Syrië en Irak – De VS maakt zich klaar om te vertrekken

Binnen de Amerikaanse Veiligheidsraad is er op dit ogenblik een discussie over hoe men de daar in Syrië en Irak resterende Amerikaanse militairen kan terugtrekken. (1) Alhoewel de beslissing nog officieel moet genomen worden lijken de berichten komende uit Washington te tonen dat een vertrek niet voor lang meer is.

Rukban

Dat er het voorbij weekend volgens de Amerikaanse persberichten bij een droneaanval 3 Amerikaanse militairen sneuvelden en een dertig gewond raakten die gestationeerd waren op een basis die de VS in Jordanië situeerde op een tot nu onbekende plek genaamd Toren 22. Er zouden daar in dat gebied een 300 Amerikaanse militairen zitten. En dus is meer dan 30 slachtoffers een groot aantal.

Maar de Jordaanse regering, de Amerikaanse leugens blijkbaar beu, stelde dat de aanval gebeurde in Syrië op de Amerikaanse basis Al Tanf. En dat is in feite de grenspost met Irak en ook Jordanië zodat de VS daar het grensverkeer tussen Syrië en Irak onder controle heeft. De VS gebruikt haar aanwezigheid daar als een excuus voor de ‘Strijd tegen ISIS” de Islamitische Staat in Syrië en Irak.  

Het vluchtelingenkamp van Rukban.

Daar is ook het vluchtelingenkamp Rukban waar in 2016 een 75.000 mensen zouden hebben vastgezeten. Hoeveel er nu zijn is niet geweten. Ze mogen niet terugkeren naar Syrië en de VS heeft Syrische pogingen dienaangaande in het verleden met militaire middelen tegengehouden.

Wel is er een groep die zich het Revolutionaire Commando Leger noemt daar actief. Onder Amerikaanse bescherming. Tekening niet verder nodig. Via deze post poogden in het verleden zoveel mogelijk Syriërs de door de VS georganiseerde Syrische oorlog te ontvluchten. Tot Jordanië stelde dat het welletjes was.

ISIS als vriend

Typerend is dat men die in opmaak zijnde plannen heeft laten lekken via de door de VS gefinancierde over de regio gespecialiseerde pers zoals hier al Monitor. Natuurlijk zijn er enkelen die dit eventueel vertrek een schande vinden en stellen dat ISIS in dat geval zo terug terrein kan winnen. Totale onzin. Het  zijn de fans van al Qaeda uit de Syrische burgeroorlog die dat beweren als een Charles Lister.

Geweten is echter dat ISIS een door de VS gesteunde groep was. Het rapport van de Amerikaanse militaire veiligheid over de toestand in Syrië daterend van augustus 2012 bewijst dat. Aan de echtheid van dit document kan men niet twijfelen.

Er staat letterlijk in dat de VS en haar bondgenoten, dus ook België en Nederland, willen dat ze vanuit Syrië ook Irak moesten aanvallen zodat men het land eindelijk kon splitsen in drie delen. Een al decennia door de VS en Israël nagejaagde droom.

En dat was een Koerdische enclave gecontroleerd door de Koerdische Democratische partij van de clan Barzani die de steun toen had van Israël, een Sjiitisch deel in het centrum en het zuiden en een soort door ISIS gecontroleerd stuk in het Westen rond de stad Mosoel.

De door de VS bezette enclave van al Tanf waar een tijdlang ook Britse troepen zaten. Officieel in het kader van de strijd tegen ISIS. Zo controleerde men echter de voornaamste grensovergang tussen Irak en Syrië. Aan de Eufraat echter is er nog een tweede overgang die nu gebruikt wordt door beide landen. Die ligt wel een stuk verder af en vergt een lange rit door de niet geheel veilige Syrische woestijn.

Toen ISIS in 2014 begon aan deze operatie en dacht zegezeker te zijn rukte het niet alleen op naar Bagdad maar ook Erbil, hoofdstad van Koerdistan, bedreigde was de VS woest. Ondertussen waren de Russen en de Iraniërs met steun van de Iraakse religieuze leider al Sistani begonnen met ISIS af te stoppen en dus wijzigde de VS 180° van koers en viel het eveneens ISIS aan.

De PKK als alternatief

Het gevolg was dat de VS na eerst de kant van ISIS te hebben gekozen nu in Syrië opteerde voor samenwerking met de Koerden van de PKK in die regio. De PKK als tweede keus die de nieuwe lieveling werd. Die PKK had in Syrië, zoals ook in Irak, een toevlucht gezocht voor het Turkse leger en is officieel voor het Westen een terreurgroep. Die echter Westerse steun krijgt.

De zaak was ook interessant voor mensen als Mazloum Kobani, de militaire chef van de PKK daar. De man was voorheen chef van de Europese operaties van de PKK waar volgens Belgische politierapporten afpersing, moord en folteringen schering en inslag waren. Die kreeg zo van de VS als cadeau de Syrische oliebronnen die toen in handen waren van ISIS.

Maar de toestand daar bleef precair voor de combinatie van de VS en de PKK. Niet alleen was de lokale Arabische bevolking tegen die bezetting door de Amerikanen en de PKK en wie tegenstribbelde riskeerde de wraak van de PKK. De toestand lijkt nu jaren later stilaan voor de VS onhoudbaar geworden.

De Syrische regering is door zijn Arabische partners nu terug aanvaard en wat blijft van die opstand zijn enkele door Turkije gecontroleerde jihadistische enclaves aan de Turkse grens en dan die van de VS/PKK in de provincie Hasaka naast dan de grenspost van al Tanf.

Met in het noordwesten van de provincie Idlib en mix van al Qaeda, ISIS en de Oeigoerse Turkestan Islamic Party, de salafistische harde kern binnen de opstand, die er de baas spelen. Leider is Abu Mohammad al Jolani die steeds vereenzelvigd werd met Al Qaeda. Na de aardbeving in de regio kreeg hij van België vier miljoen euro als noodhulp. Wedden dat hij niet eens dank U gezegd heeft.

Graanvelden in de provincie Hasaka die in brand werden gestoken

Maar met de steeds toenemende spanningen in het Midden-Oosten als gevolg van de aanval op Israel van 7 oktober door Hamas en andere groepen uit Gaza dreigt die spanning overal toe te nemen.

Na de aanvallen van Iran op groepen in Irak, Pakistan en Syrië is men in Washington tot het inzicht gekomen dat hun troepen gevaar lopen. De aanval op een Amerikaanse militaire basis aan de Jordaanse grens in Syrië toonde dat nogmaals.

Verkoop Syrische olie

Volgens officiële berichten in Washington zijn er in Irak en Syrië 2400 Amerikaanse militairen waarvan 900 in Syrië. Hoeveel Amerikaanse huurlingen er daarnaast zijn is niet geweten. Officieel zijn ze er om ISIS te bestrijden. Een flinterdun excuus.

Voor de Iraakse DKP en vooral voor de PKK is dit een probleem. De PKK werd rijk door het verkopen van de Syrische olie die zich bijna uitsluitend in hun gebied situeert. Ze dreigt haar inkomsten te verliezen en zou dus weleens met president Assad moeten gaan praten. Lees: Zich overgeven.

Ook was het gebied bekend als de graanschuur van het land en werden de boeren verplicht hun graan aan de PKK af te staan. En dit voor een prijs die lager lag dan die van de regering. Wie niet meespeelde zag zijn graan desnoods in rook opgaan.

Voor Mazloum Kobani zal dit Amerikaans vertrek een spijtig voorval zijn maar vermoedelijk heeft hij de schaapjes al op den droge. Eventueel elders gaan rentenieren zou een uitweg kunnen zijn.

Voor wie nog moest twijfelen aan wie achter ISIS zat. Een nota van de Amerikaanse militaire inlichtingendienst DIA uit augustus 2012. Het Westen vroeg hen om Irak binnen te vallen zodat men het land kon opsplitsen. Wat men ook in Syrië wou realiseren. Zie ook Libië en Jemen. Het faalde in Syrië en Irak.

Bij Buitenlandse Zaken in Brussel ontkende men haar betrokkenheid. De woordvoerder van de DIA en de toenmalige directeur erkenden er het bestaan van. Wie liegt dan?

De Koerdische droom van een autonome status in Syrië of onafhankelijkheid is echter onmogelijk. Iran, Turkije, Syrië en Irak – de landen met Koerdische minderheden – gaan dat nooit aanvaarden zoals bleek toen de KDP in 2017 in Erbil een referendum over mogelijke onafhankelijkheid organiseerde. Het werd niets.

Vraag is wat er in het Syrische noorden met die door Turkije gecontroleerde jihadistische enclaves gaat gebeuren. Turkije gaf nog geen aanstalten om er te vertrekken en het heeft op dat gebied een barslechte reputatie als gevolg van de affaire Noord-Cyprus waar Turkije dit sinds 1974 bezet evenmin weigert te vertrekken.

Sjeik Bassam Ayachi en de Staatsveiligheid

Sceptici echter vrezen dat die eventuele Amerikaanse terugtrekking een onderdeel is van een mogelijke aanval op Iran van de VS en dat men die basissen opdoekt omdat ze bij een zoveelste oorlog onverdedigbaar zijn. Het lijkt vergezocht maar met de VS weet je natuurlijk nooit.

Duidelijk is dat de door de VS geïnspireerde oorlog voor controle van Syrië een enorme schade toebracht aan dat land en de regio. Het salafisme lijkt ondertussen een stille dood aan het sterven. Washington heeft hen niet meer nodig. Over de schade die de VS al die jaren via het financieren van die jihadisten aan de regio toebracht zwijgt men. Wat dacht je.

De Belgische toprekruteerder en Molenbeekse salafist Sjeik Bassam Ayachi, ooit medewerker van o.m. de Belgische en Franse veiligheidsdiensten, lijkt na zijn eerder symbolische veroordeling van amper 1 jaar effectief – hij zat langer in voorarrest en heeft dus recht op een vergoeding –  wel van de aardbol verdwenen. Ook hier zou de buit wel eens binnen kunnen zijn.

Sjeik Bassam Ayachi (de man met de grijze baard) woonde in Molenbeek en werd gezien als de voornaamste rekruteerder van salafisten in België. Hij was decennialang betrokken bij salafistische terreur in o.m. Mekka bij de bestorming van de heilige moskee in 1979, indirect bij de aanval op het WTC in New York en de massaslachtingen in Syrië.

Hij werkte zeker voor de Belgische en Franse veiligheidsdiensten. Mogelijks ook voor andere. Ondanks zijn parcours werd hij door westerse veiligheidsdiensten steeds met rust gelaten. Met als uitzondering de Italiaanse maar dat raakte nergens. Tot de Turken hem enkele jaren terug arresteerden en hem uitleverden aan de Fransen.

Met dank aan de westerse veiligheidsdiensten. Geen journalisten meer die kwijlend zoekend naar wat sensationele verhalen uit de Arabische wereld. Geen zorg er zijn in de plaats nu de goede bijna heiligen versus de duivels in Oekraïne en Rusland. Onze kranten raken wel gevuld. Zwart-wit is trouwens bij kranten en weekbladen overheersend. Nuancering is niet nodig en zelfs hinderlijk.

Willy Van Damme

1) al Monitor, Pentagon floats plan for its Syrian Kurd allies to partner with Assad against ISIS, Amberin Zaman, 22 januari 2024, Pentagon floats plan for its Syrian Kurd allies to partner with Assad against ISIS – Al-Monitor: Independent, trusted coverage of the Middle East.  Een ietwat gelijkend verhaal verscheen in Foreign Policy van de hand van Charles Lister.

Containers of mensen beschermen? Het westen kiest voor containers

Het begint stillaan in de westerse hoofdsteden door te dringen maar de aanval van Hamas op Israël heeft een doos van Pandora geopend. De gevolgen hiervan gaan veel verder dan dat kleine Gaza met zijn meer dan 2 miljoen inwoners. Ze hebben de relaties van het Westen met de rest van de wereld enorme schade toegebracht.

Ze lachen ermee

Typerend is dat bij de klacht van Zuid-Afrika tegen Israel voor het VN Tribunaal voor de Mensenrechten Duitsland met zijn groene en zijn sociaal-democratische politici zich aansloot bij Israël en dus tegen een rijzende ster van het Zuiden en tegen de moeders en kinderen van Gaza en zijn nu al meer dan 25.000 doden.

Een door Palestijnen vernielde Israëlische tank. Het totaal vernielen van Hamas is in stilte door de Israëlische regering al opgegeven. Hadden ze eens gekeken naar wat er de jaren voordien bij Israëlische invallen in Gaza gebeurde dan hadden ze dat bij de start van deze zoveelste inval al geweten.

