Niet zelden gebeurt het dat uitstekende historische werken in de media onbesproken raken. De non-fictie wordt in de sectie boekbesprekingen immers nogal gemakkelijk vergeten. En als het kritisch is over een land uit de westerse alliantie dan is de kans groot dat het zo in de vergeetput in vliegt.
Dat overkwam het boek ‘Een bijzondere relatie – Het conflict Israël Palestina nader bekeken 1897 – 199’3’ van de Nederlander Egbert Talens, uitgegeven in 2005 bij Aspekt uit Soesterberg. (1)
Egbert Talens beschreef en analyseerde op professionele wijze de historiek van het zionisme en zijn moorddadig karakter. Volgens hem te hoog gegrepen plannen en gedoemd om op termijn te mislukken.
Censuur
Het gaat hier in dit boek over joden, Israël en meer essentieel over het zionisme en zijn praktijken. Al snel haalt men dan de banvloek ‘antisemitisme’ (2) boven en en kom je op de lijst van te mijden schrijvers te staan. Bij de zogenaamde samizdat. Ooit stelde ik op een debatforum bij de krant De Tijd dat Israël diende te verdwijnen gezien het een racistische staat is waar men apartheid toepast. Het moest Zuid-Afrika achterna, schreef ik.
Voldoende om er verbannen te worden. Waarop de man bij die krant zelfs stelde dat dit geen censuurmaatregel was. Het typeert onze media waar elke vorm van fundamentele kritiek op die vermeende joodse heilsstaat in veel gevallen of verboden wordt of als kwaadaardig wordt voorgesteld. Zie maar hoe de Britse Labour partij met voorzitter Jeremy Corbyn bedolven wordt onder beschuldigingen van antisemitisme.
Het boek van Egbert Talens kreeg in de Nederlands pers zoals te verwachten viel dan ook geen aandacht. Men poogde het zelfs te verbieden, aldus de auteur. En nochtans is dit een uitstekend boek en in het Nederlands mogelijks het beste werk over het zionisme ooit.
Egbert Talens is geen historicus of van beroep schrijver, antropoloog, politicus of politicoloog. Neen, hij was gymleraar en hier dus de leek. Zijn interesse voor dit onderwerp is eerder ontstaan vanwege een persoonlijke band met de regio. Als vrijwilliger trok hij 33 jaar zijnde naar het Midden-Oosten om er voor de UNRWA, de United Nations Relief and Works Agency, te werken.
De VN organisatie die zorg moet dragen voor het welzijn van de ontheemde Palestijnen elders in het Midden-Oosten. De zionisten vertikten het gewoon dit op zich te nemen en dus moest de VN, en de belastingbetalers in de rest van de wereld, er maar voor opdraaien. Typerend.
Ontstaan zionisme
Hij reisde daarbij tussen Damascus en de Jordaanse hoofdstad Amman en ontmoette zo zijn vrouw, een deels Armeense uit Palestina. Het boek is wel scherp voor het zionisme maar kan zeker niet afgedaan worden als propaganda. Hier geen lukrake beweringen sprekend vanuit de buik of gebruik makend van slogans.
Wat hij deed is zorgvuldig de historiek van de joden bestuderen en hun vroegere tochten door de regio. Snel gaat hij dan over naar het heden, en dat begint in de tweede helft van de negentiende eeuw toen het idee van het zionisme vorm kreeg.
Daarbij bespreekt hij een serie dagboeken en historische werken van zowel Palestijnen, zionisten als van buitenstaanders, niet zelden supporters van de zionistische staat. Ook toont hij aan dat Theodor Herzl met zijn in 1886 verschenen boek ‘Der Judenstaat’ niet de eerste was die een joodse staat voorstelde die zoveel mogelijk vrij moest zijn van Arabieren.
Egbert Talens is van origine een turnleraar en raakte gebiologeerd door het optreden van het zionisme in de wereld. Zijn boek dient gezien te worden als een basiswerk en een must voor mensen die het Midden-Oosten willen vatten.
Zo brengt hij het verhaal van Moses Hess die reeds in 1860 het boek ‘Rom und Jerusalem’ schreef en zo de eerste in de moderne tijden was die een terugkeer naar een ‘beloofde land’ poneerde. Ook haalt hij het verhaal aan van de tot het jodendom bekeerde katholiek Salomon Molcho die reeds in 1530 aan keizer Karel V en paus Clemens VII een dergelijk voorstel deed. De brandstapel was zijn lot.
Nationalisme
In wezen is het zionisme een versie van de vele nationalistische bewegingen die in de negentiende eeuw in Europa opgang maakten. Een gevolg van het nieuwe denken komende uit de Verlichting.
Figuren als Theodor Herzl, Vladimir Jabotinski en Chaim Weizman, de grondleggers van het zionisme, waren seculiere joden. Dit in tegenstelling tot andere meer religieuze joden voor wie dit zionisme, een zoveelste nationalistische stroming, totaal uit den boze was. Het werk van satan.
Er is binnen het jodendom trouwens nog steeds een zeer grote stroming van religieuze joden die zich kordaat afzet tegen dit zionisme. Dit gaat zelfs zover dat sommige joden in Israël bij het winkelen niet met de shekel maar met dollars betalen.
Het verklaart waarom het plan voor een veralgemeende dienstplicht voor religieuze joden in Israël zoveel herrie veroorzaakt. En het door joden verbranden van Israëlische vlaggen, ook in Antwerpen, is geen zeldzaamheid.
Wat dit boek vooral aantoont is de doortraptheid en straffeloosheid van zionisten bij het streven naar hun doel, Eretz Israël, een zo groot mogelijk Israël. Zelfs al was hun originele staat onder koning David nooit meer dan een piepklein stadstaatje zonder veel economische, politieke en militaire betekenis.
Het basiswerk voor het zionisme, der Judenstaat van Theodor Herzl. Hij ging het jodenvraagstuk oplossen door het Palestijnse vraagstuk te creëren. Voor Europese intellectuelen waren Arabieren zoals Afrikanen toch maar minderwaardige wezens.
Maar nationalisten, van welk genre ook, hebben als gemeenschappelijk kenmerk het opblazen van hun geschiedenis tot een heroïsch verhaal met hen in een continue slachtofferrol.
Zie maar naar Hendrik Conscience die van de slag van 1302 op de Kortrijkse Groeningekouter HET evenement uit de middeleeuwen maakte. De Fransen waren er immers verslagen.
