Er is tegenwoordig wat bij te verdienen voor de in Syrië vechtende jihadisten. Toch voor die welke pogen om de omsingeling door het Syrische leger van het rebellengebied in Aleppo te doorbreken. Ze kunnen immers in de hemel extra maagden krijgen, geen 72 maar eventjes 74. Dit toch als we de geestelijke leider van die jihadisten Abdoellah al Muhaysini moeten geloven. En hij kan het weten.
Pervers
Dat de sadistische en perverse natuur van die salafistische bendes in Syrië grenzeloos is wordt hiermee nogmaals bewezen. Hoe anders moet je mensen beschrijven die zich doodvechten om dan in de hemel tientallen maagden te mogen neuken?
Op dit ogenblik hebben deze groepen zowat al hun overblijvende krachten verzameld om alsnog de omsingeling van het door hun broeders bezette deel van de miljoenenstad Aleppo te doorbreken. Een ontzettend bloedige slag op leven en dood die het lot van deze oorlog zal beslissen.
En volgens het vanuit het Verenigd Koninkrijk opererende Syrische Observatorium voor de Mensenrechten, een instrument van de Syrische Moslimbroeders en de Britse geheime dienst MI6, de grootste aanval van die jihadisten in de al meer dan 5 jaar durende oorlog.
De Saoedische rebellenleider Abdoellah al Muhaysini belooft aan iedereen van zijn jihadisten die sneuvelt in de strijd om Aleppo 2 extra maagden in de hemel van zijn Allah. De perverse gruwel ten top gedreven.
Ze pogen dat in het zuidwesten van de stad Aleppo te doen waar ze rekenden op een zwakkere verdediging en het element van de verrassing. Een geschatte vijftien verschillende jihadistengroepen tot meer dan 10.000 man sterk hebben zich hier verzameld en hadden in het begin deels ook succes.
Al Qaeda
Daarbij vechten natuurlijk ook de kindermoordenaars van Noer al Din al Zinki, gekend voor het recente onthoofden van dat Palestijns kind, zij aan zij met de Syrische tak van al Qaeda, Jabhat al Nusra die zich nu herdoopt heeft tot Jabhat Fatah al Sham (Het Front voor de Verovering van al Sham).
Ogenschijnlijk heeft al Nusra nu ook alle banden met al Qaeda verbroken. Een breuk die men met goedkeuring van al Qaeda aankondigde en in aanwezigheid van de nummer twee van de internationale terreurgroep, Ahmed Hassan Abu al Khair. Een politieke zet waar Qatar al meer dan een jaar op aandringt. Televisiezender al Jazeera had dan ook de primeur van dit nieuws.
Het is een zet die zelfs in Washington wordt weggewuifd. Ook specialisten uit het westerse kamp zoals Charles Lister en Hassan Hassan, voorheen verdedigers van die jihadisten, spreken van een nepoperatie die in essentie alleen bedoeld is om de Syrische tak van al Qaeda meer armslag te geven. (1)
Om die strijdlust van die salafistische krijgers extra te stimuleren heeft Abdoellah al Muhaysini nu een nieuwe fatwa uitgevaardigd. Die stelt dat al wie sneuvelt in de strijd voor Aleppo in de hemel gaan 72 maar 74 maagden zal krijgen. Met daarnaast natuurlijk en nog op aarde een extra lading captagon.
Een veel zeggende fotomontage met links Osama Bin Laden, midden Mohammed al Jolani en rechts Aywan al Zawahiri. De witte tulband die al Jolani bij zijn eerste en enige publieke verschijning tot nu droeg was dan ook geen toeval.
Geweten is, ook tegenwoordig in Belgische politiekringen, dat die jihadisten in veel gevallen liever sterven dan zich over te geven. Bij de meest fanatieke van die vechtersbazen is sterven zelfs een eer. Ooit toonden die groepen foto’s van gesneuvelde jihadisten die men een glimlach op het gezicht toverde. De perversiteit ten top.
Muhaysini
Abdoellah al Muhaysini is niet zomaar een of andere seksueel geobsedeerde imam maar een sleutelfiguur in de oorlog tegen Syrië. De man is een imam afkomstig uit Mekka die ginds via zijn preken opriep tot de jihad tegen de Syrische regering. Hij stond er ook bekend als een belangrijk fondsenverzamelaar, voor de jihadisten is hij de man met een onuitputtelijke kredietkaart.
