De toestand in het oosten van Syrië lijkt zich stilaan te stabiliseren met het Turkse leger welke nu de grenssteden Tal Abyad en Ras al Ayn bezet, twee steden waar de PKK/YPG zowel politiek als militair relatief zwak stond. Een deel van de lokale bevolking is trouwens voor die PKK/YPG en de oorlog gevlucht naar Turkije en hoopt nu terug te keren. Ook veroverde Turkije een klein stuk van de autoweg A4 die vanuit de stad Aleppo oostwaarts loopt tot aan Irak en parallel met de Turkse grens. De A4 is cruciaal voor de bevoorrading.
Snelle opmars
Ondertussen is het Syrisch leger diep doorgedrongen in dit door de PKK/YPG bezette gebied en is het nu in controle van de steden Qamishli, Tabqa, Rakka, Ayn al Arab/Kobani (1), Ayn Issa, Manbij en de provinciehoofdstad Hasaka.
De Engelse vertaling van het zondag gesloten akkoord van de PKK/YPG met de Syrische regering. De rivier Furat is de lokale naam voor de Eufraat. Cruciaal zijn de voorlaatste en laatste alinea van dit akkoord. Zonder het met zoveel woorden te zeggen betekent dit de totale overgave van de SDF/PKK/YPG aan het Syrische leger. Alleen de verovering van de provincie Idlib op al Qaeda is voor Damascus nu nog een knelpunt. Een kwestie van maanden. De luchtmachten van Syrië en Rusland zijn de voorbije dagen hier trouwens druk bezig geweest.
Ook de grens tussen Syrië en Irak in het noorden tussen de steden Al Malkiyah/Semalka en Faysh Khaboer in Irak zal door het Syrische leger overgenomen worden. Dat is heel belangrijk want het was via de aan de Tigris-rivier liggende stad Faysh Khaboer dat de VS haar troepen kon bevoorraden en journalisten van o.m. de BBC, CNN en Rudi Vranckx in dat deel van Syrië raakten. Bij de ‘goeden’.
Toen het Syrisch leger zondagnacht Qamishli overnam dienden trouwens alle journalisten in het holst van de nacht uit hun hotel te vertrekken. Zij waren er immers met toestemming van de PKK/YPG en dus in wezen illegaal. De overname van deze grenspost is zeer belangrijk daar Syrië nu al twee van de drie grote grensposten met Irak in bezit heeft. Wat de handel moet bevorderen.
Dezelfde maar originele Arabische versie van dat bovenstaande akkoord tussen de Syrische Democratische Krachten (SDK) en Damascus betreffende de overgave door de SDF aan de Syrische regering. Het is ondertekend door Sipan Hamo en Mazloum Abdi namens het SDF. Sipan Hamo is een van de commandanten van de SDK en man van de PKK/YPG. Mazloum Abdi is de chef van de SDK en is eveneens lid van de Turkse PKK. Zijn echte naam is Ferhat Abdo Sahin. Mazloum klinkt Arabisch Ferhat niet. Vandaar.
Gezien de reputatie van veel van die journalisten zullen er voorlopig vanuit Syrië dan ook nog weinig westerse reportages gemaakt worden. Idlib is door de aanwezigheid van al Qaeda voor hen te gevaarlijk en toestemming vragen aan Damascus om die regering dan onder de modder te bedelven zal niet meer zo vlot lukken. Damascus heeft op dat vlak met het westerse journaille immers genoeg ervaring opgedaan.
Alleen de toestand rond de iets zuidelijker bij de Iraakse grens gelegen stad Shadadi is nog onzeker. Mogelijks zal het Syrische leger er de komende uren of dagen arriveren. De ontplooiing van dit leger verloopt zo te zien immers wel zeer snel.
Onderling afgesproken?
De indruk is ook dat de gevechten dus gestopt zijn en er alleen nog sprake is van schermutselingen terwijl het Amerikaanse leger zich nog steeds blijft terugtrekken. Heel waarschijnlijk zijn daar ook de olievelden rond Omran in het uiterste zuidoosten van deze regio bij inbegrepen en komen die terug in Syrische handen.
Alleen de zone van al Tanf aan de Iraakse grens blijft voorlopig nog door de VS bezet. Hier wacht men op de verdere ontruiming van het grote vluchtelingenkamp van Rukban waar tienduizenden vluchtelingen min of meer gevangen zaten. Volgens recente berichten zou echter al 75% van de bewoners na bemiddeling vertrokken zijn. Ook hier is het Amerikaanse vertrek vermoedelijk nakend.
