Toch merkwaardig hoe jullie aan verslaggeving doen over de oorlog in Syrië en speciaal nu over de strijd voor de controle over de provincie Idlib. Iedereen die dit conflict volgt weet dat of hoort dat te weten dat dit gebied onder controle staat van al Qaeda.
Maar geen woord hierover in het verhaal ‘Idlib lijkt het einde van de wereld wel’ (DM 20 februari) en overgenomen van The New York Times. Het enigste wat wij hierover lezen is dat in dit gebied ‘De oppositie zit’.
Nou, om al Qaeda zo te beschrijven moet men intellectueel wel wat halsbrekende gymnastiek bedrijven. Fake news heet dat tegenwoordig of propaganda.
Verder is de nadruk op de vluchtelingen even merkwaardig. Men gebruikt hier zeer hoge cijfers die nergens door bewezen worden en alleen het resultaat zijn van nat vingerwerk. Wat wordt het: 500.000, 700.000, 1 miljoen of is het 2 miljoen? De missie lijkt: Doe er nog maar wat bij, wie meer.
Verder kunnen die vluchtelingen zo vluchten naar het district Afrin in de provincie Aleppo maar grenzend aan Idlib en Turkije. Dit staat na de bezetting door Turkije onder controle van de regering in Ankara. En er vallen ook amper of geen bommen en schoten.
Waardoor volgens het internationaal recht Turkije verantwoordelijk is voor het welzijn van die vluchtelingen. En er is plaats daar Turkije en haar vrienden van al Qaeda & Co dat gebied grotendeels zuiverden van Koerden en andere minderheden.
Bovendien opende de Syrische regering humanitaire corridors maar al Qaeda en co schieten de mensen neer als ze die zouden durven benaderen. Netjes verzwegen natuurlijk.
Verder is het ook merkwaardig hoe jullie op de emoties van deze vluchtelingen spelen. Toen in 2015 Idlib met geweld werd veroverd door al Qaeda was er bij De Morgen over vluchtelingen geen gehuil, geen protest te horen. Neen, die verovering werd in De Morgen zelfs toegejuicht.
En evenmin was er enige traan te zien over het lot van de inwoners van de Syrische stad Rakka of de Iraakse steden als Tikrit, Falluja en de miljoenenstad Mosoel.
Toen de NAVO in het kader van de oorlog tegen ISIS – een groep die trouwens ook in Idlib actief is – die steden plat gooide woonden daar miljoenen mensen die er door het geweld en ISIS gevangen zaten. Hier geen verhalen over almaar hoger oplopende aantallen doden en vluchtelingen. We lazen er amper een woord over.
De selectiviteit en eenzijdigheid van jullie berichtgeving is een feit en ik stel mij dan ook de vraag wie van al Qaeda bij Jullie verantwoordelijk is voor de berichtgeving. En besef dat samenwerken met een terreurorganisatie strafbaar is. Jullie tranen over het lot van die Syrische vluchtelingen zijn gewoon die van een krokodil. En blijkbaar moet voor De Morgen het kalifaat van al Qaeda in Idlib gered worden. Proficiat.
Willy Van Damme
Lezersbrief nar De Morgen naar aanleiding van hun verhaal overgenomen door The New York Times over de toestand in Idlib. The New York Times heeft in het verleden alle leugens overgenomen die de VS gebruikte om oorlogen te voeren of regeringen omver te werpen. Je kan de krant het Liegebeest noemen.
Willy Van Damme's Weblog 
De Uil van Minerva heeft het nest al lang verlaten en de wakkere Burger gaat nooit terug naar deze bevuilde nesten. Dat iedereen moet eten is een feit, dat iedereen wat comfort wilt is een feit maar dit ten koste van gestolen intellect is met geen centen terug te betalen. En dit geldt niet alleen in de journalistiek.
Louise
Oorlogsverslaggeving… fake news aan alle kanten. Men durft nu zelfs beweren dat het leger van Assad in Idlib bugerhuizen plundert om een centje bij te verdienen. Wat zeggen je bronnen daarover Willy? Dat doen die jongens toch niet…
Johan Baert
Antwoord:
In oorlog is er praktisch alleen propaganda. Je verhaal komt van Koen Vidal in De Standaard ‘Assads leger berooft gevluchte burgers’. Daarin stelt men dit als een vaststaand feit.
Wie het artkel grondig bekijkt ziet dat het gebaseerd is op de verhalen van twee in België verblijvende mij onbekende Syriërs. Met een anonieme bron die men Samar noemt. Geen enkele van die drie heeft het zelf gezien en moet het hebben van derden. Lees het eens goed.
