politie? Ook dat is een vraag waard. Hier is iemand die blijkbaar totaal onschuldig was door de politie om het leven gebracht. Als dat geen schandaal is.

Willy Van Damme

Jambon is een leugenaar die zijn werk negeert

Ha ja, het is toch juist. Jan Jambon heeft vandaag dan toch toegegeven dat hij de Slovaakse ambassadeur persoonlijk heeft ontmoet. Dit over de zaak betreffende de moord op Jozef Chovanec welke men in Slovaakse diplomatieke kringen een zwaar incident noemde. Minstens een week lang zat hij dit te ontkennen, zeggende dat hij van niets wist over deze moord door die politiemensen, toen toch zijn medewerkers.

Ander en beter?

Verder ontkennen had feitelijk ook geen zin meer want er dreigden immers of vanuit Buitenlandse Zaken (MR) of vanuit Slovakije nieuwe onthullingen te komen. De Wever zal vermoedelijk hem ook wel gezegd hebben dat hij moest stoppen met liegen of zijn carrière zou snel gedaan zijn. Karel Drabbe, een fan van de N-VA, had zelfs Theo Francken als vervanger voor de post van minister-president al voorgesteld.

Maar een minister die zijn job serieus neemt had toen hij of zijn kabinet hoorde van het voorval snel een degelijk onderzoek gestart. Neen, hij deed niets en het was blijkbaar zo snel uit zijn hoofd dat hij nu dagenlang kon beweren zich niets te herinneren. Grof is dat hij vandaag verklaarde niet te aanvaarden dat mensen nu aan zijn adres beschuldigingen rondstrooien. Wil hij soms bloemen en applaus voor zijn optreden?

Ann Van de Steen, advocaat van de weduwe van Jozef Chovanec, zorgde ervoor dat de zaak toch voor de rechter zal komen en hielp zo mee aan het ontmaskeren als een leugenaar van Jan Jambon. Diens geheugen is nu blijkbaar terug. Geen dementie dus.

Wat toen gebeurde is schandelijk en vermoedelijk crimineel wangedrag van de politie waarvoor hij toen als minister verantwoordelijk was. En meneerke bleef passief toekijken. Hij die graag anderen de huid zit vol te schelden negeerde dit. Zie zijn verbindingsofficier voor de politie in Turkije. Hij en zijn kabinet keken de andere kant op.

En ja, hij had vandaag voor zijn persconferentie een heel goede rechterhand om de nieuwe versie van zijn verhaal 2.0 te vertellen. Paul Van Den Driessche, mediadeskundige van de N-VA, de man die wel graag de vrouwtjes ziet en dan denkt dat alles mag.

Een ervaringsdeskundige die weet hoe je tegen de pers moet/niet moet liegen. De man die als hoofdredacteur van Het Nieuwsblad het nepverhaal bracht over toen minister Elio Di Rupo (PS) de pedofiel en hem zo bijna richting zelfmoord duwde. Ook daarna blijft de man doen alsof er niets aan de hand is. Frisse kerels daar bij de N-VA.

Respect voor Chovanec

Daarover ging zijn rol en zijn optreden wel niet in deze zaak. Het maakt hem ongeschikt om nog verder te functioneren als politicus, toch een wetgever en in zijn geval een ministerieel verantwoordelijke. Enig respect tonen voor Jozef Chovanec en zijn naasten was er bij Jambon niet bij. Hoe gaan andere mensen naar hem kijken? En hoe gaan die andere politiemensen die elke dag wel degelijk hun werk doen naar hem kijken?

Natuurlijk is niet Jambon de man die verantwoordelijk is voor de dood van Chovanec. Dat zijn zeker de politielui die niet thuishoren in een deftig politiekorps en de collega’s alleen maar een barslechte naam geven.

Hetzelfde voor de ambulanciers die, zo lijkt toch het uit het dossier, beter een andere job kiezen en liefst mee mogen verschijnen voor de rechter. En dan is er het parket en de onderzoeksrechter. Waarom weigerde de onderzoeksrechter een reconstructie van de feiten. Schrik voor wat zou blijken? Pas toen de bom in zijn gezicht ontplofte stond hij die toe.

En waarom moet zoiets straks drie jaar duren – de feiten dateren van eind februari 2018 – voor het hopelijk voor de rechtbank zal komen? Respect voor het slachtoffer die zo hebben we de indruk niets misdaad had en voor zijn nabestaanden is er in Charleroi niet bij. Integendeel. Rotte appels en een doofpotoperatie die gelukkig fout afliep.

