Wat de bevolking niet mag weten – Censuur in het Westen: De zaak Oekraïne-Rusland

Wie een oorlog wil starten dient als allereerste de eigen bevolking vooraf zodanig te manipuleren dat het voor die bevolking duidelijk is wie de vijand is en wat voor een afschuwelijke monster die feitelijk is. Waarbij men een oorlog als onvermijdelijk voorstelt en er opofferingen moeten gemaakt worden, mensenlevens incluis. Een klassieke daarbij is zeker de truc met  de provocatie zoals Pearl Harbour in 1941 of Afghanistan in 1979.

De essentiële rol van de media

En om die bevolking te ‘informeren’ zijn de media en de wijze waarop zij die boodschap onder de bevolking verspreiden essentieel. En daarbij zijn politieke of economische druk op de eigenaars van die media en hun medewerkers, de journalisten, cruciaal. Zonder dat geen oorlog, geen opofferingen, geen massaslachtingen en vooral geen veroveringen.

Na de gewelddadige staatsgreep van februari 2014 in Kiev stelde de joodse Victoria Nuland, Amerikaans Onderstaatsecretaris voor Oekraïne deze Arsenyi Jatsenjoek aan als eerste-minister voor Oekraïne. Deze foto is kort ervoor tijdens een betoging van fascistische knokploegen genomen.

Gelijktijdig werd de grootste politieke partij verboden alsmede de Russische cultuur in al zijn aspecten. Het land verloor zijn soevereiniteit niet op het ogenblik dat Rusland vorig jaar binnenviel. Dat was het al sinds februari 2014 kwijt.

Natuurlijk wordt dit gemakkelijker gemaakt door het feit dat men via de opvoeding de bevolking hoe dan ook al klaar gemaakt heeft voor die manipulaties. “Europeanen zijn ervan overtuigd dat zij de good guys zijn,” stelde men recent nog bij het Britse Chatham House, een overheidsinstelling.

Het is zoals Josep Borrell, de Spaanse sociaal-democraat en verantwoordelijke voor de Europese buitenlandse politiek onlangs stelde, “Europa is de tuin en de rest van de wereld is de jungle”. Het is van een ongeziene arrogantie maar men is zo geïndoctrineerd dat men het niet eens zag. Voor hem was het verbieden in de EU van de Russische zender RT zoals het verdedigen van de persvrijheid.

Typerend is dat men binnen de EU, de VS en de NAVO het steeds heeft over ‘de op regels gebaseerde wereld’ waar zij dan uiteraard toe behoren en waar de anderen (die van de jungle) zich dan moeten aan houden op straf van desnoods oorlog of minstens sancties.

Daarbij vergetend dat zij het zijn die deze regels al feitelijk sinds zeker de zeventiende eeuw bepalen. Na vele interne oorlogen. De door het Westen gesteunde ongeziene zionistische agressiviteit in Palestina vergetend.

Dat daar nu een einde aan gekomen is verklaart uiteraard het gedrag van de vroegere ‘meesters’. Kanonneerboten naar China sturen doet men niet meer en Afrika in Berlijn als een soort taart verdelen is ook geschiedenis. Frankrijk trok tot woede van president Emanuel Macron recent zijn troepen uit Niger terug. Françafrique, het cluster van aan Parijs gehoorzame landen, is dood? Op de vuilhoop ermee.

Slecht theater

Die toestand en die evolutie is ook goed merkbaar met de oorlog in Oekraïne die in zekere opzichten deze geopolitieke verandering een versnelling hoger heeft doen inschakelen. Plots lijkt het wel of men in het Westen vrienden wil zijn met wat men nu merkwaardig genoeg in onze media ‘het Globale Zuiden’ noemt. Geen derde wereld meer. Borrell wil ineens zelfs terug maatjes worden met Ankara.

Maar wat het Westen hier presteert is gewoon slecht theater, bedrog waar ieder in het Globale Zuiden zo doorziet. Het idee dat men bij het begin van de oorlog had dat op een rare uitzondering na zoals Cuba en Syrië de rest van de wereld het Westen ging steunen bleek een zeer zware misrekening.

Het verhaal over een op ‘regels gebaseerde orde’ wordt wel als waar overgenomen in onze media zoals de NRC en De Morgen maar elders in de wereld gewoon weggelachen. De invasies van het Westen in Libië, Afghanistan, Irak en Syrië bewijzen voor iedereen die op een onbevooroordeelde wijze naar de wereld kijkt weggelachen.