En die waren, stelde men in de Brusselse salons toen, niet te vertrouwen. En dus moest men een sterk België tonen die de malafide Fransen wist te vermorzelen. In wezen was het echter een slag zoals velen toen en zonder echt grote betekenis.
Slachtpartijen
Wie binnen de zionistische beweging niet meedeed met figuren als Chaim Weizman en David Grun, de echte naam van David Ben-Goerion en de eerste premier van Israël, werd desnoods vermoord. Het toont hun zeer extreem fanatisme.
Het verhaal van joodse zionisten zoals de Nederlander Jacob Israël de Haan, vermoord in 1924 in Jeruzalem door de Haganah, en de moord in 1933 op Chaim Arlosoroff toonden hoe ver men desnoods ging. Men was meedogenloos, ook tegen leden van de eigen groep.
In wezen ruimde men indien dat kon alle belangrijke tegenstanders uit de weg. Zo was er de moord op Walter Guinness Lord Moyne, gewezen minister en toen voorzitter van het Britse Hogerhuis en eigenaar van het drankenimperium Guinness.
Alhoewel zionisten het soms pogen te ontkennen schreef Theodor Herzl reeds in Der Judenstaat over de noodzaak om de lokale bevolking te deporteren. Nog toen de Ottomaanse sultans over Palestina regeerden nam Herzl men hen contact op om er hun heilstaat op te richten. Het was uiteraard een njet. Voor Herzl waren de joden het door god uitverkoren volk, een superras dus. Van racisme gesproken.
Het was het werk van de zionistische terreurgroep Lehi die de man in 1944 in de Egyptische hoofdstad Cairo neerknalde. Hij wou immers de zionistische bevelen op het vlak van de joodse immigratie naar Israël niet volgen.
Het misschien nog bekendste geval uit die periode is de moord op de Zweedse diplomaat graaf Folke Bernadotte (3), een man die in de tweede wereldoorlog ettelijke duizenden joden had gered van de Duitse moordmachine.
Hij deed als de door de VN in de Palestijnse kwestie aangestelde onderhandelaar toen voorstellen die figuren als een David Ben-Goerion en Chaim Weizman echter niet lusten. En ook hij werd daarom door de zionistische terreurbendes vermoord. Ook nu nog is men in Israël fier op die moord.
De meest moorddadige slachtpartijen van die zionistische groepen zijn natuurlijk de aanslag op 22 juli 1946 op het luxehotel Koning David in Jeruzalem en die op 25 juni 1940 op het voor de kust van Haifa liggende schip Patria. De bedoeling in beide gevallen was om de twijfelende Britten onder druk te zetten. Dat daarbij meer dan 350 doden vielen, vooral joden, kon hun niets schelen.
De Patria
Zo verhinderden de Britten dat de joodse kolonisten aan boord van de Patria in Palestina van boord konden gaan. Uit woede bracht de Haganah, de terreurbeweging van David Ben-Goerion en Chaim Weizman dit schip, met 1800 joden aan boord dan maar tot zinken.
Met als gevolg 267 joodse doden. Typerend voor de arrogantie is dat men het zelfs vrij snel toegaf. Men wou, stelde de Haganah, zo de Britten onder druk zetten om nog meer joodse kolonisten toe te laten.
Wat men hierbij zelden zegt is echter dat de komst van de Patria een gevolg was van een akkoord van de zionisten met Adolf Eichmann, de grote man achter de jodenvervolging in Nazi-Duitsland. De bedoeling was zo joden uit de door de nazi’s bezette gebieden te verwijderen. Na dit door de Haganah aangericht bloedbad gaf de regering in Londen toe. De Britten zaten immers in volle oorlog met het drama van Duinkerke pas voorbij.
Uiteraard bespreekt Egbert Talens ook de zaak van het hotel Koning David waar bij de bomaanslag van 22 juli 1946 – gepleegd door de Irgoen die naast Lehi en Haganah de voornaamste zionistische terreurbeweging was – 91 mensen omkwamen waaronder 17 joden.
David Lloyd George, in 1917 liberaal premier van het Verenigd Koninkrijk, beloofde eerst de Arabieren het recht op zelfbeschikking. Waarna hij aan de zionisten een stuk ervan voorbehield voor de zionistische wensen. Het perfide Albion. Iets dat men niet eens bezat beloven weg te geven. Daarvoor moet men Brits premier zijn.
En als men zo tekeer ging tegen dissidente zionisten en de top van de Britse elite – het hoofdkwartier van het Britse leger in de regio was in het hotel Koning David gehuisvest – dan kan men zich al indenken wat het lot was van de daar al eeuwenlang wonende Palestijnen, deels vermoedelijk nazaten van vroegere joodse families.
En eens men over voldoende wapens, resten van de legers die de wereldoorlog hadden uitgevochten, beschikte trokken Irgoen, Haganah en Lehi een bloederig spoor doorheen Palestina. Ook dit brengt Egbert Talens goed in beeld. Waarbij terreur voor de zionisten het voornaamste wapen was.
Talens legt daarbij de verschillende versies – die van zionistische auteurs en hun supporters en van Palestijnse intellectuelen en anderen – naast elkaar en toont hoe de zionistische visie van dit drama in essentie alleen bestaat uit leugens en halve waarheden.
De Westerse welwillendheid
Sterk is zeker ook het verhaal hoe zionisten er steeds in slaagden om de bovenhand te halen in de ruzies met Britse en Amerikaanse leiders. Dit terwijl figuren als de Britse premier Lloyd George en Winston Churchill niet bepaald gekend waren als jodenvrienden.
En toch slaagde men er in om van hen in 1917 de belofte voor een jodenstaat in Palestina te verkrijgen. En als in 1948 zionisten enkele Britse vliegtuigen neerschoten erkenden de Britten eind dat jaar toch die zionistische staat.
Toen de discussies in de toen nog prille VN over de Palestijnse kwestie hoog oplaaiden wist men om onduidelijke reden ook de Amerikaanse president Henry Truman te overtuigen om de kant van het zionisme te kiezen.
Met als vraag wat waren de hierbij gebruikte argumenten. En eens Truman aan boord zette de VS de andere landen onder druk. In het geval van Europa dreigde de VS dan met het stopzetten van het Marshallplan. Een project dat diende om Europa terug op te bouwen.
