Verzet tegen komend handelsakkoord van de EU met China

Het bericht van de voorbije dagen dat er eindelijk een akkoord op komst was voor een nieuw handelsverdrag tussen de EU en China zorgt zoals verwacht op bepaalde plaatsen voor een erg negatieve reactie. De VS voert immers een oorlog tegen China met daarbij zoals dat dan gaat pakken nepnieuws. De Chinafobische De Standaard kon daarbij natuurlijk niet uitblijven maar haar vorm van berichtgeving.

Zo schrijft Annelien De Greef op maandag 21 december: “Zo worden buitenlandse bedrijven uitgesloten uit strategische sectoren…” en wat verder “China dat nu wel overal in de Europese Unie overnames en investeringen kan doen.”

De volgende dag kregen we dan Gisele Nath die stelt in “Dit maakt van de Europese Unie geen speler, maar een speelveld’ in de krant van dinsdag 22 december: “Omgekeerd kan China in Europa investeren hoe en waar het wil.”

Ik zou beiden eens willen aanraden in het archief van de krant of die van andere media van de voorbije jaren te kijken. Beide dames zullen dan tientallen voorbeelden aantreffen van Chinese bedrijven die hun Europese investeringen- of koopplannen zien verboden worden. Onder meer uit wat dan plots strategische sectoren heten te zijn. Een zoals al gebleken is uiterst rekbaar begrip.

En zeker zal mevrouw Nath bij die zoektocht ook werk hierover van haar aantreffen. En het gaat hem hier heus niet alleen over Huawei of de plannen voor samenwerking met onze elektriciteitsdistributie. Is zij dan vergeten wat ze heeft geschreven en is haar geheugen dus een zeef? Natuurlijk niet. Het kadert in een operatie vanuit bepaalde kringen (de veiligheidsdiensten?) om te verhinderen dat dit akkoord er komt.

In The Financial Times van deze ochtend staat dat Jake Sullivan, de Veiligheidsadviseur van de toekomstige president Joe Biden tegen dat akkoord is. Ook citeerde men het Duitse Europarlementslid Reinhard Bütikhofer die ook tegen lijkt te zijn. De man is lid van het Amerikaanse Aspen Institute waarvan geweten is dat het nauwe relaties heeft met de CIA. We weten dus van waar de wind waait.

En wat betreft de toegankelijkheid van de Chinese markt. Veruit het best verkopende automerk in China is Volkswagen gevolgd door het Amerikaanse General Motors terwijl het Amerikaanse techbedrijf Apple er vorig jaar voor 44 miljard dollar aan producten verkocht. En dankzij Edward Snowden en Julian Assange weten we dat alle Amerikaanse techbedrijven betrokken bij telecommunicatie de communicatiegegevens van hun klanten aan de NSA moeten geven.

Met andere woorden: China laat toe dat de VS in China spioneert en massaal de privacy kan schenden. En dan heb je nu de vaccins tegen covid-19. De EU heeft met geen enkele Chinese vaccinproducent al een koopoptie genomen. Het Amerikaans-Duitse Pfizer/BioNTech kondigde daarentegen al aan zich klaar te maken om ook in China ermee op de markt te komen.

En dan is er natuurlijk de ultieme dooddoener: De mensenrechten. Het klinkt altijd goed zeker als men vergeet dat België betrokken was bij de illegale bombardementen op Servië en Libië en naast die landen ook Jemen, Irak en Syrië helpt vernielen en wapens verkoopt aan Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten. Geen twijfel: Dit zijn volbloed democratieën met respect voor de mensenrechten.

Om het dan nog niet te hebben over De Standaard die al straks tien jaar de koppensnellers van Al Qaeda & co in Syrië verkoopt voor vrijheidlievende activisten die een democratische op mensenrechten gebaseerde samenleving willen realiseren. Inderdaad mensenrechten. Ik stel dan ook voor dat iedereen bij de redactie zich een spiegel aanschaft en eens diep kijkt. Wie weet wat men ziet.

Willy Van Damme

Die lieve Koerden

Het is gemakkelijk. Wil men hier mededogen opwekken dan is dat in het geval van de Koerden poepsimpel. Men nodigt enkele journalisten, hulpverleners of politici uit voor een geleid bezoek aan hun ‘bevrijd’ Koerdistan en klaar is kees. De bezoekers slikken gewoonlijk alles wat men hen serveert en eens thuis in België of een ander West-Europees land zorgen die dan voor de nodige politieke druk. Voorbeelden uit het verleden zijn legio.

Recent gingen zo Koen Metsu van de N-VA en Georges Dallemagne (cdH of Centre Démocrate Humaniste) naar ginds op reis en keerden volgens De Morgen weer met de vraag om gewonde PKK/SDF-strijders via een tijdelijk visum hier in onze hospitalen te verzorgen. Dit op een ogenblik dat onze ziekenhuizen door de coronapandemie moeite hebben om bepaalde basiszorg nog degelijk te leveren.

Ingewikkeld

Of hoe wereldvreemd kan men zijn. En dit betreft een gebied waar de VS met steun van de Turkse PKK heer en meester is maar waar Washington zo te zien geen of amper humanitaire hulp geeft. Moeten wij dan de rol van de VS overnemen? Een VS die er zonder gêne de daar gewonnen Syrische olie komt stelen. Ali Trump en zijn veertig rovers.

Dat het daar in die gebieden zeer ingewikkeld is en niemand vrij van zelfs doodzonden is zal men die bezoekers wel niet hebben voorgeschoteld. Daar zorgen de lokale gastheren wel voor. Men kuist de boel wat op, lokt hen weg van de vieze drek en schotelt hen alleen dat voor wat men wil laten zien.

Georges Dallemagne (cdH) wil gewonde Syrische strijders van de PKK – toch officieel in België een terreurbeweging – hier in onze hospitalen laten oplappen.

De Potemkin-dorpen (1) van het verleden. Neen het is volgens die teruggekeerde politici en de media het gebied van DE koerden en die strijden tegen ISIS want dat zijn voor onze westerse bezoekers uiteraard de ultieme slechteriken.

Vele minderheden

Typerend voorbeeld was die vroegere Vlaams-nationalistische politicus Willy Kuijpers die liefst de Koerden in HUN Koerdistan onafhankelijk zag. Want, klonk het bij zijn overlijden, volgens hem heeft elke minderheid recht op een eigen staat. Complete onzin die men van een verstandig man met kennis van zaken niet kan verwachten. Vergetend dat ook in dat Koerdistan dan minderheden gaan wonen die geen droomstaat krijgen.

Maar zoals een recent annalist het stelde DE Koerd bestaat niet. Ze spreken vooreerst niet eens dezelfde taal – Het zijn er vier – en ze leven als groep ook in vier staten – Irak, Iran, Turkije en Syrië – en belijden meerdere godsdiensten en hebben ontelbare visies over hoe men die regio’s moet besturen. Een visie die soms haaks staat op dit van de PKK die dictatoriaal de regio bestuurt.

Er zijn alleen al in Syrisch Koerdistan een ganse resem partijen en partijtjes, geschat op minstens tien. Groepen die niet zelden ook tegen elkaar ten strijde trekken. Recent waren er nog maar eens gevechten tussen de PKK met hun Syrische tak YPG/SDF tegen de Koerdische Democratische Partij van de clan Barzani in het westelijk deel van Iraaks Koerdistan.

Het feit echter dat Israël achter die Koerdische nationalistische groepen staat helpt veel verklaren waarom die Koerden hier over zoveel goodwill kunnen beschikken. Had China of Rusland achter dit streven gestaan dan zou er vanuit het Westen amper of geen interesse zijn of integendeel veel verzet en vanuit de media massa’s modder. Zo werkt de politiek en media nu eenmaal.

Vluchtelingen

Zo verscheen er bij de Amerikaanse door Washington gecontroleerde website al Monitor heel recent een verhaal over de ontvoering door de PKK van jonge tieners, zowel meisjes als jongens, die men dan met geweld inlijft in het leger.

Een oorlog heeft nu eenmaal regelmatig vers kanonnenvlees nodig. En dan zijn de angsten van de ouders van die verdwenen kinderen van geen tel. Maar dit zullen Metsu en Dallemagne ons niet komen vertellen.

De Syrische president Hafez al Assad steunde tot 1998 de PKK die vanuit zijn land het Turkse leger aanviel. Een wederdienst voor de Turkse steun toen aan de VS en Israël die tegen Syrië ageerden. Na 1998 diende Abdullah Ocalan Syrië te ontvluchten naar Kenia. Dertien jaar later zat het er tussen Ankara en Damascus terug bovenarms op en koos Turkije opnieuw voluit de kant van de VS en Israël. Zijn zoon Bashar zit nu met de problemen komende van vroeger toen vaderlief de PKK steunde.

Bovendien is er een echt fundamentele kwestie. De overgrote meerderheid van de Koerden die nu in Syrië wonen zijn vluchtelingen die de oorlog tussen de Turks-Koerdische PKK en de Turkse regering naar Syrië zijn gevlucht.

Het gaf de PKK echter zo ook de gelegenheid om in dat land te infiltreren en er een vaste politieke en militaire basis te creëren. President Hafez al Assad, de vader van huidig president, steunde tot 1998 de PKK.

Het Akkoord van Adana van 1998 maakte een einde aan de Syrische steun waarna Abdullah Ocalan, de leider van de PKK, de vlucht nam van Syrië naar Kenia waar hij nadien – naar bronnen stellen – met hulp van de CIA kon afgevoerd worden naar Turkije waar hij nog steeds in een cel zit.

Bij het begin van de oorlog in 2011 ging de regering in Damascus onder druk akkoord met de eis tot naturalisatie van de gevluchte Turken. De Syrische regering kon immers alle hulp goed gebruiken.

Graanvelden in brand

Maar veel hulp heeft de regering van de PKK nooit gehad. Toen ISIS in 2014 de provinciale hoofdstad Hasaka aanviel viel pakte ze niet toevallig juist dat deel waar het leger de baas was.

Het duurde ongeveer twee weken voor de PKK vanuit haar stadsdeel het leger ter hulp kwam zodat ISIS kon verjaagd worden. Bovendien zijn er ook Koerden die vechten aan de kant van ISIS of die van Damascus. Sommigen vechten ook mee met Turkije en die jihadistische bendes.

Maar voordat die Turkse oorlogsvluchtelingen daar massaal toestroomden woonden er daar andere bevolkingsgroepen zoals de Assyriërs, de Yezidi’s en de Arabieren en die zijn verre van allemaal opgezet met de aanwezigheid van die Turkse PKK en werken soms liever samen met de regering in Damascus.

En dus zijn er regelmatig gevechten zoals over de controle van de graanvoorraden want het gebied is deels de graanschuur van het land. Het is geen toeval dat veel van diegenen welke hun graan aan de Syrische overheid verkopen, en die betaalt beter, hun velden plots in brand zien staan.

Ook dit zullen Metsu en Dallemagne ons niet komen zeggen. Bovendien organiseert België via de EU en de NAVO mee die oorlog tegen het land. Incluis een erg dodelijk embargo zodat elke handel vanuit ons land met Syrië uiterst moeilijk is. Probeer maar eens geneesmiddelen te verkopen aan de Syrische overheid.

