De vrienden van Al Qaeda

Het wordt stilaan duidelijker dat de Syrische terreurorganisatie Jabhat al Nostra niets anders is dan een zoveelste door de CIA opgezette, gecontroleerde of gemanipuleerde organisatie. En ze heeft ook vrienden, tot in onze Belgische (sic) kwaliteitspers toe. Goed voor de rekrutering van vers Belgisch kanonnenvlees. Njam, njam!

Creatie van de CIA

In een interview met Erik Ziarczyk in De Tijd (1) van dit weekend zegt Peter Bouckaert, de in Leuven geboren Amerikaan en directeur noodoperaties van Human Rights Watch, het volgende: “Nu al zijn Kroatische wapens in handen gevallen van militanten van Jabhat Al Nostra, een islamitische groep gelieerd aan Al Qaeda.”

Wat die man hier, vermoedelijk onbewust, zegt is dat de VS die groep van wapens voorziet. Volgens andere nergens tegengesproken berichten in de media gebeurden die Kroatische wapenleveranties van eind 2012 immers onder strikte Amerikaanse controle.

Kroatië heeft trouwens haar onafhankelijkheid vooral te danken aan de VS, is lid van de Navo en wordt binnen enkele maanden lid van de EU. En die laatste heeft officieel althans een wapenembargo op Syrië.

Maar dat soort embargo’s kennen we al van de Iraaks-Iraanse oorlog, die om Joegoslavië en onze handelaar des doods Jacques Monsieur. Het is puur bla bla. Zeker is dat Kroatië in wezen een Amerikaanse neokolonie is. En zonder steun van Washington neemt men daar geen belangrijke beslissingen zoals die wapenleveranties.

Het lijkt dus duidelijk dat Jabhat Al Nostra door de VS speciaal is uitgeroepen tot de lokale franchise in Syrië van Al Qaeda om het zo te versterken. En dat is niet zo onlogisch of bizar als het op het eerste zicht lijkt.

Antiwesters sausje

Deze oorlog wordt immers namens de VS en Israël niet uitgevochten door GI’s of westerse huurlingen maar door jihadisten, extremisten die ideologisch gevormd zijn door predikanten vanuit Saoedi Arabië, een beetje zoals sekten als Children of God en Scientology rekruteren.

Ze vinden hun prooien onder maatschappelijk zwakke en geïsoleerde figuren die vatbaar zijn voor iets nieuws, iets waar ze eindelijk een ‘thuis’ vinden. Ook de met geld van Saoedi Arabië en Qatar opererende salafistische predikanten werken op diezelfde wijze.

Het zijn westerse veelal allochtone jongeren die zich uitgestoten voelen uit hun samenleving en er dus automatisch een vijandschap tegenover ontwikkelden. Ook bij de Arabische vrijwilligers is er een fundamenteel antiwesterse visie. De rekrutering hier dient dan ook op een totaal andere wijze te gebeuren. Het dient overgoten te worden met een antiwesters sausje.

Daarom dat de VS Jabhat Al Nostra uitriep tot een aan Al Qaeda gelinkte terreurgroep. En dat is ook de reden waarom men steevast blijft beweren dat het westen die rebellen weigert te steunen. Het creëert de essentiële afstand tussen die jihadisten en de VS, de EU en zo Israël.

Wat ook merkwaardig is is het feit dat de VS er juist Jabhat Al Nostra uitpikte om ze te linken aan Al Qaeda. Iedereen die de tientallen bendes die in Syrië opereren kent weet dat ze bijna allen even salafistisch en brutaal zijn als Jabhat Al Nostra. Waarom dan juist die ene groep en de rest niet? Het toont zo te zien de verborgen agenda van Washington.

Moedige strijders

Het valt daarbij op dat men in onze media Jabhat Al Nostra bijna steeds zal omschrijven als extreem en Al Qaeda maar nooit hun terreurdaden in beeld zal brengen. Dat onlangs iemand in het ‘bevrijdde’ deel van Aleppo 40 stokslagen kreeg voor het wegduwen van een salafistische vlag zal je in De Morgen & Co niet lezen.

Typerend was De Standaard dit weekend die in “Syrië, kluwen van strijders” ter omschrijving van die groep een serie termen gebruikte als: “vooraan in elke frontlijn”, “moed en hun geloofsovertuiging” en “geharde strijders”.

Over hun onthoofdingen, plunderingen, ontvoeringen, folteringen, verplichte bekeringen, enz….. lees je geen enkel woord. Ze houden het wat Jabhat Al Nostra betreft, en trouwens ook als het gaat over de vele andere salafistische terreurbewegingen, bij de krant netjes.