Blind door arrogantie. Waarschijnlijk hadden ze gehoopt dat de Palestijnen zouden vluchten en die gronden zo vrijkomen. Maar men leerde daar van de Nakba uit 1948. Pech voor de zionisten.

De beweringen van die westerse staten over mensenrechten, de internationale rechtsorde of de strijd tegen racisme en fascisme zijn gewoon pure leugens. Het is een staaltje van zware politieke durf om dat vandaag nog te beweren.

Jan Jambon, minister president van de Vlaamse regering en dus topman van de N-VA, poogt zelfs voor Israël kritische pers als De Wereld Morgen het leven onmogelijk te maken door hun subsidies te willen afnemen. Persvrijheid in België? Vergeet het. Een parlementslid die men verdenkt onder invloed van China parlementaire vragen te stellen wordt gebrandmerkt. Wie Israël steunt is de held.

Veel verder dan het eisen dat Israël zich gedraagt en minder kinderen en moeders vermoord gaat men niet. Alsof zionisten ooit hebben gevolg gegeven aan dat soort feitelijk nutteloze diplomatie. Israël is een racistische staat die gebouwd is op de diefstal van het land van de Palestijnen. En daar leefden toen ook joden. Al duizenden jaren.

Heilig land

Zionisten zien dat als hun heilig land hen gegeven door hun god en die gift is eeuwig en kan door de rest van de wereld niet ongedaan gemaakt worden. Vandaar Heilig. Nogal wat zionisten zien de rest van de wereld trouwens als minderwaardig met mensen die men in wezen als slaven dienen te behandelen.

Wie denkt met dat soort mensen een akkoord te kunnen maken is dom. Luisteren doen ze in het beste geval, ernaar handelen nooit. Zie wat ze deden met de Akkoorden van Camp David. Vuilbak. Ze houden koppig vast aan hun gestolen goed en vinden desnoods alle excuses uit om dit crimineel gedrag te rechtvaardigen. 

Daarom – en dat is zeer spijtig maar de realiteit – dat alleen geweld hen kan temmen. Het gevloek van Josep Borrel, EU-verantwoordelijke voor het buitenlands beleid, klinkt mooi maar in Israël lacht men ermee. Ze zien hem gewoon als een vervelende idioot. En ze zullen hem achter de schermen wel pakken.

Racistische slogans aangebracht op de gevel van de dominicanenabdij in Jeruzalem. Als dat gebeurt tegen een synagoge in Parijs of Antwerpen is het kot te klein. Hierover zwijgt men. Ovadia Yosef, de eind vorig jaar gestorven gewezen opperrabbijn, noemde de Arabieren serpenten die allen moesten uitgeroeid worden.

Zionisten weten wel dat ze zonder het Westen elke oorlog tegen hun buren zo zouden verliezen maar die lijken wel in de ban van deze zionistische monsters. Want wat doet dat Westen? Ze sturen al de wapens – België 16 ton buskruit – die ze nodig hebben, en gaan dan bij Netanyahu wat vriendelijk vragen om wat braver te zijn en drinken daarna er de obligatoire koffie.

Mensenrechten als schaamlapje

En dat is het. Op het Eurosongfestival zal Israël, dat niet eens in Europa ligt, zorgen voor een inzending. De loftrompet op het zionisme zingend? En volgende maand speelt de Israëlische voetbalploeg Maccabi Haifa tegen KAA Gent in een Europese competitie.

Men speelt die achter gesloten deuren want in Gent zouden er wel eens zware rellen uitbreken. Zullen we schreien of lachen? Ik zie hen al spelen in de Aziatische competitie. Ze zijn er persona non grata.

En dan komt daar Ansar Allah uit Jemen bij. Arabische nationalisten hier gekend als de Houthi naar de clan die deze beweging leiden. Zij legden een schip van Israëlische eigenaars aan de ketting en beschoten enkele westerse vrachtschepen. Wat uiteraard voor paniek zorgde in dat wereldje. Wat zorgde voor extra kosten en vertraging voor die containers. Een ramp? Kom nou.

En wat gebeurde? De VS en hun beste vazal, het Verenigd Koninkrijk, namen dat niet en trokken, naar verluidt ook met steun van Nederland, ten aanval en begonnen Jemen te bombarderen. Wat evenmin als het aanvallen van vrachtschepen in internationale wateren mag.

Benjamin Netanyahu denkt nog steeds gans Palestina te kunnen aanhechten als zionistisch territorium en al de Palestijnen weg te jagen.

Maar ja, dit is de VS wiens regel is dat zij alles mogen doen. Landen aanvallen, regeringen destabiliseren en omver werpen, en wapens leveren aan een leger dat zich specialiseert in het doden van moeders en kinderen behoort tot de regels van deze supermacht.

Ja, want wie massaal moeders dood brengt ook de toekomst van die gemeenschap in gevaar. Vrouwen baren nu eenmaal baby’s en zonder dat sterft de bevolking uit. De ‘geniale’ zionistische strategie.

Jemen als ultieme zwakte

Maar die Britse-Amerikaanse strategie tegen Jemen toont hun ultieme zwakte. Van 2014 tot 2021 was er een oorlog van het Westen tegen Jemen die de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi Arabië als geschenk Jemen beloofden. Een al bijna een eeuw oude droom van de familie Saoed.

De strategie was simpel. De VS en haar vazallen legden een harde blokkade rond het land met verder de levering aan de Saoedi’s van alle mogelijks nodige wapens. En met steun van hun lokale lokale krachten zoals al Islah partij, een afdeling van de soennitische Moslimbroeders, en enkele plaatselijke potentaten dacht men de klus te kunnen klaren.

Dat men door die blokkade het land uithongerde en zorgde voor mogelijks enkele honderdduizenden doden was daarbij geen zorg. Wie maakt zich in het Westen daar zorgen over? Alleen wat goeddoeners. De arrogantie van het Westen nietwaar. Maar zoals hier ooit gesteld, wie de geschiedenis van het land kent wist dat dit zou mislukken. In het verleden hebben alle veroveraars hier bot gevangen.

En toen Joe Biden in 2020 tijdens zijn presidentiële kiescampagne stelde dat hij van Saoedi-Arabië een pariastaat zou maken begon ook de familie al Saoed in te zien dat men 180° van koers moest veranderen. En dus kwam de reddende engel uit Beijing met het voorstel om de relatie tussen hun land met Iran te herstellen. Wat gebeurde.

De breuk

Of hoe een agressieve en impulsieve Biden zorgde voor vrede tussen beide landen en de breuk van het Westen met de Arabische wereld verankerde. Wat Londen en Washington hier met Jemen doen is zich in wezen belachelijk maken voor de buitenwereld. Wat spierballengerol waar de Jemenieten feitelijk mee lachen.

Een Jemenitisch kind genietend van de westerse generositeit

Voor de VS is het steeds simpel: Is er een probleem met een land dat niet wil luisteren dan bombardeer je het, stel sancties in en poogt bestaande sociaal-economische tegenstellingen tot het kookpunt te brengen om zo de regering omver te werpen. Zie Iran, Oekraïne of Syrië, enzovoort. Met de media die de tegenstander pikzwart maakt.

Maar, en dat is hier opmerkelijk, er zijn in de klassieke media amper stemmen te horen die dit een goede zet van de VS vinden. En dat de door het Westen jarenlang uitgehongerde bevolking de VS haat zou zowat iedereen moeten weten. Ook in Washington. Zelfs al zwijgt men in de media over die uithongering van de Jemenieten in de periode 2014 – 2021.

Dit eindigt dus als een zoveelste Amerikaans fiasco waarvoor de VS duidelijk een monopolie heeft. Het eindigt ook op een nederlaag voor Israël in Gaza. Het besef begint er ook politiek te groeien. Het is straks al vier maanden geleden maar Israel heeft tot heden die gegijzelden niet kunnen vinden. En Hamas dood? Dat wordt wachten tot de vieringen met Sint-Juttemis.

Hamas wou het lot van de Palestijnen terug op de agenda van de werelddiplomatie zetten en is daar wonderwel in geslaagd. Zelfs de EU bij monde van Josep Borrel eist nu een staat voor de Palestijnen. Het toont de wezenlijke onmacht van de zionistische staat.

De klacht in Den Haag van het Zuiden is nieuw. Waarvoor Netanyahu en de rest in Israel als te verwachten doof blijken. Ze schelden zelfs dat tribunaal uit want, stellen de zionisten, dat heeft hen niets te bevelen. Maar ook hier doet de nieuwe wereldorde geleidelijk haar intrede. Of men dat nu graag ziet of niet. De wereld draait voort.

Willy Van Damme

De kindermoord in Bethlehem – 2.0

Er lijkt maar geen einde te komen aan de terreur van Israël tegen de Palestijnen in Gaza. Dat is trouwens de belofte van de Israëlische regering. In de bijbel staat het verhaal over de kindermoord in Bethlehem bevolen door de toenmalige koning Herodes tegen de kinderen van de stad. Een gruwelverhaal dat wij nu in het echt voor onze ogen zien gebeuren.

Tegen Gaza

Beweren dat Israël een oorlog voert tegen Hamas klopt niet. Dit is gewoon terreur in zijn puurste vorm tegen de 2,3 miljoen mensen in Gaza. Want daar is Israël goed in, terreur voeren tegen de Palestijnen. Het probleem immers van de zionisten is dat ze tot nu hun droom niet hebben kunnen realiseren: Een raszuiver Israël. Hun vooropgestelde plan.

Tijdens hun oorlog in 1948 verjaagden zij wel een geschatte 700.000 Palestijnen naar vluchtelingenkampen in de buurlanden. Als ze al niet gedood werden. Maar er bleven er enkele honderdduizenden over en die moeten weg. Maar hoe? Dat is het probleem van Israël.

Iets als een tweestaten oplossing is in hun ogen onaanvaardbaar zoals ook een eengemaakte staat met gelijke rechten voor joden en Palestijnen evenmin in hun ogen geen enkele genade kent. Het zogenaamde Beloofde Land is er voor hen alleen. Maar wie beloofde hen dat?

Sommige zionistische leiders zoals Yitzhak Rabin beweerden wel het tegendeel maar dat was alleen maar om de buitenwereld zand in de ogen te strooien. Het was toch Rabin die begon met het lokken van kolonisten naar de Westelijke Jordaanoever.

Met de schaarse middelen van het hospitaal in Gaza poogt men dit kind op te lappen. En wat doet de EU? Steun verlenen aan de bommengooiers.

Fijne woorden

Ondertussen blijkt ook nog maar eens dat de fijne woorden van het Westen over internationale rechtsregels, mensenrechten en humanitair recht praatjes voor de vaak zijn. Als Rusland Oekraïne binnenvalt en een zeer scheve situatie poogt recht te zetten dan brult men bij de NAVO en EU over internationale rechtsregels en dies meer.

De NAVO doet hier gewoon het zelfde als wat Rabin en zijn nepbeloften deed: Het kweken van illusies en het verspreiden van leugens. Zelfs het kleine België maalt niet om die zogenaamde internationale rechtsregels. Toen het die dames met hun kinderen, leden van ISIS, uit Syrië weghaalde deed ze dat eenzijdig zonder dat met de Syrische regering te bespreken. Een grove overtreding van diezelfde rechtsregels.

Het is dan ook niet verbazend dat men het bijvoorbeeld op de VRT heeft over de ‘terreurbeweging’ Hamas en het Israëlisch leger. En als Hamas een officiële verklaring doet zal men er onmiddellijk bij zeggen dat men het niet kon verifiëren. Dit klopt en is correcte journalistiek.

Alleen doet men dat zelden of nooit als Israël bijvoorbeeld stelt dat ze zoveel leden van Hamas kon ‘uitschakelen’. Daar hoeft men dat dan niet te vermelden. Hamas is bij onze media ook een terreurgroep, een ‘radicale’ of een ‘extremistische’ beweging.

Zie je de VRT of elders bij de westerse media over het Israëlisch leger of Netanyahu al zeggen dat zij een terreuroorlog voeren tegen de mensen in Gaza of de Westelijke Jordaanoever? Het is zoals we dat bij onze media traditioneel kennen: de politiek van twee maten en twee gewichten.

Sancties

Trouwens waar zijn de westerse sancties tegen Israël? Nergens toch. Integendeel men gaat de Israëlische regering zelfs steunen met bezoeken als dat van Joe Biden, de Duitse kanselier Olaf Schultz en de Britse premier Rishi Sunak. Zelfs de groene Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock gaat Netanyahu in Jeruzalem feliciteren met die massale kindermoord.