Eenzelfde truc paste de VS toe met de landen uit Latijns Amerika waar men de werken voor de toen geplande Pan-American Highway stelde te zullen stoppen. De weg zou de landen aan vooral de westkust van het continent met de VS verbinden. Ook zorgde men ervoor dat de ambassadeur van Thailand bij de VN via allerlei procedures niet kon stemmen.
En als in 1948 via zionistische terreur honderdduizenden Palestijnen op de vlucht slaan ontstaat er in de VN druk op de prille zionistische staat om die mensen laten terug te keren. Het wordt een voorwaarde voor Israël om toegelaten te worden door de VN.
David Ben-Goerion, de eerste Israëlische premier (Labour) en topman van de Haganah, de zionistische terreurbende die er niet voor terugschrok om op grote schaal zelfs joodse vluchtelingen te doden.
Waarna de regering Ben-Goerion stelde dat ze toch vluchtelingen zullen opnemen. Ze krijgen zo hun erkenning van de VN maar bedoelden echter niet de terugkeer van Palestijnse maar alleen van joodse ‘vluchtelingen’ uit Europa, het Midden-Oosten en de VS. De van hun land verjaagde bevolking bleef in de kou zitten. Van geslepen en misdadig gesproken.
In wezen zou men Israël dan ook zo het statuut van lidmaatschap van de VN kunnen afnemen want ze hielden zich niet aan de voorwaarden die ze zelf aanvaarden. Maar ja, Israël en de zionistische lobby is dankzij westerse steun oppermachtig. Typerend is dat men op de gedenkplaat voor Folke Bernadotte in de gebouwen van de VN de nochtans gekende namen en nationaliteit van zijn moordenaars wegliet.
Slaaf en meester
Die oppermacht blijkt ook op 8 juni 1967 tijdens de Zesdaags Oorlog tussen Israël en en enkele Arabische landen. Toen beschoot het Israëlische leger het voor de Egyptische kust varende Amerikaanse spionageschip de USS Liberty. Het moest voor de CIA in detail het verloop van de oorlog registreren.
Blijkbaar teveel voor Israël dat het schip ei zo na tot zinken bracht met als gevolg 30 dode bemanningsleden en 171 gewonden. En als het Amerikaans leger als weerwraak de basis van waaruit de aanvallers waren vertrokken wilden aanvallen werd dat door het Witte Huis gewoon verboden.
Eveneens typerend is dat als men nadien aan William McGonagle, de commandant van de USS Liberty, de Medal of Honour uitreikt de VS de officiële gelegenheidstekst eerst voorlegt aan Israël. Waarbij natuurlijk de nationaliteit van de betrokken vliegtuigen en torpedoboten wordt verzwegen. Het toont wie hier de ware meester en wie de slaaf is.
Natuurlijk komen in het boek ook de oorlogen na 1948 aan bod, zij het minder uitvoerig. Maar zeker voor de zesdaags oorlog toont hij aan hoe Israël die zelf met provocaties uitlokte en er ook de voordelen van had. Dit in tegenstelling tot de zionistische uitleg dat men door het sluiten van de zeeweg naar Eilat wel moest optreden.
Graaf Folke Bernadotte, de Zweedse diplomaat en VN-onderhandelaar in Palestina, werd door de Lehi van de gewezen Israëlische premier Yitzhak Shamir vermoord. En in Israël zijn velen er nog steeds fier over. “Zo kregen we Jeruzalem”, is de redenering. Zelfs na zijn dood bleef men bij de VN zijn moordenaars steunen.
Een lot dat ook die andere Zweedse diplomaat Dag Hammarskjöld, secretaris-generaal van de VN, overkwam toen zijn vliegtuig op 18 september 1961 bij de Noord-Rhodesische en nu in Zambia gelegen stad Ndola in volle Congolese crisis neerstortte. De vermoedelijke daders zijn te zoeken bij de inlichtingendiensten van de VS, het Verenigd Koninkrijk, België en of Zuid-Afrika. Ook hij liep in de weg. De zaak is nooit opgelost en is een waarschuwing voor zijn opvolgers.
Natuurlijk zou men aan deze problematiek nog veel meer ruimte kunnen besteden – de relatie tussen Nazi-Duitsland en de zionistische beweging bijvoorbeeld – maar dit boek toont op voldoende wijze aan hoe deze continue oorlog in elkaar zit. En het geeft een erg vies beeld welke alleen maar grote afschuw kan opwekken.
Egbert Talens heeft duidelijk heel lang aan dit boek gewerkt en een evenwichtig beeld geschapen door pakken lectuur door te nemen en die met elkaar te vergelijken. Wat het boek extra gewicht geeft. Het finaal boek over het zionisme is dit zeker niet maar het komt dicht in de buurt.
Positief is zeker dat het boek ook een uitgebreide lectuurlijst bevat en een namenregister. Met verder nog een serie afdrukken van belangrijke documenten zoals de Balfour verklaring, het stemgedrag in 1948 in de VN van de verschillende landen en een memo over het advies dat Henry Kissinger, de joodse minister van Buitenlandse Zaken van de VS, in 1988 gaf aan Israël.
Schoonheidsfoutjes
Toch zijn er enkele tekortkomingen. Je zou het schoonheidsfoutjes kunnen noemen. Zo is er de toch prangende vraag waarom Londen en Washington die zionistische agressie, die bijwijlen ook direct tegen hen gericht was, niet allen tolereerden maar regelmatig zelfs verdedigden.
Je zult dit soort foto’s zelden of nooit in de klassieke media vinden. Het is een taboe en bijna iedereen kijkt dan ook vol verbazing als je hen dat vertelt. Ook hier blijkt de zionistische invloed op de media ijzersterk.
Niemand zal in normale omstandigheden zomaar ongestraft een Amerikaanse oorlogsschip tot zinken pogen te brengen of het hoofdkwartier van het Britse leger in Palestina bombarderen. En toch gebeurde het. Waarom bleef men passief en steunde men indien nodig zelfs die agressie?
En dan is er ook de vraag waarom de Britse regering in 1917 overging tot het tekenen van de befaamde Balfour verklaring, de basis waarop de zionistische staat nadien werd gebouwd? Men kan het natuurlijk zo raden. Het was 1917 en dus na drie jaar oorlog, en dan verschijnt daar een telg van de befaamde joodse bankiersfamilie Rotschild. Speelde dit een sleutelrol.