Het artikel was dan ook geschreven door hun correspondent Jorn De Cock wiens relatie met Qatar en die Syrische rebellen intussen voldoende gekend is. Opmerkelijk is dat hij in dit artikel toegeeft dat het tijdens zijn tweede bezoek aan de rebellen in Aleppo in februari: “Allemaal Nostra te zijn dat de klok sloeg.” In zijn toenmalige reportage in De Standaard had hij het over het bevrijdde Aleppo.

Met andere woorden: De Standaard en Jorn De Cock steunen voluit terreurbewegingen als Jabhat Al Nostra. De vele Belgische ouders die hun zoon gelokt door salafistische predikanten zien vertrekken naar Syrië hebben hier als ze willen een perfect doelwit voor hun acties.

Oproep tot bloedvergieten

En dan krijgt men bij bepaalde intelligentsia soms wel heel merkwaardige gedachtenkronkels. Zo zegt Peter Bouckaert in het gesprek: “Ach de Fransen en de Britten zijn al lang betrokken bij de bewapening van de opstand. Wat ze ook mogen beweren.“ Reeds lang dus!

Maar geen probleem, want wat verder zegt hij dan: “De internationale gemeenschap moet de krachten bundelen om een einde te maken aan de slachtpartij. Maar een aantal landen – met de usual suspects als Rusland, China en Iran liggen dwars.”

Het is het klassieke verhaal van ja, we doen nu niets maar feitelijk kan dat bloedbad niet blijven duren en moeten wij dat doen stoppen. Ogenschijnlijk een bede tot vrede maar in wezen een zeer handig vermomde oproep tot oorlog.

Want het westen giet nu volop olie op het vuur en intervenieert feitelijk openlijk. Bouckaert zegt het zelf! Wat hij hier doet is dus intellectuele acrobatie van een zelden geziene niveau.

Want waarom roept hij en HRW dan bijvoorbeeld niet op om die steun te stoppen? Neen, ze vinden dat dus goed. Het westen komt al openlijk met wapens tussenbeide, maar we moeten iets doen, want… we doen niets. Van kromme logica gesproken.

Lullen

Een zelfde soort intellectuele kunstjes treft men ook bijvoorbeeld aan bij een Yves Desmet, de politieke hoofdredacteur van De Morgen. Deze schreef op 3 april een opiniestuk “Oorlog in Syrië: We staan erbij, kijken erna en doen niets”. (2)

Ook daar is het weer van ‘waarom blijven we werkeloos toekijken, die 70.000 doden, daar moeten we toch iets aan doen.’ Zo schrijft hij: “Opnieuw, net zoals bij de genocide in Rwanda, staan we erbij en kijken we ernaar, en doen we niets.”

Alsof de man niet weet dat de VS hier aan de touwtjes trekt. Kom nou. Het staat voluit te lezen in kranten als The Washington Post, The New York Times en Le Figaro. Men gaat mij niet zeggen dat hij met zijn functie die kranten niet eens bekijkt. Of hij is onbekwaam of hij is een leugenaar. Maar in beide gevallen zou hij uit respect beter uit de journalistiek verdwijnen.

Als hij trouwens maar iets kent van wat in Rwanda gebeurde dan zou hij weten dat dit een oorlog via tussenpersonen was van de VS/Groot-Brittannië/Nederland tegen Frankrijk. Ook hier intervenieerde het westen constant. Ze waren er zelfs de organisator van.

Het magistrale bij Meulenhoff/Manteau in 2009 verschenen boek van professor Filip Reyntjens “De grote Afrikaanse oorlog” legt het perfect bloot, zelfs al gaat het vooral over de strijd in Congo-Kinshasa.

Maar lullen met het omhoog gestoken vingertje over mensenrechten en moraliteit is wat ze in onze kranten toch zo graag doen. Achter dit gezwaai met hoge principes gaat echter niets anders dan een oproep tot oorlog schuil.

Het is een oproep voor verdere vernieling en nog veel meer doden. Dat is de gruwelijke realiteit achter het mooi ogende vingertje van een Bouckaert en een Desmet. Er hangt aan dat vingertje tonnen bloed. Het is zelfs niet om aan te zien.

Willy Van Damme

1) ‘Overal in het Midden Oosten zie ik Belgische kogels’, De Tijd, 6 april 2013

2)   http://www.demorgen.be/dm/nl/2462/Standpunt/article/detail/1607902/2013/04/03/Oorlog-in-Syrie-we-staan-erbij-kijken-ernaar-en-doen-niets.dhtml