Groot krantennieuws. Miljoenen documenten uit de geheime geldkoffers van Panama en het feitelijk met de overheid gelieerde advocatenkantoor Mossack Fonseca werden gelekt naar de Duitse krant Süd Deutsche Zeitung. Duizenden namen met bedragen die in de vele duizenden miljarden euro’s lopen liggen nu op straat te rapen.
Britse kolonies
Met presidenten zoals Petro Poroshenko, chocoladekoning en president van Oekraïne en Mauricio Macri van Argentinië, om er maar twee te noemen. Mannen die aan het bewind kwamen met de belofte de fraude en de corruptie aan te pakken. We kennen dat soort slogans nog van toen Barack Obama liep te zeuren met zijn ‘Change’ en Bart De Wever raasde over ‘de kracht van de verandering’. Leugens en bedrog.
Maar in wezen is dat verhaal niets nieuw. Iedereen met een beetje verstand weet dat er tientallen zogenaamd fiscale paradijzen zijn, alhoewel roversnesten hiervoor een veel betere term zou zijn. En bijna iedereen weet dat de rijken en machtigen hier hun zwart geld wegstoppen.
Een groot deel van die ‘paradijzen’ zijn trouwens Brits zoals de Britse Maagdeneilanden, de Kaaimaneilanden, het eiland Man en de Kanaaleilanden. Het zijn trouwens allemaal eilanden en dat is geen toeval. Met de boot ben je er zo en is controle in de praktijk vlot te omzeilen. Koffertje hier, koffertje daar.
Een telefoontje zou voor David Cameron al voldoende zijn om aan die praktijken in de Britse kolonies en bezittingen een einde te maken. Hij doet het niet ondanks een eerdere plechtige belofte om hiertegen op te treden.
De Britse regering zou aan die praktijken daar met als het ware een simpele druk op de knop een einde aan kunnen maken. Maar London weet het en laat begaan. Dat is toch het bevorderen van de criminaliteit. Medeplichtigheid aan de misdaad heet dat. Maar wie doet hen wat? De aan de Londense Downingstreet 10 patrouillerende bobby misschien?
Jeremy Corbyn, nieuwe bezem bij de Britse Labour partij, riep de conservatieve regering van David Cameron nu wel op om daar een einde aan te maken, maar de opeenvolgende regeringen van Labour, van Clement Attlee tot Gordon Brown en Tony Blair lieten begaan, ze steunden het dus.
En zoals Karel Anthonissen, chef in Gent van de Bijzondere Belastinginspectie, en fiscaal expert VUB-professor Michel Maus het vandaag zegden, hier blijft alles bij het oude. Er zal iemand boeten en de 99% anderen zullen als steeds de dans ontspringen. Het was voorheen zo al met de lekken uit Liechtenstein en die uit Luxemburg.
Straffeloos
En het gerecht? Vergeet het. Ondanks de dure eden van alle voorgaande ministers van Justitie worden witteboordcriminelen in de praktijk met rust gelaten. Ja, er komt wel een politieapparaat op gang maar die beoefenen alleen aan een soort van bezigheidstherapie.
Ze doen wat ondervragingen, verrichten huiszoekingen en typen heel plichtsbewust de ene PV na de andere. Waarna de zaken als ze al voorkomen verjaard zijn of zolang duurden dat de rechter een voorwaardelijke of geen straf uitspreekt. Neem de recente (?) zaak van Seghers Better Technology. De zaak ging begin september 2002 met luide trom failliet. In maart 2016 kwam er dan uitspraak in beroep: Verjaring.
Ondernemer Hendrik Seghers ging met zijn bedrijvengroep in september 2002 in faling. Het gerechtelijke onderzoek resulteerde in beroep in maart 2016, bijna 14 jaar na de feiten, in een vrijspraak wegens verjaring. Het was na Seghers International al zijn tweede faling die strafrechtelijk zonder gevolg bleef. De recente ophef rond de Panama Papers zal ook in België gerechtelijk dus wel afgaan als een heel natte voetzoeker.
