Belgacom, Swift, de NSA en onze veiligheidsdiensten

Het door de onthullingen van de gewezen Amerikaanse spionageanalist Edward Snowden openbaar gemaakte schandaal rond het wereldwijd afluisteren en verzamelen van de private communicatie van zowat iedereen die op deze aarde rondloopt, heeft nu ook België bereikt. Geen verrassing natuurlijk.

Akkoord met EU

Het verhaal van Swift is merkwaardig. Toen de VS, na de aanslagen op het Pentagon en de gebouwen van het Wereldhandelscentrum in New York op 11 september 2011, onder het mom van de oorlog tegen de terreur praktisch volledige inzage eiste in de financiële transacties van Swift steigerde men in Europa.

Het zou immers betekend dat de VS zomaar alle financiële transacties van niet alleen Europese bedrijven, individuen en overheden zou kunnen traceren, maar ook die van overal elders in de wereld. Swift, de Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications, is immers de technisch draaischijf voor alle geldstromen ter wereld.

Controleer dat en je hebt een zicht op bijna alles wat met geld te maken heeft. Logisch dus dat de EU kwaad werd. Het zou immers voor haar niet alleen gevaarlijk zijn maar ook de betrouwbaarheid van Swift geheel ondergraven.

En dus kwam er een akkoord waarbij het Amerikaans toezicht sterk beperkt werd en de EU er controle zou over houden. Neem bijvoorbeeld dat een Franse technologiereus of wapenbedrijf smeergeld geeft aan een bepaalde minister en de VS ontdekken dat.

De weg naar of een perslek of een stevig pak chantage ligt zo open. Of neem het voorbeeld van bedrijfsleider B die door zijn bedrijf geheime overschrijvingen laat doen naar zijn spaarpot op fiscaal paradijs Vanuatu. Leuk om te weten natuurlijk.

Zouden onze spionagediensten na al die cyberaanvallen op onze instellingen niet eens bij hun zogenaamde Amerikaanse vrienden van de NSA & Co om raad gaan vragen. Of anders… Hercule Poirot ter hulp roepen. (foto Engadget)

Maar wat zien we? Terwijl men het akkoord plechtig tekent is de VS via de NSA en het Britse (!) GCHQ bezig alles aan het aftappen. Dat dit allemaal met een vermeende ‘war on terror’ te maken heeft gelooft natuurlijk alleen of de geheel naïeve of de malafide. Mag het niet legaal dan doen ze het illegaal. En wie doet hen wat?

Chantage & bedrijfsspionage

Het is de VS te doen om zoveel mogelijk informatie over zoveel mogelijk mensen te verzamelen. Minister X in homofoob Oeganda is homo en laat dat blijken uit telefoongesprekken en mails. En hup de man is in de macht van de NSA. Want als die het lekt is de man zijn carrière gedaan, fini. Als hij het al overleeft.

Hetzelfde voor minister X of generaal Z in België die pakken smeergeld ontving voor bepaalde contracten. Dat blijkt uit opgenomen telefoongesprekken en mails. En hup, de man zit in de zak van de VS.

Hetzelfde voor topambtenaar Y in Frankrijk die kinderen wat teveel graag ziet. Ze kraken vanuit de NSA zijn computer, ontdekken pakken smeuïge foto’s en hup de man zit in de pocket van de NSA? Topambtenaar Y gaat nu eenmaal niet de publieke schandpaal en een lange celstraf riskeren.

En dan is er het Nederlandse bedrijf A die bezig is met moleculair onderzoek en op het punt staat een doorbraak te forceren. De NSA ontdekt dit en laat dit via de vrienden van de private Carlyle Group – die zitten bij de NSA mee aan het stuur – lekken naar een bevriend Amerikaans medisch bedrijf. En hup daar gaat de doorbraak van het Nederlands bedrijf A.

En wat men in Europa allemaal kan doen kan de VS uiteraard ook in Rusland, China, Brazilië, enzovoort. Kennis is macht en een zeer grote kennis is een zeer grote macht. En daar is het de VS toch om te doen. Ze denken dat ze oppermachtig zijn, de alleenheerser over de wereld. En dat willen ze behouden, mede met hulp van de NSA. Dat is de taak van de NSA, niets anders.