Willy Van Damme

I know nothing, I’m from Brasschaat

Het is een van de betere stukjes uit de briljante comedy Fawlty Towers waarin Manuel zegt “I know nothing, I’m from Barcelone”. In de zaak van de in een Charleroise politiecel gestorven Jozef Chovanec klinkt hetzelfde liedje. Zeggen dat je zich niets kan herinneren is zowat het laatste excuus dat men gebruikt als men betrapt wordt op zaken die niet door de beugel kunnen. Ontdekt men dat wat je zegde dan toch niet klopt dan kan je nog altijd verklaren: “Ja, nu je het zegt, herinner ik het mij nu wel.” Met daarna dan een heel luide sorry.

Pas nadat dit filmpje bekend raakte werd de agent die de Hitlergroet bracht als tijdelijke sanctie binnendienst gegeven. Dus pas meer dan twee jaar na de feiten. Wie beschermde haar?

Met de Porsche

Ach, het is me wat met de N-VA en met hun minister Jan Jambon. Het aantal blunders die de man al die jaren al opstapelde is amper nog te tellen. Maar hij blijft maar hoog van de toren blazen en doen alsof er niets aan de hand is. Met als slogan: “Met mij komt alles goed”.

Het begon al toen bij de start van zijn politieke carrière en een feestje van het Sint-Maartensfonds bijwoonde. Een clubje vol nostalgici die met weemoed terugdenken aan de tijd toen ze aan de kant van de Duitse nazi’s onder meer joden hielpen versturen richting de vernietigingskampen.

En dan kwam ex-liberaal Joy Donné met zijn Porsche tijdens de vorige federale regeringsonderhandelingen tevoorschijn. Deze bleek de chauffeur te zijn van Bart De Wever die rondtoerde met een valse nummerplaat – Die van een andere – en gooide zonder gêne een parkeerboete voor het oog van de camera’s en De Wever arrogant op de grond. Met als idee: “Nou die andere met de echte nummerplaat zal wel betalen”?

Brokkenpiloot Jan Jambon gezien als de sterke man van de N-VA na Bart De Wever blijkt eerder een prutser en een leugenaar.

En wat gebeurde? De man werd nadien kabinetschef van Jambon toen die … minister van Binnenlandse Zaken werd en dus baas van de politie. Het lijkt wel de omgekeerde wereld. Wat een wetsovertreder lijkt wordt nadien de rechterhand van de baas van de politie. De man is nu federaal parlementslid. Een beloning?

Dansende moslims

En dan is er de zaak van de erg dodelijke terreuraanslagen in Zaventem en Maalbeek. Toen beweerde hij met luide stem dat hij wist dat ‘de moslims’ nu aan het dansen zijn. Een in wezen racistische en gelogen opmerking die hij nadien moest intrekken. Beseft hij dan niet dat onder de vele slachtoffers van die terreur ook een pak moslims waren? En dan hebben we het nog niet over de wapens van FN uit Herstal bij al Qaeda.

Waarna hij op het spreekgestoelte van de Kamer van Volksvertegenwoordigers om zich te verdedigen voor het eigen falen dan de verbindingsofficier van de politie in Turkije de huid zat vol te schelden als zijnde de man die bij die aanslagen zware flaters had begaan. Ongehoord voor een minister. Ook hier moest hij na veel druk toegeven dat hij fout was.

Maar dat gaat met die man gewoon van kwaad naar erger. Toen hij als minister-president in het Vlaams parlement zijn begroting voorstelde vroeg de oppositie wanneer men de cijfers kon zien. Waarop hij dat weigerde met de beruchte uitdrukking: ‘Te laat? Da gade gij nie bepale’. Van een minachting van het parlement gesproken. Ook hier moest hij onder druk toegeven.

En dan is er zijn beleid als minister verantwoordelijk voor Cultuur. Toen hij zijn plannen ontvouwde ontstond er in deze sector een enorme voorheen nooit gezien storm van verontwaardiging over zijn visie en plannen. Ook hier gaf hij toe wat fout geweest te zijn en wijzigde hij zijn begroting voor cultuur.

Ondertussen moest hij asielzoekers – die totaal machteloos zijn – nog eens uitschelden voor profiteurs. Zo stelde hij dat zij met het kindergeld dat zij in hun wachttijd vergaarden zich een woning kunnen kopen. Een zoveelste grove leugen van de man. Ook hier moest hij na veel druk toegeven verkeerd te zijn geweest.

Recenter was er de rel met Erika Vlieghe – de verantwoordelijke van de commissie van experten die moet zorgen voor het heropstarten van de samenleving na de corona – waar hij zijn falend coronabeleid poogde te verstoppen achter arts-internist en infectiologe Erika Vlieghe.

Gewezen minister van Binnenlandse Zaken Louis Tobback, altijd iemand die nogal gemakkelijk zegt waarover het gaat, riep Jambon vandaag op om ontslag te nemen. Dit om zijn naam te redden en het imago van zijn partij en de politiek in het algemeen op te krikken.