Anarchie

In het gebied heerst ook een bijna totale anarchie. De VS bezet met hulp van de PKK en hun chef Mazloum Kobani (diens echte naam is Ferhat Abdi Şahin, en dat is Turks) (2) er het grootste deel van het gebied ten oosten van de Eufraat. Daar waar de oliebronnen zijn. In het noorden langsheen de hoofdweg M4 hebben je dan Russische militairen en het Syrische leger die al eens een Amerikaans legervoertuig tegenkomen.

Met aan de Turkse grens dan het Turkse leger met erbij hun huurlingenleger, het Syrian National Army (SNA) zijnde de jihadisten. Met ook nog Arabische stammen die zich veelal aan de kant van Damascus scharen en zich ook laten horen. En dan is er uiteraard nog ISIS die echter hier niet erg actief is en zich essentieel richt op het gebied ten westen van de Eufraat waar de regering baas is

De Turk Ferhat Abdi Sahin, alias Mazloum Kobani, man van de Turkse PKK heeft zich met Amerikaanse steun opgedrongen als de grote baas van het Syrië ten oosten van de Eufraat. En daar liggen de olievelden van het land. Wie krijgt de winst?

De Syrische regering zijn geen verzameling heiligen en sommigen daar zullen zeker misdaden op hun geweten hebben. Heiligen in een oorlog bestaan nu eenmaal niet. Behalve in de propaganda. Zelfs al zal je ook hier veel individuele helden hebben.

Maar het is de enige regering en met de rest of vreemde bezettingstroepen of allerlei koppensnellende jihadisten van diverse pluimage. Een degelijk alternatief voor de regering is er niet. Wie iets anders beweert bedriegt de buitenwereld.

Internationaal recht

Willen Metsu en Dallemagne die gewonden echt helpen dan moeten zij dat doen via de Syrische regering of anders de VS wijzen op haar plichten die voortvloeien uit het internationaal recht. En dat wil zeggen dat zij moeten zorgen voor het welzijn van de mensen in de door hen bezette gebieden. Alleen zij zijn verantwoordelijk en de wet is hier duidelijk. Maar ja, de VS.

Hun smeekbede toont vermoedelijk ongewild nog iets anders aan. Dat de PKK/SDF hier in België komt vragen om haar soldaten op te lappen toont ook goed hun relatie aan met de VS. Zo te zien immers is er geen of onvoldoende Amerikaanse hulp voor die lokale hospitalen en dient België dan maar tussenbeide te komen. Met andere woorden: Koerden kunnen hun gestolen worden.

Er zijn trouwens aan de snelweg M4 die loopt langsheen de Turkse grens van west naar oost en vooral rond de stad Ayn Issa al weken verwoede gevechten gaande waarbij Turkije poogt dit gebied met een stuk van de cruciale M4 te veroveren. En wie komt de PKK/SDF ter hulp? Inderdaad, het Syrische leger en Rusland die zogenaamde waarnemers stuurde.

Voor onze regering en de media waren die Syrische jihadisten helden en vrijheidsstrijders? Idealisten noemde politicoloog Rik Coolsaet hen. Ongehinderd door onze veiligheidsdiensten konden die jarenlang naar ginds gaan moorden en plunderen. In 2016 kwamen ze onder meer via Zaventem en Maalbeek terug. Maar geen zorg nog steeds blijven media en politiek hier tegenover hen een dubbelzinnige houding aannemen.

Wat het Turkije praktisch onmogelijk maakt om die regio te veroveren en de M4 af te snijden. Het Turks leger bezet nu een strook Syrisch grondgebied welke op een 2 km afstand parallellel loopt met de M4. Het gevolg van de complete chaos die ontstond toen Donald Trump aankondigde zijn leger terug te trekken en dat bevel een aantal dagen later weer introk.

En inderdaad, zoals Metsu en Dallemagne zegden, honderden Belgische jihadisten zijn ginds in Syrië en Irak gaan plunderen en moorden. Dat klopt. Maar wat men niet zegt is dat onze overheid zeker tot eind 2013 gewoon haar ogen dichtkneep en liet begaan. Het waren immers ‘idealisten’ en ‘vrijheidsstrijders’. Nadien kwamen ze dan via Zaventem en Maalbeek terug. Oeps. Foutje gemaakt!

Hun verhaal toont verder nogmaals de absolute zwakte aan van onze parlementairen. Er zijn er wel met een stevige kennis en inzicht in het Midden-Oosten en de wijdere wereld maar dat is een klein groepje. Het parlementair debat rond de oorlog tegen Libië – dat er nu mede dankzij hen 10 jaar later kapot bijligt – en de recentere discussie over het sturen van onze F16’s naar Irak en Syrië toonde dat ook. Velen wisten amper waarover het ging.

Willy Van Damme

1) Potemkindorpen ontlenen hun naam aan de vroegere Russische 18de eeuwse prins en veldmaarschalk Grigori Potemkin. Deze bouwde een serie grote steden in het zuiden van Oekraïne en zou bij een bezoek van tsarina Katharina de Grote de waarheid via nephuizen verborgen hebben gehouden. Of het verhaal klopt blijft echter twijfelachtig. De term raakte hier wel ingeburgerd.

2) Hij is geboren in Turkije vlakbij de Syrische stad Ayn al Arab/Kobani en was in de jaren negentig chef van de operaties van de PKK in West-Europa. Men kan hem zien als de rechterhand van de grote baas Abdullah Ocalan. In die periode waren afpersingen, moorden en folteringen onder Koerden in West-Europa schering en inslag.

Politieonderzoeken geraakten echter nergens. Geen toeval uiteraard. Dat België een man als Mazloum Kobani zou steunen wekt geen verbazing natuurlijk maar is wel schandelijk. Hij is ook regelmatig op bezoek in de VS waar hij de zoveelste lieveling van het establishment is. Tot men hem dumpt, maar dan is de buit vermoedelijk wel binnen.

Chinafobie en De Standaard

Goed gelachen gisteren met het stuk “Peking speurt het internet af naar belangrijke Belgen” (DS 17/09) Volgens dat verhaal zou China dus het internet gebruiken om namen op te zoeken van wie in België, en elders, belangrijk is. Wat een onthulling. Het is er een van hetzelfde niveau is als de ontdekking dat deze ochtend de zon is opgestaan en schijnt.

Het is via een anonieme klokkenluider in handen geraakt van Internet 2.0 een Australisch/Amerikaans bedrijf mede opgericht door een gewezen majoor van de Australische veiligheidsdiensten. Een totaal gebrek aan betrouwbaarheid dus.

En dat er op die lijst 696 Belgen prijken is eveneens meer dan ‘schokkend’ nieuws. China heeft in Brussel twee ambassades en als er met het Chinese nieuwjaar op hun recepties mensen worden uitgenodigd zullen er dat vermoedelijk zelfs meer zijn dan die 696.

Diplomaten hebben als taak in het land waar zij verblijven zoveel mogelijk gegevens van zoveel mogelijk personen te vergaren. En dit kan erg ver gaan. Dat soort verhalen als dat van Internet 2.0 als crimineel en schokkend te verkopen toont dat de krant tot het debiele niveau is afgezakt en niet weet wat ze publiceert.

En verder heb ik in mijn carrière als onderzoeksjournalist niets anders gedaan dan namen noteren en hun linken leggen. Daarvoor is het internet zeer belangrijk en perfect bruikbaar. Of doet De Standaard dat niet misschien?

En dan vandaag “Hoe China rechtstreeks Info uit de Brusselse EU-bubbel kocht”. Wat in de ti!tel van het stuk als een vaststaand feit wordt verkocht wordt nadien in de subtitel ‘Zou’ en “de man ontkent”. Wat verder in het stuk staat zijn naam en welke instelling zodat hij perfect identificeerbaar is. Maar mensen lezen de kop en veel minder de subtitels. DS weet dat.

Hoezeer de man (Fraser Cameron) aan China verkocht is blijkt uit een debat over China dat zijn instelling kortelings organiseert. Spreker is Europarlementslid Reinhard Bütikhofer, Duitser en fractieleider van Groen daar en lid van het Aspin Institute, het American Jewish Committee en Atlantic Brücke. Veel pro-Amerikaans kan het niet zijn en de man is dan ook gekend als een rabiaat tegenstander van China.

Maar door dit verhaal zo te brengen maken jullie van de man een crimineel die daardoor zijn werk dreigt te verliezen. Het niveau van De Standaard en uw medewerkster Gisele Nath, auteur van beiden verhalen, is dus duidelijk beneden alle peil. Grof is hiervoor een goed woord.

Willy Van Damme

Naschrift:

Brief aan De Standaard. In het begin der jaren tachtig schreef ik een stuk over de poging van de Chinese regering om een van haar onderdanen die in Leuven studeerde en politiek asiel had gekregen te ontvoeren. Dankzij mijn interventie mislukte dat. Maar toen ik nadien mijn verhaal hierover wou publiceren raakte ik dat nergens kwijt en Paul Goossens bij De Morgen wou dat evenmin plaatsen.

Toen het maanden later dan toch maar dan bij Knack verscheen was dat mijn laatste artikel voor dat blad. Gewezen hoofdredacteur wijlen François Verleyen had immers een bezoek gekregen van diplomaat Zwaenepoel die in opdracht van ambassadeur Patrick Nothomb handelde. Een gesprek welke volgens Buitenlandse Zaken positief was verlopen. Wat toen niet in de media mocht is nu dagelijkse kost. Liefst met veel fantasie.

De vuile trucs van de Staatsveiligheid

Het verhaal van vandaag in De Standaard verscheen ook in Politico met meer info en dit verhaal blijkt, zoals wel kon vermoed worden, van onze Staatsveiligheid te komen die de man duidelijk kapot wil. Zij gaven het door aan De Standaard en L’Avenir. Waar De Standaard bereidwillig aan mee werkt. Verder krijgen dat soort organisaties en instellingen altijd wat steun voor hun activiteiten van de vele ambassades in Brussel.

Maar dat de Staatsveiligheid een onderzoek doet naar de man is niets op tegen. Het is hun taak. Wat echter zeker niet hun taak is en een schending van het onderzoeksgeheim, en dus crimineel. is dit.

Dat men bij een gerechtelijk onderzoek naar bevriende perslui stapt en niet het onderzoeksresultaat afwacht kan niet. Maar we kunnen er nu al bijna zeker van zijn dat men hierna nooit nog iets over deze zaak gaat horen. Het is wat men noeùt de rechtstaat.

Moesten wij echter een echte regering met stevig politici hebben dan zou dit niet gebeuren en gebeurt het toch zoals hier dan wordt de baas op staande voet ontslagen. En om dan te speculeren: Misschien wou die man niet met onze veiligheidsdiensten samenwerken en ruimde men hem daarom op om dan plaats te maken voor iemand die mits betaling wel wil meewerken.

En hoe betrouwbaar de info van de Staatsveiligheid is bleek ooit al met het Eurosongfestival. Verontschuldigingen voor die toenmalige laster en broodroof konden er bij de Staatsveiligheid niet af. Politico: https://www.politico.eu/article/belgium-security-service-probes-top-eu-think-tanker-for-links-to-china/

Willy Van Damme

Shami Witness, Pieter Van Ostaeyen en de experts

Dat het met Syriëspecialisten zeer pover gesteld is is geweten. Het verhaal van tweeter Shami Witness (1) toont echter de diepste diepten waarin deze ‘specialisten’ zitten. Shami Witness (wat zoveel betekent als Syrische Getuige) was een tweeter die in 2012 plots uit het niets opdook en al snel in het milieu van bepaalde Syriëkenners een grote notoriëteit kreeg.