Diplomatiek incident

En dat ze erg machtig zijn en het lek van Edward Snowden wel zeer ernstig nemen blijkt uit de druk die de VS op de wereld zetten om Snowden nergens asiel te geven en hem aan hen uit te leveren.

De houding van onder meer Frankrijk en Oostenrijk is typerend. Toen het vliegtuig van de Boliviaanse president Evo Morales op weg was van Moskou naar zijn land ontzegde Frankrijk dat plots het luchtruim en werd het in Oostenrijk tot landen gedwongen. Waar deze dan het vliegtuig van Morales tevergeefs onderzochten op zoek naar Snowden. De NSA weet veel, maar niet alles dus.

Het was een nooit gezien diplomatiek schandaal waarvoor men zich in Europa niet eens verontschuldigde. Een presidentieel vliegtuig van een land waarmee men normale diplomatieke betrekkingen heeft is immers onschendbaar. Dat tot landen dwingen en door de politie laten doorzoeken kan indien men dat wil zelfs gezien worden als een oorlogsdaad.

Het bewees nogmaals dat Frankrijk en Oostenrijk en de rest van de EU gewoon vazalstaten zijn van de VS, zonder zelfbeschikkingsmacht dus. Ze zijn dus, in  tegenstelling tot vele beweringen, niet eens onafhankelijk te noemen.

Amerikaanse uitvinding

En dat men daarna ontdekte dat ook Belgacom af te rekenen had met een cyberaanval die praktisch zeker van de NSA kwam hoeft niet te verbazen. Bij Base, Mobistar en Telenet zal er zeker ook afgetapt worden. De technologische kennis, financiële middelen en de drang van de NSA om alles te weten is te groot.

Het internet, een Amerikaanse uitvinding, is immers het instrument bij uitstek om informatie over burgers, overheden, verenigingen en bedrijven te verzamelen. In plaats van zoals vroeger massa’s agenten veel en soms gevaarlijk veldwerk te laten doen, is het nu simpel om vanuit plaats X in de VS alles via het internet onder toezicht te houden. Centralisme dus.

Bovendien is de technologie nu zo geëvolueerd dat men in de nabije toekomst een ongelimiteerde hoeveelheid data eeuwenlang zal kunnen bewaren en in luttele tijd kan doorzoeken op alle mogelijke sleutelwoorden.

Wie nu iets ‘fouts’ doet dan kan dat nog binnen 20 jaar of meer bij de NSA zo gevonden worden. Ben je nu nog een niemand en in 2030 premier, pas dan op want je jeugdzonde komt zo bovendrijven…toch bij de NSA. Zelfs de fouten van je ouders en boers of zussen en kinderen komen dan indien nodig in beeld. Een mens zou van minder bang worden.

Amerikaanse bedrijven

Het is ook geen toeval dat alle ietwat belangrijke internationaal communicatiebedrijven Amerikaans zijn. Ook praktisch alle software is Amerikaans en met Intel deels Israëlisch! En de controle hierop met een Symantec & Co? Ja, die is ook Amerikaans. Veiligheid is dus geen probleem, toch voor de VS.

En geweten is dat al die bedrijven, desnoods verplicht, met de NSA moeten samenwerken en daar ook zelden echte problemen mee hebben. Integendeel, ze bouwen hun systemen zelfs zo dat de NSA er gemakkelijk kan binnen raken.

En aangezien de NSA voor het doorsluizen van de gigantische hoeveelheden data moet betalen worden Google, Microsoft e.a.  zo nog slapend schatrijk ook. Je zult bij de internetgiganten dan ook niemand echt hierover horen klagen. Integendeel.

Natuurlijk betekent het verhaal van Snowden een erg grote streep door de Amerikaanse rekening. Vooreerst worden de politici, bedrijven en bevolking wereldwijd nu meer bewust van het hondsbrutaal optreden van de VS en het gevaar voor de eigen veiligheid.

De boze reacties in het Europees parlement en het afzeggen van het officieel bezoek van de Braziliaanse presidente Dilma Rousseff aan haar ambtsgenoot Barack Obama is het gevolg. Deze laatste vroeg excuses en uitleg en kreeg ze natuurlijk niet. Imperialisten werken met kanonnen, niet met excuses.