Een gewond kind in Gaza. Gewond door het Israëlisch leger dat volgens de Duitse kanselier Olaf Schultz het humanitair recht toepast. Steun van de Duitse regering aan een crimineel beleid dus. Oostenrijk, Tsjechië, Hongarije en Kroatië weigerden in de VN zelfs een motie over een pauze in de gevechten te steunen. Duitsland en Nederland onthielden zich, België was voor.

Het Westen kent hier geen enkele schaamte. Stelt men vernietigende sancties in tegen landen als Iran die hen niet aanstaan daarbij nepargumenten gebruikend dan wordt hier een regering gesteund die kinderen vermoord, de Gaza afsluit van voedsel, brandstof, geneesmiddelen, elektriciteit en water. Een gruwel die men niet voor mogelijk acht.

En waar is de acte van beschuldiging van het Internationaal Strafhof tegen de Israëlische regering? De Britse hoofdaanklager Karim Ahmad Khan toont er geen interesse voor te hebben. Te druk bezig met die aanklacht tegen de Russische president Vladimir Poetin wegens het zogenaamd ontvoeren van Oekraïense kinderen? De aanklager is dan ook Brits.

En de VS … die stuurt om de buren te intimideren naar de regio zelfs haar vloot met twee vliegdekschepen. Typerend voor de westerse houding is eveneens dat men hier Iran viseert en Qatar met rust laat. Het is nochtans in Qatar dat Hamas haar hoofdkwartier heeft en centen krijgt, niet in Iran dat Hezbollah steunt.

Tijdens de oorlog tegen Syrië was Hamas op zeker ogenblik gesplitst tussen een fractie die de westerse kant koos – onder invloed van Qatar, Turkije en de Moslimbroeders – en een ander deel welke aan de kant van de Syrische regering vocht. En nochtans laat het Westen Qatar met rust. De VS heeft er zelfs troepen gestationeerd.

Ziekenhuizen

Israël gooit bommen op ziekenhuizen en die mag dat. Maar nieuw is dat feitelijk niet. De door het Westen gesteunde jihadisten in Syrië vielen ook ziekenhuizen aan zoals dat van Al Kindi in Aleppo. En hetzelfde gebeurde in Tsinvali, de hoofdstad van Zuid-Ossetië, toen in 2008 de door het Westen gesteunde Georgische troepen het centrale hospitaal daar aanvielen. Onze pers juichte het zelfs toe.

Ursula van der Leyen, voorzitster van de Europese Commissie, was er als de kippen bij om Israël te steunen en weigert enige kritiek op hun optreden te geven. Het zijn dan ook haar kinderen niet. De moraliteit van de Europese Commissie.

En dus kan Israël gewoon verder doen met zijn kindermoord, hoe massaal ook. Het hoeft geen sancties te vrezen tegen haar deelname aan de Europese sportevenementen of het Eurosongfestival. Zionisten moeten gesteund worden, wat ze ook doen. Financiële sancties? Vergeet het.

De oproep voor een pauze in de gevechten waartoe de EU na veel intern geruzie opriep is dan ook typerend. Het is zinloos, feitelijk lachwekkend en red zelfs het Europees gezicht niet. Integendeel want het trekt nogmaals de aandacht op de houding en de criminele politiek van de EU in deze kwestie.

En dan verschieten dat de rest van de wereld met verachting neerkijkt op de EU en er het hunne denkt van de oorlog in Oekraïne. Waarna Brussel doet alsof het die houding niet begrijpt. Misschien beseft men het maar de EU staat voor een crisis. En of ze er lessen gaan uit trekken is maar de vraag.

Willy Van Damme

Mia Doornaert en de jodenhaters

Mevrouw Doornaert (De Standaard, vrije tribune 19 oktober 2023) is behoorlijk boos en stelt dat diegenen die tegen Israël zijn en protesteren tegen het beleid van die staat allen ‘jodenhaters’ zijn. Zij heeft het in haar betoog daarbij ook over wat er in centraal en Oost-Europa gebeurde na W.II en vergelijkt dat met wat gebeurde/gebeurt in Israël.

Een totaal manke vergelijking daar de zionisten die arriveerden in Palestina totaal vreemden waren aan de regio en met grof geweld zich meester maakten van het land. Dat zij echter de verdediging opneemt van een regering die meer dan 2 miljoen mensen incluis massa’s kleine kinderen zonder voedsel, water, geneesmiddelen, brandstof en elektriciteit zet en er dan nog luchtig bommen op laat vallen is schokkend.

Gaza oktober 2023, ongetwijfeld een jodenhater.

Het getuigt van een totaal gebrek aan empathie voor haar medemens. Trouwens, zij heeft het over ‘jodenhaters’, is dat dan ook zo voor de massa’s joden die aan de kant van de Palestijnen staan tegen Israël? Hoe diep kan een mens zakken?

Willy Van Damme

Lezersbrief naar De Standaard naar aanleiding van haar Vrije Tribune van 19 oktober ‘Onuitroeibare jodenhaat’.

Koppig

Koppig is een goed woord om de huidige toestand in Palestina te beschrijven. Koppigheid van de Palestijnen om na hun nederlaag in 1948 hun eigendommen te blijven terugeisen. Koppigheid vanwege de zionisten om ondanks hun overwinning in 1948 te blijven weigeren tot een echt gesprek met de Palestijnen en een ook voor hen aanvaardbaar akkoord  te sluiten. Waarbij geweld de enige zionistische strategie is.

Nationalistische waanzin

En wat we nu zien is gewoon het logisch gevolg van wat zich in vooral Wenen rond 1890 afspeelde met de figuur van Theodor Herzl en zijn fans. Die had in de golf van nationalismen welke die eeuw in Europa was ontstaan het waanzinnig idee opgevat om voor wat hij dan zag als het ‘joodse volk’ (1) een eigen staat te creëren.

Een idee dat bij veel joodse intellectuelen als onzin werd afgedaan. Denk maar aan een figuur als de Duitser Karl Marx. En er waren er massa’s. Maar in 1896 publiceerde hij zijn politiek manifest Der Judenstaat en reeds het jaar nadien is er in Zwitserland het eerste zionistisch wereldcongres.

De man verantwoordelijk voor de verwondingen van deze baby is de Israëlische president Benjamin Netanyahu. De vriend van onze westerse staatshoofden van onder meer de VS, Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk. Om de EU niet te vergeten.

De reacties in vele joodse kringen waren over het algemeen enthousiast maar er was ook groot verzet. Bovendien was het zeker opvallend te noemen dat een van de felste jodenhaters uit die periode de Hongaarse politicus Gyözö Istoczy ook voorstander was van deze plannen voor een staat met alleen joden in wat men toen Palestina noemde. Hij was ze dan kwijt.

Het succes van Herzl was dan ook deels te danken aan de opkomst in die periode van een steeds rabiater wordende jodenhaat. Zo was er de Christen-Sociaal Partij van Karl Lueger die het bracht tot burgemeester van Wenen en die zoals Adolf Hitler, die toen in Wenen woonde, in zijn Mein Kampf schreef was Lueger voor hem een belangrijke inspiratiebron.

De nazi’s als partner

Het idee voor een staat in Palestina voor joden klonk trouwens als muziek in de oren voor de nazi’s in Duitsland. Zij wilden de joden weg uit Duitsland en dus maakte men een deal waarbij men joden aanmoedigde/wegjaagde om naar ginds te vertrekken.

Ze konden hun bezittingen wel niet meenemen maar de waarde ervan bij een bank deponeren en dat geld dan in Palestina gebruiken. En zo werd Nazi-Duitsland zelfs tot 1940 de voornaamste financier van wat later Israël zal worden. Zionistische terreurgroepen als Irgoen konden trouwens tot begin 1941 in het Duitsland van Hitler oefenen. Ze liepen soms ook rond zoals de SA als bruinhemden.

Der Angriff, het blad van Heinrich Himmler, maakte over die joodse staat in wording in 1933 een herinneringsmedaille. Dit naar aanleiding van een bezoek aan Palestina door de Duitse verantwoordelijke voor het ‘joodse vraagstuk’ en was lovend.

Hij schreef er in het blad een weeklang verhalen over. Met dan die medaille speciaal uitgegeven om die samenwerking nadien te vieren. Wie zei daar weer dat de nazi’s per definitie tegen joden waren?

De ware hondsbrutale mentaliteit van Herzl en de zionistische visie blijkt uit de plannen voor hun joodse staat. De daar nu wonende bevolking, de Palestijnen dus, zou men – zo schreef hij letterlijk in Der Judenstaat – gewoon als ware het vee over de grens deponeren.

Verrassend is dat zeker niet. In het huidige Namibië (Zuidwest Afrika) was het Duitse keizerrijk in diezelfde periode bezig met het uitroeien van zoveel mogelijk van de lokale bevolking, de Herrero ’s (2). En als dat zomaar zonder enig Westers protest gebeurde in Afrika waarom kon dat dan niet in Palestina? De mensen in Afrika, Azië en ook wel Latijns-Amerika waren in hun ogen immers gewoon untermenschen.

Bovendien is dat ganse verhaal van de zionisten over de terugkeer naar dat beloofde land zo nep als maar kan zijn. Op een procentueel verwaarloosbaar deel na hebben de meeste Europese joden zeker in Oost-Europa niets te maken met het Midden-Oosten maar komen zij origineel grotendeels uit Khazaria, ooit tussen ergens 650 en 1060 een onafhankelijke staat aan de Don en de Wolga en nu een deel van de Russische federatie.

De man die dat voorheen mee onderzocht en het verhaal onder het grote publiek bekend maakte was de Israëlische historicus Shlomo Sand (3) voor wie de Palestijnen van nu grotendeels de originele bevolking van toen waren en die soms bekeerd raakten door andere godsdiensten zoals de islam of het christendom.

Een tijd lang poogden zionisten via genetisch onderzoek aan te tonen dat alle joden met elkaar verwant waren en stamden uit hun Palestina maar dat is dan maar in alle stilte afgevoerd. Hoeft het te verbazen dat Shlomo Sand in Israël alle mogelijke en onmogelijke modder over zich heen kreeg?

Het geweld barst los

Typerend was natuurlijk wat er dan gebeurde toen zionistische terreurgroepen als de Hagana in 1948 begonnen met de verovering van Palestina. Een van de bevelen van het zionistisch leiderschap klonk zo: ’De bevelen aan Carmels 22ste bataljon waren om elke Arabier (volwassen man) die men tegenkwam te vermoorden.’ (4)

Het Israëlische leger heeft sinds de oorlog van 1973 geen enkele overwinning meer geboekt en liet overal zoals in de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila in Libanon een spoor van massaal bloedvergieten achter zich. Het was het politiek tijdelijk het einde van de zionistische houwdegen Ariël Sharon. Van pyrrusoverwinning tot pyrrusoverwinning.

Maar het geweld gaat veel verder. Zo is er het verhaal van het schip Patria dat men in 1940 in de haven van Haifa met een bom tot zinken bracht. Het had toen 1.800 joodse vluchtelingen uit bezet Duits gebied aan boord die in afspraak met Adolf Eichmann en het Joods Agentschap om naar Palestina konden emigreren.

Eichmann wist dat die komst bij de Palestijnse bevolking voor veel herrie ging zorgen en de Britten wilden dit kost wat kost vermijden. Na de nederlaag in Frankrijk hadden die al genoeg miserie. Om de Britten toch te overhalen heeft de Hagana met een bom het tot zinken gebracht. Met 267 doden tot gevolg waarvan 200 joden. Het plan gelukte echter en de Britse regering aanvaarde hun komst.

Ook is er het eerder verhaal van de moord in Jeruzalem op de Nederlandse jood Jacob Israel de Haan die een tegenstander was van de zionistische plannen en wou streven naar een staat waarin Palestijnen en joden samenleefden. De moord werd gepleegd door Avroham Tehomi van de Hagana in opdracht van Itzhak Ben Zwi, de tweede president van Israël.

Nog spectaculairder was echter de aanslag op de Zweedse VN-diplomaat Folke Bernadotte die tijdens de tweede wereldoorlog honderden gevangen joden had vrij gekregen. Hij werd in 1948 door de VN aangesteld om te bemiddelen tussen de Palestijnen en de zionisten.

De terreurbeweging Lehi hebben hem op 17 september 1948 bij een aanslag vermoord. Dit in opdracht van Yitzhak Shamir de latere premier. De daders waren gekend maar werden uiteraard nooit gestraft.

En dan was er de aanslag op het hotel Koning David waar het Britse hoofdkwartier voor Palestina en Jordanië was gevestigd. In afspraak met Menachim Begin, nog een latere premier, en de Hagana pleegde Irgoen hier een bomaanslag waarbij het groot hotel deels werd vernietigd en 91 doden vielen waaronder 17 joden. Om die terreurdaad te herdenken plaatste Israël nadien hiervoor een herdenkingsmonument.