Wat onze media bewust verzwijgt is dit memorandum waarbij de VS op 2 februari 1990 belooft dat er geen uitbreiding van de NAVO voorbij Duitsland zal komen. Dat jaar begon de NAVO met de oorlog tegen Joegoslavië.

Op dit ogenblik zit men aan de grens van Rusland in Georgië, Oekraïne, Finland, Litouwen, Estland en Letland. De vraag die men in Rusland dan logischer wijze stelt is in hoeverre men de VS kan vertrouwen.

Toen men bij de NATO in 2008 officieel het lidmaatschap van Oekraïne voorstelde waarschuwde William Burns, toen Amerikaans ambassadeur in Moskou, dat dit voor Moskou een rode lijn was. De man is nu directeur van de CIA. Poetin was op die bijeenkomst.

Zoals in Europa met recent Slowakije waar velen duidelijk zien hoe het Westen in 2014 in Oekraïne een moorddadige staatsgreep pleegde waarna fascistische knokploegen tegenstanders, vooral Russisch sprekenden, begonnen te vermoorden. Met als hoogtepunt het levend verbranden van 45 vreedzame betogers in Odessa.

De fanclub

Wat men dan in onze media afdoet als nepnieuws of Russische propaganda afkomstig van de zogenaamde Moskouse ‘trollenfabrieken’. Ja, want de westerse media vertellen als enigen de waarheid en geven desnoods morele leiding aan de lezers. En neen in de westerse media is er geen censuur of nepnieuws er zijn alleen fijne analyses en de ware feiten.

Met journalisten als Dylan Carter of Dominique Minten van De Standaard die zich openlijk uiten als fans van Oekraïne. Dylan Carter, tegenwoordig medewerker bij De Morgen die op zijn Facebookpagina openlijk zijn liefde voor die regering in Kiev uit. Waar is de journalistieke ethiek? Nergens.

Gedegen historische analyses over de achtergronden van dit etnisch geweld krijgt men echter nooit. Wie die nationalistische leiders waren en wat Stepan Bandera en diens OUN-B juist op hun kerfstok hadden zal men zelden of nooit lezen. En als ze er iets over schrijven dan zal men het een stevige draai geven.

In het beste geval zal men hen kort bespreken maar daarbij steevast zelfs ontkennen dat ze ooit deel uitmaakten van SS-eenheden of organisatoren waren van slachtpartijen tegen vooral joden en Polen. Zo ziet men op massa’s foto’s en op video’s regelmatig de zwart-rode vlag maar enige serieuze uitleg over het verhaal achter die vlag krijgt men niet.

De gruwel tegen Polen en joden

Typerend is de verklaring van de nu afgetreden voorzitter van het Canadese parlement Anthony Rota over het incident rond oorlogsmisdadiger en gewezen SS’er Yaroslav Hunka lid van de SS Divisie Galicia/14de Waffen SS Grenadiers. Die was betrokken bij de acties tegen het toen Poolse dorp Pieniacke waar ergens tussen de 500 tot 1200 mensen, incluis baby’s, koelbloedig werden vermoord.

Veel Russen die zich nog de Tweede Wereldoorlog herinneren zullen ongetwijfeld met ongeloof en ook afschuw naar foto’s als dit kijken. Het lijkt nu zeker dat dit soort volk eenzelfde lot zal ondergaan als hun voorgangers in 1945.

Het dorp werd nadien door Oekraïense boeren geplunderd en is volledig verdwenen. Er is na veel protesten vanwege Oekraïense ultra’s dan wel een monument ter ere van de slachtoffers opgericht. Nadat een eerder monument werd vernield.

Zo stelde Anthony Rota glimlachend en fier: “We hebben hier in het parlement een Oekraïense Canadees en oorlogsveteraan van de Tweede Wereldoorlog die vocht voor de Oekraïense onafhankelijkheid tegen de Russen en die de huidige strijd op zijn 98 jaar blijft steunen.”