Zijn neef Omar al Muhaysini sneuvelde op 24 april 2013 in het Syrische Der Er Zor waarna Abdoellah dan maar zelf naar het noorden van Syrië trok om er de salafistische opstand leiding te geven. Niet moeilijk dus voor hem om onmiddellijk een van de leiders van dat verzet te worden.
Een van zijn eerste acties in Syrië was pogen te bemiddelen tussen ISIS en al Nusra (al Qaeda). Waarbij hij gesprekken had met niemand minder van Aywan al Zawahiri, de topman van al Qaeda internationaal, en Aboe Ali an Anbari, toen bij ISIS de nummer twee na Aboe Bakr al Baghdadi, de kalief van ISIS. De gesprekken mislukten echter.
Interview met de Russische televisiezender RT van 3 augustus over een recente vermeende chemische aanval door Noer al Din al Zinki in de buurt van Salah Eddin, een wijk in het zuidwesten van Aleppo waar er normaal ook een corridor moest zijn voor burgers om uit die hel te ontsnappen. Vanuit het stadscentrum wordt die buurt door die groep nu aangevallen om zo de omsingeling van hun stadsdeel te doorbreken. Over deze vermeende aanval van vorige maandag werd er in onze media praktisch geen melding gemaakt. Geen verrassing.
Hij bleef echter officieel afstand houden van al Nusra alhoewel hij veelal omschreven wordt als een topman van de Syrische tak van al Qaeda. Hij is echter de stichter in 2014 van Jaysh al Fatah, het Leger van de Verovering, een alliantie van allerlei salafistische groepen. Sommigen hiervan worden officieel zelfs omschreven als gematigd en kregen ook altijd westerse militaire steun.
Geheime diensten
Merkwaardig was ook zijn fatwa vorig jaar om overal in de door jihadisten bezette gebieden de Turkse lira als betaalmiddel in te voeren. Het bleef echter bij een vrome wens want Turkije is in Syrië gewoon gehaat. Voor vele kenners van de Syrische oorlog is hij gezien zijn herkomst en rol dan ook de man van de veiligheidsdiensten, vooral dan de Saoedische.
Hij speelde duidelijk ook een belangrijke rol bij de rekrutering van buitenlandse jihadisten, zeker Nederlandse en Belgische waar hij blijkbaar veel aandacht voor had. Vermoedelijk had hij gezien zijn sleutelpositie ook goede contacten met westerse inlichtingendiensten zoals de CIA, de Franse DGSE en het Britse MI6.
Het mede door hem in maart 2015 gestichte Leger van de Verovering was immers de drijvende kracht achter de verovering van de noordwestelijke aan Turkije grenzende provincie Idlib. De laatste grote overwinning van die salafistische terreurgroepen.
De situatie deze namiddag vrijdag 5 augustus rond 19 uur. De door het leger bezette corridor bevat twee militaire basissen en is een drie kilometer breed. In essentie golft de strijd heen en weer en is Jaysh al Fatah er al aan zijn vierde offensief bezig.
En die verovering was alleen maar mogelijk gemaakt doordat die groepen de beschikking hadden gekregen van die Amerikaanse hypermoderne telegeleide antitankraketten TOW die de rebellen een overwicht gaven op het slagveld tegen de tanks en zware artillerie van de regering.
En om met die toestellen te kunnen werken was er veel training door (Amerikaanse) specialisten nodig. Deze raketten worden trouwens op dit ogenblik gebruikt door het Leger van de Verovering, en dus al Qaeda, bij de strijd om Aleppo. Of hoe het westen al Qaeda blijft steunen ondanks aanslagen als die door al Qaeda op Charlie Hebdo.
Abdoellah al Muhaysini voert op dit ogenblik als chef van het Centrum voor de Steun aan de Jihad mee de slag om Aleppo aan. Een slag die zoals feitelijk verwacht op een nederlaag aan het uitdraaien lijkt voor die jihadisten.
De slag begon zondag en duurt nu dus al bijna een week. Ze verloren volgens de meeste schattingen al ettelijke honderden rebellen in wat een der bloedigste slagvelden van de oorlog is. Een gevecht op leven en dood voor mensen als Muhaysini.
Willy Van Damme
1) De groep veranderde niet alleen van naam maar nam ook een nieuwe vlag aan. Geen zwarte vlag meer maar een met witte achtergrond. Daarbij toonde hun leider Mohammed al Jolani, wiens echte naam Ahmed Hoessein al Shira blijkt te zijn, voor het eerst aan de wereld zijn gezicht. Echter aangekleed met witte tulband zoals Bin Laden en Zawahiri, de huidige baas van al Qaeda. Het typeert.