Het zal met deze Panama Papers dus niet anders gaan. Oh ja, in IJsland trad de regering af. Maar elders? Twijfelachtig of er iets zal gebeuren. Bovendien moet nog bewezen worden dat het hier over geen valse documenten gaat.
De bron van dit lek is immers geheim en wie gaat bewijzen dat mijnheer X wel eigenaar is van vennootschap Y? Voldoende stof om voor een rechtbank alles zo in de vuilbak te gooien. Rechtspraak is wat anders dan het bespreken van een vodje papier van onduidelijke afkomst. Ik hoor de fiscale advocaten nu al roepen en hun peperdure rekening maken.
Maar er is veel meer aan de hand met dit verhaal. Zo valt het op dat tot heden tussen die duizenden namen geen enkele Amerikaan te vinden is. Merkwaardig. Het land heeft een 350 miljoen inwoners, is samen met China ‘s werelds grootste economie, bezit het grootst aantal miljardairs en kent regelmatig wel eens een financieel schandaal. Ook is Panama deels ooit een Amerikaanse kolonie geweest. Men kent er dus zeer vlot de weg.
En nu blijkt er bij dat Panamees advocatenkantoor in die tientallen jaren dat het al bestaat geen enkele Amerikaan klant geweest is. Wie gelooft dat? Niemand toch. De 1000-dollar vraag is dus wie achter dit lek zit. Zou het kunnen zoals men in Rusland insinueert dat de CIA of iets dergelijks er achter zit. Wie weet. Verbazen zou het mij niet.
George Soros, een der meest meedogenloze speculanten ooit, is een der sponsors van dit International Consortium of Investigative Journalists. Als ze nou eens onderzoeken hoe die man door landen te ruïneren miljarden dollars verdiende?
Bovendien rijzen er grote vragen naar dat International Consortium of Investigative Journalists. Dat is een onderdeel van het Center for Public Integrity, beiden Amerikaanse instellingen. Daar is uiteraard niets mis mee.
Maar wie echter kijkt naar de financiering van beide zich hoog prijzende organisaties ziet echter het kruim van het Amerikaanse zakenleven verschijnen en organisaties die gekend zijn als een onderdeel van de Amerikaanse machtsmachine.
Soros en Albright
Zo blijken bij de tientallen sponsors o.a. topspeculant George Soros met zijn Open Society Foundations, de Rockefellers, de Ford Foundation en de Pew Charitable Trust, de organisatie achter Pew Research, te zitten.
Madeleine Albright met een uitspraak die ze vermoedelijk haar ganse leven zal blijven betreuren. Onder president Hillary Clinton zal zij terug grote invloed krijgen. Ooit kreeg ze zelfs een van haar beschermelingen benoemd tot directeur van Amnesty International USA. De kinderen in de wereld zijn best gewaarschuwd.
Pew, in wezen een bureau dat wereldwijd enquêtes doet om zo gericht landen te kunnen destabiliseren, wordt geleid door Madeleine Albright, de vroegere Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken die in 1996 op de vraag of ze inzat met de 500.000 dode Iraakse kinderen, een gevolg van het mee door haar georganiseerde embargo, stelde dat deze doden het gezien de resultaten waard waren.
En dus lijkt het raadsel van de op de lijst ontbrekende Amerikanen al opgelost. Wat wil je? Men moet daarom ook niet verbaasd te zijn dat men in de zogenaamde kwaliteitskranten van de gelegenheid extra gebruikt maakt om de presidenten Vladimir Poetin, Xi Jinping en Bashar al Assad, Amerika’s vijanden van het ogenblik, nog maar eens extra door de modder te sleuren.
Niet omdat bewezen is dat ze ginds geld hebben weggestopt maar omdat ze mensen kennen die dat wel zouden gedaan hebben. Men is dus een crimineel omdat zijn neef, de peetvader van een der kinderen of een cafékennis gebruik maakt van dat Panamees advocatenkantoor. De Financial Times had het vandaag trouwens praktisch alleen over Poetin. Schuld door associatie heet dat. En dat durft zich dan journalist te noemen!