Was het dan de grote Britse geldnood die premier Lloyd George overhaalde? Waarschijnlijk. De bankensector heeft in het verleden en om zuiver historische reden steeds veel joden in haar midden gehad. Ligt hier de verklaring voor die toch wel bizarre houding van Washington en Londen en gevolgd door de andere staten van de EU?
Jozef Stalin
Een andere kwestie die in dit boek onvoldoende aan bod komt is de rol van de Sovjetunie toen. Dacht Jozef Stalin in het zionistische Israël een bondgenoot te hebben? Zionisten waren toen in veel gevallen activisten gelieerd aan de sociaal-democratie en afkomstig uit Oost-Europa en de Sovjetunie. Speelde dit bij het Sovjetoptreden in deze kwestie een sleutelrol? Mogelijks maar we komen het hier spijtig genoeg niet te weten?
Yarmouk anno 2017. In 1948 werd de Palestijnse bevolking voor het grootste deel verdreven naar o.m. het Syrische vluchtelingenkamp Yarmoek. Nadien trokken de door het Westen en Israël gefinancierde groepen van 2011 tot 2017 een spoor van vernieling door dit kamp. Blijkbaar hadden de kinderen en kleinkinderen van die vluchtelingen voor de zionisten niet genoeg geleden. Het schokkende is dat een deel van de Palestijnse aan de Moslimbroeders gelieerde beweging Hamas, omgekocht door Qatar, de kant koos van Israël en het Westen en meedeed aan die slachtpartij.
En dan is er de kwestie van de relatie tussen zionistische en de meer religieuze joden die dit zionisme op soms fanatieke wijze verwerpen. De zionisten van het eerste uur waren seculiere joden uit vooral Centraal- en Oost-Europa. Strikt religieus waren die niet. Het zionisme was gewoon een der vele nationalistische stromingen wier ontstaan het gevolg is van de Verlichting en de toen moderne ideeën weg van het feodalisme.
Dat zionisten neerkeken op de Arabieren in de regio was logisch en botste niet met dit gedachtengoed van de Verlichting. Zie maar wat Liberté, Egalité en Fraternité, de slogans van de Franse revolutie, betekenden voor de bevolking van Algiers toen die Fransen in 1830 Algiers veroverden. Het werd een nog groter bloedbad dan wat zionisten meer dan honderd jaar later zullen aanrichten.
Maar strikt religieuze joden leven volgens duizenden jaren oude boeken en lusten die zionistische nieuwlichters niet. Het woord van een mogelijks mythische koning Salomon is en was voor hen duizendmaal belangrijker. En dat zal zo blijven.
Willy Van Damme
1) Egbert Talens, Een bijzondere relatie – Het conflict Israël-Palestina nader bekeken 1897-1993’, Aspekt, Soesterberg, 2005. Het boek is nog te verkrijgen bij Bol-Com en Boekenwinkeltjes.nl. De prijs varieert. Je kan het natuurlijk ook raadplegen en uitlenen bij een bibliotheek.
2) Het gebruiken van de term antisemitisme om jodenhaat te omschrijven is fout. De term Semiet slaat op een bepaalde taalgroep en daar hoort ook het Arabisch, Amhaars, Tigres en Aramees bij naast het Hebreeuws. Veel joden spreken echter geen van die talen, ook het Hebreeuws niet.
Jood zijn is dan ook niet verbonden aan een specifieke taalgroep maar aan een eigen en uiterst complexe religie. Vandaar dat ik hier schrijf over jodenhaat en niet Jood maar jood schrijf, met een kleine letter j dus. In wezen zijn zionisten dus antisemieten want ze discrimineren openlijk Arabieren. En die spreken een Semitische taal.
3) De moord gebeurde door terroristen van de Lehi en werd vooraf goedgekeurd door Yitzhak Shamir, de latere Israëlische premier en leider van deze bende. Folke Bernadotte was tijdens de tweede wereldoorlog hoofd van het Zweedse Rode Kruis.
Willy Van Damme's Weblog 
Willy, ben je bekend met het boek van Shlomo Sand, The Invention of the jewish people? Een Joods-Israëlische historicus die de zogenaamde joodse claims op Jeruzalem en Israël volledig ondergraaft in zijn geschrift. Interessante literatuur, met diverse bewijzen uit historische, oudheidkundige en archeologische bron. Shlomo Sand heeft overigens inmiddels zijn joodse achtergrond vaarwel gezegd.
Peter Van Swieten
Antwoord:
Het boek is in mijn bezit en prachtig. In mijn boekbespreking komt de naam voor van de Portugees Salomon Molcho die katholiek was en die zich bekeerde tot het jodendom. En toen hij weigerde die religie af te zweren bleef er voor hem alleen nog de brandstapel over als alternatief.
Iemand die joods is hoeft dat niet altijd te blijven. Joden weten dat en zeker ook zionisten. En toch blijven ze maar met nep DNA-studies het omgekeerde pogen te bewijzen. Baruch Spinoza deed juist de omgekeerde beweging van Molcho.
Maar nationalisten van welke slag ook zijn meesters in het creëren van illusies. Kijk naar de Brexiteers in het Verenigd Koninkrijk. Als je de Borissen en Jacobsen van England – het zijn gewoon Little Englanders – moet geloven wacht na de Brexit het paradijs en zal London daarna terug te oceanen controleren.
Willy Van Damme
Ik las Egbert’s boek in het jaar 2016 en bevestig volmondig dat zijn boek aanbevolen lectuur is voor wie met een gedegen achtergrondkennis de gebeurtenissen in het Midden-Oosten wenst te volgen.
Bovendien schrijft hij heel goed waardoor zijn boek vlot leest.
Ieder die aandachtig leest, heeft wel een aantal opmerkingen. De mijne beperkt zich tot een in boeken regelmatig wederkerend fenomeen, namelijk dat de christelijke leer uit zijn context gerukt wordt. Vaak vraag ik mij waarom in boeken godsdienst zo vaak zijdelings wordt aangepakt. Enkele zinnetjes uit het Schrift volstaan voor die aanpak, vergeet de rest maar … correctie, de rest werd waarschijnlijk nooit grondig gelezen. Echter dit weze Egbert vergeven, want zijn onderwerp raakt godsdienst wel, zij het dat de interpretatie in hetzelfde bedje ziek is.
