Dat Uw krant wanneer het over Rusland gaat verslaggeving vervangt door moddergooien en persoonlijke aanvallen op president Vladimir Poetin is natuurlijk overduidelijk. Ook nu weer schrijft Corry Hancké in ‘Rapport af, case closed’ vandaag 22 januari 2016 op diezelfde wijze.
Zo schrijft ze: ‘Nadat gisteren de conclusies bekend waren gemaakt, zei Kovtoen (een van de vermeende daders van de moord, nvdr.) aan het Russische staatspersagentschap Tass dat de uitslag al op voorhand vaststond aangezien de rechter vals bewijsmateriaal heeft gebruikt. Het feit alleen al dat hij dit forum in een medium van de staat krijgt, illustreert dat Kovtoen niet moet vrezen dat Rusland hem zal uitleveren.’
Alexander Litvinenko, volgens De Standaard en de rest van onze massamedia een held die de waarheid over president Vladimir Poetin wou onthullen en daarom door de Russische geheime dienst FSB vermoord werd.
Een wel heel merkwaardige redenering die gezien de traditie van mevrouw Hancké natuurlijk ook niet kan verrassen. Dat Tass hem om een reactie vraagt lijkt mij vanuit journalistiek standpunt zelfs essentieel. Journalistieke deontologie eist immers dat men zeker in strafzaken beide partijen op een evenwichtige wijze aan het woord laat. Maar voor mevrouw Hancké is dat interview echter het bewijs dat Rusland beiden niet zal uitleveren.
Complete onzin natuurlijk die men nu eenmaal van haar kan verwachten. De reden waarom Rusland hen tot heden niet uitleverde is echter simpelweg omdat de Russische grondwet dat niet toelaat. Dat is reeds in 2006 snel na de dood van Litvinenko het Russische standpunt geweest maar wordt veelal in onze westerse massamedia verzwegen. Dus ook door Hancké in De Standaard.
Maar ja, Rusland is sinds 2000 toen Poetin president werd geen natie meer die, zoals België, op een fluittoon naar de pijpen danst van grote broer Washington. Rusland gooit haar basisrechten niet zomaar in de vuilbak omdat Washington of Londen dat eisen. Vandaar dat de gewezen Amerikaanse spion Edward Snowden in Moskou wel asiel kreeg en men dat in de ‘vrijheidslievende’ EU al bij voorbaat weigerde. En dus start operatie moddergooien met Uw nederige dienaar Corry Hancké in een bijrolletje.
Dat Litvinenko de appartementsaanslagen in Moskou op naam van Poetin schreef – de reden volgens onze pers voor die moord – is trouwens niet verbazend. Het is ook al een oud verhaal dat men vanuit bepaalde westerse bronnen reeds in 2000 lanceerde. Litvinenko werkte op dat ogenblik voor vroegere Russisch mediamagnaat Boris Berezovski. En die beschuldigde men in Rusland toen reeds van het leveren van wapens aan de Tsjetsjeense salafistische groepen die men ook verantwoordelijk achtte voor die bomaanslagen.
Andrej Loegovoj, volgens het Britse onderzoek de moordenaar van Litvinenko. Hij zetelt nu voor de Liberaal Democratische Partij van Rusland, de ultranationalistische en demagogische oppositiepartij van Vladimir Zhirinovsky, in de Doema, het Russische parlement.
De beweringen van Litvinenko waren dan ook logisch te noemen. De link tussen Berezovski en Litvinenko en die salafistische terreurgroepen werd nadien na zijn vlucht naar Londen trouwens ook verder bewezen. Alle drie hadden trouwens goede relaties met onder meer de Britse veiligheidsdienst MI6. En Litvinenko bekeerde zich op het einde van zijn leven trouwens tot de salafistische versie van de islam.
Het verhaal van Litvinenko over die appartementsbommen in Moskou doet denken aan die episode toen in de zomer van 2011 in de Syrische hoofdstad Damascus enkele dodelijke aanslagen met autobommen plaats hadden. Dan was dit volgens Jullie andere moddergooier Jorn De Cock het werk van president Bashar al Assad. Nog zo’n heel grote crimineel volgens onze massamedia.