En wedden dat hier in de VS nog maar eens een vette Pulitzerprijs voor zal uitgereikt worden. De vroegere krantenmagnaat Joseph Pulitzer was toch de uitvinder van de modderjournalistiek. En dus past die prijs perfect bij dat consortium.
Willy Van Damme
Willy Van Damme's Weblog 
Onafhankelijk onderzoek?
Het onderzoek naar de Panama Papers is volledig gefinancierd is door het ‘International Consortium of Investigative Journalists’. Anders dan de naam doet vermoeden is deze non-profit organisatie een volledig Amerikaans initiatief, dat gesponsord wordt door met name Amerikaanse organisaties. Op die lijst vinden we onder andere het Rockefeller Family Fund en de Open Society Foundation van George Soros.
Als dit de organisaties zijn die verantwoordelijk zijn voor de organisatie van de Panama Papers, is het dan nog een verrassing dat de eerste publicatie uit de Panama Papers op zondagavond gaat over Poetin en zijn handlangers? En dat kort daarna meer verdachte praktijken onthuld worden in landen als Oekraïne, Syrië en Iran.
Er is een grote kans dat politici en oligarchen in deze landen inderdaad belastingparadijzen gebruiken om vermogen weg te sluizen en schimmige transacties te doen, maar geldt dat niet even goed voor Westerse landen? In een poging de schijn van partijdigheid weg te nemen publiceren de Panama Papers ook over de premier van IJsland, maar opvallend genoeg blijven de miljardairs en politici in de Verenigde Staten geheel buiten schot. Is daar niets over te vinden in de 11,5 miljoen documenten van Mossack Fonseca? Of zorgen de financiers van dit project er wel voor dat deze verhalen niet naar buiten worden gebracht?
De Panama Papers zetten tegenstanders van het Amerikaanse regime in een negatief daglicht, maar dat is niet de enige resultaat. De Panama Papers zullen ook bijdragen aan een vlucht van vermogen richting de Verenigde Staten, waar vandaag de dag ook een vriendelijk belastingklimaat heerst voor de allerrijksten op deze aarde…..met name RENO…
Guido Clicque
Antwoord:
Het ‘leuke’ is dat dit consortium van ‘onderzoeksjournalisten’ een onderdeel is van het Centrum voor Publieke Integriteit. En beiden hebben als sponsor o.m. dan George Soros.
Het is alsof Anders Breivik een fonds zo steunen voor slachtoffers van het fascisme, Al Baghdadi van ISIS een voor de slachtoffers van de aanvallen in Brussel en George Bush Jr. een voor de Iraakse slachtoffers van de Amerikaanse invasie van 2003.
De wereld is duidelijk aan de durvers.
Wel genoten van de farce bij de wereldvoetbalbond. De ene fraudeurs zijn nog maar pas bij het grof huisvuil gezet of daar blijkt de vervanging zo te zien geen haar beter.
Verrassen doet mij dat echter niet. Alleen kunnen ze in Panama beter met geld om dan met voetballen. Ook geen nieuws feitelijk.
Willy Van Damme
Willy,
Ik hou van je ongezouten kritische blik,
Ik begrijp alleen niet goed waarom je een aantal rakkers als een despoot Poetin en massamoordenaar Assad met de fluwelen handschoen aanpakt tot verdedigt.
mvg
Rudy Putteman
Antwoord:
Mijn kritiek kwam voort uit het feit dat men mensen criminaliseert en voorstelt alsof ze zouden betrokken zijn bij die zaak met Panama. Beiden zijn het voor zover geweten niet.
Het is een grote schande dat een bepaalde journalistiek mensen zit te bekladden aan de hand van puur insinuaties die nergens op gebaseerd zijn.
De eerste paar dagen stelde men het bij vele media voor alsof er maar een persoon in die zaak genoemd werd en dat was de Russische president Vladimir Poetin. En dit alleen gebaseerd op het feit dat iemand die hij kent daar een postbusfirma zou hebben. Ik noem dat laster en eerroof en de journalistiek onwaardig.