Stellende dat zij akkoord was met zijn als te zwak geziene coronamaatregelen. Een leugen waarop een zich terecht misbruikt voelende Vlieghe nog weigerde naar de vergaderingen met hem en de andere ministers te komen. Wat zij in de media luid roepend bleef herhalen. Ook hier moest Jambon terugkeren op zijn woorden.

Ik weet van niets

En dan nu de affaire rond de huiswaarts kerende Slovaak Jozef Chovanec. De man die in 2018 in een politiecel op de luchthaven van Charleroi om het leven kwam na een geval van duidelijke mishandeling door de politie.

Waarbij een van de politiemensen zich amuseerde door de Hitlergroet te brengen. Wat men live on camera kon zien. Met als gevolg een strafklacht van de weduwe. Pas toen deze vorige week via haar advocaat op TV de beelden van die mishandelingen toonde schoot iedereen in actie.

Waarna Jan Jambon, nu Vlaams minister-president, bij hoog en laag beweerde dat hij van niets wist en er nooit over had gehoord of mee te maken had gehad. Een domme leugen want ze was zo te doorprikken. Bleek dat de Slowaakse ambassadeur zeker twee maal persoonlijk over de zaak contact heeft gehad met het kabinet van Jambon/Donné. En volgens de ambassadeur ook met Jambon zelf.

Maar neen, zegt Jambon, dat was alleen met mijn kabinet en die, als we hem nog wel mogen geloven, hebben mij niets verteld. Maar ja, als men Joy Donné als kabinetschef neemt hoeft dat misschien ook weer niet te verbazen. Maar wat met zijn verantwoordelijkheid als baas van dat kabinet? Nooit van gehoord?

Veel vragen

Natuurlijk zijn er in deze zaak zo te zien meerdere fouten gemaakt. Waarom moest die man in een politiecel en niet onder dokterstoezicht geplaatst worden? Wat met de zo te horen manke procedures in zo’n zaak? Waarom duurde het klaarblijkelijk een veertig minuten voor de ambulance ter plekke kwam? En ook de ambulanciers pakten het zo te horen totaal verkeerd aan.

Waarom weigerde de onderzoeksrechter eerst een reconstructie van de feiten? Een nochtans essentieel element in zo’n onderzoek. Klopt het dat minister van Justitie Gaston Geens (CD&V) zoals hij stelt van niets af wist? Ook geheugenverlies misschien?

En waarom werden er pas vorige week maatregelen genomen tegen de dame die zo te zien al lachend de Hitlergroet moest brengen? Had ze niets beters te doen? En waarom moest het is meer dan twee jaar aanslepen voor er in deze niet ingewikkelde zaak een rechtszaak komt? En wie wist bij de federale politie wat er gebeurd was? En dan zijn er de vragen betreffende het Comité P dat toezicht moet houden op onze politiediensten.

Louis Tobback (SPA) nam als minister van Binnenlandse Zaken in 1998 ontslag na de dood van de Nigeriaanse asielzoekster Semira Adamu. Dit toen ze op het vliegtuig op weg naar huis en onder begeleiding van politiemensen omkwam. Louis Tobback was niet schuldig aan haar dood maar politiek verantwoordelijk. Hij bleef politiek een grote meneer die in de geschiedenisboeken zal geprezen worden. Ook wegens zijn ontslag.

Egbert Lachaert gekend als een tegenstander van een regering met Groen/Ecolo wil nu toch met hen scheep gaan voor een nieuwe regering. Samen dan met SPA/PS en CD&V. De recente grove beledigingen van Bart De Wever aan het adres van de liberalen deden hem duidelijk overstag gaan. Vandaag kwam eerst het bericht dat Open VLD en CD&V Jambon voorlopig gingen gerust laten. Met nadien het verhaal over een ditmaal hoffelijk gesprek van Lachaert met Bart De Wever. Waarop Lachaert daarna stelde te opteren voor een regering met de socialisten, christen-democraten en de groenen. Een koehandel?

Jan Jambon is een brokkenpiloot die wilde verhalen en leugens zit rond te strooien en voor niets zijn verantwoordelijkheid neemt. Het is een schande voor de politiek en het best is dat hij nu ontslag neemt. Maar voor een goed portret in de geschiedenisboeken is het nu al veel te laat. Zeker daar zijn positie in deze zaak stilaan onhoudbaar wordt.

Toch gesprek?

Ook hier in de zaak Chovanec lijkt de ontmaskering voor hem akelig dichtbij. Een deze avond via Buitenlandse Zaken gelekt document toont dat er wel degelijk een persoonlijk gesprek geweest is tussen de Slovaakse ambassadeur en Jambon. Wat hij al dagenlang zit te ontkennen.