Bellingcat supportert

In de media veel geciteerde en dus erg invloedrijke zogenaamde kenners waren erg nauw met hem, wisselden informatie uit en een ganse serie smiley’s.  Ze gaven hem zelfs info hoe hij zijn communicatie voor buitenstaanders moest geheimhouden en wat hij moest doen om critici van zich af te houden.

Shami Witness was DE bron voor hoe het gesteld was met die Syrische ‘rebellen’. Figuren als Eliot Higgins, de man van Bellingcat, Charles Lister, Wladimir Van Wilgenburg, Hassan Hassan (2), Michael Weiss, Syrian Danny, de Israëlische Elisabeth Tsurkov, Liz Sly van de Washington Post en Danny Gold hingen als het ware aan zijn lippen.

En dat zijn allen mensen wiens verhalen richtinggevend waren en nog zijn voor de klassieke media. Het was en is datgene wat men in de kranten en weekbladen de lezer steevast voorschotelt.

Zo presenteerde Shami Witness, alias Mehdi Masrour Biswas, zich op Twitter. Een supporter en rekruteerder van ISIS die veel fans had bij de zogenaamde Syriëspecialisten waaronder Eliot Higgins van Bellingcat en de Belg Pieter van Ostaeyen.

Wat zij schreven was datgene wat massa’s mensen in het Westen dan ook voor waar aannamen. Dit aan zijn kant krijgen is essentieel om die oorlog aan het grote publiek te verkopen als zijnde een vrijheidsstrijd.

Niemand wist wie hij was

Shami Witness verscheen op het toneel in 2012 en wat zijn ware identiteit was wist niemand van zijn volgers. Hij kon immers, stel je voor, een medewerker van de CIA of de Mossad zijn die vanuit een kantoortje in Langley in de VS of vanuit Israël onzin en smeerlapperij zat te verkopen.

Het was een pseudoniem die verslag uitbracht van wat hij beweerde een relaas over de oorlog in Syrië en die jihadisten te zijn. Waar of niet waar dus. Maar geen zorg, als een soort van fanclub volgden ze de avonturen van de man op de voet en namen zijn verhalen voor werkelijkheid aan.

Dat hij de stichting van de Islamitische Staat op Twitter applaudisseerde en walgelijke opmerkingen maakte over o.m. vrouwelijke strijders van de PKK/YPG/SDF was al die jaren voor figuren als Eliot Higgins geen probleem.

Hier maakt Eliot Higgins reclame voor Shami Witness. Het is 20 september 2013 toen al Qaeda in Irak begon in twee te splitsen met Aboe Mohammed al Jolani en zijn Jabhat al Nusra/Hayat Tahrir al Sham (al Qaeda) en ISIS onder Abu Bakr al Baghdadi die beiden de Syrische oliebronnen wilden bemachtigen. Dat men via het internet vlot kon ontdekken wie Shami Witness echt was lukte hier niet. Dat lukt bij de door de VS gesponsorde onderzoeker Bellingcat alleen voor Russen.

Zo was het verschijnen van ISIS en de Islamitische Staat eind 2013 voor hem een goede zaak. Het was niet het minste probleem, de smiley’s van zijn fanclub bleven maar komen. Voor een Eliot Higgins en andere ‘specialisten’ was hij de beste bron mogelijk over het Syrische jihadisme.

Volgens een studie uit 2014 van The International Center for the Study of Radicalisation and Political Violence, King’s College Londen was Shami Witness zelfs de meest gevolgde twitteraccount over het jihadisme. (3)

Een rekruteerder van ISIS

Tot men eind 2014 bij de Britse televisiezender Channel 4 (4) zijn identiteit gedeeltelijk onthulde en daarbij stelde dat hij niet alleen een propagandist van ISIS was maar zelfs een professioneel rekruteerder. Plots viel zijn Twitteraccount weg en al snel volgde ook zijn arrestatie door de Indische politie op verdenking van zijn betrokkenheid bij terreuraanslagen.

Dit dateert van kort na het uitroepen van het kalifaat door Aboe Bakr al Baghdadi in juni 2014 en laat over zijn visie in deze kwestie weinig twijfel bestaan.

Het ging om Mehdi Masrour Biswas uit Bangalore, een marketeer werkende bij een Indisch conglomeraat die onder zijn eigen naam ook op Facebook actief was en zich daar onder meer uitsprak tegen bijvoorbeeld verkrachtingen. De man kende ook geen woord Arabisch.

Achteraf bleek de man immers betrokken bij de rekrutering van een serie terroristen waarbij o.m. de Indische Syriëstrijder Areef Majif. Ook twee van de daders van de door ISIS opgeëiste aanslag van 1 juli 2016 op de Holey Artisan Café in Dhakka, de hoofdstad van Bangladesh waren fans.

Hierbij kwamen 23 mensen om het leven waaronder vooral Italianen en Japanners. De acht daders, lid van de aan ISIS gelieerde Jamaat ul Mujahideen, kregen nadien allen de doodstraf. Het was de grootste terreuraanslag uit de geschiedenis van Bangladesh. (5)

En toen hij nog vrolijk communiceerde met Eliot Higgins en de andere leden van het vriendenclubje toonde hij hen filmpjes van onder andere de onthoofding van de Amerikaanse hulpverlener Peter Kassig en de afslachting van groepen Syrische soldaten. Ook de zelfmoordaanslag van de Britse jihadist Iftikhar Jaman zorgde voor veel lof bij Shami Witness.

Waarom?

Bij Pieter Van Ostaeyen kon er zelfs een smiley richting Shami Witness af. Hoe verzamelt een ‘expert’ nu eenmaal goede betrouwbare informatie. In Juli 2013 hadden al Qaeda en andere terreurgroepen de Syrische olievelden veroverd en dus was er veel geld.

De zaak roept natuurlijk vragen op. Waarom start een man die marketeer is bij een groot bedrijf plots op het internet anoniem een totaal verschillend tweede leven? Want de maatschappelijke visie die hij toonde op zijn Facebookpagina stond haaks op zijn beweringen als Shami Witness.

Werd hij gevraagd dat te doen? Was het zijn eigen initiatief? En behoudens met de gekende figuren als Eliot Higgins waren er nog andere krachten achter de schermen die hem steunden en eventueel manipuleerden?

Toppunt van de activiteiten van dit clubje was mogelijks toen een zekere Aymen al Tamimi serieuze opmerkingen maakte bij een artikel van Michael Weiss. Die laatste had geschreven dat Iran en ISIS in het geheim partners waren in Syrië.

Een idioot verhaal zoals er rond Syrië massa’s zijn. Waarna Weiss en anderen van dat clubje Tamimi en Joshua Landis, die rond Syrië nauw samenwerken, frontaal begonnen aan te vallen.

Waarbij Landis zelfs racistische opmerkingen naar zijn hoofd kreeg omwille van het feit dat hij gehuwd is met een dame afkomstig uit een alawitisch milieu uit Syrië.

Landis neemt in het debat rond Syrië een middenpositie in door o.m. zware kritiek te leveren op het Amerikaans beleid en die jihadisten. Over de ware rol van de VS met steun aan ISIS en al Qaeda zwijgt hij echter.

Pieter Van Ostaeyen

Opvallend is natuurlijk de aanwezigheid in dit clubje van zogenaamde Syriëexperten van Pieter Van Ostaeyen. In België een van de meest gekende figuren als het over terreurgroepen en Syrië gaat.

In de tweet rechts prijst hij zelfmoordterrorist Iftikhar Jaman die zoals hij het schrijft de daad bij het woord voegde door zichzelf in de lucht te blazen.

Zo schreef Van Ostaeyen in 2017 het boek ‘De staat van terreur – De jihadistenrevolutie’ (6), is lid van de Onderzoeksgroep Arabistiek van de KUL, verbonden aan de Gentse Universiteit en zogenaamd visiting fellow bij de European Foundation for Democracy.

Dit is een Brusselse studiedienst die stelt te werken rond de problematiek van radicalisering. Partner hier is onder meer de Trends Research and Advisory uit Aboe Dhabi in de Verenigde Arabische Emiraten. Dat is het land dat de minimi ’s van FN uit het Luiks doorsluist naar Al Qaeda in Jemen, de auteurs van de slachtpartij op Charlie Hebdo.

Pieter Van Ostaeyen publiceerde ook al bij de NAVO en de Amerikaanse Militaire Academie van West Point. Instellingen die perfect weten hoe jihadisme, al Qaeda, radicalisering en de terreur in Syrië werkt.

Dat Pieter Van Ostaeyen daarvoor werkt is eveneens merkwaardig gezien zijn goede relatie met terrorist Shami Witness. Maar door de aanwezigheid in deze club van de Verenigde Arabische Emiraten is dat ook weer geen verrassing. Bovendien is het geweten dat achter ISIS de VS staat. Als het hen past.

Hun vriend Bassam Ayachi

Opvallend bij Pieter Van Ostaeyen is ook het bij Bellingcat verschenen artikel van zijn hand over De Molenbeekse sjeik Bassam Ayachi, zowat de stichter van het Brusselse salafisme. (7)

Een tweet van Shami Witness tijdens de gevechten om de grensstad Ayn al Arab/Kobani vanaf september 2014 tussen ISIS en de PKK/YPG waarbij er sprake was dat ook vrouwen gingen meevechten. Hij lijkt er al op verlekkerd.

Voor hem en journalist Guy Van Vlierden van Het Laatste Nieuws was Bassam Ayachi geen echte terrorist maar een man met een wat eigenaardig gedachtengoed die echter niemand wou kwaad doen. Complete onzin natuurlijk. (8)

Ja hij had wel terroristenvrienden gehad en vocht in Syrië maar dat was meer symbolisch en bij de (sic) gematigde groep Suqour al Sham (De Valken van Syrië). En hij had toch tegen journaliste Joannie de Rijke in Knack gezegd dat hij tegen de komst naar Syrië van Europese Syriëstrijders was. En dat geloofden zij dus als de waarheid.

Het Franse gerecht dacht er echter anders over en arresteerde de man op 4 april 2018 – vijf dagen voor het publiceren van dit artikel – op verdenking van terrorisme en het helpen rekruteren van Syriëstrijders.

Hij zit nu al bijna 2 jaar in een Franse cel te wachten op zijn vonnis. Nadat hij al sinds 1996 in het vizier had gezeten van allerlei Europese politiediensten en ongemoeid werd gelaten. Wat bij iedereen normaal minstens vragen had moeten oproepen!

De Franse geheime dienst DGSE

Merkwaardig is wel dat zijn zoon Abdelrahman bij monde van zijn advocaat tijdens een van zijn processen verklaarde voor de Franse buitenlandse veiligheidsdienst DGSE te werken (9).

De zoveelste terrorist die blijkbaar voor een of andere spionagedienst van een westerse mogendheid werkte. Dit onder de Franse president Nicolas Sarkozy, zelf een politicus met joodse wortels die zo te horen een terrorist steunde die op het internet joden vergeleek met varkens!

