Een gevaar voor de staat

Sinds de publicatie hier van het artikel over de problemen die de Marokkaanse zakenvrouw en activiste Kaoutar Fal in België met de Staatsveiligheid ondervond doken er nieuwe gegevens op die nog meer vragen doen rijzen over het gebrek aan respect voor de Belgische rechtstaat door deze dienst.

Wie betaalt de schade?

De vraag die men zich immers moet stellen is in hoeverre die een eigen, deels door buitenlandse mogendheden gestuurde, agenda hebben of deze loyaal zijn aan de Belgische instellingen en haar wetten en regels. Zo stellen sommigen over Albert Raes, de langdurige vroegere baas van die dienst, dat hij de Israëlische Mossad hier alle mogelijke vrijheid tot handelen gaf. Of dat crimineel was of niet had dan geen belang.

De weigering van Jaak Raes om aan Kaoutar Fal inzage te geven in haar dossier staat immers haaks op de rechtspleging door onder meer de Raad van State. Hij veegt er gewoon zijn laars aan. Dit terwijl men zeker van een belangrijke instelling als de Staatsveiligheid mag verwachten dat ze op de bres staat voor het verdedigen van de Belgische staat en dus zeker haar rechtspraak.

Vergeet het, ze vertikt het. Uit het stuk over Kaoutar Fal blijkt hoe de Staatsveiligheid zware schade toebracht aan een zekere L.L. door te beweren dat zij een gevaar was voor de veiligheid van de staat en dus niet kon werken als gerechtstolk. Een beroepsverbod dus.

De Staatsveiligheid weigerde de nodige bewijzen voor haar bewering te geven maar werd na jaren procederen door de Raad van State teruggefloten. Het verhaal van de Staatsveiligheid was, zo bleek nadien, gebaseerd op niets substantieel. De dame werkt nu aan de rechtbank maar moest jaren wachten en een stevig pak gerechtskosten betalen om haar rechten te krijgen. Wie betaalde deze schade?

DSC_0816

Onze Staatsveiligheid beweert dat Kaoutar Fal een gevaar is voor onze veiligheid want ze werkt, stelt men, voor de Marokkaanse veiligheidsdienst. Nochtans een bevriende organisatie. Zij staat echter op haar rechten en eist de ‘bewijzen’. Pech voor de Staatsveiligheid en de Dienst Vreemdelingenzaken.

Hetzelfde overkwam zangeres Soetkin Collier die in 2003 een voor haar muzikale hoogdag hoopte te vieren toen ze in de Letse hoofdstad Riga als Belgisch kandidate met de groep Urban Trad op het Eurosongfestival zou optreden.

Haar groot feest ging echter dankzij de leugens van de Staatsveiligheid niet door. Ook hier veroorzaakte de Staatsveiligheid broodroof en via in wezen pure laster saboteerde zij haar deelname. En wie betaalde hier de schade?

Geen bewijzen

En dan was er X, een van geboorte Marokkaan die de Belgische nationaliteit aanvroeg  welke men echter weigerde want… de Staatsveiligheid noemde hem een gevaar voor onze samenleving daar hij lid was van, stelden onze spionnen, Al-adl Wal Ihsan – een bij het fundamentalisme aanleunende Marokkaanse Islamitische oppositiebeweging en het ermee, volgens de Staatsveiligheid, gelieerde Belgische Alwiaam.

Beweringen waarvoor ze echter geen bewijs leverden. Een traditie daar zo te zien. X ontkende lidmaatschap van Al-adl Wal Ihsan en stelde dat Alwiaam een officieel erkende vzw is die subsidies krijgt van zowel de Vlaamse overheid als van de stad. De vzw werkt trouwens nog steeds vanuit het Berchemse cultureel centrum. In haar vonnis van 6 juni 2005 geeft de Antwerpse rechtbank de Staatsveiligheid dan ook een stevige uitbrander.

Een recenter verhaal is dat van de Congolees X die hier politiek asiel aanvroeg. Een complexe geschiedenis waarbij die man ooit een informant was van de veiligheidsdiensten van de Congolese president Joseph Kabila maar volgens zijn verklaringen in ongenade was gevallen en daarom moest vluchten, eerst naar Congo Brazzaville en nadien via Frankrijk naar hier.

Waarbij X via een ganse serie documenten poogde aan te tonen dat hij wel degelijk een opposant was geworden die wegens gevaar voor zijn eigen leven gevlucht was. Allemaal onzin stelde de Staatsveiligheid want de man is hier gewoon een informant voor de ambassade van de Democratische Republiek Congo die zo de Congolese oppositie in België moet bespioneren.