Hetzelfde voor Assad wiens neef zou betrokken zijn. Zijn neef dus! Het kan niet dat men iemand in de pers gaat zwart maken omdat zijn neef/tante/oom of kleinkind een misdadiger is. Daartegen protesteerde ik.
Ik ageerde tegen dit soort praktijken in het verleden al o.m. in de zaak van de joodse rabbijn Moshe Friedman en de CD&V politicus Steven Vanackere. Niet omdat ik hun vriend of supporter ben of er geld voor kreeg.
Neen. Het is een kwestie van ethiek en protest tegen dit soort journalistieke wanpraktijken die spijtig genoeg schering en inslag zijn.
Maar het past in een mediastrategie die al enkele jaren bezig is. Kijk, de VS poogt met alle mogelijke middelen haar alleenheerschappij over de aarde te vestigen. En ze gebruikt hiervoor alle mogelijke middelen zoals politieke agitatie, economische oorlogsvoering en desnoods wapengeweld.
Het is een wereldoorlog die aan de gang is en in oorlog is de media altijd al een cruciaal wapen geweest. Een aantal landen verzetten zich tegen die pogingen van de VS tot wereldhegemonie en zijn daardoor, zoals in elke oorlog, voor de VS de te bestrijden vijand.
Er is in de westerse door de VS gecontroleerde media daardoor zoals bij elke oorlog een propagandaslag bezig waarbij men van de vijand zoals steeds monsters maakt. Elke nuancering is weg en er blijft alleen een nog zo hard mogelijk te haten persoon over.
Je typeringen van Poetin als ‘despoot’ en Assad als ‘massamoordenaar’ komen daar vandaan. Als je kranten als De Morgen en The New York Times leest of het persbureau Reuters dan is Poetin een pedofiel, drugshandelaar, massamoordenaar, tiran en een multimiljardair met een geschatte waarde die naar gelang de krant schommelt tussen de 20 tot 100 miljard dollar. Wie meer?
Vandaag nog een verhaal bij de website van Newsweek gezien die het had over een man die volgens geruchten zijn schoonzoon zou zijn. Volgens geruchten? En dat noemt men dan journalistiek.
Poetin is ook geen despoot zoals men dat normaal uit de literatuur kent. Rusland heeft een presidentieel regime zoals de VS en deels ook Frankrijk. En dat wil zeggen dat de president heel veel zelf kan beslissen. Zoals met Barack Obama in de VS.
Poetin is via normale presidentsverkiezingen gekozen en de toenmalige uitslag lag voor hem zelfs beneden de voorspellingen van de opiniepeilingen, ook die van het door de VS gefinancierde Levada Center.
Verder is er in Rusland in het parlement een sterke oppositie en verschijnen er kranten met een grote oplage als Novaya Gazeta die zich specialiseren in het publiceren van de grootst mogelijke onzin zolang het maar tegen Poetin is.
Het blad verschijnt na al die jaren nog steeds. En het is in zijn genre ginds niet de enige publicatie. Wel is het zo dat als gevolg van de oorlogsvoering door de VS tegen Rusland – Men dreigde in de VS vorig jaar zelfs openlijk om Poetin via een revolte te doen afzetten – Poetin en zijn regering enkele beperkte maatregelen namen.
Zo is buitenlandse eigendom van kranten nu verboden en moeten door het westen gefinancierde ngo’s dat nu steeds openlijk meedelen. Het zijn de klassieke middelen die de VS gebruikt om via agitprop een regering omver te werpen.
Bepaalde Amerikaanse instellingen zoals die van George Soros zijn er om die specifieke reden nu ook verboden
Maar in tijden van oorlog zijn dat zeer zacht te noemen maatregelen. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat Poetin een voorbeeld is voor de rest van de wereld of een soort heilige is.
Poetin is een politicus die met het verwerven van macht bezig is. Een eigenschap die eigen is aan bijna elke politicus, groot en klein. Men gaat in de politiek uit dadendrang om het beleid te bepalen, dus macht te verwerven. Dat is Poetin.