Een jihadist die in beroep in Brussel wegens terrorisme rond Irak 4 jaar cel kreeg en via het internet erg vulgaire jodenhaat verspreidde. Hij sneuvelde in Syrië en zit dus nu bij zijn 70 of zo maagden te spelen. Twijfelachtig of dat al veel succes had.

Als sneer naar Joshua Landis en zijn echtgenote kan dat tellen. Het toont wat die specialisten van dit genre zijn: vulgaire racisten. Joshua Landis is steeds kritisch blijven staan tegenover die jihadisten en dat nam men hem steeds erg kwalijk.

Merkwaardig is dat in een artikel van 28 februari 2020 in Het Laatste Nieuws Guy Van Vlierden nu plots een andere visie heeft over onze Molenbeekse sjeik Bassam Ayachi. De goeddoener is nu plots een monster geworden. Zo schreef Van Vlierden:

“En ook in de rangen van de door Turkije gesteunde rebellen zitten er heel wat dubieuze groepen. Suqour al Sham bijvoorbeeld, de militie waartoe Bassam Ayachi behoort, de beruchte Brusselse sjeik die decennialang als spilfiguur van het moslimextremisme in België Gold.” (10)

Het ganse verhaal rond Shami Witness toont nogmaals aan dat al die zogenaamde Syriëexperts voor geen haar te vertrouwen zijn, ISIS steunden en bovendien ook financiële connecties hebben met de tegen Syrië oorlogvoerende landen uit de NAVO en het Arabisch Schiereiland. En wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

Willy Van Damme

1) The Gray Zone, 29 oktober 2018, Mark Ames, “ShamiWitness: How Bellingcat and neocons collaborated with ISIS’ most influential propagandist on Twitter”. https://thegrayzone.com/2018/10/29/shamiwitness-how-bellingcat-and-neocons-collaborated-with-the-most-influential-isis-propagandist-on-twitter/amp/?__twitter_impression=true

2) Hassan Hassan is een van de voornaamste publicisten en journalisten uit de Verenigde Arabische Emiraten en werkt nauw samen met Koert Debeuf – de vroegere woordvoerder van ex-premier Guy Verhofstadt (Open VLD) – in het Amerikaanse Tahrir Institute for Middle East Policy.

Wie dit financiert is onduidelijk daar deze instellingen gezien worden als vzw’s die werken voor goede doelen en daarom geen cijfermateriaal over hun inkomsten moeten publiek maken.

Maar gezien Hassan Hassan daar in Abu Dhabi een topman is lijkt het vermoeden dat de Verenigde Arabische Emiraten er een financier van is. Het land staat gekend als een der grootste sponsors van dat soort instellingen. Hij werkt ook voor allerlei Amerikaanse en Britse instellingen.

3) The International Centre for the Study of Radicalisation and political violence, King’s College Londen, 2014, Joseph A. Carter, Shiraz Maher en Peter R. Neumann,’ #Greenbirds: Measuring  Importance and Influence in Syrian Foreign Fighter Networks’.
https://icsr.info/wp-content/uploads/2014/04/ICSR-Report-Greenbirds-Measuring-Importance-and-Infleunce-in-Syrian-Foreign-Fighter-Networks.pdf

4) Chanel 4, 11 december 2014, “Unmasked: the man behind top Islamic State Twitter account”. https://www.channel4.com/news/unmasked-the-man-behind-top-islamic-state-twitter-account-shami-witness-mehdi

5) Dhaka Tribune, 27 november 2019, Sanaul Islam Tipu, Mizanur Rahman en Abdullah Alif, ‘Minute-by-minute: 7 to die for Holey Artisan attack, another acquitted’. https://www.dhakatribune.com/bangladesh/2019/11/27/live-holey-artisan-attack-verdict

6) Pieter Van Ostaeyen, ‘Staat van terreur – De Jihadistische revolutie’, 2016, Uitgeverij Polis, 192 pagina’s, 7,9 euro.

7) Bellingcat, 9 april 2018, Pieter Van Ostaeyen en Guy Van Vlierden, ‘Separating Facts from Fiction about Belgium’s Oldest Foreign Fighter, Bassam Ayachi’. https://www.bellingcat.com/news/uk-and-europe/2018/04/09/separating-facts-fiction-belgiums-oldest-foreign-fighter-bassam-ayachi/

8) Willy  Van Damme’s weblog, 13 mei 2018, ‘De geheime diensten en de Syriëstrijders–De zaak Fouad Belkacem en Bassam Ayachi’.https://willyvandamme.wordpress.com/2018/05/13/de-geheime-diensten-en-de-syristrijders-de-zaak-fouad-belkacem-en-bassam-ayachi/

9) Agoravox, 6 april 2013, Morice, ‘La mort d’un pied nickelé.’ https://www.agoravox.fr/tribune-libre/article/la-mort-d-un-pied-nickele-134311

10) Het Laatste Nieuws, 28 februari 2020, Guy Van Vlierden, ‘Kiezen tussen moslimextremisten en kindermoordenaars’. De man riep ooit op om Syrië in handen te geven van die jihadisten, uiteraard de (sic) gematigden.

Wij vragen concentratiekampen–Vlaams-Nationalisten

Dezer dagen is het allemaal Auschwitz dat de klok slaat. Natuurlijk aangevoerd door Israël en haar bondgenoten die van de gelegenheid nog maar eens gebruik maken om in het Midden-Oosten de oorlogstrom nog wat luider te laten klinken. Een meer dan schandelijk schouwspel waar onze regeringen binnen de EU volop aan meewerkten en waarbij zij nadien zelfs geen vragen stelden of opmerkingen maakten.

Er waren echter ooit andere tijden toen men hier opriep om meer concentratiekampen te bouwen zoals dit pamflet uit de tweede wereldoorlog bewijst. Toen riepen Vlaams nationalisten zelfs op tot …. meer concentratiekampen waar men de ‘vijanden’ dan eens zou leren wat honger is.

De helden

Het dateert van 8 maart 1941 en werd in Dendermonde verspreid door de Nationaal-Socialistische Voorlichtingscentrale met adres Dijkstraat 3 en gelegen in het stadscentrum.

In diezelfde straat werden in deze periode enkele verzetsstrijders, Dendermondenaars, Vlamingen en Belgen, opgepakt en nadien doodgeschoten door de Duitsers. Het huidig stadsbestuur van CD&V en N-VA liet er eind vorig jaar ter herinnering struikelstenen plaatsen.

Of die uit de Dijkstraat 3 bij het horen van die moord op hun buren juichten weten we niet. Maar het zal wel zo zijn. Het toont nogmaals de diepten waar het Vlaams nationalisme toen en nog decennia nadien in verkeerde.

Verzetsstrijders werden in bladen als De Standaard en ‘t Pallieterke nog tientallen jaren uitgescholden. Beledigingen waren er schering en inslag.  En diegenen die ooit riepen om nog meer concentratiekampen waren er de dappere Vlamingen, de helden.

Een pamflet van Vlaams nationalisten uit maart 1941 dat aan duidelijkheid weinig te wensen overlaat. Leve de concentratiekampen! Hun Vlaanderen moest geheel ten diensten staan van Nazi-Duitsland en er desnoods zelfs voor sterven. Het duurde nog bijna 80 jaar voor sommigen binnen de N-VA zich hiervoor in het openbaar verontschuldigden. Bij het Vlaams Belang is het nog steeds wachten. De ‘liefde’ voor Vlaanderen noemt men dat.

Nog recent schreef men op een tentoonstelling over Cyriel Verschaeve als zijnde een voorname Vlaming. Een man die in zijn liefde voor Hitler luidkeels vanop zijn kansel riep om het bloed van al diegenen die het fascisme en Hitler ’s Duitsland bestreden. In Breendonk (!), gekend om zijn concentratiekamp, is er zelfs een straat naar die zware misdadiger genoemd. Met dank aan CD&V.

Wat in dit pamflet ook vooral opvalt is dat men toen in maart 1941 het al volop had over wat moest gebeuren met de Sovjetunie. Zo schrijft men in dit pamflet: “Nemen wij het geval Rusland. Alle mannen, min dan 40 jaar oud, zijn opgeroepen om de kommunistische bloedhonden naar de keel te grijpen.” Duitsland had dus Belgisch kanonnenvlees nodig.

Met andere woorden iedereen die kon lezen wist toen al in maart 1941 dat de oorlog van Duitsland tegen de Sovjetunie nakend was. Operatie Barbarossa, zoals die invasie noemde, begon drie maanden later op 22 juni 1941 maar werd al van in de zomer van 1940 voorbereid en kreeg in december haar concrete vorm.

In het begin leek de Duitse opmars een groot succes en rukte men op tot aan de poorten van Leningrad (nu Sint-Petersburg) en Moskou. Daar stopte in december 1941 de opmars en een jaar later was het voor goede waarnemers duidelijk dat Duitsland ging verliezen.

In hoeverre was de Sovjetunie verrast door de inval en was er daarom in het begin amper weerstand? Of liet men zoals eerder met Napoleon Duitsland oprukken en zo in de val lokken?

Willy Van Damme

---

Naschrift

Gisterenavond heeft de gemeenteraad van Puurs-Sint-Amands besloten om voor de Cyriel Verschaevestraat een nieuwe naam te zoeken. Dit op voorstel van Groen. De gemeente heeft een absolute meerderheid van CD&V met als burgemeester Koen Van den Heuvel, de minister van o.m. Leefmilieu in de vorige Vlaamse regering. N-VA en het Vlaams Belang stemde tegen. Maar dat laatste wekt niet echt verbazing. Helden blijven helden.

Voor een nieuwe naam is het nog wachten. De straat ligt vlakbij het Fort Van Breendonk een vroeger onderdeel van de fortengordel rond Antwerpen welke tijdens de tweede wereldoorlog werd omgevormd tot een zeer berucht concentratiekamp waar Duitse en Belgische beulen folterden en doden naar believen.

Het Fort van Breendonk is nu een erfgoedsite die herinnert aan die bloedige periode. Een aantal van die kampbeulen kregen na de oorlog effectief de doodstraf. Puurs-Sint-Amands was samen met Lanaken en Kortrijk (Marke) de laatste gemeente waar er een Cyriel Verschaevestraat was. Lanaken en Kortrijk schrapten die naam al eerder.

President Assad–Syrië zal gevangenen zelf berechten

In een gesprek eerder deze week met het Franse weekblad Paris Match (1) stelde de Syrische president Bashar al Assad dat de Syrische regering de leden van ISIS zelf zal berechten. Deze zitten nu nog in de gevangenissen van de Koerdische PKK/YPG en zullen dus door het Syrische gerecht worden berecht. En dit in overeenstemming met de eigen anti-terrorismewetgeving.

Volgens de tussen de Syrische regering en de PKK/YPG gesloten akkoorden zal die PKK/YPG opgaan in het Syrische leger en zal de nationale overheid de controle krijgen over het ganse gebied. Dit wordt nu geleidelijk aan uitgevoerd. Zelfs al zijn er nog wat strubbelingen deels als een gevolg van Amerikaanse manipulaties rond vooral die oliebronnen.

