De uitdrukking ‘slegs vir blanken’ was gekend in het Zuid-Afrika van Verwoerd en Vorster toen zwarten via borden met daarop die slogan op hun plichten werden gewezen. De blanken van de Nationale Partij zagen hen als een tak van het apenras en werden zoals olifanten en leeuwen in reservaten gestoken, als wilde dieren dus.
Vriend van Pol Pot
Ook Artsen Zonder Grenzen was in het verleden al ziek in ditzelfde bedje apartheidsbedje toen het van 1979 tot 1989 alleen in Thailand langs de grens met Cambodja in kampen van de Rode Khmer en hun bondgenoten actief was.
In het land met zijn toen een geschatte 7 miljoen inwoners weigerde het te werken. Het beleid van AZG was ‘Slegs vir de Rode Khmer’, hoeveel bloed die ook aan hun handen hadden. Vermoedelijk verzorgde deze (sic) humanitaire organisatie zelfs Pol Pot en zijn al even beruchte schoonbroer Ieng Sary. Beiden goed voor mogelijks 2 miljoen doden en meer.
Geen zorg, AZG haalde het hiervoor nodige geld wel op bij nietsvermoedende en goedbedoelende mensen. Het misleiden, oplichten zullen sommigen misschien wel denken, van die mensen is een specialiteit van veel Ngo’s. Spijtig voor diegenen onder de Ngo’s natuurlijk die wel goed werk leveren. Die delen dankzij AZG en Pax Christi dan maar mee in de klappen.
En Artsen Zonder Grenzen blijkt ook nu weer in datzelfde bedje ziek te zijn, namelijk dat van de partijdigheid en zelfs het kant kiezen voor de meest brutale groepen die er in onze maatschappij zijn.
Vriend van al Qaeda
In Cambodja was het ‘slegs vir de Rode Khmer’, in Syrië nu is het datzelfde met hun steun voor Al Qaeda & Company. Zo was een team van Artsen zonder Grenzen recent in de Syrische stad Aleppo om er aan de kant van de rebellen steun te verlenen door er hun vechters op te lappen zodat ze verder terreur kunnen zaaien.
Kwestie van het bloedbad zoals in de jaren tachtig van de vorige eeuw in Cambodja ook in Syrië te laten voortduren. En zie, vandaag publiceerde De Standaard een verhaal van zo’n arts van AZG die er aan de zijde van de rebellen voor steun zorgde.
En zoals in het geval van Cambodja toen betekent dat ook hier platvloerse propaganda. En dus geen verhalen over folterpraktijken, plunderingen, aanvallen op burgers, kidnappingen en executies door de rebellen. Neen, dat is volgens AZG zo te zien het monopolie van het regeringsleger.
De Standaard de salafistenvriend
Zo kopte De Standaard vandaag: ‘Artsen met medicijnen in koffer riskeert executie’. Executie uiteraard dan door dat boosaardige regeringsleger. De rebellen doen zoiets niet volgens deze kwaliteitskrant. Het is het verhaal van dokter Jean Hervé Bradol.
En waarop sloeg die titel:
Arts zijn is levensgevaarlijk in Syrië: ‘Een Syrische collega keek in de loop van een geweer, omdat hij medicijnen in zijn koffer meevoerde. Hij heeft zijn medicijnen aan de soldaten gegeven die hem hadden aangehouden. Hij denkt dat dat zijn leven heeft gered.’
Executie? Neen, de man werd blijkbaar eventjes aangehouden en volgens die getuigen, vermoedelijk een rebel, terug vrijgelaten nadat hij zijn medicijnen had afgegeven. Meer niet. Maar het woord executie klinkt natuurlijk heel angstaanjagend, heel boosaardig en zet dankzij de titel de toon voor wat alleen maar een zoveelste stuk propaganda is.
Dat het Syrische leger in Aleppo auto’s doorzoekt en artsen administratief arresteert die zomaar medicijnen vervoeren, vermoedelijk bestemd voor de rebellen, lijkt mij niet meer dan normaal in een stad die aangevallen wordt door salafisten van allerlei slag. Of mogen de burgers in Aleppo niet op de steun van het leger rekenen misschien?