Het doel van die aanslag was om de bewijzen van de Britse geheime dienst te vernielen over de oorlog van Hagana tegen de Britten. Voordien was er hierover immers een uitgebreid Brits onderzoek geweest. De Hagana stelde later dat de Britten vooraf waren gewaarschuwd en dat de schuldigen voor de vele doden niet zij maar de Britten waren.

Hamas en de Palestijnse Bevrijdingorganisatie

Israël heeft dan ook al de decennia nadien een spoor van vernieling en massamoord achtergelaten met de bombardementen in Syrië, meerdere Invasies met slachtpartijen in Lebanon, terreuraanslagen in Iran en moorden in o.m. België. Nooit veroordeelde een westerse natie of de VN het land hiervoor. Het mocht doen wat het wou. Pas als de Palestijnen zoals met Zwarte September terugsloegen reageerde het Westen.

Typerend is dat toen de Belgische regering het Berlaymontgebouw van de EU renoveerde de aanleg van het telefoonnetwerk gebeurde door een Israëlische firma. Men kan het resultaat zo al zien. Volgens vroegere politiemensen die de luchthaven van Zaventem moesten beveiligen stond een deel van die luchthaven zelfs onder controle van de Israëlische veiligheidsdiensten.

De huidige oorlog met Hamas is trouwens ook op andere wijze de schuld van Israël. Tot de zesdaagse oorlog stond Gaza onder controle van Egypte voor wie de Moslimbroeders, en dus Hamas, de aartsvijand was.

Toen in 1967 Gaza door Israël werd bezet kreeg Hamas er alle mogelijke faciliteiten want het werd gezien als de aartsvijand van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie van Yasser Arafat, toen de grootste vijand van Israël.

Dankzij de Israëlische machinaties met o.m. de akkoorden van Camp David en de vermoedelijke moord op Yasser Arafat blijft er van diens organisatie praktisch niets meer over en is nu Hamas onder de Palestijnen heer en meester. De nu geboren kinderen zijn binnen twintig jaar de vermoedelijke soldaten van Hamas.

Mia Doornaert noemde vandaag in De Standaard de tegenstanders van Israël jodenhaters. Hier op een Antwerpse joodse school en actie van zogenaamde jodenhaters die Israëlische vlaggen verbranden. Een vooral in de VS veel voorkomend fenomeen. Dit hier betreffen religieuze tegenstanders van Israël.  Ook massa’s seculiere joden spuwen op Israël.

Mahmoud Abbas, de opvolger van Arafat stelt politiek niets voor en reageerde feitelijk niet op de recente gebeurtenissen. Verkiezingen zoals in 2006 worden dan ook niet meer gehouden. De uitkomst staat immers zo vast. De man is ook de zoveelste zielige Amerikaanse creatie.

Weerwraak

De recente zware aanslag van Hamas tegen Israël kan voor geen enkele waarnemer als verrassend komen. En de bevolking in gans het Midden-Oosten staat dan ook grotendeels achter de aanslagen. Neem de stad Najd vlakbij Gaza, die noemt nu sinds 1948 Sderot. En waar wonen de vroegere inwoners van dit stadje? In een vluchtelingenkamp in Gaza.

Voor hen zijn de inwoners van Sderot gewoon dieven die hun land hebben gestolen mede dankzij wie zij al decennia geterroriseerd worden. Gewoon weerwraak dus. En dan moet men ook niet verrassend doen en vol afschuw kijken naar het zeer gewelddadig optreden van Hamas. De mensen in Gaza zijn nu eenmaal niet gewoon razend maar extreem razend en dan krijgt men dit. Wat wilt men?

Maar dat Israël en sinds de komst van de eerste zionisten niets anders oorlog meemaakte hoeft niet te verbazen. Het kan ook niet anders. Een extreme nationalist als Theodor Herzl dacht door het verplaatsen van de daar levende bevolking het probleem te hebben opgelost.

Onzin, mensen zijn niet als koeien of schapen die men van plaats A naar B voert maar mensen met dezelfde karaktertrekken als die zionisten. Vandaar dat de geschiedenis van die zionistische heilstaat er een is van oorlog en nog meer oorlog. En de Westerse steun maakt het Israël mogelijk dit tot nu te overleven.

De Apartheid

Het doet denken aan de apartheid in Zuid-Afrika waar Nederlandse boeren en nadien Britse kolonisten meenden zich ten opzichte van de oorspronkelijke bevolking alles te kunnen permitteren. Men wou hen op zeker ogenblik zelfs samendrijven, zoals in de VS gebeurde met onder meer de Apache, in barre amper levensvatbare zogenaamde thuislanden. Thuis noemde men dat.

Druzen vallen een Israëlische legerambulance aan die een lid van Jabhat al Nusra, de Syrische tak van al Qaeda, voor verzorging vervoerde. Het waren geen baby’s van Gaza maar de vrienden van al Qaeda die men wou oplappen om in Syrië verder te vechten. Voor Gaza heeft Israël geen ambulances ter beschikking maar slechts geweld.

Het einde van de Sovjetunie betekende ook het einde van de apartheid. Het Westen stopte met zijn steun en het kaartenhuisje dat de apartheid feitelijk was viel in duigen. Niet dat het zwarte Zuid-Afrika nadien de door sommige verhoopte heilstaat bleek. Stopt het Westen met die steun aan Israël dan is dat land op termijn hetzelfde lot geschoren.

Er zijn trouwens mogelijks miljoenen joden die van de heilstaat niets moeten weten en achter de Palestijnse zaak staan. Zelfs in Antwerpse joodse scholen worden op de speelplaats soms Israëlische vlaggen verbrand. Het verhaal van de joden die eendrachtig achter Israël staan is van dezelfde aard als dat ene joodse volk welke origineel allen stammend uit Israël. Het is een pure nationalistische fantasie.

Het koninkrijk van koning David was een klein land en had maar een kort bestaan en dat van de mythische koning Salomon is inderdaad niet meer dan een mythe. Een bewijs voor zijn bestaan is tot heden nog niet gevonden. En dat in een regio met massa’s bestudeerde oude teksten en uitgebreide archeologische opgravingen. Het is als het verhaal van Jan Breydel en de Guldensporenslag. Goed gevonden, dat wel.

Het zal Israël toch ook moeten beseffen dat de politieke en militaire macht nog maar een schim is van 1948 of de periode van de zesdaagse oorlog van 1967. Na de Yom Kippuroorlog van 1973 hebben zij militair geen enkele overwinning meer behaald. De invasie in Libanon van 2006 tegen Hezbollah was een flop en zo waren ook alle oorlogen tegen Gaza.

Tijd tikt in het nadeel van Israël

En een oorlog tegen Iran met Syrië, Hamas en Hezbollah overleeft Israël niet. Of de VS moet zijn militaire macht ten volle gebruiken. Neen, het gebrul van Benjamin Netanyahu klinkt zeer stoer maar is bij nader toezicht inhoudsloos. Gaat hij dan Gaza terug overnemen? Zijn praatjes zijn sinds de eerste dagen al trouwens afgezwakt.

In het beste geval zal men delen van Gaza veroveren en dan via door de VS gesponsorde onderhandelingen in Qatar, waar Hamas haar hoofdkwartier heeft, en deels via Iran gaan praten met Hamas. Hun invasie zal hen op de langere termijn niets opleveren en Hamas en ook de Arabische wereld beseffen dat.

Kijk naar de relatie tussen Libanon en Israël. Het is er voor Israël alleen slechter geworden. Hebben Hamas nu meer dan 5.000 raketten op Israël afgevuurd dan zullen het er misschien de volgende keer wel 20.000 zijn. Van Hezbollah zegt men dat ze 150.000 raketten hebben.

En dan zal het Israëlisch afweergeschut met hun IJzeren Koepel hen nog veel minder helpen dan nu. En hun kernwapens? Als ze die gebruiken dan sterven er niet alleen massaal Palestijnen maar ook joodse Israëlisch. Het is met andere woorden om die reden onbruikbaar. Goed voor wat spierballengerol, niet meer.

Internationale machtsstructuren

Wat ook sterk in het nadeel van Israël speelt is dat de wereld qua machtsstructuren op een kantelpunt staat en dat die macht steeds meer en ook sneller van het Westen wegvloeit. En in de derde wereld, het Globale Zuiden zoals met het nu noemt, is er alleen maar sympathie voor de Palestijnen. Voor hen toont wat plaats heeft de agressiviteit en koloniale mentaliteit van het Westen.

Wat de Palestijnen overkomt doet hen terugdenken aan weleer, het kolonialisme, de strijd tegen de VS in Vietnam, Afghanistan, Syrië, Zuid-Afrika, Chili en dies meer. Hoe in ‘s hemelnaam zou een Irakees enige sympathie kunnen koesteren voor het zionisme?

Het verhaal van Gaza toont voluit de grenzeloze hypocrisie van het Westen. Israël sluit de invoer af van medicijnen, water, voedsel, elektriciteit en brandstof voor 2,3 miljoen mensen af terwijl men in de EU zelfs eerst de hulp voor onder meer onderwijs en geneeskundige zorgen wou stoppen.

Typerend is ook nu weer het westerse beleid waar in de regio Berlijn en Frankrijk pro-Palestijnse betogingen worden verboden en Europese top politici zoals de Britse premier Rishi Sunak, de Duitse kanselier Olaf Schultz, Ursula van der Leyen van de EU die naar Israël trokken om er Benjamin Netanyahu hun steun toe te zeggen. Zelfs de Duitse Groene minister voor Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock trok al naar ginds. Ziekelijk.

Een recente cartoon van de Brit Steve Bell bestemd voor de Guardian. Antisemitisch stelde de krant en zette de man op straat. Niets is zo gemakkelijk als op iemand de stempel antisemitisch kleven. Het was de reden om Jeremy Corbyn af te zetten als leider van de Labour partij en hem te vervangen door Keir Starmer – een kopie van Tony Blair – die dankzij geld uit zionistische kringen partijleider werd. Hij wordt vermoedelijk de volgende Britse premier.

De Media

En dan is er de media. Cartoons die kritisch zijn voor het zionisme worden bij kranten als de Britse The Guardian en The New York Times gewoon verboden. Het recentste voorbeeld is het geval van de Britse cartoonist Steve Bell die gewoon op straat werd gezet.

Ook de journalistiek doet het opmerkelijk. Toen twee dagen terug het Gazaans hospitaal al Ahli door een bom werd getroffen met mogelijks honderden doden tot gevolg werden op uitvoerige wijze zowel het Palestijns verhaal als dat van Israël gebracht. En dat hoort zo in de journalistiek.

Maar als op 25 mei 2012 gevechten uitbreken voor controle over de Syrische stad al Houla geeft Jorn De Cock alleen, zoals verwacht, de versie van de jihadisten waar toen ISIS nog bij behoorde.

Waarop een lezer bij de ombudsman en schrijver Tom Naegels zijn beklag maakte en stelde dat de Duitse krant Frankfurter Allgemeine Zeitung ook het totaal anders klinkend verhaal van de Syrische regering bracht. Zijn antwoord was simpel: We weten wat daar gebeurde en moeten die versie niet geven.

Een schrijver voor wie censuur OK is. Hetzelfde gebeurde ook in de Oekraïense steden Mariupol of in Boetsja waar Rudi Vranckx het op de VRT had over door Russen afgeknipte vingers. Kritisch de binnenkomende info bekijken? Kom nou.

Het is een ander verhaal dan in Oekraïne. Israël mag in andere landen terreuraanslagen plegen, bommen gooien en gebieden bezetten. In het geval van Oekraïne heeft men het over een op regels gebaseerde wereldorde waaraan Rusland en anderen zich moeten houden. Wie gelooft die leugenaars? Ja regels die de hunne zijn.

Een uitstekend boek over het verleden van dit drama is dat van Egbert Talens. Zie nota 5.

De vermoedelijke contouren van Khazaria. Hun vijanden toen waren de christelijke Byzantijnen en de Arabische Ummayaden in Syrië die moslims waren. Er waren ook kortstondige joodse staten in het huidige Jemen en bij de Berbers in Noord-Afrika.

Willy Van Damme

1) In tegenstelling tot de meeste publicisten schrijf ik jood en niet Jood omdat jood zijn een kwestie is van geloof en niet van behorend tot een etnische groep. Juist zoals bij boeddhisten, moslims of christenen. Het verhaal van een etnische verwantschap is een fantasie komende van o.m. Theodor Herzl.

2) Duitsland betaalde voor zover geweten als enigste Westerse natie in overleg met de Namibische regering een schadevergoeding voor de genocide die ze toen in hun kolonie aanrichten.