Vandaag moest Ben Weyts, minister van Onderwijs voor N-VA in de Vlaamse regering hoogstnodig Didier Reynders (MR), toen minister voor Buitenlandse Zaken, frontaal in de kwestie aanvallen. Dit om zo Jambon uit de wind te zetten.

Het kwam als een boemerang in zijn gezicht terug. Het lek kwam immers van dat ministerie van Buitenlandse Zaken waar de MR nog steeds de plak zwaait. Maar hoeveel keer mag Jambon nog liegen? Hoeveel flaters zijn nog toegestaan?

Wel lijkt Bart De Wever vandaag bij CD&V en Open VLD, zijn coalitiepartners, in de Vlaamse regering, volgens de kranten tussenbeide te zijn gekomen om het hachje van zijn topman te redden. Welk chantagemiddel werd hier gebruikt? Kreeg Egbert Lachaert in ruil van de Wever dan het groen licht voor de vorming van een federale regering zonder hem? Wie naar de vandaag elkaar opvolgende berichten kijkt kan dat vermoeden.

Duidelijk is dat de N-VA Nog Veel Ambras zal veroorzaken. Dat geeft nu bijna de ganse Wetstraat stilaan toe. Rijkelijk laat. Kijk naar Bart De Wever en zijn zeer nefaste rol bij de huidige regeringsonderhandelingen. Schelden en lasterlijke praatjes verkopen over bijvoorbeeld Kris Peeters (CD&V en toen als vicepremier zijn coalitiepartner) dat kan hij wel. Als de beste zelfs. Lachaert en Georges-Louis Bouchez (MR) weten het nu ook.

Willy Van Damme

Wie wil een likje van poesje Lee?

Emoties zijn in veel gevallen de drijvende kracht achter veel menselijke acties. Neem de Witte Mars tegen Marc Dutroux indertijd. Het bracht massa’s volk op de been en Brussel werd als het ware omgetoverd in een witte stad. Ook de politiek moest toen mee op de kar springen. Politici moeten nu eenmaal soms de populist spelen en dit toen negeren kon stemmenverlies voor de politicus en zijn partij betekenen.

Emotie troef

Ook nu met katje Lee van de 23-jarige studente Selena Ali is het weer overal emotie dat de klok slaat. Katje Lee is ondanks verwittigingen van onze ambassade ginds en het Federaal Agentschap voor de Voedselveiligheid (FAVV) door Selena Ali uit Peru dit  katje ons land binnengesmokkeld. Zij studeerde ginds en wou dringend terug. De kans is echter groot dat het katje hondsdolheid heeft, rabiës. Want in Peru is er veel rabiës.

En dat is een dodelijk virus voor mens en dier. De mens die het virus krijgt moet binnen een aantal uren een serum krijgen of sterft onherroepelijk. Hetzelfde uiteraard voor alle dieren die van het zo liefelijk ogende katje Lee een likje krijgen op het ogenblik dat het virus haar in de macht heeft. Het virus verschijnt plots zonder dat men het in de gaten heeft. Het is dus een dodelijk likje. De dood verpakt in een supermooi doosje met strik.

Dat Serena Ali dit meebracht is een schande en totaal onverantwoordelijk gedrag. Dat zij, goed wetend wat er dreigde te gebeuren, dat katje voor de overheid dan nog verborg is ontoelaatbaar en grenst aan het criminele. Haar lief poesje kan elk ogenblik veranderen in een dodelijk wapen. Dat moet zij toch wel beseffen.

Ben Weyts sprak schande van de actie rond katje Lee van het Federaal Agentschap voor de Voedselveiligheid (FAVV). Dit agentschap staat ook in voor het dierenwelzijn. De vrienden van Gaia trokken daarom dan maar een blik bv’s open met o.m. Koen Crucke en zangeres Natalia met steunoproepen hopend zo bij de bevolking meer sympathie voor dat katje te kweken. De virologen vielen Weyts en Gaia echter frontaal aan. Waarop hij dan maar een beetje gas terugnam. Hij zou het FAVV echter moeten feliciteren.

Dat Gaia hier voluit achter Selena Ali en katje Lee gaat staan samen dan met Ben Weyts (N-VA), Vlaams minister van Volksgezondheid en Dierenwelzijn, is voor sommigen misschien verbazend maar is gezien hun karakter zeer logisch.

Ze zijn immers beiden emotioneel gedreven door de materie en houden geen enkele rekening met de realiteit. De ratio ontgaat hen geheel. Dat hangt geheel samen met hun visie op dieren en de samenleving. Dieren zijn in hun visie bijna heilig.

