Syrië–De schrik voor Assad

Het wordt stilaan duidelijk wat voor het westen op dit ogenblik het struikelblok is in de kwestie van Syrië. En dat is de schrik die men heeft voor president Bashar al Assad. Niet dat men bang is dat Assad bommen op de VS gaat gooien of zoals de salafisten doen en hier terreuraanslagen gaat plegen op bijvoorbeeld een Thalystrein. Neen men heeft schrik voor de populariteit van de man.

Populariteit

Getuige is het interview dat de Britse minister van Buitenlandse Zaken Philip Hammond vandaag had met het Canadees-Britse persbureau Reuters (1). Daarin gaat hij dieper in op de discussies die de Onheilige Alliantie van het Westen, Turkije en een aantal Golfstaten waaronder Saoedi Arabië en Qatar met Rusland en Iran voeren over Syrië.

Men wil Assad desnoods jaren als president aanvaarden maar meedoen aan de volgende presidentsverkiezingen is op dit ogenblik de rode lijn voor die oorlogsheren uit Londen & Co. En dat betekent dat men ondanks de al jaren voortdurende propaganda over de ‘moordenaar van zijn eigen volk’ perfect weet dat Assad er zeer populair is.

De Britten slaagden er na straks vijf jaar niet in Assad te verslaan ondanks de inzet van massale voorheen nooit geziene middelen. Desondanks denkt Philip Hammond dit nu toch te bereiken aan de onderhandelingstafel. Maar de macht komt in dit dossier uit de loop van het geweer. Wil de man het land verder vernielen, meer terroristen kweken en meer vluchtelingen richting Europa sturen? Of wil hij vrede? Aan hem de keuze. 

Ongetwijfeld heeft men hierover geheime interne peilingen gehouden. Een recente wel publiek gemaakte peiling van het Amerikaanse Gallup wijst trouwens in die richting van een groot vertrouwen van de bevolking in Assad.

Zo stelde 80% van de ondervraagde Syriërs volgens Gallup dat ISIS een creatie van de VS is. Wat kan tellen! Men kan terecht twijfelen aan de waarde van die peiling maar Gallup presenteerde ze wel. En ook andere elementen tonen diezelfde trend.

Zo stelde Philip Hammond tegen Reuters (1) vandaag:

He said that Britain needed “absolute clarity” that Assad would not be part of Syria’s future and rubbished proposals put forward by Russia and Iran for elections as a means to end the conflict.

Hij stelde dat het Verenigd Koninkrijk absolute klaarheid moeten hebben dat Assad geen deel kan uitmaken van de toekomst van Syrië. En hij verwierp dan ook de voorstellen van Rusland en Iran om dat probleem via verkiezingen op te lossen.

Hammond said Syria was “a million miles away” from being able to hold a free and fair vote. “In a country where 250,000 people have been killed and 12 million people have been displaced, half of them outside the country – how can you talk about free and fair elections?” he said.

Hammond stelde dat Syria “miljoenen mijlen ver verwijderd” is om vrije en eerlijke verkiezingen te organiseren. “In een land waar 250.000 mensen werden vermoord en 12 miljoen mensen op de vlucht zijn, de helft daarvan buiten het land, hoe kun je dan praten over vrije en eerlijke verkiezingen”, aldus nog Hammond.

If the price for doing that is that we have to accept that Assad will remain as titular head of state for period of time, do I really care if that’s three days, three weeks, three years or even longer? I don’t think I do,” he said.

Als de prijs om dat te doen dat we Assad aanvaarden als titulair staatshoofd voor een bepaalde periode, dan kan het mij niet schelen of dat voor drie dagen, drie weken of drie jaar of zelfs langer langer is? Ik denk niet dat dit een probleem is”, aldus nog Hammond.

But Hammond said that for such a transition, Assad should make a pledge not to run in any future election and that he would give up control over Syria’s security apparatus.

Maar, stelde Hammond, dit betekent dat voor zo’n transitieperiode Assad een belofte moet doen om niet deel te nemen aan enige toekomstige verkiezing en dat hij de controle afgeeft over het Syrische veiligheidsapparaat.

Kolonialist

Het probleem met die uiteraard zeer agressieve arrogante Britse houding is dat de macht in dit soort zaken altijd komt uit de loop van het geweer. En de situatie is hier dat Hammond op dit ogenblik de keuze heeft tussen het aanvaarden van Assad en zijn deelname aan verkiezingen of het verder voortzetten van die oorlog door nog meer salafistische terroristen en meer wapens naar Syrië te sturen. Nu staat hij schaak.

Het westen heeft duidelijk schrik van de populariteit en weet dat Assad de verkiezingen zal winnen. Alle westerse propaganda ten spijt. Waarom trouwens diende men anders tienduizenden terroristen en massa’s wapens naar Syrië te sturen als hij toch zo weinig steun heeft onder de bevolking?

Het toont ook aan dat Hammond geen democraat is maar gewoon een kolonialist die nog steeds denkt in termen van ‘Britain rules the waves”. Maar London controleert tegenwoordig met de Schotse revolte zelfs nog amper Groot-Brittannië zelf, laat staan Noord-Ierland of welk ander werelddeel ook. Het is niet in staat om voorwaarden te dicteren. Zelfs niet met de alliantie die men tegen Syrië in stelling heeft gebracht.

De oorlog duurt straks vijf jaar en men is nog nergens. Ja, men heeft de vrienden van ISIS die het oostelijke woestijngedeelte van het land grotendeels controleren en men bezit bijna de helft van Aleppo en het veruit grootste deel van de aan Turkije grenzende provincie Idlib. Maar 80% van de in het land gebleven bevolking leeft onder Assad en schuilt daar voor die salafistische bendes die hun levensstijl bedreigen.

Democraten

En het argument dat Hammond hier tegen Assad gebruikt is gewoon zo idioot dat het amper enige consideratie waard is. Alsof men zodra de salafisten grotendeels verslagen zijn geen verkiezingen met Assad kan houden maar zonder hem dan wel. Kom nou.

Als het westen stopt met het bewapenen van al Qaeda stort dat verzet gewoon als een kaartenhuisje in elkaar. Zeggen dat men ook dan geen verkiezingen met Assad kan houden is lachwekkend. En als het niet kan met Assad dan kan het feitelijk ook met niemand anders. De kiezers laten beslissen is trouwens de ultieme vorm van democratie.

Maar ja, in het Verenigd Koninkrijk is het al meer dan dertig jaar de traditie dat de keuze voor premier te beurt valt aan de Australiër met ook Amerikaanse nationaliteit zijnde mediamagnaat Rupert Murdoch.

Wat Hammond & Co niet belet om het Verenigd Koninkrijk de bakermat van de democratie te noemen. Met als argument de Magna Carta, je weet wel die staatsgreep uit 1215 van de Engelse adel tegen hun vorst de failliete Koning Jan Zonder Land.

Het voordeel van dit gesprek van Reuters met Hammond is dat onze vermoedens over de werkelijke posities van de beide partrijen nu een bevestiging kregen en duidelijker zijn. We weten nu ook wie de echte democraten zijn. En dat is niet een Philip Hammond. Dat is hooguit een verdediger van de terreur.

Willy Van Damme

1) Reuters, 4 oktober 2015, “Russia is conducting ‘asymmetric warfare’ in Syria – Hammond”, William James. http://uk.reuters.com/article/2015/10/04/uk-mideast-crisis-syria-britain-hammond-idUKKCN0RY0Q520151004?feedType=nl&feedName=worldNews