Waarom had Assad dit gedaan? Hij wou zo, stelde De Cock in die periode, deze Syrische salafistische rebellen zwart maken. Het is pure onzin en feitelijke laster die men nu natuurlijk in De Standaard of elders wel niet meer durft te beweren. Ook volgens Litvinenko pleegde Poetin die aanslagen in Moskou alleen om zo komaf te kunnen maken met het salafistische bestuur over Tsjetsjenië.
De op 23 maart 2013 thuis overleden – Volgens het Britse gerecht door zelfmoord – Russische oligarch Boris Berezovski werkgever van Litvinenko en de Londense huisbaas van o.m. Tsjetsjeense salafisten. Toen men in Rusland een onderzoek wou beginnen rond zijn wapenleveranties aan die Tsjetsjeense terreurgroepen zorgde hij ervoor dat zijn kranten een heuse moddercampagne begonnen tegen diegenen die dat onderzoek waren begonnen. Gezien zijn grote machtspositie toen over de Russische pers was dat met succes. Pas nadat Poetin aan het bewind macht kwam snoeide men aan zijn almacht en vluchtte hij naar zijn Britse bazen van MI6. Zelfs de Britse pers schreef dat hij een agent was van MI6. Het was mede op die wijze dat het westen Rusland toen in haar greep had en er kon plunderen dat het een lieve lust was.
Maar deze elementen die in dit dossier opduiken weigert men duidelijk te schrijven. Te gênant voor de Britse regering nietwaar.
Trouwens volgens bepaalde bronnen die het dossier jaren geleden inkeken was de vergiftiging met polonium reeds een feit voor de ontmoeting van Andrej Loegovoj en Dmitri Kovtoen met Litvinenko.
Verder wil ik de krant er ook aan herinneren dat het toch wel heel unieke gebruik van polonium als moordwapen volgens Zwitsers forensisch onderzoek van november 2013 al in oktober of november 2004 toegepast is om de Palestijnse leider Yasser Arafat te vermoorden.
Een feit dat nog meer vragen zou moeten oproepen over deze zaak. Het zou immers doen veronderstellen dat in het geval de Britten het bij het rechte eind hebben Poetin ook Yasser Arafat liet vermoorden. Ook dat eerder gebruik van polonium wordt natuurlijk echter lekker verzwegen.
Tsjetsjeense salafistische terroristen, zo te zien de vrienden van Alexander Litvinenko, Boris Berezovski, MI6, Corry Hancké en De Standaard. Ze zijn nu vooral actief bij ISIS in Irak en Syrië evenals in Oekraïne bij het fascistische AZOV Bataljon. Strijd tegen de terreur zegt U?
Maar als we weten dat mevrouw Hancké voor haar berichtgeving over de Krim zich eerder baseerde op informatie komende van de aan terreur gelieerde salafistische beweging Hizb ut Tahrir dan weten we waar we in haar geval aan toe zijn.
Men kan alleen maar besluiten dat De Standaard wanneer het past een boontje heeft voor salafistische terreur, zowel op de Krim, Tsjetsjenië als in Syrië.
Willy Van Damme
Brief aan De Standaard betreffende het artikel ‘Rapport af, case closed’ van Corry Hancké van vandaag 22 januari 2016 over de zaak van de moord op Alexander Litvinenko. .
Willy Van Damme's Weblog 
Ik beschouw die Corry Hancké als een zéér fervent GELOVIGE behorend tot de Washington OBEDIENTIE, iemand, die als je het zou vergelijken met de klassieke Europese levensbeschouwingen de status van ‘bisschop’ zou kunnen toekennen binnen dat geloofssysteem wat de macht van de oligarchen van Washington moet dienen. Dat is in het verleden wellicht het probleem van de kerk geweest, dat toen ze populair was, ze een aantrekkingspool was voor dat soort van figuren als Hancké en de rest van het journaille dat jij al jaren op de korrel neemt. Ik denk ook nog aan Brigitte Heremans in dit kader.
Aan de scholen voor journalistiek zal het niet liggen, die leren hun studenten wel degelijk aan om objectief tewerk te gaan. Maar blijkbaar is het eerste wat velen doen als ze een baan krijgen, alles wat ze op school geleerd hebben, overboord gooien.
