Deze week was er komende vanuit Syrië opnieuw een schokkend verhaal te lezen over de vermeende misdaden van de Syrische regering tegen haar bevolking. Ditmaal betrof het kinderen en het komt na een eerder verhaal over massale folteringen in gevangenissen van burgers door diezelfde regering. Het eerste rapport kwam van de Britse Ngo Save the Children en het tweede van het Amerikaanse Human Rights Watch.
Beiden hebben een ding gemeen, ze brengen alleen het verhaal van de opposanten en zwijgen geheel over de gruwel die de andere kant van dit conflict begaat. En het is ook geen toeval dat onze media aan beide rapporten veel aandacht besteden. Sommige kranten pagina’s.
Door hun eenzijdigheid tonen die Ngo’s echter aan dat ze niet echt begaan zijn met het lot van Syrische kinderen of gewone burgers. Hun doel is alleen het zwart maken van de Syrische regering die het westen met bruut geweld wil omvergooien.
Moest het lot van de Syrische kinderen en burgers hun echt interesseren dan hadden zij immers ook de andere partij in dit conflict even hard aangepakt. En dat deden zij bewust niet.
Bovendien is in het verleden al overvloedig gebleken dat zij moeiteloos de leugens van die rebellen als zijnde waar overnemen. Een kritisch onderzoek van hun getuigenissen en verhalen is er zelden of nooit bij.
Hetzelfde nu met het rapport van Save the Children dat gebaseerd is op wat te horen valt in een vluchtelingenkamp in Jordanië. Het verhaal werd op deze blog al eerder besproken in het stuk ‘de haat van kinderen’. Het betreft hier kinderen van rebellen die naar Jordanië zijn gevlucht en die soms onomwonden zeggen dat ook zij kinderen, maar dan van de ‘vijand’, willen vermoorden.
Het probleem met dergelijke getuigenissen is dat men er uiterst voorzichtig moet mee zijn. Iedereen die vertrouwd is met het ondervragen van kinderen weet dat. Kinderen zijn immers de meest beïnvloedbare wezens die er zijn en bij hen waarheid van fabeltjes onderscheiden is uiterst moeilijk.
Reden waarom Hitler de Hitlerjugend creëerde en waarom salafisten zoveel gebruik maken van madrassas, religieuze scholen waar men er die ultraconservatieve vorm van islam inhamert. Het zijn ideale kweekscholen voor overtuigde militanten, voor jongeren die willen sterven voor hun geloof.
Het is duidelijk dat Save the Children die voorzichtigheid bij het behandelen van die kinderverhalen niet aan de dag legde en daardoor gewoon de spreekbuis werd van die rebellen.
En dan zijn verhalen over de moord op kinderen of het misbruik als kindsoldaten door de andere kant, de rebellen, best te mijden. Wat voor een Ngo als Save the Children geen probleem blijkt.
Het toont nogmaals perfect aan hoe de wereld van de Ngo’s wordt misbruikt door die oorlogvoerende partijen die de steun van de westerse regeringen hebben. Hoe deze een centraal onderdeel zijn van de oorlogsstrategie.
Dat was zo in 1979 toen het nog jonge Franse Artsen zonder Grenzen zich aan de kant van de Cambodjaanse Rode Khmer schaarde. Logisch want die kreeg de steun van de Franse en Amerikaanse regeringen.
Pol Pot, leider van de moorddadige Rode Khmer, was voor hen dus een goeie. De man en zijn groep hadden wel mogelijks tot 3 miljoen doden op het geweten. Maar dat was deze Franse Ngo’ geen zorg.
Dergelijke verenigingen die door de gewone burger nog steeds vertrouwd worden – wat men van onze media en politici niet meer kan zeggen – spelen dan ook een zeer cruciale rol in het overtuigen van de bevolking over de ‘goede’ oorlog, over de nood om militair tussenbeide te komen. Logisch dat onze regeringen er alles voor doen om hen aan hun kant te krijgen.
Het is bijvoorbeeld geen toeval dat Pax Christi (de ‘vrede’ van Christus) opriep om bommen te gooien op Libië. Zoals diezelfde Pax Christi met Brigitte Herremans oproept om die Syrische rebellen alle steun te verlenen. Om nog meer kinderen te misbruiken en vermoorden.
Het rapport van Save the Children zegt dan ook meer over de organisatie zelf dan over de situatie van de kinderen in Syrië. Zij is gewoon de spreekbuis van een oorlogszuchtige Britse regering en is daardoor medeplichtig aan de oorlogsmisdaden van die regering.
Een regering die om Syrië te veroveren massaal salafisten stuurt om het land te vernielen. Om dus grootschalig kinderleed te veroorzaken. Maar daarover zwijgt Save the Children. Hier in deze kwestie zou men haar beter ‘Save the Salifists’ noemen. Of hoe Save the Children vriendjes is van groepen als de Taliban en Al Qaeda.
