Geachte Voorzitter, beste vriend Theo,
Ik sta hier niet om afscheid van jou te nemen maar om je namens mederaadsleden en medestanders van het eerste en van het laatste uur te bedanken.
Niet met trommels en trompetten… Niet met grote woorden en veel tralala ’s. Die zijn toch niet aan jou besteed. Camera’s en microfoons, waren trouwens nooit je beste vrienden.
Net zoals besturen en beleid voeren voor jou ook niet begon met grote woorden, maar met studiewerk, dossierkennis, veel schijnbaar kleine dingen en een plan.
Zoals een storm begint met zacht geritsel in de tuin. Zoals liefde en vriendschap beginnen met een blik, een gevoel, iets dat je opvalt bij een ander… en dan koestert.
En dan jezelf de vraag stellen: Wat wil ik doen ?
Dan die vraag aan anderen stellen. Wat willen jullie doen ? Wat gaan we doen, met wie, en hoe, wanneer, maar ook vooral waarom ?
Er ontstonden vriendschapen en er kwam een storm. Er ontstond een plan, meer dan 20 jaar geleden, in jouw hoofd, om deze stad warmer te maken voor iedereen, met behoorlijk bestuur en toekomstgericht beleid.
Niet met fragmentaire liefdadigheid links en rechts, maar systematisch en infra- structureel. Doelgericht, doortastend en doeltreffend…
Deze 3D’s stuurden elke stap in bijna 20 jaar sociaal beleid onder jouw leiding hier in Dendermonde in het OCMW, als schepen van sociale zaken en als burgemeester.
Je hebt zowel bij personeel als collega raadsleden hiervoor steeds medestanders gezocht en gevonden. Want anders dreigde voor jou de trein van middelmatigheid. Die heeft je meermaals mateloos gestoord.
*Een onbekende dichter schreef ooit over die ‘ middelmatigheid’:
Je zou je in de dierentuin der domheid wanen.
Een kleine kikker kwaakt en blaast zichzelf op,
luid toegejuicht door kippen zonder kop.
De ezels huilen krokodillentranen.
Een zevenslaper met een kater zit indiscreet te snurken.
De ratelslang dat groot venijn heeft weer eens geen idee.
De zwarte kraai dat enge beest huilt met de wolven mee, maar wijt in stilte met de apen alles aan de Turken.
Je gunde hen geen blik, geen tijd, geen bede. Ongeduldig als je was, als politique politicienne het haalde van jouw rede.
Geduldigheid was nooit jouw sterkste kant. Der viel al eens een medestander van je trede.
Dan kreeg men al eens vuurwerk: nu eens rood van kolere, dan weer blauw van ergernis of geel en groen van afgunst !
Het bilan, jouw bilan beste Theo: als men echt eerlijk terugblikt… De erfenis mooi.
Het OCMW van Dendermonde staat als een boom vandaag.
Wortels stevig in de grond – personeel met passie en sterke inhoudelijke structuren.
De kruin fier omhoog – infrastructuur en diensten, wat mensen zien en voelen.
Sterke financiële stam.
Plannen en centen voor de toekomst – klaar op tafel – voor nieuwe takken en jonge blaadjes de volgende lente.
Is alles klaar? Natuurlijk niet. Het kan en moet altijd beter.
Maar beste Theo:
Nu jouw vuurwerk wordt gedoofd en jouw klokken hier verstommen,
denk ik aan jouw nieuwe jaar.
Zelf heb ik je- en namens collega’s – niet zoveel te wensen.
Geen grote woorden of veel tralala ’s, alleen maar vrede met jezelf en met elkaar.
Gezondheid voor je dochter en wat vriendschap hier en daar, in een lang gelukkig jaar.
En als ons vuurwerk is gedoofd, en ons klokken zijn verstomd,
ja dan zijn er nieuwe kansen, in dat lang gelukkig jaar.
Weet dan beste Theo, dat er echt iets goeds van komt.
Te beginnen met deze 11 flessen rode wijn. Wees gerust geen middelmatigheid, voor 11 avonden gezelligheid,vandaag, morgen en tot in de eeuwigheid.
Johan Baert 4 januari 2013
Speech van gewezen OCMW-raadslid Johan Baert ter ere van uittredend voorzitter Theo Janssens, gegeven op de nieuwjaarsreceptie van het OCMW in het WZC Aymonshof te Dendermonde vorige vrijdag 4 januari.
Willy Van Damme's Weblog 