Dat Hunka in 1944 dus bij de SS zat en dan ook vocht tegen het Canadese leger ontging dit pluimgewicht van de Canadese politiek. Hij nam dan ook nog diezelfde dag ontslag. Het is een voorval dat perfect typeert hoe politici en media aankijken tegen de feiten. Maar soms is het zo schokkend dat men af en toe een politicus dient op te offeren en het kort in de media verschijnt. Om dan ultra snel te verdwijnen.

Wie bijvoorbeeld in Amsterdam de Atheneum boekhandel binnengaat ziet massa’s titels over Rusland en ook Oekraïne. Hetzelfde met de artikels in de kranten en weekbladen of de reportages op televisie. Maar ze hebben zonder uitzondering dezelfde teneur: Poetin en Rusland zijn het kwaad en het Oekraïne van Zelenski vertegenwoordigen het goede en zijn het slachtoffer.

Zelfs geen lezersbrieven

Neem het ooit als maatschappijkritisch gekende weekblad Humo waar eerst Volodimir Zelenski en de week nadien mevrouw Zelenski uitgebreid aan het woord kwamen. Een kritische vraag over zijn vermeend druggebruik of over zijn vermoedelijk illegaal verkregen reeks villa’s wereldwijd moest je er niet zoeken.

Zo stelde VRT-journalist Jan Balliauw op VRT-zender Klara op 2 december dat de gebeurtenissen in Oekraïne met de staatsgreep toch geen bedreiging vormden voor Rusland. Maar Rusland dreigde wel zijn grote militaire basissen die er sinds 1783 is te verliezen.

Bovendien eisten Oekraïense extremisten ook de regio richting de Kaukasus met de stad Rostov op. Want voorheen waren de Kozakken, die er de Polen verjoegen, Oekraïners en geen Russen. En moderne raketten bereikten vanuit de Oekraïense stad in enkele minuten Moskou. Geen gevaar voor Rusland? Ooit al een kaart bekeken?

De Facebookpagina van de Britse journalist Dylan Carter die nu in De Morgen ageert tegen iedereen in België met een liefde voor Rusland. Zijn liefde voor de regering in Kiev lijkt duidelijk alsmede zijn neerkijken op journalistieke ethiek. Hij werkte voordien voor de Kyiv Post en was lesgever aan de Brusselse Thomas Hogeschool.

Het is Poetin die men in onze media van alles moet beschuldigen. Zelfs al zijn er alleen roddels waarvan men zo op afstand kan ruiken dat ze afkomstig zijn van de Britse veiligheidsdiensten of hun Oekraïense, Duitse en Amerikaanse collega’s. Maar dat soort verhalen tussen haakjes zetten of onderzoeken doet men niet. Te lastig of te gevaarlijk? Dat beweringen geen bewijzen zijn beseft men er niet.

In het beste geval zal men terloops iets zeggen over problemen met corruptie in Oekraïne maar dat verdwijnt snel in de serie hoeraverhalen over de succesvolle strijd tegen de corruptie en de Russen.

De specialisten

Neen, om ons te vertellen over de toestand in het land heeft men bij de media lijstjes met allerlei specialisten die direct of indirect aan de NAVO verbonden zijn of met de overheid van NAVO-landen gelieerde organisaties als Clingendael of het Egmontinstituut.

Instellingen die hun werkingsmiddelen indirect of direct krijgen van de overheid en dus naar hun pijpen moeten dansen. De dag dat iemand daar zich negatief uitlaat over dat westers optreden kan het schudden. Men krijgt nu eenmaal geen regeringsgeld om het westerse beleid onderuit te halen. Toch logisch.

En bovendien creëert men zo een toestand waarbij iemand met een dissidente mening niet geloofd wordt want hij gaat zogezegd in tegen de mainstream. En dat is als vloeken in de kerk. Men doet het niet of mag niet. Op straffe van sancties. Zelfs in de lezersrubrieken zal men dit zien.

Behoudens een rare uitzondering (Humo) zal men ook hier geen kritiek lezen. De opmerkingen van kritische lezers over die oorlog vliegen zo in de papiermand bij de afval. Die opinies tellen niet.

En voor wie het dossier wat kent ziet nochtans dat er vele tientallen degelijke specialisten in bijvoorbeeld de VS zijn maar die moet je zoeken op het internet. Het is als in de periode van de Koude Oorlog toen dissidente stemmen alleen te vinden waren bij wat men toen noemde de Underground Press.