Een koloniale mentaliteit

Intussen blijft men in Nederland en ook in België doen alsof daar geen regering is en men ginds kan doen wat men wil. Het lijkt wel de conferentie van 1884/1885 in Berlijn over de verdeling van Afrika. De visie toen was: “Daar leven toch alleen maar wat wilden in de brousse en het is feitelijk daarom onze plicht dat te stelen en ermee te doen wat we nodig achten.”

Het idee om die ISIS-vrouwen en hun kinderen zomaar vanuit Syrië naar België of Nederland te kunnen overbrengen is deze week door president Bashar al Assad tijdens een interview met Paris Match begraven. Syrië is nu eenmaal een soeverein land.

En dus komt in gans die discussie in het parlement en de media over die gevangen ISIS-strijders en die kinderen met hun moeders het internationaal recht niet eens ter sprake. Afgaande op dit en vele andere mediaverhalen rond Syrië bestaat zoiets als het internationaal recht niet eens.

Typerend voor die mentaliteit is het interview in De Morgen van 23 november (2) van de vroegere jihadistenfan Montasser Alde’emeh met Darya Safai, de in Iran geboren volksvertegenwoordigster voor de N-VA, en Heidi De Pauw, de CEO van Child Focus, de organisatie die zich inzet voor het lot van Belgische kinderen waaronder die dus in Syrische gevangenschap.

Noch de interviewer noch de twee dames spreken in het zes pagina lange interview over dit nochtans cruciaal element van het internationaal recht. Syrië is een land met een regering waarmee wij zelfs officiële betrekkingen hebben. Er is hier in Brussel trouwens een ambassade.

Maar men zit pagina’s lang te praten over terreur, deradicalisering en de islam maar over dit essentieel aspect van de zaak zwijgt men compleet. Het geeft alles een heel hallucinante vertoning.

Als we die kinderen met of zonder hun moeders naar hier willen halen dan zal dat alleen maar met toestemming van de Syrische regering kunnen gebeuren. Wat ook de natuur is van die regering. Zij zijn staatsrechtelijk de baas en wij als natie dienen dat te respecteren. Het heet internationaal recht. Maar misschien moet Syrië zich dan ook komen bemoeien met het psychiatrisch onderzoek naar Marc Dutroux.

De onschendbaarheid van de grenzen

Het is erg simpel maar voor mensen als Alde’emeh, De Pauw of Safai is dat zelfs geen zaak om er veel woorden aan vuil te maken. De enige in België die het blijkbaar wel begrepen heeft is de chef van de AIVD, onze militaire Veiligheidsdienst, generaal Claude Van de Voorde die recent in het parlement duidelijk stelde dat men over die kwestie met de Syrische regering zal moeten praten. Pure logica heet dat.

ISIS toen ze ons nog wilden tonen dat ze zelfs vliegtuigen hadden. Alleen ze vlogen niet. En het door hen geopperde idee om België geheel te laten ontploffen is nu ook goed en wel opgegeven. Nu is het op smekende toon: “Kun je ons alstublieft naar België brengen?”

En dus als we die kinderen, zonder moeder want anders kan het gewoon niet, naar hier willen halen dan zullen we aan de Syrische regering braaf moeten vragen of dat voor hen geen probleem is. Voor die vrouwen van ISIS is het natuurlijk leuk. Men kweekt via de Televisie medelijden met hun kinderen en hoopt zo de zware straffen met mogelijks de doodstraf in Syrië te ontwijken door die te ruilen voor wat jaren in een Belgische cel.

En het lot van die moeders is een zuiver Syrische kwestie waar wij in het beste geval hen alleen juridische bijstand kunnen leveren. Waar geen probleem mee is. Krijgen zij de vrijspraak dan kunnen ze huiswaarts keren met een eventuele vervolging hier. Maar vrijspraak in Syrië? Daar zal veel volk komen naar kijken.

De houding van Montasser Alde’emeh, Darya Safai en Heidi De Pauw lijkt behept door de aloude westerse koloniale mentaliteit. Waarbij voor die landen buiten de westerse alliantie er alleen maar minachting is. Ze moeten gewoon braaf luisteren naar onze bevelen. Uit het gesprek kreeg je wel de indruk dat Darya Safai amper iets kent van de wetgeving, ook internationaal, betreffende de nationaliteit. Zelfs al sprak ze zich hier regelmatig tegen.

Intussen is het wel mooi om tegenwoordig op onze televisieschermen al die droevige gezichten te zien van die terroristen. Waar is de tijd naar toe toen ze brullend op het internet België in een orgie van geweld gingen laten ten ondergaan? Ze stellen tegenwoordig hun de ambities wat bij tot: “Hoe geraak ik in België?”

Willy Van Damme

1) Al Masdar, 27 november 2019, “ISIS fighters in SDF prisons to face trial in Syria: Assad”. https://www.almasdarnews.com/article/isis-fighters-in-sdf-prisons-to-face-trial-in-syria-assad/

Uiteraard besteden de Nederlandse en Belgische media geen enkele aandacht aan deze verklaring van de Syrische president. Waarom zou men? Hun stelling in de praktijk was nu eenmaal dat hij beter was vermoord en zijn land omgevormd tot een nieuw Libië. De slogan onderhuids was: “Nu ook slaven in Syrië.”

Het ganse interview van Assad met Paris Match kun je lezen via deze link:  <https://www.parismatch.com/Actu/International/Exclusif-Bachar-el-Assad-parle-a-Paris-Match-1661381&gt;

2) De Morgen Zeno, 23 november 2019, Montasser Alde’emeh, “IS-kinderen: Halen of niet,” Gesprek met Heidi De Pauw en Darya Safai.

De moorddadige taal van de macht

Toch leuk hoe men onze media vult met tientallen, zelfs honderden analyses en andere beschouwingen over de recente gebeurtenissen in Syrië. De media zijn in rep en roer. Ja, want raken aan die heilig verklaarde Koerden kun je in het Westen niet zomaar doen. Trouwens, wie zijn die Koerden? Die van de PKK/YPG of die van de tientallen andere rivaliserende groepen en groepjes? En wat de massa gemengde huwelijken? Scheiden?

Perscensuur

Maar al die pakken teksten zijn van geen waarde. Wie wil schrijven over de toestand in de regio moet vertrekken van de bewezen feiten, zeker als ze cruciaal zijn en de basis vormen voor de huidige toestand in de regio. Maar dat vertikt men omwille van de perscensuur die in de westerse media duidelijk aanwezig is.

Pagina 3, deel C. & D van de analyse van DIA, de Amerikaanse militaire veiligheidsdienst, van augustus 2012. Een document dat de DIA als authentiek bestempelde. De VS, met ook België en Nederland, wilden een door ISIS bestuurde staat, een kalifaat, dat op ernstige wijze de eenheid van Irak in gevaar zou brengen. Merk ook op dat de DIA reeds in 2012 sprak van ISI, een naam die in de media pas eind 2013 verschijnt. Lees ook dat de provincie Hasaka, met zijn meerderheid aan Koerden, tot dit kalifaat moest behoren. Bye bye PKK/YPG. Onze gezagsgetrouwe media zwijgen hierover als de dood. Zij schrijven liever prietpraat.

Dat België en een serie andere lidstaten nog steeds wapens leveren aan al Qaeda in Jemen – En dat zijn toch diegenen die tekenden voor de afslachting van bijna de gehele redactie van Charlie Hebdo – weigert men te schrijven.

Dat de VS ook in 2018 nog wapens leverde aan ISIS in Jemen verzwijgt men eveneens. Gans die zogenaamde oorlog tegen de terreur is nep, vals. Achter al Qaeda en ISIS staat immers de NAVO, de westerse militaire alliantie.

De zogenaamde opstand in 2011 van vrijheidslievende Syriërs tegen de corrupte tiran Bashar al Assad was een grote leugen. Het was het Westen dat gebruik maakte van terreurbendes gelieerd aan al Qaeda en de Syrische Moslimbroeders om alles te doen ontploffen. En dat weet de pers. Het staat ook zo te lezen in een openbaar gemaakte analyse over die opstand van de Amerikaanse militaire veiligheidsdienst DIA van augustus 2012.

Het document is openbaar en gekend bij de kenners van deze oorlog. Maar door de essentie te verzwijgen krijg je in de media natuurlijk de grofst mogelijke vervalsingen van de situatie daar en de meest complete onzin. Een goed typevoorbeeld is het opiniestuk welke vrijdag verscheen in De Standaard van de hand van Ruud Goossens ‘De taal van de macht’.

Internationale rechtsorde

Neen, niet de EU is volgens hem schuldig aan wat er de voorbije decennia in het Midden-Oosten gebeurde. En als er een verantwoordelijke is dan is dat de VS en vooral natuurlijk wel de grote ‘boosdoener’ Vladimir Poetin, de ultieme slechterik. .

Instemmend schrijft Goossens:

‘Tal van landen, ook jarenlange partners van Europa, lappen de internationale rechtsorde aan hun laars. Borrell (nvdr. De Spanjaard Josep Borrell is als nieuwe verantwoordelijke voor het buitenlands beleid van de EU de opvolger van de Italiaanse Federica Mogherini) pleitte voor meer Europees realisme….. Hij hamerde op de nood aan een grotere militaire capaciteit. De Europese Unie moet leren om de taal van de macht te spreken.”

Dat soort verhalen en prietpraat krijg je dus als je de essentie van wat er daar gaande is verzwijgt. Neem bijvoorbeeld de Belgische en Nederlandse bombardementen in het oosten van Syrië en de aanwezigheid van Franse en Britse militairen daar. Nou, waar is het legaal mandaat voor dit optreden van deze landen van de EU?. Nergens toch. Het zijn gewoon oorlogsmisdaden.

De VN-resolutie die men hiervoor ter rechtvaardiging inroept eist immers dat men eerst over die zaak consulteerde en toestemming vraagt aan de Syrische regering in Damascus. Het gebeurde nooit. Hetzelfde verhaal in Libië waar men de bescherming van de betogers in Benghazi inriep – In wezen sympathisanten en leden van de Moslimbroeders en al Qaeda – om een regering ten val te brengen.

Nabij de Syrische stad Daraa ontdekte men na de bevrijding van dit gebied van al Qaeda & Co Franse antitankraketten Milan waarover die salafistische terreurgroepen beschikten. In het kader van de internationale rechtsorde van professor David Criekemans?

Met onze F16’s en met de nu gekende gevolgen. De door de Franse president Nicolas Sarkozy aangestoken Libische oorlog creëerde een mislukte staat waar men zelfs terug de slavenhandel invoerde. Hetzelfde gebeurde in Joegoslavië waar men illegaal zelfs Belgrado bombardeerde. De laatste die dat deed was een zekere Adolf Hitler. Proficiat EU. De internationale rechtsorde? Het is toiletpapier voor de EU.

Hetzelfde gebrek aan ernst kan men ook aantreffen bij David Criekemans, professor Internationale Relaties aan de UA, in een interview in De Morgen van vrijdag ‘Erdogan is ons met deze aanval aan het testen’. Voor hem is het terughalen naar hier van die IS-strijders niet alleen een noodzaak maar ook geen groot probleem; Wat Franse of andere Europese troepen naar die kampen sturen en klaar is kees.