Ratio

Dit katje is echter een gevaar voor het land. Rabiës is niet zomaar een onschuldige ziekte maar is een dodelijk serieuze zaak. Emoties toont men bij de geboorte, het huwelijk, een overlijden of een sportwedstrijd. Men baseert er echter nooit een beleid op. Daarvoor is er de ratio, het nadenken zonder dat welke emotie ook die beslissing mag beïnvloeden.

Voor minister Ben Weyts en de vrienden van Gaia – Voorzitter Michel Vandenbosch maakte bij de vorige verkiezingen openlijk propaganda voor hem – is alles rond dieren echter emotie. De reden heeft er geen vat op.

In wezen wil Gaia het doden van dieren om welke reden dan ook verbieden. Ze zegt het alleen niet zo sterk want dat durft ze niet. Voor ander leven zoals dat van de planten is er bij hen dan geen genade. De hiërarchie van het leven op aarde volgens Gaia.

Maar wie dieren lief heeft moet alle leven op aarde liefhebben niet alleen dat mooi ogend poesje. Dierenbescherming wil zeggen dat je om reden van de gezondheid dat diertje ombrengt. Hoe spijtig dat ook is. Het bedreigt andere dieren met de dood. Het lijkt voor Gaia en Weyts onmogelijk om dat te snappen.

Ben Weyts, minister van Dierenwelzijn die ook Volksgezondheid onder zijn bevoegdheid heeft maakt hier een blunder van formaat en toont dat hij ongeschikt is voor die functie. Wat als katje Lee met een likje of een klauw andere dieren ombrengt?

En wat met kinderen? Er stierven volgens viroloog Steven Van Gucht vorig jaar wereldwijd een 50.000 kinderen door rabiës. Dat gevaar is zeer reëel maar lijkt voor hen geen probleem.

Alleen omdat zij met de feiten op de neus gedrukt werden krabbelden zij nadien wat terug. Maar nog steeds pogen zij de realiteit niet onder de ogen te zien. Conclusie: Gaia is geen organisatie voor het dierenwelzijn en Weyts is als minister voor zowel Dierenwelzijn als voor de Volksgezondheid onbekwaam. De volksgezondheid en het dierenwelzijn vereisen het doden van katje Lee. Hoe spijtig dat ook mogen zijn.

Maar wat als Weyts federaal minister was geweest en verantwoordelijk voor het FAVV? Zou het FAVV dan voor deze zaak van Weyts de ogen hebben moeten sluiten en de zaak blauw blauw laten? Een ramp voor het dierenwelzijn en de volksgezondheid. Je mag het je niet inbeelden. Serena Ali smeekte dat België haar zou komen halen uit de quarantaine in Peru. Dit krijgt de overheid van haar terug.

Willy Van Damme

Uitschelden heeft zijn gevolgen

Ik las het interview met Ivan De Vadder (Humo 31 maart 2020) Het wekte mij grote verbazing dat men o.m. bij SP.A niet zag dat wat Bart De Wever bij de poging tot het vormen van een noodregering voorstelde totaal onaanvaardbaar zou zijn voor de Franstalige politici.

Hij wou premier worden en zo de lijnen uitzetten voor een nieuwe staatshervorming onder zijn leiding. Lees de invoering van wat hij dan het confederalisme noemt.

Bart De Wever lijkt maar niet te snappen dat men niet ongestraft je Franstalige medeburgers kunt blijven uitschelden. In Vlaanderen kan hij dat gezien zijn stemmenaantal voorlopig nog. En dus was Kris Peeters gelieerd aan de drugshandel (Nog een geluk dat men hem niet bestempelde als de Granaatwerper van Antwerpen), Tom Meeuws, Johan Vande Lanotte en Daniel Termont en het vroegere ACW een stel criminelen. En die moeten dat om de lieve vrede dan allemaal maar aanvaarden.

Je kan jarenlang Uw medeburgers niet luidkeels staan uitschelden voor dieven, profiteurs, racisten en luiaards om dan verbaasd te doen dat ze met hem niet willen samenwerken.

Had hij het misschien toen anders aangepakt dan het mogelijks kunnen lukken. Maar je kunt niet ongestraft je medeburgers jarenlang staan uitschelden. Dat De Wever dat niet ziet toont dat hij hoog in een ivoren toren woont, wereldvreemd.

Willy Van Damme

NAVO–50 jaar vrede

Vandaag op Radio 1 was er een debat tussen John Crombez (SP.A) en Theo Francken (N-VA) over het al of niet laten liggen van de Amerikaanse atoombommen op de luchtmachtbasis van het Belgische leger in Kleine Brogel.

Nou Belgisch. Dat deel waar die atoombommen liggen staat geheel onder Amerikaanse controle.  Als onze ministers er willen gaan kijken dan moeten ze eerst bellen naar het Witte Huis. Belgische onafhankelijkheid heet dat.