Op 2 mei 2014 was er in Odessa een voetbalmatch tegen Kharkov en was er gelijktijdig ook een wake voor het vakbondsgebouw van mensen die vreedzaam protesteerden tegen de staatsgreep van februari. Fascisten van onder meer Pravy Sektor, Svoboda en Azov jaagden hen het vakbondsgebouw in en staken het dan in brand.

Het voorval bleef ongestraft en wordt door onze media en politici netjes verzwegen. Het zijn deze groepen die door politici als de overleden Nederlander Hans van Baalen (VVD), Guy Verhofstadt (Open VLD) en Herman Van Rompuy (CD&V) voordien werden opgejut. Over deze massamoord zwegen ze. Ach mensenrechten! Over het aantal slachtoffers is er wel nog steeds discussie. Een onderzoek was er nooit.

Zelfs namen die ooit overal in de media geroemd werden als de specialist zoals een Seymour Hersh zijn heden ten dage alleen nog daar in de ‘ondergrond’ te vinden. Jazeker er is officieel persvrijheid maar dan alleen in de krochten van het internet. Voor de klassieke burger op zoek naar het nieuws van de dag zijn ze praktisch verboden.

Leugens

Het typeert de zo geroemde persvrijheid waarbij men ook waarschuwt voor de nepverhalen op het internet. Te mijden dus stelt de ‘serieuze’ pers. In de praktijk is er echter wel degelijk censuur en weet elke journalist die zich over heikele dossiers als Iran, China, Rusland, Venezuela of Syrië ontfermt welke positie hij mag innemen. Liegen om den brode.

Typerend was het verhaal over Chinese zonnepanelen en hun omvormers. Zo zou zoals Rusland deed met haar aardgas volgens de VRT ook China wel eens hetzelfde kunnen doen en via die omvormers onze elektriciteitsproductie saboteren.

Het doet denken aan ‘onderzoeksjournalist’ Lars Bove die in de krant De Tijd beweerde dat China ons via het internet zou afluisteren. Toen het die zaterdag verscheen bleek al uren te voor dat het juist de Britten en de VS waren. De toen zo geroemde Lars Bove heeft zich nooit naar zijn publiek verontschuldigd. Men kon zo rieken wie de bron voor dit nepverhaal was van deze fameuze journalist.

Maar Rusland heeft nooit die gasleveranties zelf afgesloten. Het was de EU die door de roebel en Rusland via Swift uit het internationaal betaalverkeer te sluiten dat Rusland die gasleveranties wel moest stoppen. Ze werden er gewoon niet meer voor betaald en een voorstel om de roebel te gebruiken werd uitgesloten. Met andere woorden het was de EU die stop zei, niet Rusland.

Ook beweert men dat het niet kan dat Rusland zomaar een ander land binnenvalt want er is toch zoiets heiligs als de soevereiniteit waaraan Rusland zijn laars veegt. Onzin. Toen de NAVO in 2014 in het land een staatsgreep pleegde en de regering op de vlucht joeg veranderde de toestand.

Het is typerend dat de Amerikaanse staatssecretaris voor Buitenlandse Zaken openlijk stelde wie de tijdelijke president ging zijn. Waarbij de grootste oppositiepartij verboden werd. Oekraïne was op dat ogenblik geen soevereine staat meer maar een vazalstaat. Maar men vergeet dit hier natuurlijk.

Onder het bewind van Viktor Yushchenko die na de Oranjerevolutie van 2003  president werd zijn de eerste maatregelen tegen het Russisch genomen en werd Stepan Bandera, massamoordenaar en fascistenleider uit W.O.II, uitgeroepen tot de nationale held van het land. Hij was gehuwd met de Amerikaanse Katherina Yushchenko die voordien bij Buitenlandse Zaken en op het Witte huis gewerkt had. (*)

Hoe zouden de massa’s Oekraïners toen gevoeld hebben wier familie ooit het slachtoffer waren van het fascisme of er tegen vochten? Bij de volgende verkiezingen van 2010 haalde hij alleen in de provincies Zjhitomir en Lviv meer dan 1% van de stemmen.

Op 17 november 2023 zegt Lien Verpoest, professor in de diplomatieke geschiedenis aan de KUL, in De Standaard: “Oekraïne koestert zijn etnische diversiteit”. Volgens een recent bericht zouden de talen van minderheden als Bulgaren, Tartaren en Hongaren terug onderwezen mogen worden. Russisch niet.