Ik vind dat opdelven van Litvinenko op dit moment uiterst verontrustend, vooral wetende dat de oligarchen in Washington maar wat graag Europa in oorlog zouden dompelen. De tweede wereldoorlog was ook vooral een zaak van Britse agressie in tegenstelling tot wat men ons laat geloven dat het om Duitse agressie zou gegaan hebben. Churchill is de oorlog begonnen en niet Hitler. Dat lijkt zich nu te herhalen, Cameron pusht voortdurend om oorlog. Ik kan mij vergissen, maar deze keer had ik de indruk dat de twee van de VRT, Wim De Vilder en Jan Balliau, wel door hadden wat er zich afspeelt, afgaande op hun lichaamstaal en de voor hen ongewone beheerstheid bij het brengen van dat onderwerp. Op mij heeft het het effect dat ik enkele bestellingen, die ik gisteren wou plaatsen, niet heb geplaatst en als teveel mensen zo reageren dan krijgen we weer een economische dip of erger.
Die beschuldigingen aan het adres van Andrej Loegovoj en Dmitri Kovtoen zij te zot voor woorden, ze zouden dat polonium in een theepot hebben gedaan in dat restaurant. Maar je wil niet rondlopen met polonium op zak en hoe hadden ze dat in die theepot moeten krijgen? Men gaat er bij de betrokken Britten in dat dossier weer vanuit dat er geen mens zal zijn, die nadenkt. Je steekt polonium niet zomaar in gelatine capsules en je pakt dat niet met jouw handen vast. Of stel dat iemand het in een spuit op zak had, maar dan nog konden ze dat er niet in doen zonder dat Litvinenko het zag. Bovendien moest diegene, die dat polonium op zak had dan nu ook al dood zijn. Maar mirakel, dat is niet zo. Meer waarschijnlijk is dat de MI6 iets op touw gezet heeft bij wijze van valse vlag om Rusland verder te ondermijnen. Die hadden meer mogelijkheden en méér motieven.
Bedankt Willy voor het interessante artikel 🙂
Edith Legrand
Antwoord:
Britse onderzoekscommissies zijn ook in de Britse media berucht omwille van hun gesjoemel. Het zijn in regel steeds politiek gemanipuleerde stukken theater waarvan men de uitslag al van in het begin kan raden.
Bovendien gebeurde een deel van het onderzoek achter gesloten deuren en was er uiteraard geen tegensprekelijk debat waarbij alle betrokken partijen gehoord werden. Waardeloze rommel dus waarvoor elke rechter de naam waardig had gepast.
Maar de beslissing om de zaak voor te brengen kwam er toen de oorlog tegen Rusland op haar hoogtepunt was en dat nu deels voorbij is omdat men Rusland nodig heeft omwille van hun criminele idiotie rond Syrië. Wat Hancké trouwens ook schreef.
En dus krijgt het verhaal niet die erg prominente plaats in onze kranten die men er in andere gevallen had kunnen van verwachten. Bij De Standaard was het zelfs geen voorpaginanieuws, bij De Morgen evenmin en bij The Financial Times behoudens een foto van Poetin vooraan een relatief klein artikel onderaan pagina 4. Een pare pagina dus die minder gelezen worden dan de onpare pagina’s.
Ach correcte goede kritische berichtgeving is als de strijd tegen de drugs en de oorlog tegen terreur: Onbestaande.
Willy Van Damme
Beste Willy. Ik heb eigenlijk een vraag aan Edith Legrand. Ze schrijft: ‘Churchill is de oorlog begonnen en niet Hitler’. Het enge mannetje kennende zou me dat niet verbazen, maar ik kan hier niets over vinden. Ook weer niet om je over te verbazen met de geschiedenisverhalen zoals wij die geacht worden te leren.
Gerrit
Antwoord:
Ik kan natuurlijk niet antwoorden namens Edith Legrand, maar dit is voer voor een diepgaande discussie onder historici die vertrouwd zijn met het Europa van de eerste helft van de vorige eeuw.
