Censuur in Europa

Om oorlog te voeren is controle over de media natuurlijk essentieel. Israël en dus ook de VS en de EU willen Iran en Syrië kapot en dat moet onze bevolking niet alleen aanvaarden maar hier zelfs op applaus onthaald worden.

Daniel Maes is ongewenst

En dus is controle over de media essentieel. De Syrische president al Assad en de Iraanse leiders zijn onmensen die alleen dood nog een goede kant hebben, dat is de boodschap die vanuit onze media klinken. Elk contrageluid wordt zo de mond gesnoerd.

Typerend is dat pater Daniel Maes – een Norbertijn verbonden aan de abdij van Postel die al drie jaar vlakbij Homs woont en werkt – tijdens zijn recent wekenlang verblijf in Postel alleen door de VRT werd gecontacteerd en door geen enkel ander medium.

Een vermeende Syrische dissident mag in de pers de grootste onzin verkondigen en krijgt zo desnoods pagina’s in de kranten en weekbladen, een Belgische pater krijgt niets. Logisch want de man laat een totaal ander geluid horen en dat mag niet.

Pater Daniel Maes vertelt over Syrië een ander verhaal en is dus ongewenst bij onze kranten en weekbladen.

Het is van de vormen van censuur die in België worden toegepast. Verder zijn er natuurlijk de verhalen over recalcitrante journalisten genre Daniel Buyle of George Timmerman en Paul Van den Baviere die door hun kritische zin in de weg van de machthebbers lopen en weggezuiverd worden.

Ook zorgt men ervoor dat sommige onderwerpen zoals in het geval van Syrië niet aangeraakt worden. Ooit al veel gelezen over de betrokkenheid van de VS bij de internationale drugsproductie en drugshandel? Natuurlijk niet. Het mag niet.

Uit de eter 

En dan zijn er de processen tegen onder meer cartoonisten die zelfs bedreigd werden met celstraffen. En het gaat hier niet over die Deense provocateurs die Mohammed met een bom uitbeelden. Dat zijn helden.

Maar er is natuurlijk nog een andere vorm van censuur waar de Mediawerkgroep Syrië gisteren in een persbericht de aandacht op trok. Zo worden alle Tv-zenders uit het Midden-Oosten die een voor Israël, de EU en de VS negatief geluid laten horen gewoon uit de Europese eter gehaald.

Het eerste slachtoffer van die perscensuur – gesteund door Mia barones Doornaert die nota bene ooit voorzitster was van de Belgische persbond – was de Libanese Tv-zender al Manar, gelieerd aan Hezbollah.

Deze werd al een tijd geleden definitief uit de Europese eter gehaald. Vorig jaar in november was dat dan het geval met Adounia TV, een Syrische zender. Ook deze verdween van de Europese satellieten.

Begin dit jaar was het dan de beurt aan Press TV, een vanuit Londen werkende Iraanse zender. Deze werd in april definitief in Europa tot zwijgen gebracht. Nog een beetje geduld en ze zijn via het internet hier ook niet meer bereikbaar.

Terwijl onze regeringen luid protesteren tegen perscensuur in bvb China doen ze in de praktijk juist hetzelfde. Media en journalisten die de westerse oorlogsstrategie niet steunen worden ofwel monddood gemaakt of gedwongen in de pas te lopen.

Vrijheid, democratie – men kijkt maar naar de farce in Groot-Brittannië waar mediabaron Rupert Murdoch bepaalde wie premier werd en wat het beleid mocht doen – en mensenrechten zijn voor onze regeringsleiders alleen slogans om te misbruiken.

Willy Van Damme