Willy, raakt m.i. onbewust dit punt aan wanneer hij schrijft dat de zionisten seculiere joden zijn. De zionisten doen zoals de schrijvers, ze nemen een paragraaf en interpreteren die om ge/misbruik van de maken. Bv. wat mij als Christen opviel was dat de zionisten teksten uit het Nieuwe Testament gebruiken om hun punt hard te maken. Als je Christus als reddende koning erkent ben je geen jood meer maar een christen.
GV
Antwoord:
Termen zoals christen, jood, fascist en marxist zijn er om misbruikt te worden. Bijna steds door menen die er amper iets of niets van kennen. Zo was Pol Pot van de Cambodjaanse Rode Khmer volgens de meeste media een marxist.
En recent schreef Peter Mijlemans in Het Nieuwsblad dat Denis Sassou-Nguesso, de dictator/president van de Republiek Congo (Brazzaville) een marxist is. Ja zijn partij noemt de Congolese Partij van de Arbeid. Niet die van Peter Mertens dus.
De man kwam aan het bewind na een door Jaques Chirac, toen de Franse president, gesteunde opstand. En christen zijn wil betekenen dat je in de oppermacht van Jezus gelooft. Wat dat ook mogen betekenen.
Willy Van Damme
> Pol Pot van de Cambodjaanse Rode Khmer volgens de meeste media een marxist.
Tiens, ge hebt ergens gezegd dat ge nog met Vietnam en Cambodja bezig geweest zijt. Gareth Porter heeft die fout gemaakt helemaal in het begin van zijn loopbaan en het was een heel waardevolle les . Hij had de Rode Khmer bestudeerd en die leiding was lang marxistisch. Hij concludeerde dat de logica van de marxistische leiders helemaal niet strookten met de amerikaanse beschuldigingen over oorlogsmisdaden tegen de stedelingen en dat de amerikanen weer aan het liegen waren . Wat hij niet door had was dat met Pol Pot de ultranationalisten de macht gegrepen hadden en die waren wel vijandig tegenover de stedelingen. Het pleit voor Porter dat hij zichzelf zeer snel gecorrigeerd heeft.
Tuyzentfloot
Antwoord:
Cambodja en Vietnam was het eerste dossier dat ik aanpakte als professioneel journalist. Dit was eind 1978. Ik heb hier enkele tientallen boeken over Cambodja en heb dat boek van Gareth Porter blijkbaar niet.
Ik heb het in de nochtans zeer ruimte bibliografie van mijn boek ook niet opgenomen en dus moet het mij toen ontsnapt zijn. Nochtans herinner ik mij vaag de naam in die periode toen.
Het is van 1975 en ja, toen war er amper iets over de Rode Khmer geweten. Namen zoals Nuon Chea, Khieu Sampan en Saloth Sar (Pol Pot) waren toen bij de specialisten zelf nog niet gekend.
Het verwijt dat je Gareth Porter toen kon maken was dat hij veel te snel had gereageerd. Men schrijft niet zonder voldoende basiskennis. Maar ja, zowat iedereen met verstand leek in 1975 blij te zijn met het verjagen van dictator Lon Nol en het einde van de slachtpartijen en de Amerikaanse agressie.
Sommigen van hen hadden in Frankrijk gestudeerd en daar wat ideetjes opgeraapt, vooral van de vorig jaar overleden Egyptisch-Franse economist Samir Amin die een soort van radicale autarkie bepleitte. Dit als middel om onafhankelijk te worden en de vicieuze cirkel van de onderontwikkeling, uitbuiting door het Westen en de armoede te doorbreken. Een puur onzinnige theorie.
We kunnen Gareth Porter vergeven. Hij was nog jong en onervaren en lijkt zich te verontschuldigen voor zijn fout van toen. Noam Chomsky en Edward S. Herman, die al veel meer ervaring hadden, hebben in 1979 met het boek ‘After the cataclysm’ nog veel meer fouten gemaakt.
En dat verscheen toen o.a. het grotendeels correcte boek van de Franse priester François Ponchaud l’ Anné Zéro was verschenen. Beiden hebben zich achteraf ook wel verontschuldigd. Wat vele auteurs van dat soort boeken niet doen.
Willy Van Damme
Heb ik uit dit Interview van een paar maand geleden(want ik weet eigenlijk niet veel over Cambodja):
Een aanrader voor iedereen die iets wil doen in journalistiek vind ik. Porter is een van de besten die er rondlopen en het feit dat hij in het begin die fouten gemaakt heeft heeft daar aan bijgedragen.
Tuyzentfloot
Antwoord:
Het gesprek duurt wel bijna een uur en het ontbreekt mij echt aan tijd om dat te bekijken. Maar bedankt voor die info die andere bezoekers hier kan boeien. Ik lees niet erg veel van Gareth Porter maar wat ik lees is normaal wel boeiend te noemen.
En zoals ik reeds schreef is de te trekken les uit zijn flater dat men zich eerst degelijk moet informeren en niet afgaan op vooroordelen, slogans en een buikgevoel. Men moet het verstand laten werken en zich degelijk langs beide zijden van een conflict informeren en logisch denken.
De Rode Khmer publiceerden maar een geschrift, het Zwartboek over de relatie met Vietnam. En wie dat las wist feitelijk al genoeg. Maar met een vermeend marxisme had dat niets te maken maar slechts met een virulent zelden gezien nationalisme met daarbij en flinke portie racisme. Het is feitelijk een aanrader die deels de aard van dit conflit toont.
Willy Van Damme
Jodendom, Zionisme en godsdienst in het algemeen.
Het is uiterst moeilijk – om niet te zeggen onmogelijk, de mondiale constellatie van belangen en macht van de joden te achterhalen.
Dat de wereldmacht-positie slechts voorbehouden werd en wordt voor een uiterst kleine, joodse elite, vergeet men al te veel. De meeste joden zijn arm, of gewoon zoals wij, min of meer welstellend. Maar opnieuw meldt zich hier de kracht van de beïnvloeding via de echte “en dus edele, menselijke gevoelens?!”
De gebundelde stralende lichtbundel van hoop en beloften is hierbij, vooral in uiterste crisis: de godsdienst! Dat is het geloof dat het heiligmakende hier op aarde van de Opperste Schepper komt, die wij dus allen samen moeten dienen … om hier gelukkig te zijn, of het opnieuw te worden.
Door de nieuwe, kapitalistische godsdienst van bezit om hier gelukkig te kunnen zijn is het Christendom in veruit de meeste landen slechts nog een maatschappelijk nevenverschijnsel geworden.