Intussen zijn ook de tekst van het akkoord tussen de PKK/YPG en Syrië bekend. Essentieel is dat het getekend is namens de SDF, de zogenaamde Syrian Democratic Forces. Dat is het overkoepelend orgaan waaronder theoretisch de PKK/YPG valt. Het vijgenblad waarachter de PKK/YPG schuil gaat. Het bestaat vooral uit enkele clans uit die woestijnachtige regio ten oosten van de Eufraat.
De militaire toestand maandag 14 oktober. De zwarte lijn is de M4, de weg van Aleppo naar de Iraakse grens, die op een plek in handen viel van het Turkse leger en haar bondgenoten, de salafisten van wat nu het Syrische Nationale Leger heet. Merk de snelheid op waarmee het Syrische leger in dit gebied oprukt. Zondagochtend zaten ze nog allen ten westen van de Eufraat. Het versterkt het vermoeden dat alles vooraf tussen alle partijen, behoudens de PKK/YPG en mogelijks de VS was afgesproken. Zo snel doe je een leger nu eenmaal niet oprukken.
Volgens dit akkoord zal de SDF voortaan het gezag van de Syrische overheid en haar leger erkennen. Het betekent het einde van het ‘paradijs’ Rojava als autonoom gebied met een eigen regering, leger en vlag.
Het akkoord is uiteraard amper twee dagen oud en zal in de praktijk zijn werkbaarheid nog moeten bewijzen. Het is bovendien weinig gedetailleerd. Maar tot heden is er nergens sprake van problemen tussen de SDF/PKK/YPG en het Syrische leger. Opvallend is dat er vandaag beelden te zien zijn van een konvooi met Russische tanks die reeds richting het oostelijk deel van Syrië vlakbij de stad Rakka.
Ook met het Turkse leger lijken er sinds maandag militair geen gevechten van enigerlei waarde meer plaats te vinden. Behoudens volgens sommige bronnen de gevechten voor de controle over de grensstad Ras al Ayn.
Vooral het zogenaamde Syrische Nationale Leger, de salafisten van het vroegere Vrij Syrisch Leger, maken nog wat herrie maar die vormen sinds 2016 geen serieus probleem meer voor de Syrische overheid. Militair betekenen die weinig of niets.
Een stel dwazen
Wat in de massamedia een enorm probleem werd genoemd dat tot een heropleving van ISIS ging leiden is integendeel het omgekeerde. De Syrische overheid zal omdat ze meer middelen en ervaring heeft de gevangenkampen zowel op vlak van het sociale als de veiligheid beter beheren. Natuurlijk zullen vele ISIS-strijders en medeplichtigen de doodstraf riskeren. Maar dat is gezien het daar geleden leed onvermijdelijk.
De grote winnaar van deze oorlog is de Syrische president Bashar al Assad en vooral de overgrote meerderheid der Syriërs. Naast dan de regeringen van Iran, Irak en Rusland. Ook de Libanese verzetsgroep Hezbollah behoort tot de winnaars. De verliezers zijn vooral Israël, de VS, de NAVO en de EU naast dan landen als Turkije, Saoedi-Arabië, Qatar, Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten. Ook de westerse media leden een zeer zware nederlaag. Nog in 2012 beweerde een ‘journalist’ als Jorn De Cock van De Standaard in een studio van de VRT dat de dagen van Bashar al Assad geteld waren. En toen Bashar al Assad steeds maar bleef herhalen dat hij gans Syrië onder regeringscontrole ging brengen lachte men hem van The New York Times tot Le Monde, De Volkskrant en De Morgen uit. Het lachen is hen vergaan. En de EU? Dat is gewoon een oorlogszuchtige dwerg met reuzenallures. Kortom een stel dwazen. Moorddadig dat wel.
Ook in West-Europa was er in 1944 en ‘45 sprake van grote brutaliteiten tegen de met de Duitse bezetter collaborerende bewoners en waren er executies. Maar het in West-Europa geleden leed is peanuts in vergelijking met wat men in Syrië en Irak heeft ondergaan. Het Syrische gerecht zal zijn werk moeten doen. Het heeft er de capaciteiten voor.
En de EU is om hier kritiek te leveren heel slecht geplaatst. Er zijn immers voldoende gevallen gekend van salafistische moordenaars die met medeweten van onze veiligheidsdiensten naar Syrië konden vertrekken. Ja, zij konden deze nuttige idioten ginds nu eenmaal goed gebruiken.
Maar met de Syrische regering kan men onderhandelen, en liefst nog vandaag, om zeker de kleine kinderen uit die hel te halen zodat die tenminste nog een toekomst de naam waard hebben. Neem het Internationale Rode Kruis onder handen. Maar ja, ook hier tonen de regeringen van de EU zich nog maar eens van hun slechtste kant en blijft men maar treuzelen. Tot het veel te laat is? Arm Europa.
Willy Van Damme
Willy Van Damme's Weblog 
Dank weer Willy.