Ik ken van de sociaaleconomische toestand in Rusland te weinig om er veel commentaar over te geven maar armoede met de kloof rijk/arm, corruptie en wanbeheer zijn duidelijk in het land grote problemen waaraan naar ik vermoed te weinig wordt gedaan.
Hetzelfde voor de Syrische president Bashar al Assad. Dat het land een dictatuur was die maar heel beperkte politieke vrijheden toeliet is duidelijk. Dat men in de gevangenissen sommige mensen al eens folterde lijkt ook zeker. Hetzelfde voor de corruptie.
En dat men na het uitbreken van de opstand op grote schaal mensen arresteerde en deels ook folterde zal wel. Maar deze oorlog om Syrië is niet gestart door de Syrische regering maar door de VS die hiervoor al Qaeda en de Syrische Moslimbroeders inschakelden.
Ik heb hiervoor denk ik voldoende bewijzen gegeven.
Het Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten, een onderdeel van de Syrische Moslimbroeders, heeft nog niet lang geleden een verdeling gemaakt tussen de dodelijke slachtoffers van deze oorlog. Niet dat ik die cijfers echt serieus neem, maar ze zijn toch merkwaardig.
Daaruit bleek dat de grootste categorie doden die van regeringssoldaten was, voor burgers en jihadisten. Dat er door de acties van het Syrische leger al veel burgerslachtoffers vielen hoeft men ook niet te betwijfelen.
En dat het folteren van gevangenen nu gebeurt kan men ook met zekerheid stellen. Maar het is oorlog en een erg brutale. In oorlog wordt de mens een bruut beest. Daaraan is geen ontkomen aan. En een oorlog zonder burgerdoden bestaat niet.
Maar de keuze wat betreft Syrië is een land in handen van de huidige regering met garanties voor de tientallen minderheden en culturen of een waar al Qaeda/ISIS het voor het zeggen hebben. En dan is de keuze snel gemaakt. Of zie jij liever al Qaeda?
Maar ja, Assad staat in de weg van Israël en de VS en dus is dat een massamoordenaar die maar best zoals Saddam Hoessein opgehangen wordt.
Een raad: geloof de massamedia niet want ze maken in dit soort gevallen steeds een karikatuur van de werkelijkheid.
Willy Van Damme
Dank voor deze perfecte analyse Willy
Gerrit
Antwoord:
Bedankt voor de bloemen. En zoals te verwachten was gaat dit resulteren in veel geblaat en geen wol. Binnen de EU zou er nu gevraagd worden dat multinationals meer openheid moeten geven over de structuur van hun conglomeraat.
Dat komt er op neer dat wat reeds in hun jaarverslag staat en dus op hun website wat in simpelere taal zouden moeten schrijven. Wat dan simpelere taal is is nog onduidelijk.
Maar zelfs dat is teveel voor de lobby’s in Brussel van de industrie. Ook voor Wolfgang Schäuble, Duits minister van Financiën, is dat teveel gevraagd.
En kijk ook de G20 heeft haar duit in het zakje van de witwassers gedaan en gevraagd om de geldstromen beter in kaart te brengen. In essentie krijgen wij dus veel spannende verhalen over enkele superrijken en mee frauderende politici. Het is het gezegde: ‘Ze dronken een glas, pisten een plas en alles bleef als het was.”
Oh ja er komt blijkbaar een commissie rond de zaak in België wegens de betrokkenheid van de overheidsbank (!) Dexia bij de zaak. Wat dan een spelletje politiek moddergooien wordt.
De NV-A, nu ’s lands grootste partij en in de regering, was toen nog amper bestaande en dus niet betrokken en hoopt via die commissie de tegenstrevers, vooral dan haar coalitiepartners in de regeringen, te treffen.
Ook viseert zij daarbij dan vooral de christelijke arbeidersbeweging ACW, nu Beweging, want die was betrokken bij Dexia en men hoopt bij NV-A zo de vakbonden verder te verzwakken en, waarom niet, te verbieden.