3) Shlomo Sand, ‘The Invention of the Jewish People’, (De uitvinding van het joodse volk) Verso, 2009, 322 pagina’s.

Over dit rijk bestaan wel wat gegevens maar te weinig om een goed gedetailleerd oordeel te kunnen vormen. Zo is men niet zeker over de datum wanneer het aan zijn einde kwam. Het situeerde zich op zijn hoogtepunt tussen de Zwarte Zee, de Kaspische Zee, het Aralmeer en de Kaukasische bergen. Khazaren waren een volk met Turkse wortels dat zich daar rond 600 was geen nestelen.

Dat het joods was blijkt uit geschiedkundige gegevens uit die periode zoals reisverslagen en correspondentie. Mogelijks was het niet de enige godsdienst van het rijk. Het werd eind van de tiende eeuw definitief verslagen door een alliantie tussen het Byzantijnse rijk en het toen opkomende Russische vorstendom in Kiev met prins Sviatoslav I en zijn zoon Vladimir I.

Die laatste staat bekend als de stichter van Rusland en de man die er het orthodoxe christendom invoerde. Echter voor hun machtsgreep blijken er al joden uit Khazaria in Kiev te hebben verbleven. Het verhaal over Khazaria en de Asjkenazische joden dook in de achttiende eeuw voor het eerst terug op.

In zionistische kringen poogt men dit zoveel mogelijk te ontkennen daar het hun nepverhaal over dat ene joodse thuisland ontkracht. In wezen zouden zionisten evengoed naar Khazaria en de Wolga en Don kunnen verhuizen.

Merkwaardig hierbij is dat Theodor Herzl ooit beweerde van gemengde joodse afstamming te zijn, Asjkenazisch en, opperde hij, ook Sefardisch. Die laatste noemt men soms Oriëntaalse joden. Van dat laatste zijn echter in zijn familie nooit sporen gevonden. De familie kwam voordien uit Servië. Vreesde hij al voor de problemen?

4) Benny Morris, ‘Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited’. Cambridge University Press. 1989a

5) Egbert Talens ‘Een bijzondere relatie – Het conflict Israël-Palestina nader bekeken – 1897-1993’, Uitgeverij Aspect 2005, 372 pagina’s.

(G)een gerechtigheid voor Zaventem en Maalbeek

OPINIE

Op 24 juli 2023 gaf de jury samen met de rechters in het assisenproces over de terreuraanslagen van 22 maart 2016 in Zaventem en Maalbeek hun schuldig/onschuldig verklaring. Waarbij zes van de tien betrokkenen schuldig werden verklaard aan veelvuldige moord in het kader van een terreuraanslag. Er vielen hierbij 35 doden naast de massa gewonden.

De inkomhal van de luchthaven van Zaventem na het bezoek van die Syrische ‘vrijheidsstrijders’.

Hun beslissing kende overal veel bijval en toonde de kwaliteiten van een assisenjury. De pleidooien tegen zo’n jury die lang woeden zullen nu wel voor jaren achterwege blijven. In september krijgen de schuldigen dan hun strafmaat en dat zal voor de meesten onder hen wel levenslang zijn.

De buitenkant van een gevangenis zullen zij niet meer zien. Maar het was toen zij hun aanslagen deden hun eigen keuze en zij wisten de risico’s. De vroegere kruimeldieven en drugshandelaars kenden op 22 maart 2016 hun ogenblik van glorie. Maar nu is het de vier muren van een cel dat hen wacht. Ze wisten van de gevaren toen zij de criminele toer opgingen en dragen nu de gevolgen. 

Voor de overlevenden en de familie en vrienden van de doden kan nu hopelijk het leven hernemen. Alhoewel dat gezien de zwaarte van de feiten niet zo vanzelfsprekend zal zijn. Maar het leven moet verder. Hoe moeilijk dat soms kan zijn.

Wie was de stuwende kracht achter die jihadisten?

Maar is hiermee dan gerechtigheid geschied? Ja en Neen. Voor de gepleegde gruwel is dat juist maar de vraag stelt zich: Hoe raakte dit zover? Van waar kwamen die heren en wat dreef hen? Het kwam hier niet echt ter sprake.

Ook de media gingen er vlot over en zwegen. Geen beschouwingen laat staan verontschuldigingen hierover. Marc Eeckhaut bij De Standaard mocht het verhaal doen, Jorn De Cock, op die krant verdediger van die jihadisten, zweeg ditmaal.

Een topman van de politie zij het zo: “Dat jihadisten in Verviers een aanslag voorbereiden (1) wisten we van de CIA of de Mossad. Ik ben niet meer zeker wie juist. Maar Zaventem en Maalbeek hebben ze gewoon laten passeren.”

Alles draaide hier rond de Amerikaanse plannen van president Barack Obama om het ganse Midden-Oosten in brand te steken door al Qaeda en aanverwanten er aan de macht proberen te brengen. Men kon zo al de bloedige gevaren zien. Maar het was zo.

Zowel in Tunesië, Egypte, Libië, Jemen als in Syrië en Irak poogde men die landen kapot te slaan door allerlei salafisten aan de macht te brengen. Marokko mislukte vermoedelijk wegens de arrestatie van de salafistische cel van Abdel Kader Belliraj, de Marokkaanse Belg.

De Arabische Lente

Onze pers noemde het zelfs ‘de Arabische Lente’. Van durf gesproken. Het aantal doden van die ‘lente’ was enorm en de economische schade die het veroorzaakte is niet eens te schatten. In plaats van die landen te helpen bij hun verdere opbouw vernielde men ze. Ontwikkelingshulp op zijn westers.

Salafist en terrorist Abdelrahman Ayachi was voor zich als links beschouwende politici, media en organisaties een vrijheidsstrijder. Zowel hij als zijn vader werkten voor de Franse militaire veiligheidsdienst DGSE. Vader Bassam ook voor de Belgische. Valsspelers dus.

Maar vooral omdat de oorlog in Syrië zo moeilijk verliep begon men massaal in de wereld uitschot te rekruteren. Zoals voorheen met Afghanistan anno 1980. Syrië moest immers wat het ook mogen kosten kapot en het hoofd van Assad diende te rollen. De Nederlandse veiligheidsdiensten hadden hiervoor zelfs een eigen website opgericht. Officieel om alles in de gaten te houden.

En dan was er de toenmalige Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans (PVDA) die een programma financierde om oorlogsmateriaal te leveren aan die Syrische moordenaarsbendes. De man is nu vice-voorzitter van de Europese Commissie en hoopt in coalitie met GroenLinks, de opvolgers van nota bene de CPN in Nederland, om premier te worden. Halleluja.

Maar het verhaal van Syrië is voor het Westen een immens fiasco geworden. Een land met in 2011 een gemiddeld inkomen werd door mensen als Timmermans naar de bedelstaf verwezen. Mensenrechten op zijn Hollands?

En ’smeerlap’ Assad is er ondanks al die Westerse moeite nog steeds aan de macht. Maar Timmermans is verre van de enige. Zie maar naar liberaal Europarlementslid en gewezen Belgisch premier Guy Verhofstadt.

Verontschuldigingen moet je hier in dit milieu niet zoeken. Ze zwijgen en gaan over tot de orde van de dag. Ditmaal steunt men de Oekraïense vrienden van Svoboda, Azov, de Rechtse Sektor enzovoort. Nog zo’n fijne jongens en vrienden van het hakenkruis. Wedden dat ook dit voor het Westen al even faliekant afloopt. Vernield is Oekraïne nu al. Proficiat.

Faoud Ahidar en Abdelrahman Ayachi

De vraag stelt zich dan ook wat zogenaamd politiek links nog te betekenen heeft. Type voorbeeld is de Brusselse politicus Faoud Ahidar, voorzitter van de Brusselse Gemeenschapscommissie en fractieleider in het Brussels parlement van One, de lokale versie van de SP.A, nu Vooruit. Een politieke ontdekking van Bert Anciaux.

In De Standaard van 12 maart 2013 verscheen een merkwaardig artikel over deze politicus van de hand van Marc Eeckhaut die voor die krant gerechtszaken volgt. Daaruit bleek dat Ahidar toen een grote sympathisant was van een zekere Abdelrahman Ayachi. Bij een foto op Facebook van die man met een machinegeweer stond de sympathiebetuiging van Ahidar.

Dit terwijl de man toen al gerechtelijk een stevig palmares had verzameld. Hij was de zoon van de Molenbeekse sjeik Bassam Ayachi die via zijn Centre Islamique de Belgique de Brusselse toprekruteerder van jihadisten was en al decennia actief in dat milieu.

Abdelrahman was op 23 januari 2009 reeds veroordeeld nadat hij in 2006, wegens zijn racistische uitlatingen over joden die hij op zijn website Assabyle.com voor apen en varkens had versleten. De klacht kwam van Unia vzw die waakt over dat soort haatdragende uitlatingen. (3)

Dat jaar 2006 kreeg hij trouwens al een veroordeling tot 10 maanden cel waarvan 5 effectief wegens racisme. En alsof dat nog niet genoeg was kwam daar dan de zaak van de cel voor het werven van terroristen voor Irak bij. 

Ditmaal werd hij op 25 juni 2012 met anderen in Brussel als lid van die groep tot 8 jaar effectieve cel veroordeeld. Wat later in beroep tot 4 jaar werd teruggebracht. Hij bleek de leider te zijn. Desondanks zal Ahidar het later in 2013 opnemen voor onze terrorist.

De Iraanse kerngeleerde Fereydoon Abbasi overleefde de aanslag tegen zijn leven zij het met zeer zware verwondingen. Voor de vrijlating van spoedarts Djalali, veroordeeld voor zijn betrokkenheid bij die aanslag, waren er hier veel steunbetuigingen en had de pers extra veel aandacht. Naar het slachtoffer van die aanslag keek men niet eens op. Mensenrechten? Wat een grap.

Dat de man nu nog steeds fractieleider in het Brussels parlement van One is en voorzitter van de Vlaamse Gemeenschapscommissie in Brussel zegt veel zo niet alles over die partij. Dat beweert een linkse partij te zijn maar laat toe dat leidende figuren van die partij in het recente verleden tuig ophemelde. Het is blijkbaar geen probleem.

De VRT

Maar Faoud Ahidar is niet de enige die een misdadiger als Abdelrahman Ayachi steunde. Ook Rudi Vranckx zal bij een televisiereportage in het Syrische jihadistengebied de man op 26 april 2013 opvoeren als een soort vrijheidsstrijder waarbij van enige kritiek op zijn praktijken en verleden niets te horen is.

Hij werkte er ook als gids en tolk voor de VRT en zal er vermoedelijk ook voor vergoed zijn (4). Zoals ook de Franse militaire geheime dienst hem blijkens zijn advocaat zeker zal vergoed hebben. De jonge Ayachi mag zich dan wel voordoen als een anti-westerse salafist maar achter de schermen zal hij hun geld zeker aanvaard hebben. Ook salafisten kunnen hypocriet zijn.

Zijn televisieoptreden op de VRT in april 2013 tijdens de steunactie voor Syrië is merkwaardig. Zo wordt zijn toch heel serieuze Belgische gerechtelijke veroordelingen verzwegen. Hij is de held die Syrië zal verlossen van het ‘kwaad’.

Het interview voor die actiedag van de VRT met de Belgische pater Daniel Maes, afkomstig van de abdij van Postel, maar verblijvend in het klooster in het Syrische Qara, wordt – officieel omwille van de slechte geluidskwaliteit – afgevoerd.

En nochtans had men volgens Daniel Maes gezegd dat de geluidsband van een goede kwaliteit was. In feite is de media en wat men noemt politiek links afgedwaald tot een niveau waarbij men zelfs het grootst mogelijke tuig de hemel in prijst. De criminelen van het UCK in Kosovo, de jihadisten in het Midden-Oosten en nu fascistische knokploegen en de vrienden van het hakenkruis in Oekraïne.

Alle door de Britten en de VS gefabriceerde leugens genre de couveusebaby’s uit Koeweit werden voor waar genomen zoals het verhaal van de Syrische vatenbommen. Dat waren metalen vaten vol met metaalafval en explosieven. Met gooide het zogenaamd vanuit vliegtuigen en helikopters. Als je de verhalen moest geloven waren het er veel. Alleen heeft nooit iemand van de media zo’n vatenbom getoond.

Het enige wat we soms geserveerd kregen was een foto van een helikopter in de lucht waar dan iets uiterst vaag uit neerdwarrelde. Wat juist weet niemand. Maar bommen ontploffen niet altijd en men zou toch kunnen verwachten dat er ooit zo’n bom kon getoond worden. Vergeet het. Men moest het stellen met beweringen van wat jihadisten en hun Britse en Amerikaanse broodheren van de CIA en MI6.