Als het echt mocht komen tot een rustiger situatie (ik las elders alweer dat de VS juist meer troepen die kant opstuurt), wie gaat dan opdraaien voor de enorme schade die is aangericht? Zover ik iets van de recentere geschiedenis tracht te begrijpen is dat nog nooit gebeurd door hen die landen compleet hebben vernietigd. En dan vooral weer de VS en Europa op de eerste plaats.
(Ik heb dit bericht al bij Daniel Maes onder de neus geschoven).
Groet,
Harold Mulder
Nijmegen
Nederland
Antwoord:
In Nederland en ook België en de NAVO als geheel vagen ze hondsbrutaal hun laars af aan de internationale wetgeving. De gulden regel: potje breken, potje betalen hoeft voor Den Haag niet.
Typerend was toch de recente reactie van de regering Mark Rutte over die slachtpartij van de Nederlandse luchtmacht in Irak. Irak zal dat wel aan de slachtoffers vergoeden. Zelfs nog geen eurocent willen ze blijkbaar geven.
Maar van Rusland gaat men dan wel een schadevergoeding eisen voor de doden van MH17. Het is de arrogantie van de macht die zich alles permitteert, incluis massamoord.
Willy Van Damme
Prima werk, Willy ! 🙂
Luc Devincke
Antwoord:
Bedankt.
Willy Van Damme
Er wordt nogal gemakkelijk kritisch gedaan over hoe dom en naief de Koerden het wel aangepakt hebben, ook door MoonofA die ik respecteer, maar er zijn toch wel verzachtende omstandigheden. Ten eerste zijn er wel degelijk flinke spelers die de alliantie met de koerden willen behouden, en ten tweede zijn de Koerden zijn sinds Trumps aankondiging een jaar geleden aan het onderhandelen geweest over een overdracht.
Er is geen garantie over hoe het verdr gaat maar met een partiele overdracht kan de Syrische staat ook een zeker vertrouwen opbouwen dat de verdere overdracht niet al te veel dramas geeft. En er is het deel van de bevolking waarvoor bezet worden door de Koerden ook allesbehalve aangenaam is.
Wat is er mis met het Internationale Rode Kruis dan? Ik vond dat er veel te weinig verontwaardiging was toen zij als neutrale speler opzij gezet werden door de Witte Helmen, maar zelf zwegen ze.
Het westen, Engeland voorop, hebben daar het Rode Kruis zeer grote schade toegebracht.
Tuyzentfloot
Antwoord:
Inderdaad, het Rode Kruis werd door het Westen in Syrië via de Witte Helmen opzij geschoven. Het is een primeur en verre van een goede zaak. Duidelijk is immers dat die Witte Helmen gewoon een deel zijn van die salafistische terreurgroepen terwijl het Rode Kruis tot heden een bijna 100% neutrale organisatie bleek.
Verder is het afwachten hoe de relatie tussen de PKK/YPG en de regering in Damascus gaat evolueren. Daar is zeker veel kwaad bloed tussen beiden. Met natuurlijk de uitwijzing door de regering in Damascus in 1998 van Abdoellah Ocalan, de god van de PKK. En dan nu de collaboratie met de VS en de creatie van hun ‘staat’ Rojava.
Willy Van Damme
Ik heb geen idee waar Omran ligt.
Ik heb het, Orman/Urman, helemaal in het zuiden.
Tuyzentfloot
Antwoord:
Donald Trump stuurde gisteren een set zware pantserwagens en een bataljon troepen gestuurd, ergens tussen de 800 tot 1.000 manschappen. Volgens de VS om die olievelden te beschermen tegen ISIS. Ze hebben zelfs lokaal al enkele collaborateurs gevonden dit gaat duren.
Het is uiteraard crimineel machtsvertoon maar militair en economisch totaal nutteloos. Iran levert Syrië alle olie die het nodig heeft.
Willy Van Damme
Het ziet er inderdaad niet grondig uitgedacht uit. Ze gaan er Assad niet mee omverwerpen maar ze kunnen in elk geval de bron van inkomen afnemen en de bevoorrading minder zeker maken. Er wordt veel gedacht ‘het gaat om de olie’ zonder te specifieren wat dat betekent. Olie is een bron van inkomen en terwijl ge weinig zijt met de ruwe olie zijn de geraffineerde producten levensnoodzakelijk. De VS heeft altijd in hoofdzaak getracht olie te controleren om de prijs te kontroleren en om het de anderen te kunnen ontzeggen als het hun uitkomt. Geld verdienen aan de olie is bijzaak. De eigen bevoorrading van de VS is ook geen hoofdzorg.