Van Afrika naar Jemen

In dat debat bleek dat Crombez die bommen hier weg wou. Francken daarentegen wil ze hier houden. We moeten nu eenmaal solidair zijn met de NAVO was de essentie van zijn argumentatie. In de praktijk is dat natuurlijk ondergeschikt zijn aan de Amerikaanse grillen.

Ook zegde Francken dat wij dankzij de NAVO al 50 jaar vrede kennen. Vrede? In West-Europa wel maar dat is dan grotendeels het gevolg van eerst de EGKS, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, en nadien de Europese Unie. Of zeg maar het verdrag tussen Frankrijk en Duitsland waarin de andere West-Europese landen zich dan maar pasten.

Die vrede dankzij de NAVO is echter een grove leugen. Vooreerst steunder de NAVO in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw de koloniale oorlogen van Portugal en Zuid-Afrika tegen de opstandig geworden Afrikaanse elite in de nog Portugese kolonies.

Zonder de geheim gehouden steun van de NAVO had het verarmde Portugal en de blanke racisten met hun Apartheid het nooit zolang uitgehouden. Het had veel minder bloedvergieten gekost. Vrede? In de kisten ja.

En nog erger is er de door de NAVO veroorzaakte oorlog in wat toen nog Joegoslavië was. In Europa dus. Een hebzuchtige Duitse kanselier Helmut Kohl en zijn adjudant op Buitenlandse Zaken Hans-Dietrich Genscher waren na de Duitse eenmaking in een expansionistische bui.

Theo Francken van de N-VA beweerde dat de NAVO al 50 jaar zorgt voor vrede. Zoals bijvoorbeeld in Syrië waar men ISIS, al Qaeda en aanverwanten met o.m. wapens en geld steunde. Hier de Zweed Bherlin Ghildo in Syrië fier met een vlag van al Qaeda.

Zij en de rest van de NAVO wilden na het inlijven van de landen van het vroegere Warschaupact ook Joegoslavië onder controle krijgen en stookten daarom de oude nationale tegenstellingen op. Met als gevolg een nog steeds voortwoekerende burgeroorlog met minstens 100.000 doden. Vrede? Eens vragen aan de doodskistenmakers.

En dan zijn er de door de NAVO mee georganiseerde oorlogen in Libië, Afghanistan, Irak, Jemen en Syrië. Het zijn moerassen met minstens een paar miljoen doden die maar verder blijven etteren dankzij de houding van de NAVO die slaafs achter Israël aanloopt.

Die 50 jaar vrede van de NAVO waar Theo Francken het deze ochtend op de radio over had doet denken aan George Orwell. Oorlog wordt er dan vrede en het ongebreideld afslachten van mensen omschrijft men als het verdedigen van de mensenrechten.

Vrienden van Saoedi-Arabië

Bovendien had Francken het ook over de steun van de PS met de wapenleveringen aan Saoedi-Arabië. Dat klopt natuurlijk en het is een schande. Maar hij vergeet gemakshalve dat Peter De Roover, zijn fractieleider in het federaal parlement, nog niet zolang geleden op Knack.be een smeekbede schreef om de Belgische steun aan Saoedi-Arabië verder te zetten. Er was immers in België toen luide kritiek op onze samenwerking met dit land.

En dan die atoombommen zelf? Nou de VS wat kennende – en de zaak met Iran en generaal Qassem Soeleimani toonde dat nogmaals perfect aan – trekt de VS zich niets aan van wat zogenaamde bondgenoten denken of doen. Als de VS morgen besluit om die atoombommen waar dan ook te gooien, in Iran, China, Rusland of Venezuela dan is het gedaan met ons land.

Want dan krijgen wij bijna zeker een koekje van eigen deeg. Ze werden afgevuurd van uit België en wij zijn dus staatsrechtelijk verantwoordelijk. En waarom zou de VS zich iets aantrekken van onze problemen? Wie hier ja zegt is verregaande naïef. Blijkbaar heeft Francken en zijn N-VA daar geen enkel probleem mee. De liefde voor Vlaanderen? Zolang de VS maar akkoord gaat.

Willy Van Damme

Jan Jambon verkoopt nog maar eens leugens

Toen Jan Jambon een aantal jaren terug zijn politieke entree maakte raakte bekend dat hij kort voordien aanwezig geweest was op een bijeenkomst van het Sint-Maartensfonds, een clubje die met heimwee terugkijkt naar de periode toen de Duitse fascisten Vlaanderen en gans België hun dwingelandij opdrongen, mensen ombrachten wegens ‘foute’ opinies, boeken verbranden en de holocaust organiseerden.