Ik ben ook niet echt de specialist van dat tijdperk en dus ben ik hier erg voorzichtig. Doordat Frankrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk al eeuwen bezig waren aan de uitbouw van een koloniaal imperium kwam Duitsland dat pas één werd rond 1870 te laat om hier een stevig stuk binnen te rijven.
De expansie van Duitsland gebeurde dan ook vooral in Europa waar het zich onder Bismarck zag als de grote natie die beter was dan de rest en om die reden het continent leiding moest geven. Het wou op het continent de eerste viool spelen voor Frankrijk. Het meende Europa op alle gebied te moeten overheersen.
Het is de essentie van zijn beleid. Wat keizer Willem I en Hitler nadien deden was in wezen een gevolg van dit beleid. Ze zetten de politiek van Bismarck op hun eigen wijze gewoon verder.
Dit botste uiteraard met de visie van de andere landen in Europa, klein en groot. Verder dient men te beseffen dat Winston Churchill pas in mei 1940 Brits premier werd. Dus op het ogenblik van de Duitse inval in België, Luxemburg, Nederland en Frankrijk. Niet ervoor.
Voordien was het Britse en Franse beleid er op gericht om de Duitse agressie zoveel mogelijk oostwaarts te richten. Vandaar het akkoord van München van 1938 tussen Duitsland, Frankrijk, Italië en het Verenigd Koninkrijk.
“Peace in our Time”, schreeuwde de Britse eerste-minister Neville Chamberlain toen ten onrechte. In wezen was dit akkoord namelijk een grove schande en verkochten zij voor niets gewoon een ander land aan Hitler, Tsjecho-Slowakije.
Tot woede van Jozef Stalin en de Sovjetunie die hierin een poging zag om de Duitse agressie oostwaarts te duwen. Men dient hierbij ook een amper gekend feit te beseffen, namelijk dat de Polen toen aan de zijde van Hitler stonden en in overleg met Hitler hun klein stukje van Tsjecho-Slowakije meepikten.
Wat de vrees van Stalin nog verder moet hebben vergroot.
Recent nog kreeg Polen Russische kritiek te verwerken dat het door haar buitenlandse politiek voor WWII mee de Duitse agressie mogelijk maakte. Correct, maar slechts deels waar.
Echter toen Hitler en Mussolini hun wapentuig tijdens de Spaanse burgeroorlog van 1936 tot 1939 uittesten was alleen de Sovjetunie bereid om de Spaanse gekozen regering echt te verdedigen tegen het fascisme. Londen hielp zelfs in het geniep Hitler.
Churchill was een smeerlap en wie zijn geschiedenis van de bezetting van Zuid-Afrika tot de periode na WOII bekijkt kan geen ander besluit nemen. Wel is hij de typische vertegenwoordiger van de Britse koppigheid die kost wat kost weigerde een pakt met Hitler – waar hij vroeger naar opkeek – te sluiten.
Het gevolg was wel dat hij van zijn land een vazalstaat van de VS maakte. Het was voor Londen in 1940 of Duitsland of de VS.
Willy Van Damme
http://www.veteranstoday.com/2016/01/22/britain-had-more-motivation-to-kill-aleksandr-litvinenko-than-russia-brother-claims/
Mario 8282
Antwoord:
Bedankt voor dit verhaal. Het is natuurlijk opvallend dat de familie van Litvinenko zoals zijn in Italië verblijvende broer alles rond dit Brits onderzoek afdoen als propaganda.
Wie verantwoordelijk is voor de dood, de methode en het waarom zal wel nooit geweten raken. Zeker is alleszins dat de heilige Sint-Litvinenko een fictie is.
Willy Van Damme
De Britten moeten eerst de dood van David Kelly uitleggen. David bewees dat de “documentatie” aangaande de massavernietigingswapens van Saddam vervals was.
Mario 8282
Antwoord:
De dood van de Britse wapendeskundige David Kelly was volgens een officieel Brits onderzoek een kwestie van zelfmoord.
Amper iemand in het Verenigd Koninkrijk die dat gelooft. Het verdict was dan ook het resultaat van enquête door een door de regering aangestelde onderzoekscommissie.
Het resultaat wist men al op voorhand.
