Midden vorige week slaagde het Syrisch leger erin om de salafistische rebellengroepen te omsingelen die het oostelijk deel van de stad Aleppo bezetten. Aleppo was met meer dan twee miljoen inwoners de grootste Syrische stad en het economisch hart van het land. Tot de oorlog uitbrak.
Al Qaeda en aan de Moslimbroeders gelieerde groepen vielen de stad in de zomer van 2012 aan maar konden maar een deel ervan veroveren. Het was toen dat hun plan geheel mislukte en de nu lonkende nederlaag op termijn feitelijk onvermijdelijk was.
Het westen zwijgt
Sinds deze recente overwinning van het Syrische leger nam vooral Jabhat al Nusra, de lokale franchise van al Qaeda, met steun van een aantal andere zogenaamd gematigde groepen verwoede pogingen om die wurggreep te doorbreken. Wat een waar bloedbad veroorzaakte.
Tot heden bleken die tegenaanvallen echter tevergeefs. En de indruk is dat die toestand voor de jihadisten alleen maar zal verergeren. Zeker nu Ahrar al Sham, de tweede sterkste groep die samen met Jabhat al Nusra de provincie Idlib grotendeels controleert, aan dit front weigert mee te vechten. Verzet is zinloos want de vijand is te sterk, is hun publiek verspreidde boodschap.
In bepaalde kringen van het Syrische verzet tegen de regering werd die mogelijke omsingeling eerder dit jaar als het einde van hun rebellie gezien. Wel is het geweld in de stad intussen sterk toegenomen en wordt het nog door de regering gecontroleerde deel van Aleppo geteisterd door honderden raketaanvallen, wat voor enorm veel schade zorgt.
De al een 5 dagen oude kaart van de stad Aleppo en de onmiddellijke omgeving. Het groene deel is dat van het salafistische verzet. Het roodbruine is regeringsgebied en het geel is in handen van de Koerdische YPG. Na het afsnijden van de grens met Turkije in het noorden rukt men nu zuidwaarts op richting het stadscentrum. De felgroene lijn was de tot voor kort nog enige toegangsweg tot het oostelijk deel van het stadscentrum. Bovendien is de noordelijke ringweg – gekend als de Castelloweg – als een schietbaan. Het leger zit op een honderd meter en het terrein ertussen is zo vlak als maar kan zijn. Er staan zelfs geen stallen of bomen in de weg voor scherpschutters. Sindsdien is het leger nu ook vanuit het westen naar het noorden opgerukt en maakte het er eveneens substantiële vorderingen. Ook pogen de Koerden in Aleppo noordelijk op te rukken, tot heden echter zonder resultaat.
Wat echter hier vooral opvalt is het geheel stilzwijgen van de onder de Amerikaanse paraplu werkende alliantie tegen de Syrische regering, de zogenaamde Vrienden van Syrië. Nog maar een paar maanden geleden kregen we bijvoorbeeld van Amnesty International het verhaal over die arme burgers van de stad Daraya (1) die moesten leven onder de terreur van het regeringsleger en voedsel werd onthouden.
Nu wanneer er in het rebellengebied van de stad Aleppo mogelijks tot 300.000 mensen – de schattingen lopen uiteen en zijn feitelijk waardeloos – omsingeld zijn zwijgt iedereen. Geen tranen met tuiten van Amnesty International, Human Rights Watch, de VN, de westerse regeringen of de media. Het nochtans zeer belangrijke nieuws raakte tot heden zelfs amper of niet in de klassieke media. Raar maar waar.
Wat uiteraard een belangrijke aanwijzing is voor de veranderde positie van de ‘Vrienden van Syrië’ die deze media en organisaties direct of indirect controleren. Want zoiets gebeurt niet zomaar bij toeval. Het is tegen die rebellen, ooit hun helden en vrienden, vlakaf zeggen: Val dood.
Later hierover meer.
Willy Van Damme
1) Het leger voert op dit ogenblik een zwaar en succesvol offensief uit in de stad Daraya en lijkt op het punt te staan die stad geheel te veroveren. En kijk, AI en de VN zwijgen nu alsof er ginds niets aan de hand is. En dus geen uitgehongerde kinderen meer op uw televisiescherm of breed in de kranten en boekskes. Het kan verkeren.