– Tahrir Institute for the Middle East, Hassan Hassan en Bassam Barabandi, ‘Al-Qaeda Steps Back to Let Nusra Move Forward in Syria’ (Al Qaeda neemt stap terug zodat Nusra vooruitgang kan maken), 3 augustus 2016, http://timep.org/commentary/al-qaeda-steps-back-to-let-nusra-move-forward-in-syria/?utm_source=Sailthru&utm_medium=email&utm_campaign=New%20Campaign&utm_term=%2AMideast%20Brief
Het Tahrir Institute for the Middle East is een in Washington DC gevestigde studiedienst en lobbygroep met in de adviesraad o.m. de neoconservatief Francis Fukuyama en de Nederlandse Marietje Schaake, Europarlementslid voor D66.
– Foreign Policy, Charles Lister, ‘The Nusra front is dead and stronger then never before’ (Het Nusra front is dood maar sterke dan ooit voorheen), 28 juli 2016, http://foreignpolicy.com/2016/07/28/the-nusra-front-is-dead-and-stronger-than-ever-before
Charles Lister was tot recent een topman voor het Brookings Doha Center, de afdeling in Qatar van het Brookings Institute, een der tientalen studiediensten en lobbygroepen in de VS. Partner hier is de regering van Qatar, een der voornaamste financiers van al Qaeda.
Willy Van Damme's Weblog 
“Al Qaeda is a a construct of US intelligence going back to the Soviet Afghan war. It is supported covertly by the CIA, Pakistan’s Inter-Services Intelligence, Turkish, and Saudi intelligence
ISIS was formerly known as al-Qaeda in Iraq, which rose to prominence following the U.S.-U.K. led invasion of Iraq in 2003. It is well-known that there was no tangible al-Qaeda presence in Iraq until after the invasion, and there is a reason for this. When Paul Bremer was given the role of Presidential Envoy to Iraq in May 2003, he dissolved the police and military. Bremer fired close to 400,000 former servicemen, including high-ranking military officials who fought in the Iran-Iraq war in the 1980s. These generals now hold senior ranking positions within ISIS. If it weren’t for the United States’ actions, ISIS likely wouldn’t exist.
Janu
ISIS was previously known by the U.S. security establishment as al-Qaeda in Iraq (AQI), but these fighters ultimately became central to Western regime change agendas in Libya and Syria. When the various Iraqi and Syrian al-Qaeda-affiliated groups merged on the Syrian border in 2014, we were left with the fully-fledged terror group we face today.”
http://www.globalresearch.ca/ten-facts-the-mainstream-media-wont-tell-you-about-the-war-in-syria/5539701
Janu
Antwoord:
Ik kan daar moeilijk iets meer aan toevoegen.
Willy Van Damme
Geachte heer Van damme,
Is dit u gekend?
http://www.novini.nl/turkije-its-the-geopolitiek-stupid/
Mvg
De Muur
Antwoord:
Interessant verhaal waar ik toch wel enkele serieuze bemerkingen bij heb. Vooreerst is Turkije voor de VS steeds een belangrijke vazalstaat geweest. Ik gebruik de term bondgenoot liever niet want dat doet gelijkheid in het partnerschap veronderstellen.
Het is echter niet de belangrijkste, dat zijn Japan, Duitsland, Frankrijk, Canada en het Verenigd Koninkrijk. Pas daarna komt Turkije met Australië.
Het klopt dat Erdogan pogingen ondernam om toe te treden tot de alliantie van China, Indië en Rusland. Maar zeker niet met Syrië. In wezen is Erdogan een dwaze oorlogsmisdadiger die droomde van een Groot-Turkije en die overal salafistische groepen steunde.
Dit in Centraal-Azië, de Kaukasus met Rusland, Syrië en China. Herinner U de arrestatie van Turkse geheime agenten op de luchthaven van Shanghai toen deze met Chinese jihadisten via Turkije op weg waren naar Syrië en Irak.
Of Gülen banden heeft met de CIA en een instrument is van de VS kan goed zijn maar tot heden zag ik daar geen bewijzen voor. Wel steunt de VS hem duidelijk door hem geen duimbreed in de weg te leggen. Ik vermoed wel een link maar ken het te weinig om hier ja of nee op te zeggen.