Verder worden er in de massamedia geen opmerkingen gemaakt over de relatie tussen dat consortium van ‘onderzoeksjournalisten’ en het Amerikaans bedrijfsleven en de politiek. Die link is een aanfluiting van wat journalistiek zou moeten zijn.
Journalisten die voor hun werk over belastingparadijzen betaald worden door de grote multinationals. Het is eens iets nieuws. In ’s hemelsnaam wie gelooft die mensen?
Willy Van Damme
Interessant artikel
Emile
Antwoord:
Bedankt voor de aanmoedigende woorden.
Willy Van Damme
The Panama Papers are a scam
http://www.veteranstoday.com/2016/04/04/the-very-nasty-truth-about-the-panama-papers/
Jante
Antwoord:
Er zit wel boeiend materiaal tussen maar zoals Veterans Today hier schrijft kun je dit niet vertrouwen. De bron is niet gekend en de mensen die het beheren, leden van het Center for Public Integrity, zijn duidelijk zeer verdacht. Wie dat niet ziet is gewoon blind.
Willy Van Damme
Geachte heer Van Damme;
Amerikanen en grote bedrijven gaan naar Delaware
http://www.lefigaro.fr/conjoncture/2015/06/26/20002-20150626ARTFIG00096-le-petit-etat-du-delaware-le-paradis-fiscal-americain-qui-irrite.php
Mvg
De Muur
Antwoord:
De VS is al wat jaren bezig met het organiseren binnen het eigen territorium van dergelijke fiscale roversholen. Er is Delaware maar ook Wyoming en Nevada. Met voor niet-Amerikanen complete geheimhouding verzekerd.
De vraag die men zich hier dus moet stellen is of dit een zet van de VS is om andere dergelijke centra uit te schakelen en zo meer controle te krijgen over de duizenden miljarden die in dergelijke centra zitten.
Nu klopt het niet dat rijke Amerikanen niet in plaatsen als Panama zitten. Amerikanen versluisden duizenden miljarden dollars naar dergelijke centra. Alleen lijkt Panama volgens een artikel in Le Monde niet geschikt voor Amerikaanse burgers gezien een speciaal belastingverdrag van Panama met de VS.
De VS voert overal de druk op en eist van anderen transparantie op en staat op complete medewerking van de plaatselijke autoriteiten. Een zoveelste voorbeeld van Amerikaans kolonialisme.
Zelf echter weigert ze volgens een recent artikel in het weekblad Trends echter elke medewerking te geven aan de vragen van andere landen.
Maar zolang er geen duidelijkheid is over de originele bron van die informatie tasten we nog in het duister over wat hier juist aan de hand is. En dat we daardoor met veel vragen blijven zitten is dan ook logisch.
Willy Van Damme
Dag Willy,
Ik zit nog met een vraag, maar kreeg die gisteren niet gepost. Het zou blijken dat het de bedoeling was om die rijkelui, die hun toevlucht genomen hadden tot Panama en andere vrijhavens, te dwingen om uit te wijken naar de belastingparadijzen in de VS zelf, in Delaware, Wyoming, Nevada en South Dakota. Op die manier zou de VS-oligarchie dan meer controle krijgen én meer macht. Zo zouden ze het ontwijken van de sancties, die zij de wereld opleggen, tegen Rusland en andere landen, die zij wensen te verzwakken, beter kunnen controleren. Wat denk jij daarover?
Mvg,
Edith Legrand
Antwoord:
Dat is een van de mogelijke pistes. De VS poogt inderdaad een grotere greep te krijgen op die gigantische geldstromen en dan past dit perfect in die plannen. Zekerheid hierover ontbreekt echter. Daarvoor moeten we dus de bron van dit lek kennen.
Willy Van Damme
Interessante bedenkingen: de Amerikanen zitten achter de onthullingen. En er mogen dan al laakbare dingen zijn gebeurd, het is niet toevallig dat de informatie maar in zoverre wordt vrijgegeven als degenen die achter de lekken zitten het willen.