En dan krijg je een Ruud Goossens bij De Standaard of Jonathan Holslag bij Knack die vlakaf zeggen dat Rusland in augustus 2008 Georgië aanviel. Goed wetend dat dit grove leugens zijn en het door de VS gesteunde Georgië van Mikhail Saakasjvily was die in Zuid-Ossetië onder meer in de hoofdstad het ziekenhuis bestormde.

Een memorabel ogenblik want voor het eerst viel een door de NAVO bewapende en getrainde leger Rusland aan en doodde er Russische soldaten. Hetzelfde jaar dat de NAVO ook besliste om naast dat Georgië ook Oekraïne toe te laten tot de NAVO.

2008 en 2024 als keerpunten

Men kan er zeker van zijn dat alle alarmbellen in Rusland toen zijn afgegaan. Het is dan ook niet te verwonderen dat Rusland zich toen begon te herbewapenen. Om dit nieuw wapentuig daarna live te beproeven in Syrië. Wat ideaal was. Maar dat ontging de westerse pers geheel. En als ze het wisten dan zwegen zij.

Websites als Moon of Alabama, The Grayzone, The Intercept, Simplicius Garden of Knowledge of de War Reports van Skeptical Newsletter zijn essentieel om deze oorlog op serieuze wijze op de voet te volgen. Amerikanen als Jeffrey Sachs, Scott Ritter, John Mearsheimer, Chas Freeman en de Brit Alastair Crook bieden hierbij een inzicht wars van de propaganda en het inhoudsloos gezwam van de klassieke media.

De karikatuur van de media en hun specialisten verklaart natuurlijk de gigantische blunders die het Westen hier beging. Men dacht via provocaties zoals men dat tijdens WO II deed met Japan te herhalen met Oekraïne en Rusland. Men lokte Rusland in de val en sloeg, dacht men, dat land toen met nooit geziene sancties in stukken. Het werd een enorme voorheen nooit geziene flop.

Het resultaat van die ‘blindheid’ is een Duitsland dat zonder zijn goedkoop Russisch gas kwam te zitten en nu moet werken met duur Amerikaans schaliegas. Het nieuwe milieubeleid van der Grünen. Met als gevolg een land wiens petrochemische industrie grote problemen heeft. De Russische economie groeit op dit ogenblik met 5,5% terwijl de Duitse stabiel blijft rond 0%.

Sancties als redmiddel

Men is dan ook in paniek aan het zoeken naar een oplossing hiervoor. Tot heden tevergeefs. Om Rusland toch kapot te krijgen had men het ‘geniale’ idee dat Rusland geen olie meer boven de 60 dollar per vat zou kunnen verkopen. Dit ging men afdwingen via het monopolie van Lloyds, de Londense verzekeringsmarkt voor zeeschepen. Wie daarboven ging zou geen verzekering meer krijgen in …. Londen.

Roman Shukhevich met een herdenkingsplak aan zijn geboortehuis in Lviv en een standbeeld in het dorp Krakovets. De man was tijdens de Tweede Wereldoorlog de baas over het UPA, Het Oekraïens Opstandingsleger, en beval in 1943 om alle Polen in de provincie Volhynia te vermoorden en baby’s daarbij desnoods tegen een muur te pletter te slaan.

Er zijn voor zover geweten geen Polen meer in Volhynia en Galicia. Krakovets, waar dit standbeeld staat, is een dorp met iets meer dan 1.000 inwoners pal aan de E4 en de belangrijkste grensovergang met Polen! Een waarschuwing voor de Polen? Veel Poolse toeristen zal men er zeker niet mee lokken maar het zegt iets over de Oekraïense regering.

Begrijpelijk dat Polen nu een grensblokkade heeft met Oekraïne en geen wapens meer levert. Wat onder de volgende zogenaamde pro-Europese Poolse regering van Donald Tusk zou blijven.

Men gedenk hierbij aan de Oekraïense raket die op Poolse bodem terechtkwam. Zelenski en zijn entourage beweerden dagenlang dat die Russisch was. Vermoedelijk hoopten zij Polen direct in die oorlog te betrekken.