Bahrein het ander verhaal
Dat die arts nadien mocht gaan toont aan dat men zelfs nog veel toelaat. Toen de VS de Iraakse stad Fallujah bestormde werd als eerste het grote hospitaal bezet en elke medische hulp onmogelijk gemaakt. In Bahrein werden recent zelfs dokters tot jaren cel veroordeeld alleen wegens het verzorgen van betogers.
En dit niet zoals bij die Syrische rebellen in een rebellenhospitaal in een of ander achterkamertje maar in een gewoon hospitaal naast alle andere gewonden welke die dag verzorging nodig hadden.
Maar over Bahrein leest men dan ook praktisch niets in die kwaliteitskrant en getuigenissen van burgers die tegen die Syrische rebellen zijn zal je er ook nooit lezen. ‘Slegs vir salafisten’ is ook bij die krant de slogan.
En over die rebellen heeft dokter Bradol in de krant daarom geen onvertogen woord. Helden worden op de handen gedragen, het zijn heiligen waaraan men niet raakt. Toch niet in Groot-Bijgaarden.
Mohammed Merah
In de Franse krant Le Figaro van vandaag (1) komt dan in een artikel over Franse jihadisten weer een andere dokter van AZG aan het woord. Jacques Bérès was blijkbaar gelijktijdig met collega Bradol in de stad en doet een wat gelijkaardig relaas. Maar hij gaat tenminste toch iets verder.
Die maakt wel melding van de aanwezigheid van buitenlandse jihadisten waaronder Fransen die tegen hem hun bewondering uitspraken over de Franse terrorist Mohammed Merah.
Dat is de man die in Toulouse tussen 11 en 19 maart van dit jaar zeven burgers, waaronder enkele joden, in koelen bloede vermoorde. De man was vermoedelijk ook een informant van de Franse geheime diensten en had in Afghanistan een terroristenopleiding gevolgd.
Of hoe Artsen Zonder Grenzen na de Rode Khmer nu in Syrië slegs vir Al Qaeda & company werkt. Daarbij hetzelfde soort propaganda verkopende als nu ongeveer dertig jaar geleden vanuit die Thailandse kampen van Pol Pot. (2)
Willy Van Damme
2) Eind 1988 publiceerde Artsen Zonder Grenzen in Parijs bij de Editions Régine Deforges het boek ‘Le mur de bambou’ van Esmeralda Luciolli. Het was een pamflet tegen de regering van Cambodja en vooral Vietnam die volgens AZG de oorzaak waren voor al wat mis liep in Cambodja.
Waarbij alle leugens die men over de zaak maar kon verzamelen netjes in het boek werden samengebracht. Over de steun van AZG en het westen aan Pol Pot uiteraard geen woord. Evenmin als je er iets kwaads las over de onmenselijke toestanden in de kampen van de Rode Khmer waar AZG opereerde. Dat was geen probleem voor deze Ngo.
Willy Van Damme's Weblog 
Beste Willy, ik begin steeds meer bewondering te krijgen voor je scherpe analyses over het Midden Oosten, Wat Cambodja betreft was ik een van die ;naïevelingen(?)’ die het regime Pol Pot steunden. Wij kregen andere verhalen te horen. Bijvoorbeeld dat de ‘intelligentia’ (bah, rot woord, net of dit iets met intelligentie te maken moet hebben) gedwongen werd om eens in de zoveel tijd op het land te werken. Snik snik, en daar kon de intelligentsia niet tegen, dus gingen ze dood, dus was Pol Pot slecht. Dit is maar een voorbeeld hoor. Ik word steeds nieuwsgieriger naar je boek ‘De Cambodjanen als schietschijf’. Ik heb (hopelijk) geen vastgeroeste ideeën en standpunten. Nu wil het geval dat ik over twee weken een dag in Amsterdam moet zijn, en ik via een kennis zijn adres mag gebruiken voor de bezorging van het boek. Ik heb het dus besteld.(we zullen er eerdaags een flink robbertje over vechten (grapje)
Groeten, Gerrit
Antwoord:
Je zal hopelijk veel genot beleven aan het boek. Je probleem begrijp ik geheel en is wat ook Noam Chomsky overkwam toen hij samen met Edward S. Herman het boek ‘After the Cataclysm’ (Black Rose Books) schreef en de verhalen over de Rode Khmer afdeed als Amerikaanse propaganda. Achteraf was hij wel zo fair om zich te verontschuldigen voor zijn fouten.