Willy Van Damme
voor meer Corry: http://arnoldkarskens.be/index.php?view=article&catid=89%3Aweblog&id=232%3Amet-corry-op-het-dak&format=pdf&option=com_content
Stan van Houcke
Antwoord:
Leuk verhaaltje van Arnold Karskens. Hij heeft haar dus ook door. Maar zo gaat dat hoor. Wie als journalist braaf in de rij staat te wachten op het nieuws van de bazen krijgt wat lekkers zoals een reisje naar Afghanistan.
Wie echter niet braaf in de rij blijft wachten op het Grote Woord van de bazen krijgt niets of desnoods zelfs de stok.
Dat is journalistiek.
Willy Van Damme
De Britse onderzoekcommissie verdient voor dit werk een prijs voor literatuur (sectie thriller-fictie). Ik las slechts delen van het omvangrijke rapport, maar een kennis las het volledig. Beide zijn wij van mening dat dit behoort tot één van de beste spionageromans van de laatste jaren. Intriges, moorden, staatsterreur, pedofilie, … een schitterende mélange verteld met malafide verve.
Klik om toegang te krijgen tot Litvinenko-Inquiry-Report-web-version.pdf
Een voorbeeld: op pagina 93 punt 5,27 staat het verhaal van pedofilie dat Litvinenko publiceerde in de Chechenpress. In het volgende punt 5,28, besluiten ze daaruit:
“It hardly needs saying that the allegations made by Mr Litvinenko against President
Putin in this article were of the most serious nature. Could they have had any
connection with his death?”
Ten gronde
Ik zou dat artikel 61 (punt 1) van de Russische Grondwet niet overroepen. Rusland vraagt zelf uitleveringen o.a. de vraag om uitlevering van Boris Berozovsky en Zakayev die door de Britse rechter geweigerd werd omdat de omstandigheden van opsluiting in Rusland in strijd zouden zijn met artikel 3 van de Human Rights Act. Evenwel wijzigde de houding van de UK court recent (case Kononko) en zou uitlevering overwogen worden. Rusland gaf te kennen dat als uitlevering kan gebeuren door de UK het principe van wederkerigheid kan worden toegepast.
De Grondwet is voor Rusland (en voor de meeste landen op deze aardbol) een vodje papier. Te weinig burgers kennen de ongeschreven regel “De belangen van de overheid staan boven de wet” (een variante op het doel heiligt de middelen).
Russische Grondwet http://www.departments.bucknell.edu/russian/const/ch2.html
Bovendien zou er volgens de grondwet vrijheid van meningsuiting zijn en hier is het Westen de hemel in vergelijking met Rusland. Dit is ook de reden waarom propaganda in het Westen belangrijker is. Als je niet kan onderdrukken, moet je manipuleren.
Het gewicht dat aan deze case gegeven wordt is buitenproportioneel: sancties?
http://news.sky.com/story/1626936/litvinenko-killing-uk-to-toughen-up-on-russia
GV
Antwoord:
Ik ga mij niet verdiepen in die zaak en schreef gewoon een stuk gebaseerd op de basiskennis die ik over het dossier bezit. Het Midden-Oosten bezorgt mij al genoeg kopzorgen om er die Britse fratsen nog bij te nemen.
Maar je citaat uit dat dossier wekt langs de ene kant geen verbazing, anderzijds toont het een werkelijk bijna ongelofelijk laag niveau. En dat moet men dan serieus nemen.
Litvinenko die in een duister bladje schrijft dat Poetin een pedofiel zou zijn. En dat is dan een mogelijke reden voor die moord. Hilarisch gewoon.
Wat betreft de kwestie van uitleveren en de grondwet toch enkele bemerkingen. Boris Berezovsky is een Rus die in Rusland ook een serie zware misdaden lijkt te hebben begaan. Bovendien is het Verenigd Koninkrijk een van die weinige landen die zijn eigen onderdanen aan andere landen uitlevert.
De Russische vraag was daarom wettelijk en ook logisch. De Britten wisten echte al vooraf toen ze hun vraag indienen een njet gingen krijgen. De media hier echter verzwegen toen en ook nu die kwestie van de Russische grondwet. Een grove manipulatie van het dossier door onze media.