Het, door de koloniale, katholieke machten, uitgebuite en geïndoctrineerde Zuid-Amerika houdt nog goed stand. Daar brengen God en vooral de Heilige Moeder nog troost. (Ook de weelderige prostitutie en zelfs het kindermisbruik helpen bij het overleven!) In het kapitalistische bastion Amerika verdoven verschillende fanatieke en gefortuneerde christelijke sekten met barnum-dweperij de nog altijd de soms nog verbazend, naïeve Amerikanen.
De lofzang is en blijft: ‘God save America’. Wat erop neer komt dat men kan overtuigen dat de Amerikaan, omdat hij een Godgelovige Amerikaan is, het meest succesvolle mensenras geworden is …en moet blijven. Daarvoor zijn alle middelen gerechtvaardigd. In Europa blijft het katholieksisme zich nog relatief goed vasthaken in het Zuiden. En ook nog in Polen dat, met Gods zegen, nog steeds hunkert naar een roemrijk feodaal verleden.
Marx heeft het ons duidelijk gemaakt: de machthebbers leiden met of via enorm veel bezit en geld. Want geld betekent: de mogelijkheid hebben om te kunnen geven. Hij die geeft is altijd goed. Hij die proclameert om naar hem te luisteren om het hier op aarde goed te hebben, is de geliefde hogepriester van het (een grote mate geproclameerde) materiële welzijn dat méér en méér tot óók een geestelijke rijkdom wordt voorgesteld. De schier verplichte toenemende welvaart moet, ten allen prijs, verdedigd worden. Daarvoor zijn oorlogen onder de banieren van vrijheid, gelijkheid en democratie, gewoonweg, onvermijdelijk.
De Moslims kluisteren zich aan elkaar vast door de, van kindsbeen af, doorgedreven brainwashing, via een welbepaalde interpretatie van de Koran. Dat leidde naar een soort cultuurstilstand en een moeilijk achterna hinken van de Westerse wetenschappen en de daarmee gepaard gaande geavanceerde techniek.
De moslims strijden op basis van de waarden van de Koran voor hun
bestaansrechten ten opzichte van het Westen dat de wereldorde, vooral met geweld, op zijn zogezegd democratische, manier bewerkstelligt.
De moslims overleven zolang ze maar geloven dat Allah de ware God is.
De joden overleven via het geloof dat zij het uitverkoren volk zijn. Hun bijbel is hierbij de Tenach, met vooral de Thora.
Maar wie behoort er werkelijk tot de joodse uitverkorenen?
Het is genoeg geweten dat, omdat het Christendom de rente verbood, de joden de bankiers van de wereld werden en dus al sedert eeuwen, indirect via de enorme kapitaalconcentraties, de wereldpolitiek heel dikwijls in een bepaalde richting konden leiden. Als strijders waren ze er liefst niet bij. “Laat de idioten zich maar onder elkaar uitmoorden. Wij helpen hen graag hierbij.”
Hoe meer oorlog: hoe meer geld en macht. Bij het tot stand komen van een soort geldhegemonie speelt de eendracht van de joden, over de hele wereld, een uiterst belangrijke rol. De joden hebben zich verbonden om, via hun internationale netwerk, zo goed mogelijk te ontsnappen aan de gruwelijke vervolgingen. Zij financierden en financieren nog oorlogen die miljoenen mensen uitroeien. Waarom ook niet? Waarom zich, als jood, zorgen maken om de anderen. Die anderen die hen willen vernielen.
Via het bankwezen en de oorlogen werd een bepaalde groep joden steeds maar rijker en machtiger. Hierdoor ontstond ook de jaloerse haat van allen die het niet goed hebben en de joden als zondebokken voor alle onheil beschouwden. Het gewone volk werd hiervoor aangespoord door de afgunstige leiders van de plaatselijke politiek en bezit die afhankelijk geworden zijn van de door joden beheerste banken.
De enorme rijkdom van een heel beperkte groep joden, verbonden door de Tenach die de noodwendige, geestgelijke band smeedt, wordt wijs ingezet tot weten en kunnen op alle gebieden. De jood wil immers bewijzen dat hij geen minderwaardige profiteur is maar een cultuurmens die zelfs kan uitblinken als lichtpunt in de cultuur en de wetenschappen. Van kindsbeen af wordt de jood van dichtbij gevolgd en dikwijls gedwongen om te studeren. Wat? Zoveel mogelijk alles! Dure privéscholen zijn aan de orde. Wetenschappen, kunst, filosofie en noem maar op, worden dikwijls door beroemde privéleraars verder onderwezen.
Men zou echter niet vergeten dat de vele joodse nobel prijswinnaars, grote kunstenaars, wetenschappers en bankiers zelden of nooit herrezen uit het gewone joodse volk maar uit een kern van superieur gevormde mensen.
Een genie wordt soms geboren maar meestal gevormd.
André Gide zei het als volgt: ‘le génie est une longue patience !’
De joodse elite is absoluut niet idealistisch. Zij kent de mensen en de wereld dóór en dóór en weet één ding: Er zijn of er niet zijn: alles andere is ademlucht van zij die niet weten waarover het hier gaat. HET GAAT HIER OP DEZE WERELD OM MACHT. Ten allen prijs. Wat is goed en wat is slecht? Wanneer? Waarom? Hoe? Waarom moesten zij zó gruwelijk vervolgd worden omdat ze geen christenen waren? En natuurlijk omdat ze door het geld te machtig werden.
De joodse elite is niets anders dan dóór en dóór materialistisch. Zoals ook andere godsdiensten, immoreel als het nodig is maar eveneens zoals al de anderen, steeds onder de banieren van vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid
Als men Google raadpleegt, ziet men dat schier alle grote banken in joodse handen zijn. Waarom kwam de Goldmann Saks bank met vroeger Draghi en nu
Barroso vroeger soms eens noodgedwongen(?) in het nieuws? Nu hoort men niets meer van de bank die de nepkredieten naar Europa bracht. Zwijgen is goud!
Een kleine joodse (Joodse) elite regeert de wereld met nog enkele, heel slimme mensen. De constellatie van die kleine kern mogen wij niet kennen!
Wat het zionisme betreft. Het is niet alleen een politiek van zelfbehoud maar bovenal een middel om via de vorming van een staat verder te kunnen streven naar een zo veel mogelijk absolute macht over, zoveel mogelijk, de hele wereld.