Allemaal goed en wel maar ook hier opnieuw niet het minste bewijs voor die voor X toch zwaar belastende beweringen. Het maakte hem ook in Congolese oppositiekringen immers zeer verdacht. De man zou, indien men deze beweringen voor waar aannam, zo de schietschijf kunnen worden voor beide partijen.

De Raad van State maakte vorig jaar op 28 november dan ook korte metten met die beweringen en annuleerde de weigering van de overheid om hem hier asiel te verlenen. (1) Voor de Raad van State moest de Staatsveiligheid eerst maar eens met bewijzen komen. Of die er gaan komen is echter twijfelachtig. Had ze die immers gehad dan hadden die bij de Raad van State normaal gezien voorgelegen en besproken. Nu niet.

Chinese spionnen

De vraag is in hoeverre men onze veiligheidsdiensten kan vertrouwen. NIET. Historisch en best grappig zijn de woorden van generaal Eddy Testelmans; toen het hoofd van de AIVD, onze militaire veiligheidsdienst, die in een gesprek met journalist Kristof Clerix (2) stelde:

“Bovendien hebben we met hen (de NSA, nvdr.) een zeer goede relatie, open en professioneel, in de twee richtingen. Dit bewijst trouwens dat in het domein van de cyberveiligheid de multinationale samenwerking van enorm belang is.”

Het vroegere hoofd van de NSA, generaal Keith Alexander was blijkens dat gesprek volgens onze militaire topspion Testelmans een goede vriend. Het interview verscheen enkele dagen nadat het verhaal van Edward Snowden in de pers verscheen over hoe de NSA via o.m. Amerikaanse sociale media de ganse wereld bespioneerde, tot de Duitse bondskanselier Angela Merkel en onze ganse regering toe. Testelmans had inderdaad goede vrienden.

Hoeft het te verbazen dat onze veiligheidsdiensten ons nooit waarschuwden voor deze wereldwijde afluisteroperatie. Te druk bezig met het verbroederen met de NSA, CIA, DIA, MI6 en GCHQ? Maar waarvoor heb je dan nog een veiligheidsdienst? Om bij de NSA bourbon te gaan drinken? Hopelijk voor hen is het dan wel lekkere

DSC_0770

Proximus, onze nationale telefoonmaatschappij en internetbedrijf, was jarenlang het slachtoffer van een ongeziene cyberaanval door de Amerikaanse NSA en het Britse GCHQ. Het is de voor het Amerikaanse gerecht voortvluchtige Edward Snowden die het wist te vertellen. Onze spionagediensten wisten blijkbaar van niets. Ja, generaal Keith Alexander, op dat ogenblik baas van de NSA, was volgens onze generaal Eddy Testelmans, toen hoofd van onze militaire veiligheidsdienst, zijn goede vriend. Aan zijn vrienden kent men de man?

En toen van 2011 tot 1014 vele honderden salafisten vanuit België naar Syrië en Irak trokken om er te moorden en plunderen en nadien in Europa toe te slaan zweeg onze Staatsveiligheid. Gebleken is immers dat veel rekrutering van die moordenaarsbendes gebeurde in opdracht van onder meer MI6, de Britse collega’s van onze Staatsveiligheid.

Maar geen zorg. Recent waarschuwde onze Staatsveiligheid voor de aanwezigheid in Brussel van Russische en Chinese spionnen. Alsof die er niet al altijd geweest zijn. Ook moet men volgens onze spionnen oppassen voor cyberaanvallen door de Russen en de Chinezen om zo onze verkiezingen te beïnvloeden.

Moet de VS hier dan misschien het monopolie over behouden? In ‘s hemelsnaam wie neemt dat zootje nog serieus? En wiens belang verdedigen zij dan echt? Dat van de bazen van de NSA of dat van de wetten van het Belgische volk?

Willy Van Damme

1) Arrest Raad van State 213.102 van 28 november 2018

2) http://www.mo.be/opinie/militaire-inlichtingendienst-getroffen-door-ernstig-cyberincident.

4 gedachten over “Een gevaar voor de staat

  1. “En wiens belang verdedigen zij dan echt? Dat van de bazen van de NSA of dat van de wetten van het Belgische volk?”
    De vraag stellen is ze ook beantwoorden Willy.
    Enne…vergeet de olifant in the room niet…de Mossad.
    Luc De Vincke

    Antwoord:
    Als ik twee belangrijke getuigen moet geloven dan was de luchthaven van Zaventem jarenlang zowat de private speeltuin van de Mossad. En, althans volgens een bron, wee de rijkswachter die niet plooide.
    Willy Van Damme

  2. Hier hebt u nog zo’n zaak: het op lucht gestoeld Berufsverbot van Luk Vervaet op last van de Staatsveiligheid, dat u in uw oplijsting over het hoofd ziet. (http://www.dewereldmorgen.be/artikel/2019/01/25/beroepsverbod-in-belgie-waarom-vonnis-in-mn-zaak-onaanvaardbaar-is)
    Patrick V.