Maar de haalbaarheid is een ander verhaal. Dat getal 1000 manschappen lijken me gebaseerd op “we kunnen zeker niet gaan zeggen dat er volk moet bijkomen”, eerder dan een militaire schatting te zijn,
Ik neem aan dat ze gaan focussen of Deir Ezzor waar ze een jaar geleden nog een flinke slachting aangericht hebben in de euh, strijd tegen IS: https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Khasham .
Tuyzentfloot
Antwoord:
Syrië voerde voor de oorlog maar een klein deel van haar olieproductie uit zodat Syrië qua inkomsten hier weinig verliest. En als ik het goed begrepen heb krijgt Syrië nu gratis olie van Iran. Dus dat valt financieel voor Damascus mee.
De zaak van controle over die olievelden heeft vermoedelijk met interne Amerikaanse ruzies te maken. Waarbij de neoconservatieven met alle beschikbare middelen toch nog druk willen zetten op Syrië en haar bondgenoten. Het lijkt mij eerder waanzin.
Wat betreft die slag bij Kasham is het opvallend dat Rusland hier in dit geval geen troepen mee stuurde maar huurlingen van wat de westerse media de Wagner Groep noemen. De relatie tussen het Russisch leger en die groep blijft geheel onduidelijk.
Had Rusland om die olievelden te veroveren troepen meegestuurd dan had dit misschien anders kunnen aflopen. Maar we weten niet wat zich achter de schermen afspeelde en daarom blijven we hier met veel vragen zitten.
De VS weegt vooral op de prijsvorming en schakelt om die reden bepaalde olieproducenten uit zoals Libië, Iran en Venezuela. De VS wil de olieprijs blijkbaar niet onder de 60$ dollar per vat laten dalen. Het is het prijsniveau waarbij hun olieproductie rendabel is.
Willy Van Damme
Hallucinant
De situatie in Syrie is ontvlamd omdat het Syrische regime heeft gezegd “Wij gaan ons hier ook mee bemoeien”
Cheers,
Dirk Grandry
Antwoord:
Thierry Baudet is een demagoog die ik niet lust maar hoe hij Mark Rutte van het Nederlandse regime in de tang neemt is wel leuk. Zouden de Toyota’s van Rutte ginds nog dienst doen? En hoeveel door die (sic) vrijheidsstrijders gefolterde en gedode Syriërs hebben die Toyota’s al vervoerd?
Wat is de zwaarste misdaad al Qaeda, ISIS en aanverwanten bewapenen of verhinderen dat die door de NAVO gestuurde bendes het land overnemen? Een simpele vraag met een simpel antwoord: De Syrische regering natuurlijk. Met al haar goede en slechte punten. Dat was ook zo voor Libië en Kadafi.
Rutte moet zich moeien met Nederland en de EU daarvoor is hij bevoegd, niet voor wat er in Syrië of elders al of niet moet gebeuren. Het Nederlandse regime is nog steeds anti-democratisch en imperialistisch van aard.
Willy Van Damme
Wat zou het effect op Idlib zijn? Het ligt aan de Turkse grens (vlotte verbinding?)en ik vraag me af of de Turken hoopten het volk uit Idlib in de grenszone te parkeren. Waar blijft ge met 80000 jihadisten? Dat zal in elk niet doorgaan. Tegelijk moeten de Syriers dat grensgebied gaan bezetten en ge verwacht dat dat hun slagkracht in Idlib vermindert. Maar rebellenslagkracht in Idlib vermindert dus misschien ook.
Ik wacht op Qatar. Als zij de geldkraan afsluiten houden de Jihadisten ermee op.
Tuyzentfloot
Antwoord:
Mijn vermoeden is dat er tussen Turkije en het duo Rusland en Syrië een ruil zal plaats hebben: de PKK/YPG in ruil voor al Qaeda. Het laatste offensief van het Syrische leger in Idlib toonde aan dat Turkije al Qaeda en die aanverwante groepen nog steeds steunt. Dit zou moeten veranderen.
Al Qaeda daar steunde ook het recente Turkse optreden. Die ruil is ook niet onlogisch en de vraag is wat Turkije bij het beëindigen van die oorlog in de wacht zal slepen. Mijn vermoeden is dat Ankara veel contracten zal kunnen tekenen, meer niet.
Eventueel enkele posten voor haar fans in de nieuwe administratie zijn ook mogelijk. Het verhoopte extra grondgebied of werkruimte voor de Moslimbroeders is er niet echt bij vrees ik.
Een terugkeer naar het akkoord van Adana van 1998 is naar mijn mening voor Turkije zowat het enige politiek haalbare. Gezien de islamistische aard van de regering Erdogan zal er in China en Rusland steeds een heel groot wantrouwen zijn tegenover Turkije. De rol van Ankara in de kwestie van de Oeigoeren zal hier grote invloed op hebben.
Willy Van Damme
Pingback: Een verslag uit Syrië, zonder poco bril | Golfbrekers