Dat die jihadisten misdaden begingen in Syrië en Irak tegen mensen ginds zal hem zo te zien worst wezen. Hun vraag om gerechtigheid is blijkbaar van geen waarde. Nee, België en de EU zijn superieure landen wier belangen gaan boven die van de lokale bevolking daar die er toch het slachtoffer van is. En internationaal recht? Ach daar maalt Criekemans ook niet om. De EU is baas en zal in zijn visie zeggen wat gerechtigheid is.

Trouwens de problemen rond de gevangenkampen met mensen van ISIS zijn alleen de verantwoordelijkheid van de VS en haar vazallen waaronder België, Nederland en de PKK/YPG. Internationale verdragen zijn hierover duidelijk.

Zij moeten zorgen voor orde en veiligheid in de door hen bezette gebieden. Zelfs al is de bezetting illegaal. En gezien de positie van de VS zijn zij de hoofdverantwoordelijke. Maar de VS kijkt vanop enkele kilometers vanuit hun pantserwagens gewoon toe hoe men de ‘bondgenoten’ uitroeit. 

Pure gangsters

Leuk is wel te constateren dat Ruud Goossens het in zijn stuk ook heeft over wat men ooit het Vrij Syrisch Leger noemde. Zo schrijft hij dat Erdogan zich: ‘…liet bijstaan door gewelddadige Syrische milities’. Merkwaardig. Toen de oorlog tegen Syrië uitbrak waren dat volgens emeritus professor Rik Coolsaet ‘idealisten’. En al die jaren kreeg men die nu ‘gewelddadige Syrische milities’ in De Standaard voorgeschoteld als de goeden.

En deze toon gaat ook zaterdag in De Standaard verder wanneer men uitvoerig de journaliste Nuvin Ibrahim citeert in ‘Stemmen uit de oorlogszone Rojava’:

Daar hebben de Turken de stad (Ras al Ayn, nvdr.) ingenomen met milities van Syrische huurlingen. Dat zijn pure gangsters…… Ze dwingen alle vrouwen in zwarte sluiers. In Afrin (Een door Turkije bezette Syrische regio waar voorheen de PKK/YPG de plak zwaaide, nvdr.) zijn er ook voortdurend ontvoeringen voor losgeld, verkrachtingen en andere misdaden)

De mede door Jorn De Cock, correspondent van diezelfde De Standaard, naar eigen zeggen opgeleide ‘vrijheidsstrijders’ blijken dus gangsters te zijn. Lieden voor wie zo te horen ontvoeringen, folteringen en moord een dagelijkse praktijk is.

Maar ja, in de gradatie van onze media zijn de ultieme goede jongens ‘de Koerden’. Wie daaraan durft te twijfelen raakt aan het allerheiligste.  Dit terwijl die ‘Koerden’ als politieke en culturele eenheid niet eens bestaan. Het is gewoon een westerse fantasie. Zij kunnen immers yezidi, soenniet, sjiiet, christen of atheïst zijn en in het Iraakse, Turkse en Syrische leger vechten voor of tegen de PKK en de andere partijen en partijtjes in de regio.

Leden van toen nog Ahrar al Sham die zich nu herdoopten tot het Syrische Nationale Leger. Wat tot voor kort helden waren blijken in De Standaard nu ineens ‘gangsters’ die folteren, moorden, stelen en verkrachten.

Toen men in 2014 in de Amerikaanse Senaat aan generaal Martin Dempsey, op dat ogenblik voorzitter van de generale staf, vroeg waarom de VS tegen ISIS een oorlog waren gestart was het voor hem simpel en kwam dit omdat ISIS de Koerden van de clan Barzani en de stad Erbil aanviel. Dat was in de Amerikaanse plannen niet voorzien toen ISIS dat jaar Irak binnenviel. En dus ging ISIS ten onder.

Israël

En inderdaad aan de Koerden raak je niet zomaar. Het is geen toeval dat er in Israël op relatief grote schaal wordt opgeroepen om vrijwilligers te sturen naar Syrië om de PKK/YPG te steunen (1). De Koerden worden in Israël – zij het zo stiekem mogelijk – nu eenmaal gezien als de bondgenoten van Israël tegen die Arabische regeringen en krijgen steun. Men ziet ze als de dolk in de rug van de tegen Israël zijnde Arabieren.

Toen de clan Barzani in Erbil in april 2017 tevergeefs de onafhankelijkheid uitriep vielen trouwens de maskers af en zag je in Erbil overal Israëlische vlaggen verschijnen en gaf men openlijk toe al decennia van hen militaire steun te krijgen.

Het verklaart waarom de VS al veel jaren de PKK steunt en waarom men in België en elders in de EU de PKK ongestraft laat werken. Zelfs al is het voor de EU officieel een terreurorganisatie. Folteringen, gijzeling en afpersing, geen probleem. De Israëlische wil is nu eenmaal wet. Je kunt er niet naast kijken.

Reservisten van het Israëlische leger riepen recent in de media op om de PKK/YPG ter hulp te snellen. Wat in Israël openlijk op een koude steen zal vallen. Zionisten houden die samenwerking immers zoveel mogelijk geheim.

Het is gemakkelijk om op Erdogan te schelden – en de man heeft dit vooral aan zichzelf te danken – maar als men bij de NAVO en de EU geen begrip heeft voor de nationale veiligheid van Turkije dan moet men niet verbaasd zijn dat Erdogan dreigende taal spreekt tegen de EU. Het klinkt arrogant van Turkije maar een terreurgroep steunen die in ‘bondgenoot’ Turkije dodelijke aanslagen pleegt is politiek onaanvaardbaar.

Je moet dan rekening houden met de gevolgen. Hoe zou de EU reageren moest Turkije groepen steunen die hier terreurdaden plegen? Men zou terecht kwaad zijn en dreigen met tegenmaatregelen. Maar wat Turkije nu doet is juist dat. De EU steunt de PKK en dus mag men logischerwijze vanuit Ankara een tegenzet verwachten. Poets wederom poets.

Oliebronnen

Opvallend is natuurlijk dat een serie Europese landen een wapenembargo uitvaardigden tegen Turkije. Waarbij, al even opvallend, België zwijgt. Wat betreft Jemen en Saoedi-Arabië is er in de EU echter geen enkel probleem.

Toen Duitsland hier Saoedi-Arabië viseerde was er zelfs protest van Frankrijk want veel militaire systemen hebben nu eenmaal componenten afkomstig uit beide landen. Conclusie: Een Jemeniet heeft geen waarde.

Maar zoals reeds herhaalde malen gezegd: De schuld voor dit probleem ligt hem bij de EU die hoogstnodig Syrië indirect de oorlog moest verklaren en er onze criminelen op af sturen. Een daad van een zelden geziene immoraliteit.

Men roept in het Westen nu op tot steun en hulp aan de PKK/YPG. De burgers daar verdienen inderdaad alle mogelijke humanitaire hulp. Had de NAVO echter respect getoond voor de Syrische soevereiniteit dan had Turkije zich zeker niet in deze oorlog geworpen.

De PKK/YPG veroverde op Amerikaanse vraag de olie-installaties ten oosten van de Eufraat vlakbij de stad Der Er Zor Net voor het Syrisch leger er arriveerde. Een race tegen de tijd gewonnen door de VS met steun van de PKK/YPG. Deze laatsten eisen nu in een definitieve regeling met de regering in Damascus alle opbrengsten van die olie.

En de PKK/YPG moest zich hoogstnodig voor de Amerikaanse kar laten spannen en de in het oosten gelegen oliebronnen, waar amper een Koerd woont, voor rekening van de VS bezetten. Snel voor het Syrisch leger er ISIS ging verjagen. Het was op dat ogenblik een race tegen de tijd.

De VS wil verhinderen dat Syrië zich dankzij de inkomsten van die oorlog kan herstellen en dus liet de PKK/YPG zich hiervoor gebruiken en bezette het op vraag van Washington die oliebronnen. Denkt de PKK/YPG, een in essentie Turkse beweging dan nog, dat de regering in Damascus hen daarvoor gaat belonen? Ernstig blijven.

Maar dat soort door Europa voorgestelde hulp voor de bevolking van het door de PKK/YPG bezette gebied wordt via verregaande sancties door dezelfde EU weerhouden aan de Syrische bevolking. Ruud Goossens zou van schaamte zijn pen moeten weggooien. Deze is hier alleen maar goed voor het verspreiden van leugens en bedrog.

Dat militair de PKK/YPG geen partij blijkt voor het Turkse leger lag in de lijn der verwachtingen. Terwijl al Qaeda & Co in Syrië zware wapens kregen en zelfs telegeleide hypermoderne anti-tankraketten gaf de VS aan de PKK/YPG alleen lichte infanteriewapens. Ze hadden toen al moeten weten dat ze in de kortste keren door de VS bedrogen zouden worden.

Willy Van Damme

1)  Jerusalem Post, 11/10/2019, Anna Ahronheim, ‘Reservists: We, as Israelis and Jews, must not stand by’. https://www.jpost.com/Israel-News/Dozens-of-reservists-call-on-Netanyahu-Kochavi-to-help-Kurds-604235

PS: De Russische president Vladimir Poetin komt maandag op bezoek aan in Saoedi-Arabië waar men nu openlijk toegeeft te onderhandelen met Ansar Allah in Jemen. Dit zo te zien op basis van voorwaarden van Ansar Allah. De aanval op de Saoedische oliebronnen lijkt voor resultaten te zorgen.

Ook arriveerde een Russische militaire delegatie op de internationale luchthaven van Qamishli, de stad op de grens met Turkije waar ook de Syrische regering administratief en militair aanwezig is en de PKK/YPG troepen heeft. Het Turkse landleger heeft de stad nog niet aangevallen.

ANNEX – Naar akkoord Damascus en PKK/YPG

Volgens recente berichten onder meer vanuit de PKK/YPG is er een akkoord tussen de regering in Damascus en de PKK/YPG en SDF (De Syrian Democratic Forces, een stel huurlingen van de VS die vechten samen met de PKK/YPG).

Daarbij nemen de Tiger Forces van generaal Soehail al Hassan de steden Kobani, Hasaka, Qamishli en de provincie Der Er Zor met zijn vele oliebronnen over. Ook de stad Manbij, de zeer belangrijke dam op de Eufraat in Tabqa en vermoedelijk de provinciehoofdplaats Rakka behoren hiertoe. Volgens die berichten zal het leger die steden op maandag binnentrekken. De VS zouden er dus geheel verdwijnen op mogelijks de grenspost al Tanf na.

Daar behoort volgens die berichten ook de controle door het Syrische leger bij over de gevangenkampen met leden van ISIS. In dat geval is dit een enorme overwinning voor de regering van Damascus. In de grensstad Qamishli zouden per vliegtuig al de eerste Syrische versterkingen zijn toegekomen en waren er volgens De Washington Post vreugdeschoten te horen.

Dan rest de vraag wat Turkije en Erdogan met hun invasie willen bereiken. Gaan ze uiteindelijk de Syrische grenzen respecteren? Het betekent ook dat de EU over die kampen met Damascus zal moeten onderhandelen. Dat wordt tandengeknars.

Zeker is dat de PKK als machtsblok praktisch al uitgeschakeld is. En dat op nog geen vijf dagen strijd. Men kan er dan ook bijna zeker van zijn dat de PKK/YPG al hun eisen hebben moeten laten vallen. De vernedering is dan totaal! Eerst duizenden mannen opofferen om de VS te plezieren en dan komen, met steun van diezelfde VS, daarna de Turken. Mooi toch! Je acht het als scenario voor een film bijna niet voor mogelijk!