Het roept bij mij herinneringen op aan de afwikkeling van het Lernout & Hauspie schandaal. Toen werd er ook gezegd dat het de Amerikanen waren die, uit frustratie dat de spraaktechnologie hen ontglipte, L&H wilden kleinkrijgen door de (inderdaad onoirbare) praktijken die ze pleegden, aan het licht te brengen.
Ik was destijds van nabij betrokken met met name de Amerikaanse “class action” tegen de opvolger van Artesia Bank: Dexia Bank, in deze zaak.
En kijk nu: opnieuw komt Dexia in deze Panama Papers onder vuur te liggen.
Het is allemaal wel voer voor de verbeelding.
Miel
Antwoord:
Het verhaal over de VS en Lernout & Hauspie is gekend en goed mogelijk. De VS poogden in het verleden met alle mogelijke middelen de moderne communicatietechnologie te monopoliseren. Uit het verhaal van Edward Snowden en de NSA weten we nu waarom.
Probleem was dat de VS die overname toen van Dictaphone en Dragon via specifieke Amerikaanse wetgeving had kunnen verbieden maar niet deed. Verder ging het bedrijf kapot omdat het een windkasteel was, veel papieren activa die echter in realiteit niets of amper iets waard was.
Al die zogenaamde taalbedrijfjes waren in wezen een voor een lege dozen en een geheime dienst had dat zo ontdekt. Het waren middelen om steeds maar vers kapitaal te lokken naar een steeds grotere windzak.
Er is toen van collega René De Witte een boek verscheen die voluit ging om die thesis te verdedigen. Hij baseerde zich daarbij eenzijdig op de verhalen van vooral Jo Lernout. Vergetend dat er gewoon fraude in het spel was.
Maar voor dat soort eenzijdige verhalen vol verdraaiingen en halve waarheden heeft die man een monopolie. Hij was de man die ooit in De Tijd, de krant waarvoor hij toen werkte, schreef dat ik als journalist voor de correctionele rechtbank moest verschijnen.
Hij baseerde zich daarbij op een foutief document dat een misdadiger hem had bezorgd. Een misdadiger die toen tegen mij klacht had neergelegd. Meer had hij niet en van enige controle was er geen sprake.
Het is een typisch voorbeeld van het journaille dat schering en inslag is in onze pers.
Willy Van Damme
Pingback: Banque Publique » Aussi dans les médias cette semaine
Pingback: Openbare Bank » Deze week ook in het nieuws
Die ganse Panama-story is puur opgezet spel.
Iedereen die een beetje financieel vernuft heeft kent die geschiedenis al jaaaaren, geeuw. Er zal niets, maar dan ook niets uit voort komen.
Verder heb ik nog geen Amerikaanse namen gehoord …???
Mercury Traveller
Antwoord:
Veel van de verhalen blijken natuurlijk te kloppen maar het ganse verhaal stinkt duizenden mijlen in het rond. Onderzoeksjournalisten die een club voor Public Integrity (Openbare Integriteit) vormen en die zich dan laten sponsoren door de Ford Foundation, de Rockefellers en George Soros voor onderzoek naar postbusfirma’s in geldwitwasserijen.
Het is feitelijk onvoorstelbaar. Denk eens wat de reacties zouden zijn moest mijn reis naar Damascus vorig jaar gefinancierd zou geweest zijn door een Russische stichting met goede relaties met het Kremlin.
Het kot in journalistiek België zou te klein zijn en men bedolf mij onder gigantische hopen drek. Hier gebeurt dat soort sponsoring en is de reactie juist het tegenovergestelde en krijgen die ‘onderzoeksjournalisten’ enorme bergen lof.
Het is gewoon niet te vatten. Men lapt hier zijn laars aan wat de basisregels zijn voor journalistiek en geen kat in de massamedia maalt erom. integendeel!!!
Verder weten we dat hier nooit iets essentieels zal veranderen: Plus ça bouge, moins ça change. Veel windowdressing, schone schijn en nog van die acties ter beperking van de imagoschade.
Willy Van Damme