Met aandacht het interview met onderzoeker Montasser Alde’emeh in De Standaard van dit weekend 4/5 oktober 2014 gelezen met als titel ‘miljoenen moslims dromen van het kalifaat’.
Blijkbaar heeft de man zich op sleeptouw laten nemen door die jihadisten en de propaganda rond die zaak. De chronologie en de geostrategie achter dit conflict en de feiten lijkt hij amper of niet te kennen. En dat is dan aan het doctoreren.
Zo stelt hij tijdens het gesprek op zeker ogenblik, stellende dat die jihadisten Israël viseren: “Vanaf de Golanhoogte zie je de zwarte vlaggen van het kalifaat wapperen in Syrië.” Zo te zien doet hij zelfs niet eens de moeite om de relatie van die salafisten tot Israël goed te bestuderen.
Benjamin Netanyahu aan het ziekbed van een Syrische jihadist in een Israëlisch legerhospitaal. Aangezien de voornaamste rebellengroep op de Golanhoogte Jabhat al Nusra is is de kans groot dat dit een lid ervan is. Zeker is dat hij minstens samen vecht met die tot al Qaeda behorende terreurgroep. De foto is genomen toen Jabhat al Nusra en ISIS een geheel vormden. Zie hoe ze elkaar de hand geven.
Wie echter de Israëlische pers en ook bijwijlen die van de New York Times en Washington Post leest zal veel artikels vinden over hoe het Israëlische leger op de Golanhoogte jihadisten, waaronder leden van Jabhat al Nusra, in haar hospitalen verzorgt en nadien terug naar het slagveld stuurt. Er bestaat zelfs een foto van Benjamin Netanyahu met officieren aan het ziekbed van zo’n jihadist.
En tot nu toe heeft het Israëlische leger tijdens dit conflict herhaaldelijk het Syrische leger aangevallen en serieuze bedreigingen gestuurd naar Hezbollah. Maar vis-a-vis die jihadisten blijft het beperkt tot medische verzorging. En wie weet wat nog meer. Men gaat dat ons daar niet vertellen. Wel zijn er herhaaldelijk bij die salafisten Israëlische wapens gesignaleerd.
Verder ken ik van geen enkele aanval van die jihadisten tegen Israël en het is evenmin een toeval dat ze vooral Hezbollah, Iran en Syrië viseren, de grootste tegenstanders van Israël. Naast dan seculiere staten. De rest laten ze met rust.
Het enige land in de regio dat baat heeft bij de huidige toestand en de destructie veroorzaakt door die jihadisten is Israël.
Burham Gallioun (rechts), een der eerste Syrische rebellenleiders, hier met Ehud Barak, een der meest oorlogszuchtige Israëlische politici. Ehud Barak was als minister van Defensie hoofdverantwoordelijke voor de operatie Cast Lead van 2008 tegen Gaza toen zijn leger o.a. meer dan 300 Palestijnse kinderen vermoorde. Het is ook geen toeval dat het Institute for the Defense of Democracies, een Amerikaanse studie- en lobbygroep die zeer sterk pro-Israël is, een grote rol achter de schermen speelde bij het begin van die Syrische opstand. Met de Syrische president Bashar al Assad wou Gallioun nooit praten, met Barak had hij geen enkel probleem. Het zou onze doctoraatstudent toch al aan het denken moeten hebben gezet.
En als hij de moeite zou doen om dit dossier grondig te bestuderen dan zou hij weten dat ISIS en Jabhat al Nusra tot zeker begin dit jaar nog gesteund werden door de VS en ook de EU. Men moet zelfs al blind of ter kwader trouw zijn om het niet te zien.
Zijn verhaal over die jihadisten en de toestand daar is bij hem blijkbaar beperkt tot enkele babbels met hen om hen zo proberen te begrijpen en zelfs goed te praten. Om het dossier te kennen is er echter veel meer nodig. Wat hij doet is pas het begin, het tipje van de ijsberg bekijken. Het is kortom waardeloze wetenschap.
Willy Van Damme
Lezersbrief aan De Standaard naar aanleiding van het interview ‘Miljoenen moslims dromen van het kalifaat’ in DS van 4 oktober 2014 van Lieven Sioen met Montasser Alde’emeh. Dit is een aan het Heilig Maagdcollege in Dendermonde gestudeerde en aan de UA verbonden doctoraatstudent.
Dit bij Tom Sauer, een man die ons in het verleden herhaaldelijk in de media al kwam waarschuwen voor de gevaren van de Iraanse atoombom. Nog zo een Israëlische en Amerikaanse uitvinding.
Hij is van Palestijnse afkomst en zijn ouders werden in 1948 door zionistische bendes van hun land gegooid. Zijn focus is dus begrijpelijk gericht op dat Palestijns probleem. Hij is de voorbije maanden niet meer uit de pers weg te slaan, zelfs niet in Nederland.
Veelal is hij in wezen echter ook een spreekbuis van die Syrische jihadisten. Zo stelde hij in Knack nog vrij recent dat de mensen in Aleppo die jihadisten steunen. Nou ja, je zal er wel vinden natuurlijk. Toch onder de vrienden van die jihadisten. Als hij nu ook eens ging praten met hun miljoenen slachtoffers.
Willy Van Damme's Weblog 
Bedankt Ik heb tegen die Montasser dikwijls van leer getrokken op facebook, dikwijls naar aanleiding van de publicatie van een link naar een van zijn artikels op MO of in Knack ’t Doet goed nog eens iemand de argumenten op een rijtje te zien zetten.
Groeten
Geert Vanduffel
Antwoord:
Niet alles wat de man zegt is natuurlijk onzin, integendeel, er zitten juiste zaken bij. Al zijn ze niet nieuw.
Wat ik hem vooral kwalijk neem is dat hij in Syrië slechts naar een klok zit te luisteren.
Ten tweede blijkt dat hij geen enkel inzicht heeft op wat er zich werkelijk afspeelt, namelijk het geostrategische spel rond die jihad. In mijn ogen gewoon onvoorstelbaar.
Dit kan misschien buiten zijn nauw onderzoeksgebied liggen, maar als wetenschapper mag je dit in geen geval negeren. Een inzicht in die zaken krijg je maar door naar het ganse beeld te krijgen niet door de enge focus. En dat doet hij, zeker niet. Bij mij zou hij zo te zien zakken.
Ook moet hij zich als onderzoeker los maken van zijn enge focus op het Palestijns probleem. Persoonlijke obsessies mogen je werk als wetenschapper nooit beïnvloeden. Ook dat is een grote fout.
Daarom dat hij als wetenschapper in mijn ogen waardeloos is. Maar hij moet zich geen zorgen maken. Onze wetenschappelijke wereld, en die elders, loopt vol met zo’n typetjes. Hij kan dus zelfs nog rector worden. Zie Rik Torfs en vele anderen.
Willy Van Damme
Pingback: Montasser Alde’emeh, die salafistische jihadisten en Israël | Mediawerkgroep Syrië