Willy Van Damme
Willy Van Damme's Weblog 
Beste Willy,
Ik ben opgegroeid met de vrijheidsstrijd van de Vietnamezen. Automatisch waren we ook solidair met de strijd in Cambodja, waar we eigenlijk niet zo veel van af wisten als van Vietnam. Jij hebt je erg verdiept in Cambodja, je schrijft ook over mogelijk 3 miljoen moorden door de regering Pol Pot.
Voor mij is het zeer verwarrend. Wat moet ik geloven en wat niet.
Zou jij hieraan een topic willen wijden?
Groet, Gerrit
Antwoord:
Een goed idee om daar eens over te schrijven. Het is mijn oude liefde van mij toen ik in 1978 met de journalistiek begon. Ik moest een soort eindwerk maken en nam de strijd tussen de zogenaamde rode broeders China, Vietnam en Cambodja als voorbeeld. Amper een journalist (je kon ze op de vingers van één hand tellen) die het aandurfde. Reden waarom ik het dan wel deed. Het typeert een beetje mijn dwarsliggende kritische natuur. Heilige huisjes dat is voor anderen.
Het resulteerde in mijn interesse voor Azië, mijn bezoek aan de regio in 1979 en mijn boek over Cambodja waar ik nog steeds fier op ben.
Het toonde mij beter dan voorheen de leugens van de media die zich als een mak hondje lieten manipuleren door de westerse regeringen.
Een ding al: Dit was geen vrijheidsstrijd maar een onafhankelijkheidsstrijd.
Van zodra ik tijd heb begin ik eraan. Nu ben ik erg drug bezig met andere onderwerpen die men bestelde en dat gaat voor.
Willy Van Damme
@ Willy Van Damme
Wel, je bent één van de weinigen die ik betrouwbaar vind.
Wat betreft Save the Children, daar had ik van dicht bij mee te maken toen ik in Islamabad leefde in 1981/’85.
Het is een CIA organisatie zoals vele andere “humanitaire” organisaties.
Mercury Traveller
Antwoord:
Ik kende de organisatie Save the Children niet echt goed. Na hun rapport is mij dat wat jij hier schrijft wel heel geloofwaardig.
Verder is het bij insiders, waaronder regeringen, heel goed geweten dat veel internationale hulporganisaties of geheel werken voor bijvoorbeeld de CIA of dankzij infiltraties door bvb Mossad, MI6 of de CIA totaal onbetrouwbaar zijn.
Veel van de Ngo’s werken immers in conflictgebieden en hebben daardoor toegang tot voor westerse inlichtingendiensten zeer belangrijke informatie. Die infiltratie is dan ook zeer logisch te noemen. Iets anders verwachten is geheel onrealistisch.
De reacties van bepaalde regeringen op die Ngo’s is dan ook zeer normaal. Recent trouwens trad de Pakistaanse regering nog hard tegen een van die Ngo’s op. En hetzelfde deed Rusland die USAID, de officiële Amerikaanse hulporganisatie, vanaf maandag 1 oktober het land uitzette. Deze financierde een aantal Russische Ngo’s die dan als Washington dat nodig vond, Amerikaanse propaganda verspreiden o.a. tegen Poetin.
Het zijn gewoon erg klassieke instrumenten van het westerse imperialisme. Maar onze media weten dat natuurlijk zo goed als mogelijk te verbergen. Zo is er Golos in Rusland die mogelijks geheel vanuit de VS wordt gefinancierd. Het was zij die dan als eerste beweerde dat de laatste Russische parlementsverkiezingen vervalst waren. Waarna de Westerse waarnemers en de westerse regeringen dat herhaalden. In onze media werd Golos daarbij steevast gepresenteerd als een onafhankelijke Russische Ngo waardoor de achteraf geuite westerse protesten tegen die verkiezingen meer geloofwaardig werden.
Zo simpel gaat dit bedrog. Het zijn echter geen onafhankelijke waarnemers maar gewoon vermoedelijk goed betaalde huurlingen van de VS.
Willy Van Damme
Proficiat, een zeer goed artikel.
Heb je ervaring in het M.O.?
Mercury Traveller
Antwoord:
Als beginnende twintiger ben ik ooit in Turkije en Iran geweest. Boeiende reizen en de Sjah zat er toen nog op de troon. In Turkije had je dan de generaals en de oorlog om Cyprus. Verder veel lezen uit velerlei bronnen, kritisch zijn (ook over jezelf) en goed analyseren is de boodschap.
Het is de ‘heetste’ regio nu, een gevolg van de aanwezigheid van de zionisten, en de stilaan op gerakende olie. Het is daarom ook een boeiend onderwerp voor een journalist die zijn werk serieus neemt en het lastige niet schuwt.