Bovendien wou Rusland de zaak in Rusland zelf voor de rechter brengen en vroeg aan de Britten medewerking. Die kwam er amper. Wel stuurde men een deel van het dossier naar Rusland. Verder kwam er niets.
Maar dit is allemaal politiek. Dit onderzoek werd jarenlang tegengehouden maar kwam nu na die staatsgreep in Oekraïne en het Russische verzet toch voor een publieke onderzoekscommissie. Politiek dus, niets anders.
In alle ontwikkelde landen zullen rechtbanken over zo’n uitlevering beslissen en die nemen dat over het algemeen ook serieus. Natuurlijk zal het wanneer het de EU en een aan hen gerichte vraag van de VS betreft in nogal wat gevallen anders gaan.
Het geval in België van Nizar Trabelsi waar men de wet naast zich neerlegde is een goed voorbeeld. En elders is de uitlevering door Thailand van de Rus Victor Bout een goed voorbeeld.
Natuurlijk zal de wet in geval van noodzaak – en daar beslissen de machthebbers over – steeds een vodje papier zijn. Dat is zo in de VS, Zuid-Afrika, China, Brazilië, Rusland en België. Macht staat als steeds naast machtsmisbruik. Dat is al duizenden jaren het geval.
Wat betreft de vrije meningsuiting in Rusland denk ik dat je dat verkeerd ziet. Een krant als Novaya Gazetta heeft een vrij grote oplage en grossiert in de meest waanzinnige voor de Russische regering erg negatieve verhalen. Ze blijft ongehinderd verschijnen.
Als we haar moeten geloven dat had Poetin de oorlog van 2008 tegen Georgië vooraf zitten plannen. Ook zaten er dan verscheidene Russische legerbrigades in Oekraïne.
De Standaard had vorig jaar zelf een van die krant overgenomen verhaal over een Russisch kerkhof waar een ganse brigade (2.000 tot 3.000 manschappen) begraven lag, gesneuvelden van de gevechten in Oekraïne.
Ook andere media als de krant Kommersant gaan hier ver in. Wat wel een feit is is dat zoals in het westen er een grote indirecte controle is op de media die weten wanneer ze in de pas moeten lopen.
Maar RT bijvoorbeeld zal als een van de weinige internationale media naast de persberichten van AP, AFP en Reuters ook de Russische kant tonen. Wat je hier in het westen zelden ziet gebeuren.
Ook zorgden de Amerikaanse staatsgrepen in een aantal landen en vooral die in Oekraïne voor een aantal maatregelen betreffende ngo’s en de media. Zo is de buitenlandse controle over de media nu verboden en mogen alleen nog minderheidsparticipaties.
Ook moeten alle ngo’s in hun communicatie steeds stellen dat ze buitenlandse steun krijgen. Maar ik zie dit gewoon als een logische reactie op de praktijken van de VS om via geldstromen (in wezen platte omkoperij) een land te destabiliseren door in te spelen op een bepaalde onvrede over bijvoorbeeld vermeende corruptie, droogte of inflatie.
Ik zie dat als een agressie vanwege de VS en het is logisch dat een land zich daartegen poogt te verdedigen. Ook de VS doet dat hoor. Ik zie China bijvoorbeeld geen inheemse volkeren steunen die zich van de VS willen afscheuren.
Washington zou nog diezelfde dag maatregelen nemen. De VS doet dat echter dan wel met separatisten in Xinjiang, Tibet en Hong Kong.
Willy Van Damme
geachte heer Van Damme
weeral een schitterend artikel. U leert ons kritisch om te gaan met de artikels die in de media verschijnen. Bedankt en doe zo voort alsook aan de mensen die reageren zoals Edith Legrand om er maar een te noemen.Hen ondertussen het boek van Walter Baeyens gekocht ( 4 exemplaren) over de elite.
Uw boek was spijtig genoeg niet meer verkrijgbaar bij de Stadaard boekhandel ( handelaar des doods)
Mvg
De muur ( geboren in Giesbergen)
Antwoord:
Bedankt voor het compliment. Voor de niet-kenners: Giesbergen is de lokale naam voor Geraardsbergen. Vandaar… De Muur. Een mens moet op iets fier zijn. Dendermondenaars op hun paard, de anderen op hun … Muur.