In het boek maak ik ook brandhout van allerlei linkse theoretici, vooral dan maoisten genre Willem F. Wertheim. Een Nederlander van de Medische Werkgroep Nederland-Vietnam beweerde in 1973 zelfs dat de Rode Khmer er in slaagden om jaarlijks vier rijstoogsten te hebben. Gewoon hilarisch. Als geschenk brak hij mijn boek in hun blad dan maar af. Mijn reactie hierop werd nooit geplaatst. Wel vroegen zij mij toen om in Amsterdam te komen spreken. Wat ik natuurlijk weigerde. Fijne mensen daar.
In het boek poog ik een verklaring te geven voor het zeer primitieve en uiterst brutale karakter van de Rode Khmer.
Willy Van Damme
Mijnheer Willy van Damme,
Je schrijft interessante artikels. Wel jammer dat je niet op facebook zit, dan zouden je artikels meteen op de algemene scherm van mijn facebook opduiken, zonder dat ik speciaal eerst moet googlen naar je blogpagina.
Groeten
Tarik
Antwoord:
Ik blijf om principiële reden zoveel mogelijk weg van Facebook. Ik zie het als een regelrechte aanval op de privacy en miljoenen mensen trappen er spijtig genoeg in.
Het is geen toeval dat de CIA er in het prille begin in investeerde. Het is voor deze inlichtingendienst immers een onuitputtelijke bron van gegevens over Jan en alleman, gaande van San Francisco over Rio de Janeiro, Kaapstad, Beveren-waas tot Guanghzou, Vladivostok en Warschau.
Wat wil een inlichtingendienst nog meer? Al die extremisten die nu in Syrië het vuil werk van de CIA opknappen zetten hun exploten bijna allemaal op die Fakebook. Een schat aan informatie die de CIA voorheen nooit had kunnen drommen te vergaren.
De oplichterij bij de beursgang is dan ook geen echte verraqssing.
Je moet ook weten dat de CIA in de VS met een gewoon eenzijdig verzoekschrift via de rechtbank zo alles kan lezen wat ook zogenaamd privé daar allemaal wordt gepost.
Sommige idioten plaatsen zelfs de bewijzen van hun gesjoemel op Fakebook. Voel je al de chanteerbaarheid?
Willy Van Damme
Wel, één van de beste Turkse hackers Tamer Sahin zegt vandaag het volgende: ” Indien jullie nog steeds geloven dat facebook is begonnen dankzij de briljante ideëen van een Jood die op sletsen loopt, dan moet ik zeggen dat jullie goedgelovigheid mij sympathiek overkomt”. Volgens hem kon Zetterberg dat zelf niet op zijn eentje ineen frutselen, maar is hij een hacker die in dienst van de CIA facebook leidt. Hij zegt dat de digitale inlichtingendienst van de CIA sowieso ook door hackers (die werken voor de CIA) worden geleid, en niet door “CIA-mannen” zelf. Hij zegt dat Zetterberg werkt voor de CIA/Pentagon.
Tarik
Antwoord:
De man noemt niet Zetterberg maar Marc Zuckenberg. Of hij jood is van geloof/afkomst weet ik niet en is in wezen ook totaal onbelangrijk. Wat hij en zijn bedrijf in de praktijk doen is des te maar van belang.
Aangezien bijna alle software- en internetbedrijven Amerikaans zijn hoeft men weinig te betwijfelen dat een inlichtingendienst als de CIA, die toch ook Amerikaans is, over de rug meekijkt om te zien wat je doet. Trouwens Intel is een Israëlisch/Amerikaanse onderneming. Ik ben geen man die zomaar in samenzweringen gelooft maar ik stel mij hier, en dat is dacht ik met recht en reden, toch serieuze vragen.
Ik ben niet naïef.
Geen enkele inlichtingendienst ter wereld zal haar materiaal trouwens stockeren op een computer met chips van Intel en software van Microsoft of Apple. Zo’n idioten zijn het daar ook niet.
Willy Van Damme