Hitler was en is zeker niet alleen om te beweren dat de joden met alle middelen streven naar een wereldoverheersing. Bij de gruwelijke uitmoordingen onder het fascisme, was het wereldwijde protest uiterst karig. Ja, men wist het niet – of slechts een beetje?!
Waren misschien veel ‘echte democraten’ verheugd dat Hitler de boel naar de hel stuurde? Waren de geheime diensten van de als democratische uitgebazuinde staten en van de Heilige Kerk toen kleine jongens?
Dat er veel joden marxist waren, is zonder twijfel waar. Wellicht hebben sommigen in het marxisme een middel tot machtsverwerving gezien maar er zijn zeker veel grote joodse geesten die via het Marxisme wilden helpen bij de opbouw van een wereldbestel dat streefde naar meer gelijkheid en rechtvaardigheid voor allen.
Een vraag blijft:
Hoe betaalde de Duitse industrie de fascisten na het failliet van de Eerste Wereldoorlog?
Geld komt van de banken. Aan wie behoorden de banken?
(Doorgedreven onderzoek hierover zou zeer verhelderend zijn. Maar kan dat wel?)
Een eerlijke en diepgaande analyse zou het hele Westerse bestel door elkaar schudden.
Waren of zijn de Zionisten de echte elite van geld en dus macht? En behoren de vele gewone joden en Joden tot de wereldstal waartoe wij allen behoren?
Een bibberende vraag: waren er veel te veel nutteloze joden voor het nieuwe maar veel te kleine, beloofde land?
Hilaire Bodein / april 2019
Antwoord:
Een wel heel stevige boterham. Felicitaties. Een der fundamentele kenmerken van de mens is de bezitsdrang en de daaruit voorvloeiende vraag naar steeds meer. Er zijn uiteraard uitzonderingen maar dat is een kleine minderheid.
In die zin moet men ook de godsdienst en het geloof zien. Op enkele uitzonderingen na is dat bij de meeste gevallen gewoon een middel om die bezitsdrang veilig te stellen en die hebzucht, een andere term voor bezitsdrang, te verstevigen. Het judaïsme is hieraan ook onderhevig evenals het boeddhisme, islam en christendom.
Wat men zeker nooit mag doen is veralgemenen. In die zin is je opmerking over rijke en machtige joden versus arme niet alleen juist maar ook essentieel. Hetzelfde voor de andere godsdiensten. Veralgemenen is simpelweg racisme.
Wat betreft Nazi-Duitsland is het bijvoorbeeld goed om weten dat tot Hitler de VS de oorlog verklaarde er veel handel was tussen beide staten. De olie gebruikt om de Sovjetunie aan te vallen kwam bijna exclusief uit de VS. Jabotinski, toch een der grondleggers van het zionisme, was een fan van Mussolini.
Willy Van Damme
Over de vraag hoe Hitler zijn oorlogsmachine financierde kunt u onder meer terecht bij onze Jacques Pauwels http://www.jacquespauwels.net/ (zijn boeken kan je ook in onze bibliotheken vinden)
GV
Antwoord:
Ik ontdekte Jacques Pauwels een aantal maanden geleden via de website Global Research waar ik zijn stevige boterham over de oorlog tussen Duitsland en de Sovjetunie las en het cruciaal belang dat Nazi-Duitsland de slag om Moskou had verloren. Het begin van het einde voor Hitler, stelde Pauwels.
Een uitstekend historicus die in België echter te weinig gekend is. Hij studeerde aan de Gentse universiteit en woont al wat jaren in Canada en publiceerde inderdaad meerdere historische werken ook over ons land.
Een aanrader en bedankt om dit onder de aandacht van de lezers hier te brengen. Er is echter zoals te verwachten in onze kranten veel te weinig aandacht voor zijn onderzoek. Zeker over de tweede wereldoorlog en de Sovjetunie, Duitsland en de VS publiceerde hij naar mijn smaak baanbrekend werk.
Willy Van Damme
http://www.realjewnews.com/?p=821
Willy
Kan je mij eens laten weten of (en waar) er nog een exemplaar van jouw boek uit de jaren ’70 “De Cambodjanen als schietschijf” te verkrijgen is.
Heb het indertijd gehad maar bij een verhuisbeweging kwijtgespeeld.
Mvg Edi Dobbelaer
Antwoord:
Ik kan je spijtig genoeg niet meer helpen. Hier zijn nog enkele exemplaren maar die zijn voor de familie. Probeert tweedehandsboekhandels, het internet of lees het in de bibliotheek. Kopiëren?
Willy Van Damme
Edi, ik heb het boek gevonden in de bibliotheek van Gent.Maar u kunt het ook vinden in de bib van Dendermonde en Wichelen. http://zoeken.oost-vlaanderen.bibliotheek.be/detail/Willy-Van-Damme/De-Cambodjanen-als-schietschijf/Boek/?c_showfullavail=true&itemid=%7Clibrary%2Fmarc%2Fvlacc%7C99524
Antwoord:
Het boek is ook in andere bibliotheken te lezen zoals in Sint-Amands a:d Schelde, nu Puurs-Sint-Amands en in de Koninklijke Bibliotheek, de Albertina. Het is zelfs in buitenlandse bibliotheken zoals in Canberra en de VS. Via het interne systeem van de bibliotheken kan iemand uit Avelgem het dus bestellen en lezen.
Beste GV
Bedankt voor de tip en voor je opzoekwerk, in de Antwerpse bibliotheken is van het boek geen spoor te bekennen.
Edi
Antwoord:
Het boek moet zeker te raadplegen en uit te lenen zijn in de bibliotheek van Sint-Amands aan de Schelde en dat ligt in de provincie Antwerpen. Consulteer het samenwerkingsverband van de bibliotheken. Toen ik het boek publiceerde woonde ik daar en men heeft dat boek dan ook aangeschaft.
Willy Van Damme
Willy, je vraagt je af: ‘Toch zijn er enkele tekortkomingen. Je zou het schoonheidsfoutjes kunnen noemen. Zo is er de toch prangende vraag waarom Londen en Washington die zionistische agressie, die bijwijlen ook direct tegen hen gericht was, niet allen tolereerden maar regelmatig zelfs verdedigden.’