Met zekerheid beweren, zoals de auteur doet, dat Gülen achter de staatsgreep zat lijkt mij te ver. In essentie hebben wij hier alleen de beweringen van Erdogan en zijn groep, meer niet. Ook dit kan natuurlijk.
Stellen echter dat die groep rond Gülen achter het neerhalen van dat Russisch vliegtuig zat is onzin. Dit was Erdogan zelf en hij verdedigde het dan ook volop. Erdogan zit echter internationaal met de rug tegen de muur en had geen andere keus meer dan goede woorden gaan zoeken in vooral Moskou.
En dus komt dat verhaal van Erdogan over het neerhalen van dat Russisch gevechtsvliegtuig als uit de hemel gevallen. Dit lijkt mij nep.
Ook fout is deze auteur als hij zegt dat de westerse massamedia de link tussen de krant Zaman en Gülen niet beschreven. Dat gebeurde integendeel op een zeer correcte wijze.
In wezen lijkt mij de ruzie tussen Gülen en Erdogan een ruzie over visies op de islam. Gülen vertegenwoordigd een zachter modernere en ietwat soefistische visie op die godsdienst, Erdogan is de man van de Moslimbroeders, Turkse versie. De man van de sharia.
En in mijn opinie zijn de Moslimbroeders het voorgeborchte van het salafisme van een al Qaeda en ISIS. Gebleken is dat er tussen beide bewegingen een grote serie persoonlijke verbindingen zijn. Ook steunen de Moslimbroeders in wezen die salafistische terreurbewegingen. Zie Jemen, Libië, Egypte, Syrië en Irak.
Erdogan is dus wel degelijk een gevaar, niet alleen voor zijn land maar gezien zijn expansionisme voor de rest van de wereld.
Waar hij het haalt dat het mislukken van die staatsgreep de kans op vrede in het Midden-Oosten vergroot lijkt mij een raadsel. De sleutel hiervoor ligt bij de VS met Saoedi-Arabië en Israël en hun wil om Syrië en Irak zoveel mogelijk te vernielen en op te splitsen in ministaatjes, vazallen van Groot-Israël.
Zij staan wel in een erg verzwakte positie.
Wat wel duidelijk is is dat de VS en de EU die staatsgreep gunstig gezind waren. De door de auteur vermelde verklaring in Moskou van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry toen de staatsgreep juist bezig was en leek te lukken zegt feitelijk alles.
Toen ik ze hoorde was het mij duidelijk dat de VS die steunde en mogelijks ze zelfs mee beraamde. Geen enkel leider van de landen van de NAVO heeft trouwens de coupplegers veroordeeld. Pas toen duidelijk was dat Erdogan had gewonnen kwamen er vanuit de VS en EU brave oproepen voor steun aan de man.
Verder is het op dit ogenblik nog onduidelijk welke richting het met Turkije zal uitgaan. De YPG, dat steeds duidelijker een tak van de PKK blijkt (de operatie om de stad Manbij van ISIS te bevrijden werd genoemd naar Abdoellah Ocalan, de historische leider van de PKK), is nu op weg om met Amerikaanse steun het ganse grensgebied van Turkije met Syrië te bezetten.
Na de verovering van de stad Manbij op ISIS, een in die regio centraal kruispunt van wegen, richt men zich nu op de grensstad Jarabloes en de laatste grote door ISIS in de provincie Aleppo bezette stad al Bab. Dit is een nachtmerrie voor Turkije dat er met steun van de VS en de PKK komt. Een PKK die officieel volgens de VS en de EU een stelletje terroristen zijn. Bovendien verdwijnt de Turkse bondgenoot ISIS van het toneel.
Zoals ik al eerder in een reactie schreef lijkt er zich nu een alliantie af te tekenen van Turkije met Iran, Rusland en Syrië. De serie gesprekken met Rusland zijn vermoedelijk de voorbode van die alliantie. Ook zou Erdogan komende week naar Teheran gaan voor een tripartite met de Russen. (Of een kwartet met de Syriërs?)
Ook kondigde de Turkse premier vandaag aan dat het de Syrische president in een overgangsregeling zou aanvaarden. Maar de voorbije maanden werden via Turkije massa’s wapens geleverd aan allerhande terroristische bewegingen in Syrië. Wat hen toeliet om de stad Aleppo aan te vallen. Een aanval die nu op een grote mislukking dreigt uit te draaien.
Misschien een extra reden voor Erdogan om zijn kont te draaien. Principes heeft die man toch niet.
Willy Van Damme