Geschat wordt dat er toen 100.000 mensen werden vermoord. De joden waren mede door hem al voor 1943 opgeruimd. De Oekraïense regering wordt door onze media en politici, op onze PVDA na, gesteund. Gelijktijdig waarschuwen zij ons voor het gevaar van het Vlaams Belang en Geert Wilders. In Oekraïne is er daarentegen voor hen geen vuiltje aan de lucht. Integendeel.

En wat iedereen met wat verstand wist dat zou gebeuren gebeurde. Rusland kocht op de tweedehandsmarkt tankers en verzekerde die zelf. En er zullen nog landen zijn. Of hoe London hier zijn eigen monopolie opdoekte. Hetzelfde gebeurde trouwens met China en de computerchips. Wie heeft hier schade?

De VS dacht door internationaal een verbod op de uitvoer van die ultrasnelle chips naar China te organiseren dat land op de knieën te krijgen. Het faalde al even spectaculair. In China lacht men zich krom. Hetzelfde verhaal met de dollar en euro. Ooit werd olie alleen in dollar gekocht maar dat is verleden tijd.

Begrijpelijk. Toen Iran van de VS terug olie in dollar mocht verkopen verkocht het aan Zuid-Korea voor meer dan 6 miljard dollar aan olie. Waarna Donald Trump dit verbod terug installeerde en Iran nog steeds wacht op zijn centen.

De Saudi’s en de rest van de wereld zien dat ook en dachten ongetwijfeld ook aan de woorden van de huidige president Joe Biden die tijdens de kiescampagne opperde dat hij van Saoedi Arabië een paria ging maken.

Men kan over de familie al Saoed veel negatiefs schrijven maar complete idioten zijn het niet. Saoedi-Arabië gebruikt nu ook andere munten voor de verkoop van haar olie. En de alliantie met Rusland werd er alleen maar beter op. Met dank aan de bedreigingen van ‘sleepy’ Joe Biden.

Het Westen maakt er een potje van waardoor de toestand alleen maar erger wordt. Zo dacht de EU om bij Denemarken alle Russische uit de Oostzee komende tankers tegen te houden en de niet in Londen verzekerde schepen wegens ‘een gevaar voor de veiligheid’ in beslag te nemen. Simpel niet!

De zeventienjarige Vladimir Romanovich Sachala stierf op 3 december 2023 voor zover geweten als eerste puber aan het front. De waanzin in het land is grenzeloos en dit had men al in maart 2022 een halt kunnen toe roepen. Wat trouwens ook al begin 2014 had kunnen gebeuren maar de VS wou oorlog met Rusland. Volgens Knack was Sachala echter 26 jaar oud zich daarbij baserend op Oekraïense bronnen.

Toen de Britten en later de VS aankondigden dat ze munitie met verarmd uranium gingen leveren juichte de regering Zelenski. Dat soort munitie is echter een gevaar voor de bevolking die er woont en veroorzaakt onder meer kanker en misvormde baby’s. Wat sinds de Amerikaanse bestorming van de Iraakse stad Falluja goed geweten is (2). Zoveel zit de regering in met haar mensen.

Men kon zo al denken dat Rusland zijn tankers dan ging laten vergezellen door hun oorlogsvloot. Om terechte veiligheidsreden. En daar is WO III. Men hoort er sindsdien niets meer van. Maar zouden ze het bij de NAVO en de EU wel beseffen? Niet zeker. En zo gaat dat maar door. Nu met diamanten.

Veel ruzie

Wanneer en hoe dit luguber spel zal stoppen is onduidelijk. Zeker is dat er aan de top van zowel Washington, de NAVO, het Oekraïense leger en de regering in Kiev veel ruzie is. Na de moord op een naaste medewerker van oppervelhebber Valerie Zaluzhnyi is nu de militaire veiligheidsdienst aan de beurt. Daarbij werd onder meer de echtgenote van de chef van die veiligheidsdienst getroffen.

Wie die interne afrekeningen wat volgt zal zich niet vervelen. Zo kreeg Zaluzhnyi al weken pakken kritiek vanuit de regering omdat hij geen aanvalsplannen meer had. Men ging hem zelfs afzetten. Maar nu lijkt president Zelenski zich daar plots bij aan te sluiten en het idee van een defensieve opstelling genegen te zijn.