En voor Rusland is dit dan een grote overwinning. Ik zie Poetin en zijn staf al de champagne laten aanrukken. Om van Bashar al Assad maar te zwijgen. Dat wordt er een groot feest.  En voor Macron: Een rauwe citroen.

Willy Van Damme

Een duidelijke waarschuwing van de familie al Saoed

De ongebreidelde arrogantie van de familie al Saoed, feodale heersers over hun land, is gekend. Soms gaan ze echter nog in crescendo en vallen op dit vlak alle grenzen weg. Hoe walgelijk ook. Deze onderstaande tweet is hiervan een zeer mooi en ook veelzeggend voorbeeld. Ze was vorig jaar gericht aan de Canadese regering. Iemand met een geheugen haalde hem netjes een jaar later terug boven water.

Een duidelijke waarschuwing van de familie al Saoed voor Canada.

De toenmalige Canadese minister van Buitenlandse Zaken, Chrystia Freeland protesteerde vorig jaar in de lente en zomer tegen de arrestatie door de familie al Saoed van allerlei opposanten en hun behandeling in de gevangenis.

Daarop reageerde de familie al Saoed met strafmaatregelen tegen Canada en stuurde het onder meer deze tweet rond. Een die niets aan de verbeelding overlaat en stellende: “Zoals het Arabisch spreekwoord zegt: Hij die zijn neus in andermans zaken steekt ontdekt dingen het hij niet leuk zal vinden.” Met daarbij een foto die zonder enige twijfel herinneringen oproept aan de aanvallen van 11 september 2001 op de VS.

Prins Bandar bin Sultan al Saoed, de toenmalige Saoedische ambassadeur in de VS, was een van de financiers van die terroristen die volgens de officiële versie betrokken waren bij die erg dodelijke aanslagen. Deze tweet van de familie al Saoed raakte amper in onze media. De lezers en televisiekijkers zouden immers eens vragen kunnen stellen over wat er toen in 2001 exact gebeurde.

De Belgische vrienden van de N-VA

In 2015 plaatste de N-VA op Knack.be via twee van haar mandatarissen stevige pleidooien voor Belgische steun aan dat land. De eerste was op 22 september 2015 van het toenmalige Antwerpse partijlid Els Van Doesburg. Waarbij zij tekeer ging tegen diegenen die kritiek hadden op het land van de Al Saoed omwille van het feit dat het amper of geen Syrische vluchtelingen opnam.

Zo stelt zij op haar persoonlijke pagina over haar: ‘Geen excuustruus die toevallig aan de beurt is. Wij, jonge zelfbewuste vrouwen…’ En neen, zij draagt op die webpagina geen nikab. Zij is tegenwoordig gemeenteraadslid in Antwerpen en parlementair medewerkster van Peter De Roover, de fractieleider van de partij in het federaal parlement.

Waarna Peter De Roover op 16 november 2015 dat in diezelfde Knack.be nog eens overdeed en zelfs in crescendo ging stellende dat men dit land onvoorwaardelijk moest steunen. Het vocht immers mee tegen ISIS stelde de man zonder enig aarzelen tegen de critici van dat land, geboorteplaats van het salafisme. In werkelijkheid was Saoedi-Arabië een van de voornaamste financiers en wapenleveranciers van ISIS.

Els Van Doesburg (N-VA) nam het niet dat men kritiek had op het vluchtelingenbeleid van de familie al Saoed.

Zelfs toen de Iraakse strijdkrachten hun hoofdkwartier in de Iraakse stad Mosoel belegerden leverde het nog wapens aan ISIS. Dit volgens de door de EU en Duitsland bestelde studie bij de Britse ngo Conflict Armament Research. Deze volgde gewoon het spoor van de op het slagveld gevonden wapens die Bulgaars bleken te zijn. Het is geweten dat de familie al Saoed vrijgevig is voor wie haar steunt. Washington DC leeft er van.

Ondertussen zit Vlaams minister van Binnenlandse Zaken Liesbeth Homans wel te ageren tegen moskeeën die volgens haar het Saoedische salafisme propageren. Bewijzen hiervoor lijkt zij echter nog niet te hebben gegeven. Maar het klink in de media natuurlijk erg stoer. En meer moet dat zo te zien niet zijn.

En in Canada is het wat betreft Saoedi Arabië zo te zien tegenwoordig erg stil. Het land stond toen in 2018 ook moederziel alleen in haar conflict met de familie al Saoed. Het was een bittere les voor Canada om te zien hoe haar vermeende bondgenoten en (sic) verdedigers van de mensenrechten in wezen de kant kozen van de familie al Saoed. Of woorden in de wind.

Willy Van Damme

 

 

 

 

I know nothing, I’m from Barcelona

Het lijkt wel een scene uit de televisieserie Fawlty Towers van John Cleese met Manuel die zegt: “Ik weet er niets van want ik ben van Barcelona.” Dat is wat er vandaag op de VRT te horen was over de ‘ontdekking’ van enkele journalisten dat Belgische aan Saoedi-Arabië geleverde wapens bij de hondsbrutale oorlog in Jemen worden gebruikt. Met Alexander De Croo, minister voor Ontwikkelingssamenwerking en Waals minister-president Willy Borsus die gaan onderzoeken of het wel waar is.

Al jaren geweten

Het is ‘onderzoeksjournalistiek’ van de allerbovenste plank. Wat iedereen die het dossier kent al enkele jaren weet komt nu in de openbaarheid. Prachtig toch. Nog maar enkele weken geleden had Amnesty International het over Belgische wapens die via Saoedi- Arabië ginds geraakten bij wat zij braafjes ‘extremistische groepen’ noemde. Het herkauwen door de VRT van nieuws heet dat.

Pas vorige week stond hier te lezen hoe iedereen de harde waarheid verzweeg dat die wapens, in dit geval de minimi, via de Verenigde Arabische Emiraten bij al Qaeda van het Arabisch Schiereiland geraakten. Je weet wel de kerels die in 2015 bijna de ganse redactie van Charlie Hebdo uitroeiden. En wat doen de ‘solidaire’ persmuskieten? Zwijgen dat ons land en gans het Westen aan diezelfde moordenaars wapens levert. Solidariteit?  Het staat trouwens in VN-rapporten dat die groepen zo wapens krijgen.

En uit allerlei rapporten weten wij dat vanuit Bulgarije, een lidstaat van de EU, de VS en o.m. Saoedi-Arabië tonnen wapens leverden aan ISIS, ook toen het de Iraakse grootstad Mosoel had veroverd. Maar men zwijgt en dat is in het Westen hierover de regel. Het heet de omerta. En dan maar kakelen over ‘mensenrechten ‘ en ‘persvrijheid’.

Geert Bourgeois is tevreden over de kwaliteit van Vlaamse beeldschermen voor de Eurofighter. Als men bij het vallen boven Jemen van bommen uit die Eurofighter nu eens ook de Vlaamse Leeuw zou laten horen. Je weet wel dat bombastisch lied over dat ‘dapper’ volk.

Ook de Vlaamse regering is even ziek als de Waalse. Beeldschermen verkopen voor gebruik in de Eurofighter, een multinationaal Europees project, en dan stellen dat men van niets weet en ook niets kan doen. De Duitsers hadden minder scrupules en verboden recent dat hun materieel nog via de Eurofighter naar de koppensnellers van de familie al Saoed zou gaan. Tot woede van de Fransen en de Britten. En Bourgeois????

Hetzelfde voor Alexander De Croo die nu plots verontwaardigd doet alsof hij dit nog niet wist. De man is gewoon een slecht toneelspeler. Hij zit met de vrienden van de MR in de regering en het is op dit ogenblik diezelfde MR die als baas over de Waalse regering, en dus eigenaar van FN, effectief weigert op te treden. En wat als Open VLD en De Croo voorheen – dit luguber spel is al jaren bezig – dreigden de regering hierover op te blazen?

Maar neen, in deze zaak de vermoorde onschuld spelen, dat is wat het trio De Croo, Bourgeois en Borsus doen. Wat een farce. Maar Borsus heeft het politiek natuurlijk heel gemakkelijk. Zelfs de PTB/PVDA heeft hierover geen zin om te protesteren en kijkt gewoon toe. In wezen steunt ze het dus. Tewerkstelling is bij hen de boodschap. De tewerkstelling van de beul. Proficiat! Heeft men bij de PVDA/PTB ooit al over de Internationale gehoord?.

Willy Van Damme

Syrië–Russische beschuldigingen tegen Belgische militaire veiligheidsdienst

Consternatie bij de nieuwsdienst van de VRT gisteren toen het verhaal uitlekte over de Russische beschuldigingen aan het adres van onze militaire veiligheidsdienst, AIDV, dat zij betrokken zouden zijn bij het opzetten, samen met de vrienden uit Frankrijk, van een nepaanval, false flag, met chloorgas in de Syrische provincie Idlib.

Een plan waarbij men volgens die beschuldigingen ging samenwerken met de Syrische tak van al Qaeda en haar partner de Witte Helmen, de zogenaamde hulporganisatie vermoedelijk opgericht door de Britse geheime dienst MI6.

Nepnieuws

En kijk, zowel Jens Franssen als Jan Balliauw, voor respectievelijk radio en televisie, klasseerden het Russische verhaal zonder verpinken bij het nepnieuws waar, aldus beiden in koor, ‘’de Russen voor gekend zijn”. Een gemak die typerend is voor de wijze waarop men bij de VRT aan berichtgeving doet.

Een journalistieke stelregel is dat men alle verhalen, hoe gek klinkend ook, onderzoekt of er eventueel iets van waar is. Hoeft hier dus niet. Een verhaal kan gebracht worden door een onbetrouwbare man en op het eerste zicht ongeloofwaardig lijken dan toch wil dat nog niet zeggen dat dit gelogen is. Pas na onderzoek kan er eventueel duidelijkheid zijn.

Russische militairen in Syrië. Als gevolg van afspraken met Turkije en Iran moeten zij zorgen voor een stabilisatie van het conflict rond de provincie Idlib en een politieke oplossing mogelijk maken. Erg twijfelachtig of dit er ooit van zal komen. Vraag is ook of dit zelfs wenselijk is. Kan men toelaten dat al Qaeda er een kalifaat opzet? Natuurlijk niet.

Wat is er aan de hand? Vrijdag gaf de Russische generaal-majoor Viktor Kupchishin een van zijn regelmatige persconferenties over de toestand in Syrië. Deze is voorzitter van het Russische Centrum voor Verzoening tussen de Opposanten in Syrië. Een structuur opgezet na de onderhandelingen in het Russische Sochi en in Kazakstan tussen Rusland, Turkije en Iran. Het moet conflicten verhelpen en hierover regelmatig rapporteren.

Het verhaal zoals het gebracht werd door de nieuwswebsite Southfront, die pro de Syrische regering is, is deels voorwaardelijk en stelt zich verder te baseren op voor Kupchishin vaststaande soms gedetailleerde feiten.