En dit met de bereidwillige hulp van vermeende Vlaams nationalisten die tegen betaling meehielpen hun zogenaamd geliefd Vlaanderen te verknechten en bestelen. Van liefde gesproken.

De dansende moslims

Enkele jaren terug tijdens de vorige regering beweerde hij als minister van Binnenlandse Zaken dat de moslims hier zaten te dansen omwille van die terreuraanslagen in Zaventem en Maalbeek. Uiteindelijk gaf hij schoorvoetend toe dat hij daar feitelijk geen weet van had. Maar eerst moest de verontwaardiging hoge toppen scheren.

En tijdens dezelfde periode moest hij hoogstnodig een van zijn politiemensen en verbindingsofficier in Turkije op de tribune van het parlement de huid vol uitschelden alsof de man een soort misdadiger was. In beide gevallen grove leugens die totaal onschuldige mensen zwaar hebben gekwetst. Dat de man nu dan ‘schittert’ als Vlaams minister-president is feitelijk schokkend. Dat moet dan alle Vlamingen vertegenwoordigen!

Jan Jambon, goed voor racistische praatjes over asielzoekers en moslims. Om als Vlaming fier op te zijn. Krijgen we later een regering Van Grieken-Jambon met Dries Van Langenhove als minister van Binnenlandse Zaken?

Nu dit weekend schitterde hij weer toen bleek dat hij tijdens twee bijeenkomsten had gesteld dat hij weet had van asielzoekers die zich met hun achterstallig kindergeld hier een woonst konden aanschaffen. Het doet denken aan een oud verhaal van het toen nog Vlaams Blok over Turken en Arabieren die hier rijk werden dankzij hun kindergeld. Een verhaal dat toen al verwezen werd naar het land der fabels en de grove laster.

Maar Jambon doet rustig verder met zijn praatjes en feitelijk zou men die man wegens zijn leugens en onbeschoft gedrag – Da gade gij niet bepalen – best verwijderen uit dat halfrond. Hij maakt het parlementair halfrond, zijn regering en Vlaanderen tot schande.

Het toont bovendien aan dat de N-VA gewoon een Vlaams Belang light is. Bart De Wever wil na 2024 desnoods zelfs met het Vlaams Belang regeren en dus Tom Van Grieken eventueel minister-president maken. Met Dries Van Langenhove dan als minister van Binnenlandse Zaken? Ik ruik al het leder van de botten.

Het toont nog maar eens aan dat de N-VA niet in een federale regering wil stappen behalve als men haar maximalistisch programma uitvoert. Iets wat ze perfect weet dat niet kan. Vraag is ook wat die politici bij N-VA met allochtone afkomst hier van vinden, de excuustruzen genre Zuhal Demir die nadat ze het armoedeprobleem aanpakte nu het klimaat gaat ‘redden’. Maar geen zorg, voor het postje zullen ze al die fratsen wel aanvaarden.

Willy Van Damme

President Assad–Syrië zal gevangenen zelf berechten

In een gesprek eerder deze week met het Franse weekblad Paris Match (1) stelde de Syrische president Bashar al Assad dat de Syrische regering de leden van ISIS zelf zal berechten. Deze zitten nu nog in de gevangenissen van de Koerdische PKK/YPG en zullen dus door het Syrische gerecht worden berecht. En dit in overeenstemming met de eigen anti-terrorismewetgeving.

Volgens de tussen de Syrische regering en de PKK/YPG gesloten akkoorden zal die PKK/YPG opgaan in het Syrische leger en zal de nationale overheid de controle krijgen over het ganse gebied. Dit wordt nu geleidelijk aan uitgevoerd. Zelfs al zijn er nog wat strubbelingen deels als een gevolg van Amerikaanse manipulaties rond vooral die oliebronnen.

Een koloniale mentaliteit

Intussen blijft men in Nederland en ook in België doen alsof daar geen regering is en men ginds kan doen wat men wil. Het lijkt wel de conferentie van 1884/1885 in Berlijn over de verdeling van Afrika. De visie toen was: “Daar leven toch alleen maar wat wilden in de brousse en het is feitelijk daarom onze plicht dat te stelen en ermee te doen wat we nodig achten.”

Het idee om die ISIS-vrouwen en hun kinderen zomaar vanuit Syrië naar België of Nederland te kunnen overbrengen is deze week door president Bashar al Assad tijdens een interview met Paris Match begraven. Syrië is nu eenmaal een soeverein land.

En dus komt in gans die discussie in het parlement en de media over die gevangen ISIS-strijders en die kinderen met hun moeders het internationaal recht niet eens ter sprake. Afgaande op dit en vele andere mediaverhalen rond Syrië bestaat zoiets als het internationaal recht niet eens.