JIJ dat niet weten ? Maak dat aan de ganzen wijs ! Die vraag wordt al jaren gesteld en even veel keer beantwoord. Je geeft het antwoord trouwens zelf: het zijn de Asjkenazische Joden die er achter zitten. Een beetje verder googelen brengt je dan tot de ‘deep state’: de Illuminaten die de ware heersers van de VS zijn. Verdere commentaar overbodig dunkt me …
Ook goed: https://ieet.org/index.php/IEET2/more/pellissier20110719
Sarah Toestra
Anbtwoord:
In de bespreking had ik het over de geldnood in 1917 van de Britten en de aanwezigheid van de bankiersfamilie Rotschild. Men kan veronderstellen dat men president Harry Truman hiermee ook wel zal hebben overgehaald.
Wie wat schandalen in de voormalige Sovjetunie volgde zal ook wel bemerkt hebben veel van die schandalen leiden naar Israël en het zionisme. Het schandaal rond Tractebell, Kazakhstan en Serge Kubla van de MR betreft drie zakenlui die ook de Israëlische nationaliteit hebben en centrale figuren zijn in het zionisme.
Een van de drie is Alexander Machkevitch en die heeft de Israëlische nationaliteit, naast die van Kazakhstan, en was ook voorzitter van het Euro-Aziatisch Joods Congress.
Hetzelfde in Oekraïne waar (gewezen) bankier (Privat Bank) Ihor Kolomoyskiy achter de schermen via Volodymyr Zelensky de nieuw president zal worden van dat land.
De man leeft sinds zijn problemen in Oekraïne in Israël. Het was hij die in 2014 tijdens de staatsgreep het reisje organiseerde van de liberale Europarlementsleden Guy Verhofstadt en Hans Van Baalen.
En dan was er vorige week nieuws over de gewezen Russische kampioen Bobslee Georgy Bedzhamov de vroegere eigenaar van de bank Vneshprombank die volgens het Russische gerecht frauduleus failliet is gegaan en gezocht wordt. Hij leeft in Israël. En je kan zo nog veel verder gaan.
Verder is het totaal fout wat betreft de Asjkenazische joden te veralgemenen. Het betreft hier een kleine maar schatrijke kliek binnen die gemeenschap. Deze joden zijn waarschijnlijk nakomelingen van het rijk van Kazan aan de Wolga dat zich ooit bekeerde tot het jodendom.
Willy Van Damme
Inmiddels heb ik het boek aan kunnen schaffen en gelezen. Talens heeft een goed gedocumenteerd werk geleverd. De werkelijkheid is gruwelijker dan ik ooit dacht. Het feit dat zionistische sleutelfiguren zelfs het bestaan hadden om de holocaust te verwelkomen als een nieuwe stap voor het bereiken van hun doel: het creëren van de huidige onrechtsstaat Israël.
Peter van Swieten
Antwoord:
Ik kom er later nog op terug maar in wezen kan men stellen dat de achtergronden van de NSDAP en het zionisme dezelfde zijn, namelijk het creëren van een zogenaamde raszuivere maatschappij, de enen alleen voor ‘blauwogige’ Germanen en de anderen voor joden.
En daarvoor moest iedereen die hierin niet paste verdwijnen, liefst zonder te veel geweld en indien nodig met bruut geweld. Hun in wezen huichelachtige vriendschap vloeide daaruit voort. De ene had een snor, Ben Goerion een dikke buik. Voor de rest zijn de gelijkenissen frappant.
Willy Van Damme
Dit is een goed artikel van William van Wagenen over Yarmouk: https://libertarianinstitute.org/articles/a-brief-history-of-the-destruction-of-yarmouk/
Tuyzentfloot:
Antwoord:
Een korte geschiedenis over dit drama rond het Palestijnse vluchtelingenkamp nabij Damascus? Een van pagina’s op pagina’s lang. Ik heb er nu geen tijd voor maar ik ga het zeker lezen. Hamas is steeds in fracties verdeeld geweest en dat bleek toen ten volle. Hamas is ook groot geworden dankzij Israël: Verdeel en heers.
Of hoe men zijn eigen Palestijnen vermoord. Een Patria voor Hamas. De centen van Qatar zullen wel gesmaakt hebben zeker? Goed voor investeringen in vastgoed, drank, drugs en een stel hoeren?
Willy Van Damme
Zowel bij bol.com als bij boekenwinkeltjes.nl ‘kennen’ ze het boek niet. Waar kan ik het wel kopen?
Leo Heynen
Antwoord:
Het is blijkbaar bij Bol.com niet meer te koop. Wel ontdekte ik dat de bibliotheek in Leuven een exemplaar heeft. men leende het wel uit. Je kan het wel via elke Vlaamse bibliotheek bestellen. Probeer het anders bij tweedehandsboekhandels. Maar ik ben zeker dat men het in Israël wel heeft. Achter slot en grendel bij de verboden boeken.
Willy Van Damme
Waarde Willy,
Met ademloze belangstelling heb ik je bespreking van het boek van mijn dierbare vriend Egbert Talens gelezen. Zijn boek heb ik als basiskennis gebruikt voor mijn eigen boek ‘ De Palestijnse Natie ‘ dat op 7 september 2019 door mij gepresenteerd is in Amsterdam. Het boek is door mijzelf uitgegeven daar de meeste uitgevers dat niet aandurfden. Het boek kan uitsluitend via mij aangeschaft worden (plamp@hetnet.nl) en kost EU 27,50 + 4,35 verzendkosten. Desondanks is de belangstelling zo groot dat er nu een tweede druk in voorbereiding is en wel in de Engelse taal, speciaal voor hen die het Nederlands niet voldoende machtig zijn.
Het boek gaat over 4000 jaar geschiedenis van de autochtone bevolking van Palestina en laat de Palestijnse kant van dat verhaal zien. Als zodanig is dit boek uniek. In de ondertitel schrijf ik ‘ Hoe via een verzinsel een hoog ontwikkeld volk met zijn cultuur beestachtig vernietigd wordt ‘.
In het boek bestaan voor mij geen ‘ heilige huisjes ‘ en neem ik nergens een blad voor mijn mond. Ik heb vele boeken van internationale schrijvers vooraf geraadpleegd, waarvan de Palestijnen Nur Masalha en Rashid Khalidi de meest onthullende waren.
Desgewenst bied ik jou een exemplaar van de eerste druk aan.
Met vriendelijke groet
Paul Lamp
Antwoord:
Bedankt voor de info en het zo te zien gedegen werk. Bedankt ook voor je boek en ik ga het deze zomer zeker lezen en bespreken.
Willy Van Damme