Djalali en Iran

Maar het is een constante bij de media. Heilige journalistieke principes als bronnenonderzoek en woord en wederwoord worden continu overboord gegooid. Neem het voorbeeld ook van de Iraanse spoedarts Ahmadreza Djalali die in 2017 in Iran ter dood werd veroordeeld. Zonder dat die echter tot nu werd uitgevoerd.

Hier voeren vooral de VUB en Amnesty International al jaren actie voor zijn vrijlating en stellen zij dat hij onschuldig is. Geen twijfels bij hen of de media. Wat zij echter steeds (bewust?) verzwijgen is dat zijn veroordeling te maken heeft met de aanslag op 29 november 2010 – vermoedelijk door de Israëlische Mossad – op de Iraanse nucleaire specialisten Majid Shahrairi en Fereydoun Abbassi waarbij die laatste het overleefde. (5)

De Syrische “vrijheidsstrijder“Abou Sakkar hier met mes en zijn buit toont fier zijn werk op de sociale media. Voor politici, journalisten en organisaties die zich links noemden een vrijheidsstrijder die men moest steunen.

Maar voor het lot van de gedode Iraanse wetenschapper Shahrairi en zijn familie heeft Amnesty International, de VUB, onze media of linkse groepen nooit enige interesse getoond. Omdat het toch maar een Iraniër is? Het typeert. Men is hier niet bezig met het verdedigen van de mensenrechten maar gewoon met het gooien van modder naar Iran, vijand van de VS.  

En Djalali had persoonlijk contact met Israëlische specialisten in zijn vak. “Maar hij was voorzichtig bij die gesprekken”, stelt een van zijn Belgische vrienden. Is hij schuldig of onschuldig? Het is niet geweten. Het proces verliep omwille van de veiligheidsdiensten immers achter gesloten deuren. Maar waarom dit cruciale element verzwijgen? Het lijkt verdacht.

Propaganda

Het is een constante bij de vele conflicten in de wereld van de voorbije decennia. De VS en het Verenigd Koninkrijk viseren bepaalde landen en hun regering en bestuderen de zwakten en sterkten op politiek, sociaal, religieus en economisch vlak en leggen dan contacten met mogelijks geïnteresseerde opposanten of figuren. Wat geruisloos gebeurt.

Daarna beginnen zij in de massamedia, vooral Reuters, BBC, Washington Post en New York Times, een campagne tegen die regering en dat land. Met verhalen zoals met die Koeweitse couveusebaby’s maar ditmaal dan nog professioneler gemaakt. Men leert van zijn fouten.

Gelijktijdig zorgen zij er dan voor dat hun vrienden bij de oppositie over voldoende fondsen beschikken om actie te voeren zoals het samenstellen van (nep)dossiers, het organiseren van acties en het contacteren van de westerse media.

Met daarbij uiteraard de nodige omkadering door specialisten. De arrestatie en later vrijlating van de Britse-Iraanse Nazanin Zaghari en medewerkster van Reuters toont hoe dat werkt. Officieel ging ze haar familie bezoeken maar in wezen was zij bezig met het opleiden en organiseren van een netwerk van agitatoren die een opstand moesten leiden.

Vandaar dat de regering in Londen voor haar vrijlating zelfs bereid waren de Britse schuld aan Iran uit het verleden van 405 miljoen Britse pond aan dat land te betalen (6). Goed voor 462,5 miljoen euro. Wie is zoveel geld waard? En wat had zij te bieden?

De Rode Khmer

Toen in 1979 Vietnam het Cambodja van de Rode Khmer binnenviel en dat moorddadig en waanzinnig bewind opkuiste – Wat trouwens strikt volgens de internationale rechtsregels verliep – schoten Broederlijk Delen, Socialistische Solidariteit (SP.A/Vooruit), Handicap International en Oxfam België het land dat toen nog maar drie artsen had ter hulp.

Hun werk was maar goed voor wat druppels op een zeer hete plaat maar het was symbolisch voor dit geteisterde land en daarom belangrijk. Alleen de Franse hulporganisatie Artsen Zonder Grenzen weigerde – tot woede van sommige medewerkers – het land ter hulp te schieten en werkte alleen via de door de Rode Khmer en hun bondgenoten gecontroleerde vluchtelingenkampen aan de Thaise grens.

Vanwaar ze dan onversneden propaganda van die Rode Khmer en hun westerse vrienden verspreiden. Zoals bij mijn bezoek in 1983 aan Vietnam en Cambodja bleek dat zij schaamteloos de grofste leugens mogelijk verspreiden.

Via onder meer de VRT geraakte dat soort leugens dan bij de onwetende kijkers en lezers. Missie volbracht. Dat was de jaren tachtig van de vorige eeuw. Nu in het geteisterde Syrië weigeren deze hulporganisaties allen in het land te werken. Later bleek dat zeker de Britten de Rode Khmer, zoals ook België, niet alleen politiek steunden maar zelfs trainden

Betogers in Kiev tijdens de Maidanrevolte van begin 2014. Liberaal Europarlementslid Guy Verhofstadt was toen in Kiev om dit tuig aan te moedigen. Toen hij terugkwam beweerde hij met een uitgestreken gezicht dat hij daar geen fascisten had opgemerkt.

Ook nu nog lachen de media het verhaal over fascisme in Oekraïne weg. Hun argument is dat dit niet kan want de president is toch een jood. Vergetend dat van 1933 tot 1940 Duitsland de grootste financier was van de zionistische expansie in Palestina. Deze samenwerking zelf duurde tot 1941.

Bemerk de rood-zwarte vlag van de moordbrigade van de UPA bij de betogers. In het geval van viespeuk Dries Van Langenhove is er bij de politiek en pers bij ons geen genade maar voor deze Oekraïense veel ergere clubjes is er geen probleem. Men juicht ze zelfs toe als helden.

Gruwels

Dat is de evolutie sindsdien. De mensen in Syrië enzovoort kunnen de pot op. Links schaart zich zonder enige terughoudendheid achter het grootste krapuul van deze wereld. Het UCK in Kosovo, Svoboda in Oekraïne en al Qaeda en zelfs ISIS in het Midden-Oosten. Men vergeet immers dat het ISIS was die samen met de Moslimbroeders en met steun van het westen die Syrische oorlog in 2011 op gang trok.

Met andere woorden: Zij steunden ISIS. Ook toen ISIS met de andere jihadistische groepen eind 2013 een burgeroorlog uitvochten. Pas in 2014 toen ze als met de VS afgesproken hun deel van Irak hadden veroverd ook nog het Koerdisch gebied in Erbil aanvielen bleek ISIS voor de VS en links een moordenaarsbende. Toen immers schoot de VS in actie en begon zij ISIS aan te vallen. Voordien niet.

Saddam Hoessein was wel een crimineel (die echter begon als een voor de VS werkende huurmoordenaar) en ook over Kaddafi, Assad, Poetin en Milosevic waren en zijn er zeker heel veel opmerkingen te maken. Maar wat het Westen, zeker ook zogenaamd links, steunde waren en zijn gruwels. Daarover discussiëren is niet nodig. Het is al te duidelijk. En nu nog publieke verontschuldigingen.

Willy Van Damme

1) Het betreft hier het politieoptreden in Verviers van 15 januari 2015 tegen een cel met drie terroristen waarvan er twee werden gedood. Het gebeurde de week na de moorddadige raid op de redactie van Charlie Hebdo door Al Qaeda van het Arabisch Schiereiland die actief is in Jemen. Ze kregen later via de Verenigde Arabische Emiraten minimi’s van FN. Moet kunnen?

2) “Ik ken de familie Ayachi al lang vanuit Sint-Jans-Molenbeek”, zegt Ahidar. “Ik vind het heel begrijpelijk en moedig dat Abdelrahman gaat vechten in zijn vaderland Syrië”. De Standaard, 12 maart 2013, Marc Eeckhaut. Fouad Ahidar steunt Syrische sjeik Bassam | De Standaard “

Hij ging iets later in Syrië op 19 juni 2013 naar zijn hemel op zoek naar die 40 of 84 maagden. Een bedrijfsongeluk!

3) “… de Joden zijn een afwijkend volk”, “laf, afschuwelijk en zwak volk”, “onwaardig, ongehoorzaam en overtredend volk”, “apen, varkens”, “die de vloek en toorn van Allah op de hals hebben gehaald”, specificeert dat het nodig is om de joden te bevechten door middel van “oorlogsrossen”, alvorens te profeteren:

"En daarna zal het Joodse volk omkomen". (Op Assabyle.com). Belangrijke veroordeling in de strijd tegen cyberhate | Unia

4) (20+) Facebook

5) Reuters, Factbox: Attacks on scientists in Iran, 28 november 2020,  Factbox: Attacks on scientists in Iran | Reuters

6) The Independent, 16 maart 2022, Gavin Gordon, ‘Payment of £400m debt helped secure release of Nazanin Zaghari-Ratcliffe’. Haar man had steeds gesteld dat ze pas vrij kon komen mits betaling van die schuld. 

Die gaat terug tot het tijdperk van de Sjah in de jaren zeventig toen die Britse Chieftain tanks bestelde, betaalde en nooit iets kreeg. Britse handelspraktijken. 

De Morgen, Clingendael en de mensenrechten in Syrië

Enige vorm van schaamte is jullie duidelijk vreemd. Wat overduidelijk nog maar eens blijkt uit het artikel: ‘Het oorlogsregime van Assad krijgt opnieuw bondgenoten’ van Ans Boersma in de krant van vandaag 12 mei.

Clingendael en de mensenrechten

Daarin citeren Jullie een Nienke van Heukelingen van het door de Nederlandse regering gefinancierde Clingendael Instituut waarin die zegt: “Assad blijft ongestraft mensenrechten schenden, Syriërs rekruteren voor zijn oorlog tegen zijn eigen volk.”

Dat is zowat het toppunt van durf. Geweten is dat de Nederlandse regering, die zorgt voor het loon van mevrouw van Heukelingen, allerlei Syrische aan al Qaeda en ISIS gelieerde terreurbewegingen met materiaal steunde en er indirect ook geld aan gaf.

Dat is een wel heel grove schending van de mensenrechten en bovendien een al even grote schending van het internationaal recht. En zo te horen geen enkel probleem voor mevrouw en de krant.

Het Clingendael instituut in Den Haag, de leugenfabriek van de Nederlandse regering. Voorheen beweerde Ko Collijn, hun ‘specialist’ voor Syrië, op 6 april 2017 in die Nederlandse ‘kwaliteitskrant’ NRC dat het Syrische leger in 2016 met vliegtuigen bommen met sarin hadden gegooid op de regio van Oost-Ghouta bij de Syrische hoofdstad Damascus.

De aanslag gebeurde echter zoals uit het officieel dossier en de foto’s bleek met een grondraket en was bijna zeker het werk van die salafistische terreurbewegingen. De specialist van die krant Karel Knip had het diezelfde dag in dat dagblad over een ‘granaat met sarin’. Een verhaal dat eerder past bij Monty Python.

Volgens VN-resoluties is steun aan al Qaeda en ISIS in strijd met het internationaal recht. Zoals ook het bewapenen van welke opstandelingen in een ander land een inmenging is in de interne zaken van dat land en dus een schending is van datzelfde internationaal recht.

Het staat inderdaad vast dat de Syrische regering problemen heeft met de mensenrechten en er zeker sprake is van corruptie. En dan? Jullie vullen bijna dagelijks De Morgen met verhalen over o.m. corruptie in België en dan stel ik mij de vraag wat is het probleem met Syrië?

Op dit ogenblik voert het Westen een blokkade tegen Syrië met grote gevolgen voor de bevolking die op die wijze maar moet lijden en sterven. Schending van de mensenrechten? Wat een cynische grap.

De Morgen durfde het zelfs ooit herhaaldelijk aan om op de ene pagina te vertellen over de gruwel van de terreur in Europa door uit Syrië teruggekeerde terroristen om op de pagina ernaast hen op te hemelen als vrijheidsstrijders. En als ik moet kiezen tussen hen en de Syrische regering met al zijn gebreken dan weet ik wat de beste (minst slechte) optie is voor het land.

De Arabische Liga, hier op haar bijeenkomst deze maand in Egypte waar de beslissing viel, gaf zoals geheel verwacht het groen licht aan Syrië om terug lid te worden. De koning van Saoedi Arabië stuurde een brief aan Bashar al Assad, zijn collega staatshoofd uit Syrië, met een uitnodiging om naar die zitting van 19 mei te komen. Een Saoedische knieval die kan tellen.

Jullie berichtgeving van de voorbije 12 jaar over Syrië behoort tot de zwartste pagina’s uit de geschiedenis van de Belgische journalistiek.