Wat wil je als men onvoldoende troepen heeft. Vraag is hoelang dit nog gaat duren? Nu reeds ziet men langs Oekraïense zijde al vrouwen in gevechtsposities verschijnen en de eerste gedode puber van 17 jaar in militair uniform. Binnenkort een bataljon rolstoelsoldaten?

Dat de media sinds recent af en toe wat brave kritiek op de Oekraïense regering uiten is wel een serieus teken aan de wand. Zoals men via een ongeziene moddercampagne richting Rusland de oorlog aan het voorbereiden was lijkt men nu bezig de poten van onder de stoel van Zelenski aan het wegzagen.

Ook de door Duitsland in 2014 naar voren geschoven ex-bokser Vitali Klitsjko, al bijna 10 jaar de burgemeester van Kiev, viel in het Duitse weekblad Der Spiegel – Uiteraard daar – Zelenski aan. Ze hadden stelde hij elkaar sinds de Russische inval niet gesproken. Het verhaal werd overgenomen door de met Canadese steun werkende krant Kiev Independent

En Zelenski en Klitsjko zijn buren. Het wordt nog spannend, zeker in Kiev. Alsook in de VS waar de tegenstellingen over de zaak scherp toenemen. Met een verhaal komende van Seymour Hersh dat de Russische opperbevelhebber Valeri Gerasimov en zijn Oekraïense collega Valerii Zaluzhnyi onder elkaar al afspraken maakten voor na de oorlog.

Sinds de bijeenkomst van NAVO in Vilnius, de hoofdstad van Litouwen, in juli dit jaar is het duidelijk dat men er de hoop op een overwinning op Rusland heeft opgeheven. Foto’s van een alleenstaande Zelenski toonden alles. Tegenwoordig waarschuwen zelfs Jens Stoltenberg, de Noorse secretaris-generaal voor de NAVO en mevrouw Zelenski voor een nakende Russische overwinning.

Wat voor hen natuurlijk een grote catastrofe zou zijn en bedreiging voor niet alleen Europa en de wereld. Waarom niet het heelal? In de VS pogen de Democraten deze problemen nu op de Republikeinen te steken en omgekeerd. Terwijl in Kiev iedereen elkaar naar de keel grijpt. Der untergang.

Het is feitelijk zoals Jens Stoltenberg, de Noorse baas van de NAVO tegen de Duitse zender ARD opperde: “Oorlogen ontwikkelen zich in fases…. We moeten ook voorbereid zijn op slecht nieuws.” Een oorlog die wat Oekraïne betreft in een patstelling lijkt te zijn terecht gekomen zonder voor Kiev enige kans op een doorbraak.

Die is er volgens Zaluzhnyi alleen voor Moskou. En wapens? Die komen hoogstens nog met mondjesmaat. Men is zich in de EU zeker al hierop aan het voorbereiden. Normaal gaat men deze maanden onderhandelen over het Europees lidmaatschap van Oekraïne. Een nieuwe ster op de vlag … of wordt het een hakenkruis. De droom van Ursula von der Leyen ligt aan duigen.

Willy Van Damme

1) Voor meer info over standbeelden en herdenkingsplaten van Oekraïense fascistische leiders geeft deze website een zeer goed overzicht: Nazi collaborator monuments around the world (forward.com). Voor een staat waar er geen sprake zou zijn van fascisme zijn er merkwaardig heel veel standbeelden om hen te eren.

Victoria Nuland, de verantwoordelijke voor de fascistische staatsgreep van 2014, en haar man Robert Kagan zijn allen joods. En zo is uiteraard ook Frederick Kagan, zijn broer, en dienst

vrouw Kimberley Kagan. Beiden laatste twee zijn de oprichters van het Institute for the Study of War, de bijbel voor onze media betreffende de oorlog in Oekraïne. Robert Kagan was in 2003 een van de agressiefste geostrategen voor de oorlog tegen Irak.

2) ‘The Sacking of Fallujah, A people’s history,’ Ross Caputi, Richard Hill, Donna Mulhearn. University of Massachusets 2019. De stad ligt ten noorden van Bagdad aan de Eufraat en telt een geschatte 285.000 inwoners. Ze kwam tweemaal in opstand tegen de Amerikaanse bezetting. De eerste keer won ze.

* De foto die Katharina Yushchenko zou moeten voorstellen bleek een vervalsing en werd dus vervangen.