Typerend voor die mentaliteit is het interview in De Morgen van 23 november (2) van de vroegere jihadistenfan Montasser Alde’emeh met Darya Safai, de in Iran geboren volksvertegenwoordigster voor de N-VA, en Heidi De Pauw, de CEO van Child Focus, de organisatie die zich inzet voor het lot van Belgische kinderen waaronder die dus in Syrische gevangenschap.

Noch de interviewer noch de twee dames spreken in het zes pagina lange interview over dit nochtans cruciaal element van het internationaal recht. Syrië is een land met een regering waarmee wij zelfs officiële betrekkingen hebben. Er is hier in Brussel trouwens een ambassade.

Maar men zit pagina’s lang te praten over terreur, deradicalisering en de islam maar over dit essentieel aspect van de zaak zwijgt men compleet. Het geeft alles een heel hallucinante vertoning.

Als we die kinderen met of zonder hun moeders naar hier willen halen dan zal dat alleen maar met toestemming van de Syrische regering kunnen gebeuren. Wat ook de natuur is van die regering. Zij zijn staatsrechtelijk de baas en wij als natie dienen dat te respecteren. Het heet internationaal recht. Maar misschien moet Syrië zich dan ook komen bemoeien met het psychiatrisch onderzoek naar Marc Dutroux.

De onschendbaarheid van de grenzen

Het is erg simpel maar voor mensen als Alde’emeh, De Pauw of Safai is dat zelfs geen zaak om er veel woorden aan vuil te maken. De enige in België die het blijkbaar wel begrepen heeft is de chef van de AIVD, onze militaire Veiligheidsdienst, generaal Claude Van de Voorde die recent in het parlement duidelijk stelde dat men over die kwestie met de Syrische regering zal moeten praten. Pure logica heet dat.

ISIS toen ze ons nog wilden tonen dat ze zelfs vliegtuigen hadden. Alleen ze vlogen niet. En het door hen geopperde idee om België geheel te laten ontploffen is nu ook goed en wel opgegeven. Nu is het op smekende toon: “Kun je ons alstublieft naar België brengen?”

En dus als we die kinderen, zonder moeder want anders kan het gewoon niet, naar hier willen halen dan zullen we aan de Syrische regering braaf moeten vragen of dat voor hen geen probleem is. Voor die vrouwen van ISIS is het natuurlijk leuk. Men kweekt via de Televisie medelijden met hun kinderen en hoopt zo de zware straffen met mogelijks de doodstraf in Syrië te ontwijken door die te ruilen voor wat jaren in een Belgische cel.

En het lot van die moeders is een zuiver Syrische kwestie waar wij in het beste geval hen alleen juridische bijstand kunnen leveren. Waar geen probleem mee is. Krijgen zij de vrijspraak dan kunnen ze huiswaarts keren met een eventuele vervolging hier. Maar vrijspraak in Syrië? Daar zal veel volk komen naar kijken.

De houding van Montasser Alde’emeh, Darya Safai en Heidi De Pauw lijkt behept door de aloude westerse koloniale mentaliteit. Waarbij voor die landen buiten de westerse alliantie er alleen maar minachting is. Ze moeten gewoon braaf luisteren naar onze bevelen. Uit het gesprek kreeg je wel de indruk dat Darya Safai amper iets kent van de wetgeving, ook internationaal, betreffende de nationaliteit. Zelfs al sprak ze zich hier regelmatig tegen.

Intussen is het wel mooi om tegenwoordig op onze televisieschermen al die droevige gezichten te zien van die terroristen. Waar is de tijd naar toe toen ze brullend op het internet België in een orgie van geweld gingen laten ten ondergaan? Ze stellen tegenwoordig hun de ambities wat bij tot: “Hoe geraak ik in België?”

Willy Van Damme

1) Al Masdar, 27 november 2019, “ISIS fighters in SDF prisons to face trial in Syria: Assad”. https://www.almasdarnews.com/article/isis-fighters-in-sdf-prisons-to-face-trial-in-syria-assad/

Uiteraard besteden de Nederlandse en Belgische media geen enkele aandacht aan deze verklaring van de Syrische president. Waarom zou men? Hun stelling in de praktijk was nu eenmaal dat hij beter was vermoord en zijn land omgevormd tot een nieuw Libië. De slogan onderhuids was: “Nu ook slaven in Syrië.”

Het ganse interview van Assad met Paris Match kun je lezen via deze link:  <https://www.parismatch.com/Actu/International/Exclusif-Bachar-el-Assad-parle-a-Paris-Match-1661381&gt;

2) De Morgen Zeno, 23 november 2019, Montasser Alde’emeh, “IS-kinderen: Halen of niet,” Gesprek met Heidi De Pauw en Darya Safai.