Willy Van Damme
Dag Willy,
ik vraag me af wat de Syrische regering zou kunnen bereiken met het martelen van kinderen.
Als het is om info te verzamelen: gemartelden verzinnen van alles om maar het lijden te doen ophouden.
En ik vraag me af of dat leger wel tijd heeft voor dat soort zaken.
Dat de tegenstanders van Assad iets kunnen bereiken met dergelijke martel-berichten , dat is wel duidelijk.
Ik betwijfel dan ook of deze getuigenissen wel echt zijn en niet zijn ingestudeerd.
De reden dat ik dit denk is de volgende:
De VN bracht op 15 augustus een soort ‘Definitief Rapport ‘ uit over de moorden in Houla.
Daarin stond dat drie partijen de moorden konden hebben gepleegd: Assad’s leger, de Shabiba en de Rebellen.
Maar de VN koos voor Assad als dader. Waarom? Omdat bijna alle getuigenissen die richting op wezen, èn omdat die getuigenissen allemaal hetzelfde verhaal vertelden. ( Als dat zo is, dan maakt dat getuigenissen inderdaad meer overtuigend.)
Een simpel onderzoekje door mijzelf leerde dat de VN wellicht grove leugens vertelt.
De hoofdgetuige was Ali Sayyed, die als 11 jarig jongetje ooggetuige was van de moorden op zijn familie.
Direct na de moorden geeft hij een getuigenverslag aan een rebel met camera. Nog diezelfde dag geeft hij een verslag aan iemand van The Guardian.
Beide verslagen lijken nauwelijks op elkaar. Zo noemt hij zijn vader met twee verschillende namen, en vergeet hij op de video te melden dat ook zijn vader gedood is. Mar er zijn veel meer verschillen.
Mijn idee: De jongen zit daar alleen maar om te zeggen: Assad deed het !
Ik betwijfel sterk dat hij aanwezig was bij de moorden.
Zie mijn korte onderzoekje hier: http://tiny.cc/najrjw
Jan Verheul
Nederland
Antwoord:
Als je ziet hoe moeilijk het is voor politiediensten om kinderen te ondervragen, dan moet men zich afvragen wat de waarde is van gesprekken met kinderen in een vluchtelingenkamp dat in handen is van rebellen en ligt in een land dat leeft van de financiële goodwill van Saoedi-Arabië, hoofdsponsor van de opstand tegen Bashar al Assad.
En gezien het feit dat ze hier bovendien een totaal eenzijdig verslag presenteerden dient men dit rapport met zeer veel argwaan te bekijken. Het onbreekt het aan enige geloofwaardigheid.
We zitten hier in een oorlogssituatie en dan gebeuren de meest gruwelijke dingen, van beide kanten. Voordien had het Syrische veiligheidsapparaat al geen goede reputatie. De VS leverden hen zelfs gevangenen. Maar dat is ook zo voor heel veel landen, minstens al die gelegen in het Midden-Oosten en ook de VS weten perfect hoe men moet folteren en doen dat zonder aarzelen en zelfs met plezier.
Neen, dit verhaal zegt alles over de Britse Ngo Save the Children die hier gewoon haar regering ter hulp schoot zodat die verder die opstand kan blijven steunen. Een opstand die uiteindelijk de hoofdverantwoordelijke is voor het leed van de Syrische kinderen. Het is dus niet ‘Save the Children’ maar ‘Kill the Children’.
Bovendien moeten Ngo’s eens hun verantwooordelijkheid opnemen. Men klaagt er in dat milieu regelmatig over dat zij door bepaalde groepen in het geval van oorlogen mee geviseerd worden. De veelvuldige klaagzangen van Artsen zonder Grenzen zijn hier typerend. Zij hebben het echter grotendeels aan zichzelf te danken. Het zich onafhankelijk van hun regering opstellen is voor hen veel te veel gevraagd. En dan is het logisch dat zij op een hoop gegooid worden met een der oorlogvoerende partijen. Het is hun eigen heel dikke schuld.
Als zij zo verder gaan zullen zij uiteindelijk door de bevolking evenveel vertrouwd worden als politici en de media. Lees er de internetdebatten bij de grote klassieke media maar op na. En dat wantrouwen verdienen ze. Mensen als een Brigitte Herremans van Pax Christi verdienen nu eenmaal alleen maar de grootste verachting.
Willy Van Damme
Wie kent de persoon “Danny” Abdul Dayem, ook wel bekend onder de naam “Syria Danny”? Deze “Syria Danny”, met z’n Londense “Cockney” accent, riep in een dramatisch interview het Westen op in Syrië in te grijpen, ja, zelfs Israël werd door “Syria Danny” uitgenodigd in Syrië in te grijpen. Zie video;
Diezelfde “Syria Danny” tijdens een telefonisch interview met CNN’s Anderson Cooper. Zie video;
Diezelfde “Syria Danny” in de CNN studio. Zie video.