    Antwoord:
    De zaak kende ik vaag en wist uiteraard niet af van dit recente arrest. Men geeft hem gelijk maar laat de straf in wezen bestaan. Wat een arrest. Maar de paar hier geciteerde gevallen zijn hoogstens het topje van de ijsberg. Ze geven alleen een tendens aan.

    Toen het parlement wou weten hoe dat zat met Gladio, dat geheim netwerk dat de VS en het Verenigd Koninkrijk in samenwerking met ons leger in België en elders in Europa had opgezet, weigerden beide veiligheidsdiensten hun gegevens openbaar te maken.

    Met het mes als het ware op de keel kreeg het parlement dan toch de gegevens van de Staatsveiligheid. De AIVD en het leger weigerden ook dan nog de namen vrij te geven. In Londen en Washington mocht men dat wel weten. Welk land steunt ons leger dan?

    Willy Van Damme

  3. Minister Didier Reynders haatprediker en ronselaar van syriëstrijders :
    In de Standaard van dinsdag 26 juni 2012 heeft de Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders verklaard dat de internationale gemeenschap militair mag ingrijpen in Syrië om een staatsgreep te plegen zelfs zonder een resolutie van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. Ik vind deze bedreigingen een duidelijke aanzet tot haat en geweld tegenover mensen van een ander land en geloof.
    Dit kan ook gezien worden als propaganda voor een agressie oorlog wat een ernstige schending is van art.20 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten Art.20.1. “Alle oorlogspropaganda is bij de wet verboden.”
    Daarbij kan de Minister ook gezien worden als een leidinggevende figuur achter de islamieten die naar Syrië trokken om tegen de regering te vechten. Deze hebben volgzaam antwoord gegeven aan de oproep van de minister.
    De Minister is nog steeds niet in de gevangenis en loopt zelfs geen vervolging op door het openbaar ministerie.
    De beslissing van de rechtbank dat je niet ongestraft blijft als je aanspoort om terreur te plegen is duidelijk alleen geldig voor de moslims, en dus discriminerend.
    Janu

    Antwoord:
    Dat klopt en was mij onbekend.
    Het is een kort bericht op pagina 15 van de krant en er staat letterlijk:

    “De Belgische minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders sluit niet uit dat de internationale gemeenschap in Syrië militair kan ingrijpen, zonder een mandaat van de Verenigde Naties. ‘Dat wordt de inzet van de bijeenkomst in Parijs, waar de vrienden van Syrië op 6 juli zullen samenkomen’, zei Reynders.
    Volgens de minister overleggen de leden van de VN-Veiligheidsraad over een nieuwe resolutie die het staakt-het-vuren moet opleggen en de waarnemers beschermen. ‘Maar als de blokkade in de Veiligheidsraad blijft bestaan (Rusland en China liggen dwars, red.), dan moeten we op een andere manier kunnen interveniëren.'”

    Op dat ogenblik zat een zekere Mehdi Nemmouche al in Syrië te vechten tegen de Syrische regering en om die en zijn soort te beschermen wou Reynders dus een ‘staakt-het-vuren’ zodat ze ongestoord verder konden groeien. De ‘Vrienden van Syrië’, hoe cynisch kan men zijn? Reynders de man van Al Qaeda!!!

    Dit is een schande natuurlijk en toont de ware aard van de man, minister van Buitenlandse Zaken van een land dat amper een leger heeft maar als onderaannemer van de VS na Libië ook Syrië helpt vernielen. Hadden we toen een parlement en een pers de naam waardig gehad dan had men Reynders na die uitlatingen aan de schandpaal genageld.

    Maar ja Rik Coolsaet, emeritus professor van de UGent en specialist op het vlak van buitenlandse politiek, noemde die Syriëstrijders, waaronder dus Nemmouche, op de VRT toen idealisten. Om van de kranten maar te zwijgen.

    En dus kon Reynders ongestraft doordraven en oorlogstaal spreken zelfs al heeft hij geen leger de naam waardig. Kan iemand die man eindelijk stoppen? Eens bellen met prins Laurent misschien. Die kent hem sinds kort zo te zien goed!

    Willy Van Damme

Plaats een reactie