China

Ook wat betreft de relatie met China is dit voor de VS erg negatief. Al wat jaren regent het vanuit Washington beschuldigingen dat China een cyberoorlog voert tegen de VS. Het krijgt hierbij de steun van een aantal Amerikaanse internetbedrijven waaronder Google. Waarbij men op zeker ogenblik zelfs een tot dan niet gekende eenheid van het Chinese leger als de ‘daders’ identificeerde.

Bewijzen voor al die verhalen werden wel nooit gegeven. Maar voor de pers was dat uiteraard nooit een probleem. Die publiceerde al die nergens mee gestaafde beweringen veelal als vaststaande. Het is toch maar ‘dictatoriaal’ China, en wie gelooft die nu?

En dus lag in de aanloop naar de topontmoeting met de nieuwe Chinese leider Xi Jinping bij Barack Obama de batterij aanvallen over een Chinese cyberoorlog al klaar. China kreeg het in de aanloop naar de top hierover in klassieke westerse pers dan ook hard te verduren. Een ganse perscampagne was wereldwijd opgestart. Het zegt alles over de werkelijke Chinees-Amerikaanse relaties.

Tot die top er kwam en plots het verhaal van Edward Snowden opdook. En toen kon men niet langer de fictie handhaven van een een cyberoorlog voerend China. Bleek voor 100% zeker dat het juist de VS was die overal in China gesprekken zat af te luisteren, emails te lezen, surfgedrag te controleren en virussen te plaatsen.

Het idee om China hierover verder zwart te maken en van Xi Jinping een zwaar crimineel, genre Assad of Poetin, te maken mislukte. Men hoort in de klassieke westerse media dan ook amper nog verhalen over een Chinese cyberoorlog. Men poogde o.m. in The Financial Times deze sfeer wel nog wat aan te houden, maar het was te ongeloofwaardig om er nog langer mee door te gaan.

Israël

Belangrijk is zeker ook dat de onthullingen van Edward Snowden nogmaals perfect de hiërarchie aantonen in de internationale verhoudingen tussen de landen onderling. Vooreerst is het de VS die, gebruik makend van de aanslag op het Wereldhandelscentrum van 11 september 2001 in New York, haar afluisterprogramma enorm uitbreide. Wat mede dankzij de nieuwe technologie mogelijk werd.

Verder bleek nu dat de VS pakken geld stopte in het Britse GCHQ, het Britse centrum dat overal communicatie poogt af te tappen, om haar afluisterprogramma wereldwijd te verbeteren. Met als vermoedelijk reden om zo enkele juridische problemen in de VS te omzeilen.

Het ganse verhaal toont wel aan dat het Verenigd Koninkrijk bijna letterlijk een Amerikaanse dochteronderneming te noemen is. Wat toch gevolgen zou moeten hebben voor haar lidmaatschap van de EU.

Verder kwam ook vast te staan dat de NSA al haar data ongezuiverd (!) afgeeft aan Israël. En vermoedelijk is dit zelfs gratis. Hoe kun je daar immers voor laten betalen? Een factuurtje opstellen misschien?

En aangezien dat in zuivere vorm is kan Israël een tweede intensieve zoektocht gebaseerd op haar noden doen door die onnoemelijk veel data. Het is een tweede controle die daardoor nog professioneler is. Het toont ook dat Israël op dit vlak eveneens in de VS aan de touwtjes trekt.

Die data vormen immers mee de kern van de Amerikaanse almacht over de wereld die echter zo te zien ondergeschikt is aan de Israëlische of die ze er zeker mee delen. Het is de bevestiging van eerdere aanwijzingen voor de grote controle die Israël over de VS en zo de wereld heeft.

De vrienden van Testelmans

Gans de kwestie roept natuurlijk ook vragen op over de geloofwaardigheid van onze veiligheidsdiensten. Zo blijken sommigen te werken met Israëlische technologie van bedrijven waarvan iedereen met wat kennis perfect weet dat ze verbonden zijn met de Israëlische veiligheidsdienst de Mossad.

Een normaal werkende veiligheidsdienst had gewaarschuwd voor dergelijke bedrijven, maar neen, voor zover geweten deed men niets. En als de NSA een wereldwijd nepalarm uitroept – er gebeurde buiten wat geschreeuw in Jemen niets – zijn onze veiligheidsdiensten er als de kippen bij om dit extra geloofwaardigheid te geven. Waarom?

