Libië en Frankrijk–Nieuw document

Het verhaal over de rol van de vorige Franse president Nicolas Sarkozy bij het omverwerpen van de Libische regering van Moeammar Kadhaffi lokte een speciale reactie uit van een van de lezers van deze blog, namelijk Mercury Traveller.

Geen vervalsing

Mercury Traveller is de schuilnaam voor een Belgisch zakenman die op het ogenblik dat de opstand in Libië uitbrak er aanwezig was. Een land waar hij zeer goede contacten had, tot bij Kadhaffi zelf. Zijn woede en verbazing over wat daar in die maanden van 2011 gebeurde is nog steeds even groot als toen in de lentedagen van 2011.

Mercury Traveller: “Ik heb toen een document in handen gekregen dat ik tot heden voor mij zelf bewaarde. Ik vreesde immers dat het wel eens een vervalsing zou kunnen zijn en wou er daarom niet publiek mee naar buiten komen. De onthullingen in de VS komende van de CIA tonen echter aan dat dit document correct is. Wat voldoende reden is om het nu toch bekend te maken.”

Dit document bewijst dat de CIA-nota’s van Hillary Clinton over de Fransen en Libië kloppen.

Het document betreft een belofte daterende van 4 maart 2011 van de voorlopige regering van de opstandelingen Mustafa Abdoel Jalil en generaal Abdoel Fatah Younis om de Fransen 35% van de nationale oliemarkt te gunnen. Het is alleen door die opstandelingen getekend en – opvallend – door geen Franse tegenpartij.

Bernard-Henri Levy

Wie het voor de Fransen onderhandelde is dan ook niet 100% duidelijk. Geweten is echter dat de CIA hier met de vinger wijst naar de Frans-Joodse filosoof en journalist Bernard-Henri Levy die blijkens de getuigenis van Mercury Traveller toen die dag een gesprek had met die opstandelingen.

Mercury Traveller: “Bernard-Henri Levy liep daar op dat ogenblik in het hotel in Benghazi rond als zijnde een journalist die de rebellen ging interviewen. Hij vroeg trouwens aan de er aanwezige bedrijfsleiders of iemand wou meegaan. Maar daar hadden die toch weinig zin in.” Die ‘regering’ was immers pas enkele dagen oud en stelde dus feitelijk niets voor.

Op 10 maart 2011, dus zes dagen na het ondertekenen van dit document, erkende de Franse regering van Nicolas Sarkozy die rebellenraad als de enige wettige Libische regering. Wat wijst op een deal tussen Parijs en die toen in Benghazi verscholen zittende rebellen.Volgens de nota’s van Hillary Clinton hadden de Fransen eind februari aan hen die belofte van een erkenning gedaan. Maar eerst dienden zij dit document te tekenen.

Total

Mercury Traveller: “Toen het document in Tripoli uitlekte vroeg de regering van Kadhaffi uitleg aan Parijs over die deal. Parijs echter beweerde bij hoog en bij laag dat het een vervalsing was komende van de regering van Kadhaffi zelf.” Toen het verhaal in de VS nu deze maand publiek raakte weigerde men in Parijs gewoon elke commentaar.

Journalist? Filosoof? Neen affairist Bernard-Henri Levy. Nu Libië mede dankzij hem in handen gevallen is van allerlei jihadisten zwijgt hij.

Mercury Traveller: “Onder de in Tripoli aanwezige andere oliemaatschappijen was er natuurlijk grote opschudding. Zij beschuldigden Total van ongehoorde politieke manipulaties, stellende dat zij dat nooit zouden doen. Onzin natuurlijk.”

Mercury Traveller: “Het blijft een grote schande en dwaasheid wat toen gebeurde. Men heeft een land waar gratis onderwijs, huisvesting en gezondheidszorg was compleet kapot gekregen. Het zit nu in handen van allerlei salafisten die dan niet alleen de buurlanden en de regio terroriseren maar ook Europa, incluis Frankrijk. Ik dacht toen dat men in Europa en het westen gewoon gek was geworden.”

Mercury Traveller: “Ik maakte er nadien een rapport over en verstuurde dat naar alle Franse en Belgische parlementsleden. In Frankrijk was er alleen een protest in het parlement van een dame van de Franse KP. In België reageerde niemand. Alleen Bruno Valkeniers van het Vlaams Belang excuseerde zich nadien, zeggende dat hij dat toen niet wist en anders wel kritiek zou hebben gegeven.”

De westerse media

Mercury Traveller: “Vooral de wijze waarop de westerse pers dit beschreef tart elke verbeelding. De opstand werd buiten elke proportie gewoon opgeblazen alsof het ganse land in opstand was. Zo betrof de eerste manifestatie in Benghazi amper 50 man die wat stenen gooiden naar een zich vlug uit de voeten makende politiewagen. De dag nadien kwamen dan een 100 bewapende kerels naar een wapenopslagplaats, doden de ongewapende bewakers en de opstand kon beginnen.”

De affaire rond Libië zou Nicolas Sarkozy politiek kunnen vernielen maar zowat iedereen in Frankrijk lijkt te zwijgen. Merkwaardig.

Het gevolg is dat Frankrijk en Europa met een oncontroleerbare toestroom van vele honderdduizenden vluchtelingen zitten, een snel toenemend aantal terreuraanslagen komende van diezelfde heren die Sarkozy in Libië en Syrië steunde en 0 contracten voor de Franse bedrijven.

De westerse politiek tegenover het Midden-Oosten en de vermeende ‘oorlog tegen de terreur’ is dan ook de grootste flop en ramp uit de geschiedenis van de westerse alliantie. Hoeveel aanslagen moeten er nog gebeuren voor die hiervoor verantwoordelijke politici en journalisten hun fouten erkennen en er de gepaste conclusies uit trekken?

Tot men men de passagiers van een Thalys echt uitroeit? Het geluk zal immers niet blijven duren. Wees er zeker van.

Willy Van Damme