Enige bewijzen voor die beweringen geeft men echter niet. Ergens logisch want het verhaal is zo te zien gebaseerd op geheime informatie en dat blijft dus ook geheim. Zo stelde Kupchishin volgens Southfront (1):

“To organize provocations, representatives of the French and Belgian secret services arrived in Idlib. Under their supervision, a meeting was held with the field commanders of the terrorist groups of Hayat Tahrir al-Sham and Horas Al-Din, as well as with the representatives of the pseudo-humanitarian organization ‘White helmets’” Maj. Gen. Kupchishin as saying……

Met de bedoeling provocaties te organiseren zijn mensen van de Franse en Belgische geheime diensten naar Idlib gereisd. Onder hun toezicht werd er vergaderd met veldcommandanten van de terreurgroepen Hayat Tahrir al Sham en Horas al Din (al Qaeda en een van haar bondgenoten, nvdr.), dit samen met vertegenwoordigers van de pseudo humanitaire organisatie De Witte Helmen”, stelde generaal-majoor Kupchishin….

“From 14 March to 27 March 2019, the representatives of the Belgian secret services recorded strikes on video, which the Russian Aerospace Forces targeted at terror groups’ arms depots and footholds of drones on the territory of the Idlib de-escalation zone, in order to subsequently present them as an ‘evidence’ of the use of chemical weapons,” Kupchishin said.

“Van 14 tot 27 maart 2019 hebben mensen van de Belgische geheime dienst beelden opgenomen van aanvallen van de Russische luchtmacht op wapendepots en dronebasissen van terreurgroepen in de de-escalatiezone in Idlib (de zone vlakbij het Syrische leger en waar er observatieposten zijn van zowel het Turkse als het Russische leger, nvdr.). Dit met als bedoeling die later te gebruiken als ‘bewijs’ voor het gebruik van chemische wapens”, aldus nog Kupchishin.

Waarop beide journalisten dat verhaal afdeden als klinkklare onzin. Zo stelde Balliauw: “Zonder twijfel is dit nepnieuws”, want in het verleden is het Russische ministerie van Defensie, “Niet echt een betrouwbare bron gebleken, en dat is nog zacht uit te drukken.”

Geen mandaat, geen kennis en geen middelen

Bovendien stelde hij dat onze militaire veiligheidsdienst niet het mandaat (van de regering, nvdr.), niet de ervaring en hiervoor niet de middelen heeft. En ook opperde hij verder dat er het trauma is van de ervaring uit de eerste wereldoorlog. “Het is te gek voor woorden”, opperde hij nog.

Het hoofdkwartier van de OVCW in Den Haag. Het werkt in wezen onder controle van de VS en de NAVO. Wat goed blijkt uit het rapportering over zowel Syrië als over de zaak rond de Rus Sergeï Skripal en novichok, het meest dodelijke gif ooit gemaakt stelt men in London. Maar hoe komt het dan dat van de vier mensen die door dit gif zogenaamd besmet werden er drie het overleefden? Met de ene dode die na het overdadig over haar lichaam te hebben verstoven pas ongeveer een week later stierf. Ra ra.

Volgens Balliauw heeft de AIVD dus niet de ervaring en de middelen om bombardementen in Syrië te filmen? Een straffe bewering die feitelijk een slag in het gezicht is van de AIVD die volgens Balliauw dan geen geld en kennis heeft om wat luchtaanvallen te filmen? Wie verkoopt er hier dan nepnieuws en wie is er hier geheel ongeloofwaardig?

Ook zijn stelling dat de AIVD hiervoor geen mandaat heeft is voor wie enige kennis heeft van de AIVD best grappig. Alsof de AIVD niet indien gewenst los van de regering en parlement opereert.

Zo lekte dit jaar in de media uit dat de AIVD in 2016 minstens twee maal in Damascus geweest was voor gesprekken met de Syrische geheime dienst en de regering. Bezoeken waarvan toenmalig minister Steven Vandeput (N-VA) stelde niets te weten. (2)

Gewezen minister van Defensie Steven Vandeput (N-VA) stelde niets te weten van bezoeken van de AIVD aan Damascus in 2016 toen hij hun baas was.

Vanaf medio 2015 verscheen er geruchten, o.a. op deze blog, dat de Syrische regering Belgische jihadisten had gevangen genomen. En dus was dit Belgisch bezoek zeker niet onlogisch. Maar de regering bleek, stelde deze bij monde van Vandeput, van niets te weten. En dat kan natuurlijk niet.

En dan is er het nog veel erger schandaal in de jaren negentig rond Gladio, het militaire Belgische geheime netwerk van saboteurs waarvan men vermoedde dat zij achter een aantal Belgische terreuraanslagen zaten.

Er kwam toen een parlementaire onderzoekscommissie en wanneer het parlement van de AIVD herhaaldelijke eiste dat men haar de namen van de leden van dit netwerk zou overhandigen dan weigerde de AIVD dat. Alleen in Washington en Londen mocht men van de AIVD de namen kennen. Een grote schok ging door het land. Want niemand in de regering toen en van die ervoor bleken van iets te weten over die Gladio..

Propaganda

Wie weet hoe geheime diensten veelal werken weet dat ze voor bepaalde operaties al eens ‘vergeten’ de regering om toelating te vragen. Het is een der basiskenmerken van hoe geheime diensten werken. Waar ook.

En natuurlijk verzwegen beide journalisten de beschuldigingen dat de AIVD hier zou samengewerkt hebben met al Qaeda in Syrië. Maar op de VRT had men het dan ook over de vage term anti-Assad groepen, de burger zou eens moeten weten dat onze regering ginds al jaren al Qaeda steunt. Hetzelfde voor Jemen waar men dit ook netjes verzwijgt.

En dan was er natuurlijk Jens Franssen die op de radio stelde dat dit een Russische truc lijkt om eerst zo’n beschuldigingen te uiten om dat daarna zelf te doen. Wat volgens de man ook bewezen is door de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens. (OVCW) in Den Haag. Een rare bewering daar het OVCW of de VN tot heden Rusland of Syrië nooit bij naam beschuldigde van het gebruik van chemische wapens. En er zijn ook geen bewijzen voor.

Maar om dat dossier te kunnen vatten moet men beide visies van die vermeende aanvallen kennen en die kritisch evalueren. Onlangs gaf de Russische ambassade een uitgebreide persconferentie naar aanleiding van het laatste rapport over Syrië van de OVCW. De grote zaal van het hotel Crown Plaza Promenade in Den Haag zat vol maar in de Nederlandse en Belgische massamedia geen woord hierover. De omerta.

Voor de kenner van dit dossier is het ook duidelijk dat de OVCW, officieel een onderdeel van de VN, een door de NAVO gecontroleerd instrument is dat men gebruikt in de oorlog tegen Rusland. Vooral sinds de rapporten over de zaak Skripal en novichok in het Verenigd Koninkrijk en het laatste rapport over de aanval in het Syrische Douma is die manipulatie overduidelijk.

Logisch dus dat men over die persconferentie in Den Haag zweeg want voor journalisten genre Franssen en Balliauw maken die Russen toch alleen maar nepnieuws. En dan zijn de beweringen van de NAVO of het Belgische leger als de vier evangeliën of de koran. Geen twijfel mogelijk. Inderdaad, beiden doen niet aan journalistiek maar maken propaganda.

Na het rapport van de OVCW over de gifgasaanval in Douma gaf de Russische ambassade in Den Haag en een vertegenwoordiger van de Syrische regering een persconferentie over de kwestie. Onze massamedia, incluis dus de VRT, hadden er niet de minste aandacht voor. En de Russische media dan maar beschuldigen van partijdigheid.

Er zijn in deze zaak wel de beschuldigingen door al Qaeda en de andere salafistische terreurgroepen maar als dat voor journalisten als Jens Franssen een bewijs is dan zijn deze Russische beschuldigingen tegen België ook een bewijs. In wezen zijn zowel de beschuldigingen van de Witte Helmen, Al Qaeda en generaal-majoor Viktor Kupchishin geen bewijzen voor wat dan ook maar beweringen die men moet onderzoeken.

Dat men dit hier niet gaat onderzoeken is nu al wel duidelijk, zeker na het ‘journalistiek’ werk van Balliauw en Franssen. Bij de AIVD zal men tevreden zijn over dit prachtig staaltje van onderzoeksjournalistiek. Ze kunnen er op beide oren blijven slapen.

Toen ik onderzoek deed naar Jacques Monsieur, de in 2018 tot 4 jaar effectieve cel veroordeelde wapenhandelaar en gewezen informant van de AIVD, reageerde de AIVD niet eens op mijn vraag voor een gesprek over Monsieur. Het is een probleem dat Balliauw en Franssen niet hebben.

België is terughoudender geworden

Of dit Russische verhaal klopt weten we niet. Het klinkt ook bizar. Waarom immers zouden de Fransen de Belgen inschakelen? Ze kunnen dat toch zelf aan. En als het niet klopt waarom die toch wel heel zware beschuldigingen aan het adres van België, een onbelangrijke pion in dit verhaal? Het lijkt zinloos.

Bovendien is het ook geweten dat onze regering al een paar jaar in de kwestie Syrië een minder harde politiek voert. Terwijl landen als Denemarken en Nederland zeker tot voor kort actief die jihadisten steunden dan zijn er voor zover geweten geen gelijkaardige Belgische initiatieven.

Onze minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) past tegenwoordig voor steun aan die koppensnellers en aanslagplegers in Europa. Wat van Den Haag of Kopenhagen bijvoorbeeld niet kan gezegd worden. Om over Washington, Londen en Parijs maar te zwijgen.

Wel hebben onze regering en veiligheidsdiensten tot zeker 2013, dus die van Elio Di Rupo (PS), de ogen dichtgeknepen toen honderden moordenaars van hier naar Syrië vertrokken om er voor de rekening van Israël en de VS Syrië te vernielen.

Nog erger was echter de pers zoals Humo die in die periode verhalen publiceerde over de ‘helden’ die vanuit België naar Syrië trokken. Neem ook professor emeritus Rik Coolsaet, ‘expert’ internationale politiek, die deze Syriëstrijders genre Mehdi Nemmouche omschreef als idealisten. Moet hij nu eens gaan zeggen aan de slachtoffers van de aanslagen in Maalbeek, Bataclan en Zaventem.

Of Jens Franssen en Rudi Vranckx die toen ze in januari 2012 in de Syrische stad Homs door zo’n salafistische terreurgroep beschoten werden – een van die journalisten kwam toen om – de schuld hiervoor staken op de Syrische regering.

Daarbij ook nog zonder verpinken de Syrische zuster Agnes Maryam van medeplichtigheid aan de zaak beschuldigen. Met toen 8 Syrische gedode burgers toch een poging tot massamoord. Nepnieuws inderdaad. Ze weten er alles van.

Willy Van Damme

1) South Front, French & Belgian Intelligence Officers Are Planning Chemical Provocation in Syria’s Idlib: Russian MoD, https://southfront.org/french-belgian-intelligence-officers-are-planning-chemical-provocation-in-syrias-idlib-russian-mod/

2) Het Nieuwsblad, Belga, 15 februari 2019, Belgische inlichtingendienst zocht toenadering tot regime van Assad, https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190215_04178074.

Een verhaal dat de wenkbrauwen doet fronsen maar waarvoor politiek België voor zover geweten geen interesse had. En in onze media was het na een dag al weg. Verdacht snel. Of hoe men een vervelend verhaal weet te begraven.