Willy Van Damme's Weblog 
Dit zegt genoeg, ik verwacht een geheim akkoord Rusland-VS om een “Saoedische Lente” te creëren, resultaat: olie aan 200 $ en kassa voor de VS en Rusland. De ommezwaai is al een tijd bezig, de olieprijs is te ver gezakt.
http://www.usatoday.com/story/news/world/2016/07/14/leaked-proposal-us-offering-russia-military-pact-syria/87069784/
Mercury Traveller
Antwoord:
Saoedi Arabië is in 2014 plots extra kortingen gaan geven aan haar klanten en begon ook extra capaciteit op de markt te gooien. Dat had meerdere bedoelingen.
Zo wou het aartsvijand Iran natuurlijk pijnigen maar vooral de VS met haar olie uit schaliegesteente uit de markt duwen. Beiden zijn feitelijk mislukt.
Iran slaagde er desondanks in om op een paar maand meer dan 1 miljoen vaten extra op de markt te gooien en bereikte, sneller dan de meeste waarnemers dachten, haar peil van voor het embargo.
Wat betreft Canada en vooral de VS leek men betere resultaten te bekomen. Die moesten hun dure productie wel terugschroeven en veel installaties stilleggen. Maar dat is tijdelijk.
Komt de prijs terug boven de 50 dollar per vat dan komt die olie onmiddellijk terug op de markt. Dat is vermoedelijk de reden waarom die prijs nu netjes onder die 50 dollar blijft hangen.
In wezen is gans die Saoedische actie dan ook een grote flop. Want Saoedi Arabië zelf kwam in grote moeilijkheden toen het peil op zeker ogenblik 27 dollar per vat bereikte. Grote bouwondernemingen als de Bin Laden Groep en Saudi Oger, die van de Libanees-Saoedische familie Hariri, gingen ei zo na zelfs over kop.
En als men in Riaad geen strenge begrotingsmaatregelen neemt – in wezen een onmogelijke zaak – dan schieten er in 2019 van de Saoedische financiële reserves die eind 2014 op een 700 miljard dollar werden geschat niets meer over. En dan moet men gaan lenen. Een drama voor dit land dat gewoon is om met miljarden te gooien om regeringen om te kopen.
Typerend is dat Saoedi Arabië om uit de problemen te raken nadien met de gehate Vladimir Poetin en Rusland aan tafel moest gaan zitten om hun problemen op te lossen.
Het wekt dan ook geen verbazing dat Khalid al Falih, de nieuwe CEO van Aramco, de Saoedische staatsoliemaatschappij, deze week in een interview met het Duitse Handelsblatt stelde dat 50 dollar per vat voor zijn land feitelijk te weinig is.
Met andere woorden: Saoedi Arabië heeft de strijd verloren en geeft dat indirect toe.
Wat betreft het Amerikaans voorstel aan Rusland lijkt mij dit een nieuwe stap van de VS in de richting die ik al eerder signaleerde. En dat is accepteren dat Assad, Rusland, Iran, Irak en Libanon (Hezbollah) de oorlog tegen de salafistische terreur gewonnen hebben.
Wel is er hierover in kringen van de Amerikaanse neoconservatieven een enorm verzet. Ze moeten immers gaan samenwerken met aartsvijand Rusland en hun verlies toegeven.
De woede bij sommigen binnen de CIA, Buitenlandse Zaken en het Pentagon is daarom niet verrassend en ook goed te begrijpen. Ze zullen nu immers de vrienden van al Qaeda ongestraft moeten laten aanvallen. Bovendien moet men nu dan ook met Rusland samenwerken, een Rusland waartegen men gelijktijdig oorlog voert.
En al Qaeda, ondanks het vele geschreeuw over de oorlog tegen de terreur, zijn de bondgenoten van die neoconservatieven en hun pionnen binnen HRW, de regeringen en de massamedia. Vandaag zouden we over het resultaat van dit Amerikaans voorstel al meer moeten weten. Kerry zit nu in Moskou bij ambtsgenoot Sergeï Lavrov aan tafel.
De kans dat men in de VS van zin is om Saoedi Arabië te destabiliseren is vrij reëel. Tijdens een gesprek in Damascus vorig jaar met Ayman Susan, toen Syrisch adjunct-minister voor Buitenlandse Zaken, waarschuwde die al voor dat scenario. Wie de buitenlandse politiek van de VS kent weet dat die vals en hondsbrutaal kan zijn.
En over het lot van bondgenoten trekt men zich weinig of niets aan. De Amerikaanse monsterboetes en campagnes tegen BP, Volkswagen, BNP Paribas en Toyota tonen dat toch voldoende aan. Dat zijn toch sleutelbedrijven in het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Frankrijk en Japan!
Willy Van Damme