Willy Van Damme

Brief aan De Morgen.

Naschrift:

– Ans Boersma was de vriendin van een zekere Aziz A. voor wie ze de overkomst naar Nederland regelde. Deze Aziz A. was volgens de Nederlandse Justitie een topman van Jabhat al Nusra, een van de gedaanten via welke al Qaeda in Syrië optrad. In de aanvraag schreef zij dat hij een zakenman was. Verkoper van gestolen Syrisch goed? Hij werd in Amsterdam door Syriërs ontmaskerd.

De man kreeg 15 jaar cel en zijn broer Fatah 11 jaar. In Amsterdam had hij naast Ans Boersma meerdere vriendinnen (maagden?) en rookte volgens de kranten ook wel eens een joint. Een echte salafist dus. (Het Parool, Cyril Rosman, 21 september 2021)

Zij werd omwille van de vervalste aanvraag voor het toerismevisum voor Aziz A. veroordeeld tot een taakstraf van 120 uur en een maand voorwaardelijk. Ze kwam er goedkoop vanaf. (Het Parool Cyril Rosman, 20 mei 2021).

Aziz beweerde voor de rechtbank dat hij na zijn komst naar Nederland werkte voor de AIVD, de Nederlandse militaire veiligheidsdienst. Een klassiek verhaal in dit dossier. In 2012 was hij volgens het gerechtelijk dossier betrokken bij de moord met machinegeweren op 17 mensen die op een bus zaten in het plaatsje al Shheell.

Dit verhaal doet ietwat denken aan die andere medewerker over Syrië van De Morgen Montasser AlDe’emeh die kort na het geruchtmakende proces tegen Sharia4Belgium deradicaliseringscursussen met getuigschrift organiseerde.

Zo konden salafisten ‘vrij van zonden’ terug vrij rondlopen zonder verdacht te zijn. Nadien bleek het allemaal nep en crimineel te zijn en werd Montasser hiervoor veroordeeld. De man weet trouwens perfect hoe de oorlog in Syrië in elkaar zat.

Ik gaf hem namelijk het ultieme bewijsstuk zijnde een als echt verklaarde analyse van de Amerikaanse militaire veiligheidsdienst waarin stond beschreven hoe de NAVO en anderen zoals Qatar en Saoedi Arabië ISIS naar Irak wilden sturen om het land aan gruizelementen te kunnen slaan.

Alhoewel hij het bewijs in aanwezigheid van een getuige van mij kreeg weigerde hij tot heden hierover te berichten. Ook hij beweerde voor de Belgische Staatsveiligheid te werken. Welke salafist niet? Op het Dendermondse atheneum liep hij als student dan weeral rond met rozenkransen. Moet je om voor De Morgen te werken  een strafblad hebben?

– De dag dat het officieel werd aangekondigd dat Syrië terug lid werd van de Arabische Liga had Jack Sullivan, de Amerikaanse Nationale Veiligheidsadviseur, een gesprek met de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman.

In het Amerikaans persbericht hierover werd achteraf Syrië niet eens vermeld. Voor Washington is het dus gedaan. Het wachten is nu op de uitslag van de Turkse verkiezingen van dit weekend om ook dat probleem op te lossen waarna de Koerdische PKK zoals men dat zegt gokte en verloor. Er is voor Washington immers steeds plaats voor onder haar fameuze bus.

Syrië terug lid van de Arabische Liga

Zondag kwam dan niet onverwacht het bericht dat Syrië als lid terug is toegelaten tot de Arabische Liga. Het werd er in 2011 uitgegooid als gevolg van de opstand van de Moslimbroeders en al Qaeda wat een onderdeel vormde van de door de Amerikaanse regering van Barack Obama georganiseerde serie opstanden in de Arabische wereld. Het werd in onze media omschreven als de Arabische Lente.

Moslimbroeders

Niets was echter verder verwijderd van de realiteit dan deze hoogstwaarschijnlijk door een Amerikaans pr-bureau uitgevonden term. En na verloop van tijd begonnen zelfs de westerse regeringsgezinde media dat door te hebben en sprake men zelfs over de Arabische Winter.

Alhoewel in het begin om de tuin geleide activisten mee op deze trein sprongen – en snel afhaakten – hadden de meeste Syriërs bijna direct door dat dit een zoveelste poging tot staatsgreep was van de Moslimbroeders. Zij kenden immers beter dan wie ook de geschiedenis van hun land met zijn mislukte pogingen van de Moslimbroeders om de macht te grijpen.

En de winnaar is de Syrische president Bashar al Assad. Tot woede van het Westerse journaille.

Duizenden via agenten van de westerse veiligheidsdiensten zoals de Molenbeekse sjeik Bassam Ayachi gerekruteerd geboefte – niet zelden kleinere straatcriminelen – trokken zo ongehinderd naar Syrië voor wat een orgie van plunder, moord en grenzeloos geweld werd. Hoeveel doden er vielen zal nooit geweten zijn. Veelal spraken onze massamedia van 400.000 doden en recent hebben die het zelfs over 500.000.

Het hoofd van Assad

Dat het Westen dit orkestreerde hoeft niet betwijfeld te worden. De bewijzen zijn er. Nadat ze de leiders van Egypte, Tunesië, Jemen en Libië had laten afzetten of doen vermoorden moest ook het Syrië van president Bashar al Assad er aan geloven. Hoeveel geld de VS en haar vazallen er tegen aan gooiden zal wel nooit geweten zijn. Honderden miljoenen dollars of miljarden? Het blijft raden.

Opvallend is wel dat het Westen hier tientallen verschillende groepen steunde en geen pogingen de naam waardig ondernam om hierin een eenheid te creëren. Het westen financierde dus de interne ruzies binnen de oppositie met groepen die desnoods elke maand van naam veranderden. Het was er een (bewust gemaakte?) chaos.

Kroonprins en eerste-minister Mohammad bin Salman al Abdoelaziz is een merkwaardig man. Hij toonde zich zeker in het begin als een zelden gezien hondsbrutaal tiran maar doekte in het land de voorbije jaren het wahhabisme op, de lokale versie van het salafisme, en laat als toeristen nu zelfs LGBTQ’ers toe. Men kan er tegenwoordig ook al naar de bioskoop gaan.

Had die opstand gelukt dan was de kans heel groot geweest dat eens de regering en haar centraal gezag uit de weg was geruimd Syrië voor jaren gebukt zou gaan onder een oorlog tussen deze groepen. De kans dat Syrië als een natie dan gewoon zou verdwijnen was dus groot. Waarom dit beleid? Ligt het antwoord in de vraagstelling?

Hier echter botste het Westen op een regering die wel een stevige basis had. Het keerpunt bleek 2012 te zijn toen het westen via die jihadisten tevergeefs poogde de twee grootsteden Aleppo en Damascus te veroveren. Ze konden in de zomer van 2012 in die steden wel een aantal wijken veroveren maar meer niet. Die aanvallen waren mislukt en medio 2012 zat de regering nog steeds stevig het zadel.

Dat allerlei westerse ‘specialisten’ zoals toen professor Rik Coolsaet en journalist Jorn De Cock medio 2012 op de VRT al het hoofd van de Syrische president Bashar al Assad zagen rollen, de Libische president Moeammar Kadhaffi achterna, toonde hoe zij hun wensen – die best wansmakkelijk kunnen genoemd worden – voor werkelijkheid namen en van het land amper iets afwisten.

Laat staan dat zij de achtergronden kenden of wilden kennen van deze oorlog. Het land was in 2011 toen de oorlog uitbrak een land met een bevolking die beschikte over wat men noemt een gemiddeld inkomen en is nu dankzij het Westen straatarm geworden.

En als het land dit jaar getroffen werd door een aardbeving weigerde de EU en de VS, waaronder België, er behoudens wat aalmoezen hulp te verstrekken. De mensen daar mogen creperen. En dan heeft het Westen de lef te spreken over mensenrechten en dies meer.

De Russische interventie, samen met die van Iran – de vijanden van het Westen en dus in hun ogen geboefte – versnelde die overwinning en sinds 2018 is het nu gedaan. Alleen in het door het Turkije van president Recep Erdogan bezette Syrische noorden en het door de VS gecontroleerde oosten en een stuk aan de Jordaanse grens bezitten de jihadisten of de PKK nog de controle.

Wat de Amerikaanse president Barack Obama met de Arabische Lente/Winter deed vernielen kan dankzij het optreden van de Chinese president Xi Jinping nu herstellen. Een meesterzet die de invloed van de VS in het Midden-Oosten sterk doet verminderen. Geopolitiek een aardverschuiving.

Maar deze maand zijn er verkiezingen in Turkije en hier ziet het er ook goed uit. De Turkse interventie was vooral gelieerd aan de steun voor de Moslimbroeders. Maar Erdogan lijkt het moeilijk te hebben en dreigt de verkiezingen te verliezen. En de seculiere oppositie zal dan het roer overnemen en bijna zeker die interventie in Syrië opdoeken. Het is bij haar een centraal thema.

De geïsoleerde VS

Alleen de VS blijft dan nog via de Koerden van de PKK over en de vraag is hoelang de VS hier dan nog gaat blijven. De VS is haar controle over het Midden-Oosten aan het verliezen en de vraag is hoelang Washington het daar geïsoleerd zal volhouden. Het plan van de VS voor Syrië is uiteindelijk een gigantische dure en zeer dodelijke flop geworden.

Joe Biden beloofde bij zijn aantreden in 2021 als president om van Saoedi Arabië een pariastaat te maken maar dat is wegens onhaalbaar blijkbaar opgeborgen. De cruciale stap van China om de breuk tussen Iran en Saoedi-Arabië te lijmen werpt nu haar vruchten af. Het door Obama in brand gestoken Midden-Oosten is door Xi Jinping tot bedaren gebracht. Wat hier aan de hand is is duidelijk.

Er is nog heel veel werk om de door Obama veroorzaakte schade te herstellen zoals de crisis in Libanon en de burgeroorlog in Libië maar men is op het goede pad en in het Midden-Oosten is er enorm veel geld. Wel is de materiële schade in die landen echter enorm. De hoop is nu dat het pad van de verzoening ingezet door Xi Jinping wordt verder gezet.

Toen in Soedan twee generaals met elkaar begonnen te vechten organiseerde Saoedi-Arabië via de haven van Port Soedan de repatriëring van niet alleen haar eigen landgenoten maar ook die van Iran. Een geste die men in Teheran zeker heeft opgemerkt. En de komende weken is er nog het bezoek gepland van de Saoedische koning aan Iran en de Iraanse president aan Saoedi Arabië.

De gemeenteraad van het ‘bevrijde’ deel van de stad Aleppo eind 2016. Een van hen, lid van Nour Din al Zinki gekend als een der moorddadigste groepen, kreeg nadien asiel in het Verenigd Koninkrijk en werd er door de filmindustrie zelfs gevierd met een nationale filmprijs voor ‘For Sama’ over hun strijd voor een (sic) vrij en democratisch Syrië. Welke nadien in onze media trouwens tot bij Apache toe bedolven werd onder het lof.

Dat een Mia Doornaert in De Standaard en Kim Ghattas in The Financial Times moord en brand schreeuwden over dit lidmaatschap van de Arabische liga toont waar zij staan: Aan de kant van oorlogsstokers en terroristen zoals die welke toesloegen in onder meer Zaventem, Parijs, Madrid en Manchester. Iets om fier over te zijn.

Ook hier verloor het Westen de strijd maar dat toegeven is voor figuren als een Ghattas en Doornaert en gelijkgestemde westerlingen uiterst moeilijk. Het is alsof agressie een deel van de reden voor hun bestaan is. Afkicken is dus broodnodig!

Maar geen zorg. De Franse krant Le Figaro maakte al melding van stappen door Parijs voor een toenadering tot de Syrische regering in Damascus. “We kunnen die trein toch niet gewoon laten voorbijgaan”, klinkt het volgens die krant bij het Élysée. De eerste discrete contacten zijn dus al bezig.

Syrië was ooit kort een Franse kolonie en bombardeerde de hoofdstad toen die de kolonisator buiten wilde. In 2011 tijdens een van die gemediatiseerde oppositiebetogingen liepen de Franse en Amerikaanse ambassadeur voorop. Wat illegaal is. Maar de Fransen konden toch moeilijk de VS hier haantje de voorste laten spelen.

Willy Van Damme

Van Riyad naar Teheran via Beijing of omgekeerd

De aankondiging gisteren dat Saoedi Arabië en Iran hun diplomatieke relaties gaan normaliseren kwam als een verrassing. Zeker omdat alle betrokken partijen openlijk stelden dat dit gebeurde via Chinese bemiddeling en in Beijing. En blijkbaar was de VS verrast. Terwijl men over de EU maar best zwijgt.