Beschuldigingen van die aard als vaststaand beschouwen toont daarom een gebrek aan professionaliteit vanwege die journalist. Ik volg van heel nabij dagelijks tientallen bronnen van allerlei aard en heb al veel gelezen maar van dat soort plunderingen heb ik nog nooit iets gehoord. Wel het omgekeerde.
Het verhaal komt ook van Koen Vidal en De Standaard die al sinds 2011 of de aanwezigheid van al Qaeda straal ontkennen of ze zoveel mogelijk minimaliseren. Over hun correspondent Jorn De Cock heb ik in het verleden een dossier gemaakt en noch de krant noch hijzelf wilden er op reageren. Lees het.
Het verhaal kan uiteraard waar zijn maar om dat als zeker te beschouwen met er meer bewijs zijn dan dit van horen zeggen. Zo staat er ook dat de familie Assad van de stad Latakia afkomstig is en dat is een leugen. Ze komen wel uit die provincie maar niet uit die stad. Iedere Syriër zou dat weten.
Wat ik wel al live op tv en elders gezien en al tientallen verhalen over gelezen heb is juist het omgekeerde en dat is de plundering door al Qaeda & Co. Massa’s erfgoed werd bijvoorbeeld aan derden in het buitenland verkocht of vernield. Zie maar naar bijvoorbeeld de kerken.
Ik ben verder heel achterdochtig tegenover mensen die zwijgen over de rol van al Qaeda daar. Het maakt hun getuigenis ongeloofwaardig en doet vragen rijzen over wat soort mensen dat zijn. Nogal wat van die jihadisten zijn immers naar Europa gevlucht.
Zo werd recent in Marseille nog een topman van het Leger van de Islam gearresteerd wegens moorden, folteringen, enzovoort. Hij was naar hier kunnen komen met een Erasmus studiebeurs! De arrestatie was het gevolg van de reactie van een wakkere groep mensen.
Ook in Duitsland zijn er dergelijke figuren die merkwaardig genoeg met rust worden gelaten. Zie de tweets van Jenan Moussa, een van de betere journalisten daar.
Had ik in verleden in die dossiers die ik gedaan heb gewerkt als Koen Vidal hier dan was ik al ettelijke malen terecht veroordeeld geweest wegens laster en eerroof. Ik kreeg in sommige zaken een waslijst aan processen en heb ze allemaal gewonnen.
Ach, er zijn in het dossiers al tientallen gruwelverhalen over Syrië verschenen. Velen kwamen van al Karame een Zwitserse ngo en werden klakkeloos overgenomen door Human Rights Watch en Amnesty International. Ze presenteerden dat zelfs als hun werk.
Een grove leugen zoals bleek want het kwam allemaal van die Zwitserse ngo. Een ngo die geleid wordt door leden van de Algerijnse salafistische terreurgroep Front Islamique du Salut (FIS) en gefinancieerd door Qatar.
En een van de mensen die daar op zeker ogenblik werkte was een man die men veelal Jihad John noemt. De beul van ISIS. Achteraf hebben HRW en AI zich verontschuldigd. Maar De Standaard en De Morgen smeerden die gruwelverhalen als zijnde waar breeduit op de voorpagina en ook binnen in de krant.
Maar ja, hun Ombudsman Tom Naegels stelde dat de versie van het bloedbad van al Houla als gebracht door Jorn De Cock voldoende was. De andere versie moest men niet geven. Een De Cock wiens vrouw toen in Qatar, financier van al Qaeda, werkte waarbij hij zorgde voor de training van die ‘opstandelingen’.
De basisregel in de journalistiek van woord en wederwoord was zelfs voor de ombudsman van die (sic) krant niet eens nodig. Gewoon te grof voor woorden. Verder onderzoek achteraf toonde dat het bloedbad praktisch zeker het werk geweest was van de vrienden van Jorn De Cock.
Wat wil je dat ik die verhalen van Koen Vidal dan serieus neem? Kom nou. Maar het staat U natuurlijk vrij om de woorden van aanhangers van al Qaeda zomaar voor waar aan te nemen. Ik pas en zoek het eventueel verder uit.
Willy Van Damme
Een leger van koorknapen, vredelievend zonder de minste twijfel! Ik ben helemaal gerustgesteld.
Johan Baert
Antwoord:
Je legt mij woorden in de mond die in niet nu en nooit voorheen heb gesteld. Pover, heel pover.
Willy Van Damme
Pingback: Een verslag uit Syrië, zonder poco bril | Golfbrekers