Willy Van Damme
Opnieuw: Dank voor uw inzichten. Voor mijzelf is het volkomen geloofwaardig dat Litvinjenko, gezien zijn contacten met de Tjetjeense jihadis, en het feit dat hij op zijn sterfbed bekeerde tot de islam zelf een salafist was, die zijn KGB skills aanwendde voor de jihad.
Google is allang niet meer wat het was: de enige bevestiging die ik hierover kon vinden komt van nare ultrarechtse sites: Wikipedia etc. geeft slechts aan dat hij zich op zijn doodsbed tot de Islam bekeerde.
Vrijwel iedereen die ik hierover sprak veranderde spontaan van mening: Iedereen snapt dat een salafistische jihadist de vijand is, en zelfs als pres. Putin de wetten een beetje gebogen zou hebben: Power to him!!!
Dus gaarne meer documentatie en links por favor!
Bob Schmitz
Antwoord:
Wat ik schreef was gewoon het verzamelen van wat parate kennis over de kwestie. Ik heb vroeger hierover nog een ander artikel geschreven waarin ik op de zaak van Yasser Arafat wat meer schreef. Daarin komt ook de relatie van Litvinenko en die salafisten ter sprake.
Het blad The Lancet bracht dat dossier over Arafat vroeger al uit. Je kunt dat verhaal over polonium hier wel vinden. het is al wel wat oud maar wordt nu hier terug veel gelezen.
Maar de drukte rond het Midden-Oosten maakt het mij onmogelijk nu dieper op deze kwestie in te gaan en bijvoorbeeld dat rapport te lezen. Maar dat is blijkens een reactie van een van de lezers hier leuke lectuur. Een echte thriller als Pieter Aspe of beter.
Maar de ervaring leert mij dat geen enkele van de Hancké’s die hierover in hun bladen de voorbije week schreven dat rapport las. Dat was ook zo met dat verhaal van sarin en Syrië. Men lult er maar op los.
Ik maakte vorig jaar zo’n columnschrijver in The Times opmerkzaam op de relatie tussen polonium en Arafat. Hij viel uit de lucht en begon bijna te paniekeren. Dat is het niveau.
Alsof het beschuldigen van mensen zomaar kan en alsof de lezers geen recht hebben op correcte informatie. Als het boekske maar vol staat…. met onzin.
Willy Van Damme
Ik onderschrijf uw antwoord geheel. Helaas is het vrij lastig om uw Nederlands-Vlaamstalige blog in de ´Anglosphere´ te linken. Dat was de reden van mijn vraag.
Met respectvolle groet…
Bob Schmitz
Antwoord:
Niet alle artikels die hier verschijnen handelen over het buitenlands beleid, sommige gaan ook over lokale zaken. Bovendien zijn er in het Engels al massa’s blogs van allerlei kwaliteiten en heeft het dus weinig zin dat ik mij daar tussen ga voegen.
In het Nederlands zijn er echter al veel minder en breng ik dus een grotere meerwaarde voor het publiek. Daarom schrijf ik in het Nederlands. Het is bovendien mijn moedertaal en dat schrijft vlotter.
Willy Van Damme
Hoi Willy, is Mario Scaramella voorlopig helemaal buiten schot of zien we die naam ooit nog eens weer terug? Ik kom hem in de Nederlandse media niet tegen.
Vr. gr.
Roelf Turksema
Antwoord:
Ik was de man omwille van de gebeurtenissen in het Midden-Oosten geheel uit het oog verloren en hij lijkt zo te zien nog in leven. Iets ander zou men natuurlijk helemaal niet verbazen.
Merkwaardig toch allemaal, de ene sterft na in aanraking te komen met polonium, die anderen niet.
Over die figuur van Scaramella kun je zonder enige twijfel meerdere spionagethrillers schrijven. Eten en drinken van een driesterrenrestaurant voor een serieuze onderzoeksjournalist. Het lijkt mij wel gevaarlijk volk.
Willy Van Damme
Pingback: MeerVrijheid Blog » Blog Archive » De Standaard over Litvinenko