Joop de Jong
Antwoord:
De man werkt of werkte voor een Ngo Avaaz en dat is een van de serie Ngo’s via welke de van afkomst Hongaars/joodse George Soros werkt, een man met een strafblad wegens handel met voorkennis en ’s werelds grootste speculant die miljarden dollars verdiende door te speculeren tegen vooral Groot-Brittannië en een serie Oost-Aziatische landen.
Danny is sindsdien ontmaskerd als een der zovele bedriegers voor wie de waarheid een overbodige luxe is. Hij sleurde op zeker ogenblik ook onze vroegere premier Guy Verhofstadt mee toen die aan de zijde van Danny verscheen en daarbij eiste dat men Syrië snel moest bombarderen want het leed was er ho toch zo groot.
Hij is sindsdien voor zover geweten van het toneel verdwenen. Syriër spelen met een Cockney accent kan bij Verhofstadt en Co misschien nog wel geloofwaardig overkomen maar is elders bij wat meer correcte mensen met een voldoende kritische geest een onbegonnen zaak. Geen zorg: Danny zal aan dat slecht stukje toneel en al dat leed wel goed aan verdiend hebben.
Willy Van Damme
Hallo Willy,
Voor zover nu bekend, is “Syria Danny” in Amerika aan het lobbyen om steun te verwerven voor die arme Syrische rebellen en wat voor een verschrikkelijke despoot die Bashir al-Assad wel niet is. Zoals Anderson Cooper in het interview in de CNN studio al duidelijk maakte; “Danny, zeg even tegen de kijkers dat jij niet door ons gesponsord wordt en die video uit Homs is niet wat het lijkt, hoor. 🙂 Nee, Danny financiert dit uit zijn eigen zak en die video uit Homs; “Jongens, laat is even wat geweervuur horen.” was om te laten zien dat Danny middenin de “actie” zat. Webster Griffin Tarpley had het in een artikel eens over een grote Londense moskee, waaruit de Britse geheime dienst bruikbare moslims plukte voor bepaalde “klusjes”.
Dit even off-topic, alhoewel niet helemaal, daar Syrië deel uitmaakt van het grote “War
on Terror” complot;
Nadat het 9/11 Commissie Rapport was verschenen, werd de voorzitter van die Commissie, Thomas Kean, het land ingestuurd om leraren uit te leggen wat er nu precies gebeurd was op 9/11 en dit aan de leerlingen over te brengen.
Ik weet nu ook wat mij op school geleerd is, maar ik begin steeds meer aan de inhoud daarvan te twijfelen.
Joop de Jong
Antwoord:
Het is geweten dat de Nederlandse spionagedienst AIVD op zeker ogenblik een salafistische website opzette om zo radicale moslims te lokken. Men hoeft er dan ook niet aan te twijfelen dat andere westerse geheime diensten dit al voorheen deden. Al Qaeda is trouwens opgezet met steun van de CIA.
Men kan er dus bijna zeker van zijn dat veel van die groupuscules die nu in Syrië vechten doodgewoon filialen zijn van de CIA. En die mensen in die extremistische groepen hoeven dat echt niet te beseffen hoor. Het heet manipuleren. Men wordt gelokt door bijvoorbeeld een bepaalde predikant die men gewoon achter de schermen onder controle heeft.
We hebben hier te doen met zeer goed georganiseerde organisaties voor wie het infiltreren, manipuleren en saboteren een dagelijkse bezigheid is en waarin men decennia ervaring heeft. Zie ook het boek of de film ‘The Quiet American’ van Graham Green, zelf een oude Britse spion.
Men herinnert zich hier ook maar de CCC en de Franse terreurgroep Action Direct die ogenschijnlijk ultralinkse groepen waren. Maar toch bleek bij hen minstens een wapen te zijn gevonden welke rechtstreeks leidde naar een raid van de Amerikaanse Special Forces op nota bene een kazerne van de Belgische Ardense Jagers in Vielsalm. Een raid waarbij een Belgische soldaat ei zo na gedood werd. Het was een munstuk op de hoogte van zijn hart dat hem toen heeft gered.
Dit mooi voorbeeld toont hoe voorzichtig men moet zijn en hoe duivels die organisaties kunnen werken. Ik heb het hier ook al herhaalde malen gehad over de grote terreuraanslag in het Indische Mumbai en hoe de scouting voor die aanslag het werk was van een agent van de Amerikaanse DEA (Drug Enforcement Administration). Hij ging daarna naar Denemarken om een aanslag tegen die cartoonisten voor te bereiden. Tot de Britten hem op doorreis in Londen ontdekten en blijkbaar van de VS zijn arrestatie eisten.
Willy Van Damme