Het gesprek van journalist Kristof Clerix met generaal Eddy Testelmans, de chef van de militaire veiligheid ADIV spreekt boekdelen (1). Als we moeten geloven kwam de NSA onze ADIV zelfs helpen om bij hen kwaadaardige software te verwijderen. Hoe ontroerend.

En voor onze generaal Testelmans was generaal Keith Alexander, baas van de NSA, zo te zien zowat bijna zijn beste vriend. En qua cyberveiligheid een reus waarop men in België en elders zo kon vertrouwen. Blindelings als we Testelmans nog moeten geloven ook.

Zo zegt hij in het gesprek met Clerix:

“Bovendien hebben we met hen (de NSA, nvdr.) een zeer goede relatie, open en professioneel, in de twee richtingen. Dit bewijst trouwens dat in het domein van de cyberveiligheid de multinationale samenwerking van enorm belang is.”

Aanval op België

Dus de man die de veiligheid van onze bedrijven, burgers en overheden constant zit te ondermijnen is de beste vriend van onze ADIV en ziet in hen zonder enige terughoudendheid een garantie voor onze cyberveiligheid!!!! Moest het niet zo ernstig zijn dan kon men er zelfs een comedysketch over maken. De journalist zal er in het gesprek trouwens ook geen twijfels bij uiten!

En nochtans is dit probleem van het internet en moderne communicatie al heel veel jaren bekend. Hier werd al het verhaal gedaan over hoe de VS infiltreerde in het netwerk van het Élysée, het Franse presidentieel hoofdkwartier.

Ook de Israëlische afluisterpraktijken in het Justus Lipsiusgebouw van de EU kwamen hier al te sprake. Het verdween strafrechtelijk onder de tonnen stof van het Brusselse Poelaertplein. Men deed er voor zover geweten niets mee.

En zoals journalist Yves Borms van de VRT hierbij deze dagen opmerkte is ook hier bij velen de schijnheiligheid troef. Men wist het al jaren en begint nu plots moord en brand te schreeuwen. Te opvallend om niet te zien.

En dus is er de vraag waarom we dan in ‘s hemelsnaam nog veiligheidsdiensten moeten hebben als ze koffie of thee of wie wat weet nog zitten te drinken met de man die de grootste aanval op ons land organiseerde sinds de meidagen van 1940.

Zo te zien moeten die verantwoordelijken voor onze veiligheidsdiensten dus nu worden vervangen, of België moet zich uitroepen tot een soort bananenrepubliek. Een waar NSA, CIA en de Mossad de baas zijn, niet Di Rupo of onze parlementen. Met dank aan Winants en Testelmans, zo te zien (te) goede vrienden van de Mossad en de NSA.

Willy Van Damme

1) http://www.mo.be/opinie/militaire-inlichtingendienst-getroffen-door-ernstig-cyberincident. Kristof Clerix reageerde hier eerder op 9 augustus om 16u35 op het artikel ‘hysterie en al Qaeda’ op deze blog over het door de NSA wereldwijd uitgeroepen  nepterreuralarm. Daarbij verwees hij naar dit interview van zijn hand.

NASCHRIFT:

Volgens De Morgen deze middag op haar website schreef zou het Duitse weekblad Der Spiegel, zich baserend op gegevens van Edward Snowden, het Britse GCHQ als de dader voor de inbraak bij Belgacom hebben aangewezen. Waar een buur, lid van de EU en bondgenoot al niet goed voor is.

Roept men nu de Britse ambassadeur op het matje? Eist men verontschuldigingen? Vraagt men het bestraffen van de schuldigen? Of gaat men maatregelen nemen tegen onze van niets af wetende veiligheidschefs. Het zijn immers niet zij maar de voor het westen voortvluchtige Snowden die het ons moet komen vertellen.

Het Comité I dat in opdracht van ons parlement de veiligheidsdiensten moet controleren weet dan ook wat te doen. En dat is nagaan of zij actief meehielpen aan al die cyberaanvallen en zien of ze het wisten en waarom ze dan niets deden. Het wordt een ongetwijfeld boeiend verslag.

Wat een wereld!