Het toont nogmaals hoe de geopolitieke kaart van de wereld tegen als het ware een sneltreinvaart aan het veranderen is. Dat was al zo met de naamsverandering van het oliekartel OPEC naar OPEC+. Waar Rusland dan lid van werd en in wezen een alliantie sloot met de familie al Saoed. Wat in Washington tot hevige discussies moet hebben geleid.

Vaarwel  Amerika?

Sinds 14 februari 1945 controleerde de VS deze regio onder meer via een akkoord van de Amerikaanse president Franklin D. Roosevelt met de Saoedi’s. Zij zorgden voor de oliebevoorrading en kregen in ruil hun percentje op die olie en politieke en militaire bescherming.

De VS is nu zelf een enorme producent van gas en olie geworden en weet via de sabotage van Nordstream 1 & 2 Europa, de grote consument van olie en gas, aan zich te binden. Met de EU die dat naar buiten toe zonder protest allemaal slikt.

Mohammed bin Salman al Saoed, premier en kroonprins van Saoedi-Arabië, met de Chinese president Xi Jinping. Voor wie het nog niet doorheeft: Diplomatie gaat niet over zogenaamde ‘hogere waarden’ zoals onze pers en de 1001 westerse experten beweren maar over macht. Het was toch Madeleine Albright, ooit minister in de VS van Buitenlandse Zaken, die op TV beweerde dat het afslachten van 500.000 Iraakse kinderen het waard waren. Dan zijn beide bovenstaande heren heiligen.

Op 9 december was er in het Midden-Oosten een topconferentie van de Samenwerkingsraad voor de Golf – waarop alle landen van het Arabisch Schiereiland behoudens Jemen aanwezig waren – met als eregast en topspreker president Xi Jinping waar die nieuwe diplomatieke lijnen verder werden uitgezet. 

Maar dat zorgde voor grote onrust in Iran waar men bevreesd was dat China hen ging negeren ten koste van de al Saoed. Een isolatie die het kon missen als kiespijn.

Dat lijkt nu merkwaardig snel opgelost. Eerst kwam de Chinese minister van Buitenlandse Zaken bij de Ayatollahs op bezoek en nu is er dus dit akkoord tussen landen die steeds twee vijanden zijn geweest. En dat is toch een diplomatieke meesterzet van Beijing. Wat het Westen niet wilde – het lijmen van de breuken in de regio – lukt China.

Een oplossing voor Syrië en Jemen? 

Een reden te meer voor het Westen, en vooral de VS, om zich nog agressiever tegen de Chinese leiders te keren. Het Midden-Oosten was eerst voor de Britten en nu voor de VS al meer dan 100 jaar hun privaat jachtterrein en nu moeten ze er Rusland en China aanvaarden naast dan een ‘ongehoorzaam’ Syrië, Irak, Libanon, Jemen en Iran. Om over Turkije nog maar te zwijgen.

Ook Israel zit met een serieus probleem. Het heeft de Arabische en andere staten in de regio altijd tegen elkaar weten uit te spelen. Het akkoord tussen Riyad en Teheran zal dit spel erg bemoeilijken. En blijkens haar houding rond de oorlog in Oekraïne – waar ze neutraal blijft – zitten de VS en Israël ook niet meer op diezelfde lijn.

Natuurlijk zijn zeker niet alle plooien glad gestreken. Zo is er de chaos in Libanon, de restanten van de oorlog in Syrië, de oorlog in Jemen en de door de VS achtergelaten puinhoop in Irak. Om dan nog maar te zwijgen over het door de Britten gecreëerde kluwen in Palestina met de racistische staat Israël en de Palestijnse slachtoffers.

Maar dit probleem van Iran en Saoedi Arabië is er een dat reeds lijkt opgelost zelfs al is het nog wachten op de resultaten. Maar dat Syrië terug tot de Arabische Liga zal worden toegelaten – tot woede van het Westen en ook België dat de hulpverlening aan het land na de aardbevingen saboteert – is een kwestie van tijd.

Het kan elk ogenblik gebeuren. En ook dat is een goede zaak. Bovendien zwijgen in Jemen de wapens al ongeveer een jaar. En nu Riyad en Teheran rechtstreeks en openlijk met elkaar kunnen praten moet ook dit relatief snel oplosbaar zijn. Goed voor de doorsnee Jemeniet.

 

De Russische president  Vladimir Poetin en Mohammed bin Salman al Saoed. De als uiterst agressief gekende Amerikaanse president Joe Biden stelde in het publiek de Saoedi’s te zullen kraken. Nadien ging hij er smeken om de olieproductie te verhogen om zo Rusland te kraken. Mohammed bin Salman samen met zijn Russische vrienden verlaagden de olieproductie.

Blijkbaar heeft sterke man Mohammed bin Salman al Saoed zijn flater betreffende Jemen ingezien. Het werd hier al in 2015 geschreven dat die oorlog tegen Jemen alleen maar op een ramp kon uitdraaien met dan een nederlaag voor de al Saoed. De Houthi’s en hun vele Jemenitische vrienden wonnen de oorlog tegen de Saoedi’s en het Westen.

Wel moesten er ook hier weeral honderdduizenden sterven van vooral ontbering. Voor het zogenaamde herstel van de ‘internationale rechtsorde’? De vraag is waarom Mohamed bin Salman zijn kar plots met 180° draaide. Zijn optreden en dat van zijn andere familieleden hebben wereldwijd enorm veel leed veroorzaakt. Zijn inkeer komt niet te vroeg.

Willy Van Damme

Belgische hulp aan Syrië – Slechts voor al Qaeda

Belgisch minister voor Ontwikkelingshulp Caroline Gennez (Vooruit) gaat ook aan Syrië noodhulp geven om zo het leed van de bevolking in het noorden van het land te verlichten (1). Genereus zou je denken. Vergeet het.

Oprotten

Volgens een bericht van de minister voor Ontwikkelingshulp gaat er vanuit België 5 miljoen euro naar Turkije en Syrië waarvan 4 miljoen naar Syrië maar dan blijkbaar volgens haar door de VRT geciteerde verklaring exclusief naar het noordwesten van Syrië. De rest kan oprotten.

Vermoedelijk gaat het hier over het gebied in Idlib waar Al Qaeda samen met de Turkse regering baas is. De argumentatie van Gennez is dat volgens de VRT die haar citeert: “De Syrische overheid vraagt alleen hulp voor de slachtoffers in niet-oorlogsgebied. Voor waar Assad en het regime geen controle hebben vragen ze zelfs geen hulp om de inwoners te steunen”

Volgens berichten in de Syrische pers en de in Nederland uit Aleppo komende en in Nederland wonende Lahhoud Murad is er wel degelijk vanuit de Syrische overheid via de Syrische Halve Maan hulp aan die gebieden geleverd. (2) Dit terwijl het om door Turkije bezet gebied gaat en de regering in Ankara van Erdogan dus verantwoordelijk is.

Maar zo gaat dat, de mensen in de steden Aleppo en Hama en de andere getroffen gebieden kunnen voor de Belgische en andere westerse regeringen gewoon verder creperen. Niet te verwonderen daar de Brusselse jihadistenleider Bassam Ayachi – de sjeik van Molenbeek –  voor zijn werk in Syrië van onze Staatsveiligheid geld kreeg.

De Syrische president Bashar al Assad en zijn echtgenote Asma in de stad Aleppo in gesprek over de hulpverlening met mensen van o.m. de Syrische Rode Halve Maan.

En volgens officiële Amerikaanse documenten steunde onze regering zelfs ISIS. Maar dus niet de Syrische bevolking die in overheidsgebied leeft. De vraag reist trouwens welke garantie men heeft dat de hulp die aan dit gebied gegeven wordt correct zal verdeeld worden?

Het is het ‘koninkrijk’ welke door Aboe Mohammad al Jolani, baas van het aan al Qaeda gelieerde Hayat Tahrir al Sham, wordt bezet. Maar wie gelooft dat deze hulp correct zal gegeven worden is zot.

Wie gelooft dat?

Enkele maanden geleden vroeg volgens de website al Monitor een priester in dit deel van de provincie Idlib of hij zijn grotendeels vernielde kerk mocht heropenen. Ondanks de druk om een meer menselijk gezicht te tonen weigerde hij. Trouwens volgens resoluties van de VN is elke hulp van wie en waar ook aan al Qaeda bij wet verboden.

Men kan zich daarom terecht afvragen of de Belgische regering en Caroline Gennez hier zo terroristen steunt en dus de wet aan het overtreden is. Maar wees gerust, in het Westen mag alles, ook steun aan ISIS en al Qaeda. Zolang deze natuurlijk de Westerse belangen verdedigen.

En dat is Syrië vernielen. Juist als die aardbeving. Vandaar geen hulp aan de miljoenen in regeringsgebied wonende Syriërs. DAT is het echte Westerse regeringsbeleid wat betreft de mensenrechten en het internationaal recht. De rest is propaganda, sprookjes.

Wel zijn er een pak landen buiten de westerse alliantie die aan Syrië al noodhulp boden zoals Pakistan, Rusland, China, Algerije, de Verenigde Arabische Emiraten en Bangladesh. Landen die het recent soms zelf niet gemakkelijk gehad hebben.

Intussen zijn hier enkele individuen wel bezig met hulp aan het verzamelen voor de geteisterde bevolking. Zo is er een groep in Nederland verblijvende Syriërs en priester Daniël Maes die in het klooster van Sint-Jacob de Verminkte in de stad Qara verblijft en er al voor de oorlog uitbarstte woont. Het klooster heeft iedereen die dat nodig had zonder discriminatie in het verleden hulp verleend.

Wel toonde de VRT in het journaal voor het eerst vandaag wel beelden van de vernielingen in de stad Aleppo en had hun journalist Jens Fransen het deze week zonder verdere verduidelijking over de aanwezigheid van al Qaeda daar in Syrië. Een primeur voor de VRT.

Oproep pater Daniel Maes

Pater Daniel Maes bij de feestelijkheden rond zijn 50-jarig priesterschap in Postel waaraan hij verbonden is. 

Rond vier uur maandagmorgen werd hier een lichte aardbeving van ’n tweetal minuten gevoeld. Wij zijn zelf niet getroffen. Het centrum van de aardbeving (7.8) bleek bij de miljoenenstad Gaziantep te liggen (Z-O Turkije). De Syrische regering hield maandag een spoedberaad om de hulp te organiseren.

Na de vespers baden we de grote litanie die in de liturgie voorzien is voor deze slachtoffers. ’s Avonds in de recreatie baden we met groot en klein een rozenhoedje. Vandaag houden we doorlopende aanbidding in de kerk. Er zouden in Noord Syrië al meer dan 1000 doden gevallen zijn en nog veel meer gewonden.

Het blijkt allemaal veel erger te zijn dan aanvankelijk verwacht werd. Moeder Agnes-Maria en zuster Carmel zijn begonnen met de voorbereiding van de meest dringende hulp aan slachtoffers in Aleppo, die daar in deze ijzige vrieskou op straat zitten zonder voldoende kleding, zonder eten en medicamenten.

Nadat deze mensen in N. Syrië al een decennium lang het slachtoffer zijn van aanslagen en plunderingen, onrechtvaardige, wurgende sancties en illegale bezetting die tot op de dag van vandaag verder gaan.

Bovendien aarzelen verschillende landen om juist het noodlijdende volk van Syrië enige hulp te bieden, zogenaamd uit politieke correctheid. Wil ook bidden voor de slachtoffers, de families, het land en hen die helpen.

Voor wie ons hierbij wil helpen met een kleine of grote financiële steun, ziehier ons banknummer: IBAN: BE32 0682 0832 4402 / BIC: GKCC BEBB

Oproep Lahhoud Murad & vrienden

Lahhoud Murad was in Nederland aan het studeren met het idee nadien een eigen bedrijf op te richten in Aleppo waar een deel van zijn familie nog woont. Zijn broer woont in Wichelen, een gemeente vlakbij Dendermonde. Origineel komt de familie uit de provincie Hasaka waar zij graan verbouwen.

Maar daar zitten de Amerikanen met de Koerdische terreurbeweging PKK die er het graan en de aardolie, de voornaamste producten in die regio, stelen. Voor stortingen vanuit het buitenland en dus ook België op dit Nederlands bankrekeningnummer moet men wel ook de BIC-code meegeven en dat is in dit geval RABONL2U.

Willy Van Damme

1) Minister Gennez maakt 5 miljoen vrij voor noodhulp aan slachtoffers van aardbeving, waarvan meer dan 4 miljoen voor Syrië | VRT NWS: nieuws

2) Quake-hit Syria approves aid delivery to rebel-held areas — Naharnet